Possession

I was left unspoken. Parang tumigil ang daloy ng dugo ko sa katawan. My lips were also hanging wide as I stared at his majestic eyes.

Hindi ko mahanap ang tamang salita. Parang bigla akong napipi. Nakailang beses bumuka ang labi ko, na agad ko ring sinasara.

Tumaas ang sulok ng labi ni Drake habang pinagmamasdan ang reaksyon ko. He bent down and kiss my shoulder before playfully pinched my nose.

"H-Huh?" tanging nasabi ko pagkalipas ng ilang minuto.

Drake chuckled before shaking his head. Naghintay akong muli niyang ulitin ang katagang iyon, pero nabigo ako.

Nanatili kaming tahimik hanggang sa sasakyan. Siya na mismo ang nagsuot ng seatbelt ko, as my head is in not yet functioning well.

Pero sinabi talaga niya iyon. He said he loves me!

He loves you, Angel!

Kahit nararamdaman ko naman, iba parin talaga kapag sinabi mismo ang mga katagang iyon. Para akong lumulutang sa ere. Ramdam ko ang pagwawala ng kung ano sa tiyan ko.

They're moving crazy, like me!

Tumikhim si Drake kaya bumaling ang tingin ko sa kaniya.

"Don't think about it thoroughly, you've heard it loud and clear, Angel." he said with his sweat voice.

Kinuha niya ang kamay ko saka dinala sa labi niya. He kissed it while intently looking at me.

"You don't need to be pressured and answered me back. I can wait." dugtong niya.

I slowly nodded my head. Nag-iwas ako ng tingin ng maramdaman ang pagpababaga ng pisngi ko. The butterflies on my stomach never cease to move freely. Palihim kong kinapa ang magkabilang pisngi saka tinampal tampal ito.

Kalma, Angel. Para kang high school na napansin ng crush!

I inhaled and exhaled, mabilis na tumitibok ang dibdib ko habang dumadaan ang minuto. The serenity between us somewhat help me in calming my veins and muscles.

The drive didn't take long. Pinagbuksan ako ni Drake ng pinto, habang hindi ko siya magawang tignan.

Hindi naman ako ang umamin, pero parang ako ang hiyang hiya sa aming dalawa!

He suddenly laugh making me pout my lips. Pabiro kong sinapak ang tiyan niya na nagpangiwi sa akin.

Okay, that was hard.

Sabay kaming pumasok. Drake was even humming to a song, halatang good mood.

"Hi, Dad!" bati ko kay daddy ng makasalubong ko siya sa hagdan. Nakasuot siya ng salamin, magulo 'rin ang buhok.

"Good evening tito." bati ni Drake, tango lang ang sinagot sa kaniya ni daddy.

He signaled his head upwards, na parang sinasabing mauuna na siya. Tipid akong tumango.

"Hey, hon. How's school?" Daddy normally asked. I tiptoed and kissed his cheeks.

"Fine po, nasaan si mommy?" puna ko ng hindi ko makita ni anino niya pagkapasok ko.

Daddy sighed "Lumabas kasama ang tita Clarries mo."

"They seemed to be having fun, huh." sagot ko, tumawa lang siya

"Sige dad, mauna na po ako." pagpapaalam ko, he then nodded his head in agreement.

Dumiretso ako sa kwarto ko pagkatapos. I changed into a yellow shirt and cotton short. Pinusod ko din ang buhok ko. I grimaced watching the hickeys on my neck. Ang dami niya at hindi parin siya nawawala!

Halos lahat yata ng parte sa leeg ko nilagyan ko ng concealer. Damn that man and his vampire mouth.

Nakanguso kong kinuha ang concealer. Nilagyan ko lang ito kanina pagpasok. This is really useful, kung wala ito ewan ko nalang.

Pagkatapos bumaba na din ako. Naabutan ko sa kusina si tita Abigail, nakaharap sa stove at mukhang may niluluto.

"Bakit po hindi kayo sumama sa kanila, tita?" I asked before sitting on one of the high stool.

She looked at my direction before giving me a smile. Ngumiti ako sa kaniya pabalik.

"Hindi naman ako mahilig sa mga shopping-shopping na 'yan." she replied, I laughed.

We are the same tita. Kung hindi lang talaga necessary, hindi na ako magpupunta sa mall. Madami naman na akong damit, lalo na sa tuwing lumalabas si mommy. Palagi niya akong binibilhan, pero syempre hindi mawawala ang pangangaral na 'magtipid'.

Mahina akong natawa. Mommy is a different person when she is here.

Kasi sa Bicol, isang beses sa isang buwan lang siguro siya nag shopping, pero ngayon mukhang hindi matatapos ang bakasyon nila hanggat hindi naiikot ang lahat ng mga mall sa Tacloban.

"Wow, ano 'yan? Ang bango naman po." I beamed while trying to see what she's cooking.

"Kare-kare hija, gusto mo ba?" magiliw niyang tanong.

Nagliwanag ang mukha ko. Kare-kare is my favorite!

"Opo, paborito ko yan 'tita."

Bigla akong naglaway sa amoy palang. Gosh! Mukhang mapapasubo yata ako, sira ang diet Angel.

"Pareho pala tayo, paborito ko 'rin itong putahe na ito."

Kare-kare is my favorite dish, opposite to my parents. Pareho nilang gusto ang adobo na hindi ko naman magustuhan. Well, kumakain naman ako pero ibang-ibang kung kare-kare ang pag-uusapan.

"Let me give you a hand tita." I volunteered. Lumawak ang ngiti niya, even her eyes seems to twinkle as she nods her head.

Tinulungan ko siya sa abot ng aking makakaya. But most of the time, nakatunganga lang ako sa kaniya. I really sucks in cooking. Hanggang pag prito lang ang alam ko.

Bakit ganun?

Ang hirap hirap gumawa ng isang putahe, pero ang dali dali lang maubos! Mas gugustuhin ko nalang na taga tikim, kesa magluto.

Habang naghihintay, gumawa ng sandwhich si tita. Which is surprisingly, pareho din kami ng paborito. The chicken sandwich. I remember the first time Drake made me one, nag-agawan pa sila ni Dwayne dahil ayaw niyang bigyan ang kapatid.

"Hmm.. you're a great cook tita." I commented.

Pinaikot-ikot ko ang high stool habang kinakain ang ginawa niyang sandwich. Sumandal siya sa kitchen counter habang mariin akong pinagmamasdan.

May kung ano sa mata niya, para siyang malungkot sa kabila ng binibigay niyang mga ngiti. That's the unique fact about us. Kahit anong pagkubli ang gawin sa totoo nating nararamdaman, hindi iyon maitatago ng ating mga mata.

"Mabuti at nagustuhan mo, paboritong paborito din ng anak ko ang gawa kong sandwhich."

Napanguso ako. Binaba ko ang pagkain sa platitong nasa harap ko bago tumayo.

"May anak po kayo?" I curiously asked.

Humarap ako sa refrigerator saka kumuha ng tubig. In my peripheral vision, I saw her attending on the stove again.

Bumalik ako sa pagkakaupo saka sinalinan ng tubig ang baso.

"Oo, hija. In fact they are twins." ramdam ko ang saya sa boses niya ng bangkitin ang tungkol sa anak niya.

Twins. Gusto ko rin magkaroon ng kambal na anak. Yung tipong aayusan ko sila ng magkaperehong kulay ng damit at desinyo. Bibilhan ng maraming laruan, at maghahabulan... I want that too.

I sighed and shrugged the thoughts away.

"Nasaan sila kung ganun? Sa U.S din po ba?" tanong kung muli.

I took a bite on my food. Really, ang sarap niyang gumawa ng sandwhich.

Pinatay ni tita Abigail ang stove saka humarap muli sa akin. Her amber eyes is coated with sadness.

"They're gone. My twins were taken away from me." malungkot ang kaniyang boses.

Natigil ang pagnguya ko ng marining iyon. I shifted on my seat and look directly on her eyes. Those eyes that is full of longing with a mixture of pain.

"Hmm.. do you mind if I know why tita?" may pag-iingat kong tugon.

Malakas siyang bumuntong hininga. Nagsimula narin maglumikot ang dalawang mata niya. As if hindi siya handang mag kwento.

"It's okay if you still can't open up with me, tita. Naiintindihan ko po." malumalay kong tugon.

I have this feeling to run towards her and embrace her. May kung anong nag-uudyok sa aking gawin iyon. I can feel her agony even just by looking at her orbs. Mahirap nga siguro iyon. Ang malayo sa anak at hindi na ito muling makita pa.

"I was blinded with money. I was self-centered back then.." I was surprised when suddenly, she spoke again.

Matamaan akong nakinig, hindi na pinagtuunan ng pansin ang pagkain. Mamaya na 'yan.

"Wala akong ibang gusto noon kundi ang kayamanan. Naging makasarili, naging sakim at dumating ang pagkakataong kailangan ko pang ibenta ang sarili kong mga anak para lamang sa pera." she directly said without blinking.

Mahina akong napasinghap. How.. paanong ang isang kagaya niya..

"I was in big dept that time, hija. Wala akong ibang pagpipilian dahil kung hindi makukulong ako! They even threatened to kill my innocent babies once I failed to gave them the money!" she exclaimed, nagsimulang magtubig ang mata niya. She looked badly hurt.

Habang ako, walang masabi. Nakaawang ang bibig at hindi makapaniwalang nakatingin sa kaniya. She bargain her own flesh and blood for damn money! Kahit anong rason pa iyan, kahit saang anggulong tignan, that was so immoral! So absorbed!

Paano niya naatim ibenta ang sariling kadugo? All because of fucking penny!

Nilagay ko sa ilalim ang dalawang kamay. I balled my fist tightly. Hindi ko inaasahan ito.. if only I know, I shouldn't asked her the question. Those babies were my cousin for the love of god!

"T-Tita.. " mariin akong pumikit. Nanginginig ang kalamnan ko sa mga naririnig.

"Dapat humingi kayo ng tulong. Pwede niyong ireklamo sa pulis ang pagbabanta sa inyo or kay daddy, sa pamilya mo.." marahan kong untag.

Sa kabila ng pagkadisgusto, she is still a family. Though I can't looked at her in the eyes like how I used to do. Hindi na siya ang tita na nakilala ko.. o dahil hindi ko parin naman siya kilala.
This revelation is just too much.

Marahas siyang umiling-iling, dumaloy ang luha sa kaniyang pisingi.

"I can't.." tanging naging sagot niya.

I gasped for an air. She can't? Really?

"But believe me, hija. I've changed.. pinagsisihan ko na ang ginawa ko noon." she said, pleading.
suminghot siya.

I pressed my lips together.

"Yes, it almost took me twenty years to realized this. Maniwala ka nagsisi na ako sa lahat ng kasamaang nagawa ko noon." remorse is clearly visible in her eyes as well as audible in her shaky voice.

I sighed deeply. Tinukod ko ang siko sa lamesa saka tinitigan siya. Her short hair falls freely on her shoulder. Umaagos ang mga luha sa kaniyang mukha and she didn't even bother wiping it off. Gusto kong maawa sa kalagayan niya, pero ang isiping nagawa niyang ipagpalit ang sariling mga anak sa pera ay ang tumitigil sa akin makaramdam nun.

"Naisip mo po ba ang kalagayn nilang dalawa sa ngayon? What if they're in trouble tita? Paano kung nasa masamang kamay na sila ngayon?"

I can't help but to wonder about their situation right now.

Tita Abigail smiled despite of her tears. "Maayos ang kalagayan nila. Mabuting tao ang nag-ampon sa kanila."

I tilted my head. She looks so proud of that. But still, that didn't changed the fact that she sold her twins.. an innocent angels..

"That is the reason why I come back, hija. Gusto kong itama ang lahat ng kamaliang nagawa ko noong nakaraan." she said, full of determination.

Nagbaba ako ng tingin. Judging by her action these past few days, I can feel that she's indeed a changed person. Or so I thought.

"That's good tita. I just hope, hindi pa huli ang lahat." ngumiti ako sa kaniya.

Kasi kung ako ang tatanongin, based from her stories and reason I don't think I can forgive her. Walang kapatawaran para sa akin ang ginawa niya. But then, thankfully hindi ako ang anak niya..

"Mag-iingat po kayo Mommy, Daddy." I said, bidding my good bye.

Isang tawag mula sa secretary ni daddy ang nagpabago sa kanilang plano. Nasa airport kami ngayon, para ihatid sila. I don't have any idea what is happening to our hotel branch in Manilla. Doon sila pupunta. I offered my help, pero hindi nila tinaggap. Pagbutihin ko nalang daw ang pag-aaral at sila na ang bahala sa problema sa negosyo.

"Of course we will, hon. No worries, babawi kami kapag naayos na namin ng daddy mo ang lahat." nakangiti niyang sagot.

I hugged her. She then caressed my back, as if telling me that everything's going to be fine.

"M-Mommy.."

I'm at verge of crying kaya naman bago pa tumulo ang luha ko, tumingala ako saka patuloy na huminga ng malalim.

Goodbye's were my hardest thing to do. Mas gugustuhin kong ako ang mang-iwan kaysa ako ang maiwanan.

Hindi ko maiwasang mapa-isip, paano kung noon palang bumukod ako sa kanila. That I'd live on my own space, with only by myself.

Siguro kung ganoon nga ang nangyari, posibleng hindi ko na kailangang manirahan pa sa pader ng tiyohin ko. I'd be living with the same place as them. Sa ganoong paraan, magagawa ko silang makita kahit kailan ko magustuhan.

But then again, everything happen for a reason. Kung hindi din dahil sa dahilang 'yon, hindi ko makikilala muling si Drake..

"Good Morning Ladies and Gentlemen. This is the final boarding call for flight 047D to Manila. Please proceed to gate 4 immediately. The final checks are being completed and the captain will order for the doors of the aircraft to close in approximately ten minutes time."

Pareho kaming natigilan nang tawagain ang flight nila. She smiled at me, caressing my cheeks.
Pansin ko 'rin ang pamumula sa gilid ng kaniyang mga mata.

"I repeat. This is the final boarding call for flight 047D to Manila. Please proceed to gate 4 immediately."

"We better go, hon." Daddy interrupted us. He kissed the top of my head.

"Mag-aral ka ng mabuti okay? Kung may problema, tumawag ka agad." he said,

Napakagat labi ko.

"Opo, sige na baka mahuli pa kayo."

Muli ko silang hinalikan sa pisngi saka yinakapa ng mahigpit.

"Balik kayo agad, dad.. mommy." they both chuckled.

Kumalas na rin agad ako saka naunang tumalikod. Hindi ko gustong makita ang pag-alis nila.

Mabigat ang hakbang ko habang tinatahak ang daan palabas. I need to remind myself that this is for our own good.

"Let's go?"

Napatingin ako kay Drake na nakasandal sa hood ng kaniyang sasakyan. Hindi sumama sila tita Clarries na ihatid sila mommy. Si Drake ang pinasama nila sa amin, alam nilang malapit na muli ang loob naming dalawa.

Tumango ako bago pumasok sa sasakyan. For the second time around, my parents left me. Kung makakarinig ang iba baka pag tawanan pa ako. I'm sulking because of a short separation with them.

But to hell with them, hindi ako sanay na wala sila sa tabi ko... At hinding hindi ako masasanay doon..

"Beb paabot nga ng bag ko. Feel kong uminom ng soft drink." Benj requested.

We are in the cafeteria, eating our lunch. Inabot ko naman ang bag niyang nasa tabi ko.

"Thanks, libre narin kita." tumango ako saka siya agad na tumayo papuntang counter.

Inabot ko naman ang cellphone sa bulsa para sa isang text.

To: Drake

Stop staring and finish your food!

Kanina ko pa nararamdaman ang mata niyang parang isang agila. He is sitting on their usual spot with his friends.

Isang linggo ang nakalipas mula noong nangyari ang naging pag-uusap namin ni tita Abigail. Isang linggo narin mula noong umalis sila mommy para asikasuhin ang problema sa negosyo.

Nitong nakaraan, napansin ko ang pagiging abala din ni tito Emmanuel. Palagi ko siyang nakikita sa study room niya, one time I overheard him calling my father's name on the phone. They seemed to be talking with serious matter's because of his rigid expression.

And from then on, I've distance myself to tita Abigail. Alam kong nararamdaman din niya iyon, dahil sa tuwing makakasalubong ko siya, malungkot ang kaniyang mga mata. My parents intentionally left her with me. Para daw may mag-aasikaso sa akin, and that will keep an eye on me. As if I need one, anyway.

From: Drake

I can't. You are too pretty that I could barely take my eyes off.

Napairap ako sa hangin. Bolero talaga! Hindi na muli akong sumagot at binalingan nalang ang kinakain. Dumating si Benj saka binigyan ako ng coke, like what he said.

"Thanks." Nagrolyo ang mata niya na nagpahalakhak sa akin. Napakabading!

Binuksan ko ang bote saka inilapat sa bibig. Just in time my phone vibrated on the table. Agad ko itong kinuha, good thing busy ang kasama ko sa pagkain.

Palihim ko itong binuksan, at halos maibuga ko ang iniinom sa nabasa.

From: Drake

Imagine your sexy lips, wrapped around my cock like how you lick that fucking bottle. I'm hard as rock, baby.

Sanaol bote.

Baby you have to take responsibility of this.

"Hey, ayos kalang? Dahan dahan lang, bebe." umiling ako kay Benj.

"Ayos lang, Benj.."

"Here, drink this." inabot ko ang tubig sa kamay niya.

He looked so worried. Habang ako may namumulang mukha. Malilintikan ka sa akin, Drake! Napakabastos!

To: Drake

Pervert!

Agad kong sinilid sa loob ng bag ang cellphone. Knowing, Drake hindi niya ako titigilan hanggat hindi sobrang pula na ng mukha ko! Napakagaling!

Dumiretso kami sa locker para kunin ang libro. Pagkatapos, agad din kaming pumunta sa room. Benj was unusually quiet, isang linggo na. Though, kakausapin parin naman niya ako at mangungulit pero madalas parin siyang tahimik.

Pinabayaan ko nalang, since baka may pinagdadaanan lang siya. Alam naman niyang handa lang akong makinig, anumang oras man niya gustuhin.

Napanguso ako habang naghihintay na matapos ang iba. We had a quiz in our last subject. Tapos na ako at napasa ko na. Same with Benj. I looked outside the window and stared at nothingness. Maambon sa labas at medyo malakas din ang hangin. Mabuti nalang at hindi umuulan.

"Five minutes remaining." Our professor announced. Hindi ko na sila pinagtuunan nang pansin at nanatili na lamang ang tingin sa malawak na pasilyo.

My chest felt heavy due to an unknown reason. Simula noong nalaman ko ang nangyari sa mga anak ni tita Abigail, may parte sa pagkatao ko ang nalulungkot sa sinapit ng mga pinsan ko. Idagdag pa ang biglaang pag-alis nila mommy.

The hallow feeling on my chest is comparable to the wind that blows my hair.

Paano nagawa ni tita iyon?

Kahit alam ko naman ang dahilan niya, hindi ko parin masikmura..

I was back to my senses when I heard our professor dismissing us. Inayos ko ang mga gamit, saka muling tumingin sa labas. Mas lumakas ang hangin na halos liparin na ang buhok ko. Kinuha ko ang pantali sa bag. I was about to tie my hair when Benj suddenly snapped it from me.

Kumunot ang noo ko sa ginawa niya. I gave him a questioning look but he only rolled his eyes.

"Ako na ang magtatali sa buhok mo, beb. Expert ako diyan." pagpresinta niya.

I shrugged and let him do what he wanted. Pumunta siya sa likod ko bago ko naramdamdaman ang marahan niyang paghaplos sa buhok ko. My eyes were glued in front, waiting for him to be finished.

"Do I need to tie your hair in high bun?" napangiwi ako sa naging tanong niya.

"No, kahit sakupin mo nalang agad saka mo na itali."

Kahit nakatalikod, ramdam ko ang pagtango niya. He was half way done when my eyes widen in fraction. Drake suddenly appear out of nowhere.

Madilim ang kaniyang mga mata, and just by looking at his clenched jaw I can already sense trouble. Agad akong lumayo sa kaibigan, tapos na rin naman siya sa pagtali ng aking buhok.

"Uh thanks, Benj." sabi ko.

I can feel the severity of his stares at my back. Hindi pa siya nakikita ni Benj dahil nahaharangan ko ang gawi niya.

"No problem, beb." he replied enthusiastically, habang ako halos manginig na.

Tipid akong ngumiti bago kinuha ang bag. I was about to turn around and left pero ganun nalang ang pag-awang ng labi ko ng bigla niyang hawakan ang mukha ko, tugging my hair behind my ear.

Nakatulala lang ako sa kaniya, hanggang sa may isang mainit na brasong humila sa akin saka walang pasabing hinila ako palabas ng room.

"D-Drake.." I whispered his name, I looked back and saw Benj, face is void of emotion. Tipid ko siyang nginitan bago tuluyang nagpahila kay Drake.

I gritted my teeth in complete annoyance. He once warn me about this, being territorial and all pero hindi ko lang matanggap na kahit sa simpleng pagtali sa buhok issue din!

Sa mabilisang hakbang, agad kaming nakarating sa parking lot. Binuksan niya ang pinto ng passenger seat madilim parin ang mukha. My sour expression hardened as he maneuver the car out of the space.

Pinili kong hindi magsalita dahil kung hindi, baka may masabi pa akong hindi maganda.

We are both not in the mood when we reached their household. May nakasalubong pa kaming kasambahay na naglilinis na may kuryusong tingin sa amin. Drake's heavy footsteps can surely make their head's turn.

Nang marating ang ikatlong palapag ng bahay, hinawakan niya ang pulso ko. I let him drag me 'til we reached his room. Randam na randam ko ang galit niya, just the way he held my hand. What's wrong with him? Ako dapat ang nagagalit sa kaniya for dragging me out of our classroom. Not the other way around.

Walang malisya sa ginawang pagtatali ni Benj sa buhok ko. He is just being paranoid again!

"What the hell is your problem?" I snapped.

I can hear my teeth crushing into one another as I gritted my teeth. My jaw clenched. Hinapit niya ako sa baywang, closely.

"I am pissed," he whispered huskily in my ears. I can feel him bite my upper right ear. Mariin akong pumikit. No huwag kang padadala.

"And I am pissed as well,"

I move my face to his direction to glare at him, only to be welcomed by his kisses. Sinubukan kong labanan ang apoy na unti-unting natutupok sa aking katawan, pero bigo ako..

The desire took over my body, taking my sanity away. All of my in-habitations disappeared in an instant.

One kiss from him annihilate my ability to think rationally. That instead of being annoyed by his rude action, I was again enslave by his burning touch.

"Aahh!" I moaned.

Natagpuan ko ang sariling nakasandal sa saradong pinto ng kaniyang kwarto nakapuluput ang dalawang binti sa kaniyang baywang, shamelessly shouting his name as he devour the delicate skin of my neck.

I can feel my sweats dripping on my forehead. And I can feel my own wetness dripping on my private part, aching to be touched. He unclasped my bra expertly. He lowered his head on my cherries and suck like a hungry baby.

I brush my hand on his head while nibbling and sucking on my breast. I closed my eyes tightly.

I can feel him walking. He put me down on his bed. Na halos kalahati lamang ng aking pang-upo ang nauukupahan ng kama. Puno ng pagnanasang tinitigan ko siya sa harapan. He lowered his head and kissed me with so much emotion. I kissed him back.

"You are only mine, yeah?" agad akong tumango tango.

Yes, Drake I am your possession and we'll work on your issues later.

Sa ngayon, sarap muna bago ang talak.

"You like that huh?" hindi ko nagawang sumagot. Naramdaman kong marahan nitong hinawi ang aking panty. Hinagod ang gilid ng aking pagkababae.

"Aah, ohh!" impit na ungol ko, mas lalong tumindi ang kaniyang tingin.

"Ipasok mo-Aah! Oh!" my mouth formed an O when he harshly dipped his middle finger inside. While the others were playing on my clit. Halos mabali na ang aking leeg, kakatingala.

"Fuck! Moan my name baby. Fucking moan my name!" he hissed before kissing me torridly like there's no tomorrow.

"Ahh fuck!"

I covered my mouth when we heard a knock. Mabigat ang hiningang pareho namin nilingon ang pintuan. Impit akong napaungol ng maramdamang sinagad nito ang daliri sa aking loob.

"Drake, son are you there?" halos mapamura si Drake ng marinig ang boses ng ama. Hinigpitan ko ang hawak sa kaniyang braso habang ang isang kamay ay pinaglaro sa sariling dibdib.

Ang sarap damn.

"Yes, dad I'm here." gusto kong palakpakan ang lalaki sa harap ng sagutin ang ama na parang normal.. na parang walang nagaganap na milagro sa loob ng kaniyang kwarto,

I can feel it. I can feel my orgasm coming. Mas lalong binilisan ni Drake ang kamay ng maramdamang malapit na ako sa sukdulan.

He added another finger, and another. Mabilis niyang linabas masok ang daliri sa akin. Na halos igalaw ko na ang sariling balakang para maabot ang sunduklan.

"Is Angel's there?" sa kabila ng nakakabaliw na sensasyon, natigil ang paglamutok ko sa sariling dibdib.

Nanlaki mga matang bumaling kay Drake ng marinig ang sariling pangalan. Pero patuloy niyang nilalabas masok ang daliri sa aking loob.

"No dad, wala dito si Angel." Pagsisinungaling niya. He should be or else patay kaming pereho.

Umawang ng husto ang aking labi ng marating ang sukdulan. I bite my hands, trying to hide my groans.
Nanghihina akong napahiga sa kama, habang mariin na nakatitig sa kisame.

Ang kamay ni Drake ay nanatili sa loob ng aking saya na patuloy humahagod sa aking kaselanan. I can't help but to moan.

"If ever you see your cousin, tell her I have something to talk to her. Or better text her, and know her whereabouts. This is urgent."

Huling sabi ni Tito bago ko narinig ang mga yabag niya papalayo.