CHAPTER 26

Rest

I shifted on my seat uncomfortably. Palipat lipat ang tingin ko sa labas ng bintana at kay Drake na pasipol sipol na nagmamaneho. He doesn’t look tired now. Nakataas pa ang sulok ng kaniyang labi.

"Where are you taking me?" tanong ko nang lumipas ang ilang minutong katahimikan.

Napakagat labi ako ng masilayan ang mahahaba niyang daliri sa manibela ng sasakyan. Hapit na hapit din ang kaniyang suot na long sleeves sa kaniyang matikas na braso. Halatang babad sa gym.

Drake, looked at me through the front mirror.

“That’s why it is called a surprise.  Kung sabihin ko man sa’yo, hindi na yon matatawag na surpresa." he said and chuckled afterwards.

Napasimangot ako, may pa surprise pa siyang nalalaman. But the thought of being with him on the next hours, sent shiver down my spine.

"Whatever, suit yourself." I said masking my excitement.

Nag-iwas ako ng tingin sa makasalanan niyang katawan. Sa halip ay sa labas ng bintana na lang ako tumingin.

Hindi ko maitatanggi na may bahagi sa puso ko ang nasasabik sa kung saan man niya ako dadalhin. Mag-iinarte pa ba ako? Eh kung tutuusin gusto kong hilain ang oras at nang mabilis kaming makarating sa patutunguhan namin.

With Drake, every moment is priceless.

Lumipas ang ilang sandali ay patuloy parin siya sa pagmamaneho. Naiinip na ako. Malayo ba ang pupuntahan namin? Umiinit na din ang pwet ko kakaupo.

"Malayo pa ba?" naiinip kong tanong.

I glanced at my wristwatch and saw that it’s past five thirty already.

“Relax, baby. Hindi halatang excited ka.” he answered and grinned.

Nagrolyo ang mata ko. I crossed my arms over my chest.

“Akala ko ba busy ka?” hindi ko maiwasang magtanong.

Bumalik sa isipan ko ang hindi niya nagawang pagsundo sa akin kaninang umaga. Alam ko ‘ring madami siyang pinagkakaabalahan sa pag-aaral. Kaya naman malaking pinagtataka ko na nagawa niya pa itong surpresa.

Saglit siyang lumingon sa akin bago muling ibaik ang tingin sa daan.

“Uhuh,” he hummed and tilted his head to the other side.

Naningkit ang mata ko sa ginawa niya. May mapaglarong ngisi sa kaniyang labi, na hindi nakaligtas sa paningin ko.

We are silent the whole duration of ride. Hindi na ako muling nagtangkang magtanong. Instead I busied myself watching those green tress and houses we’re passing by.

It felts great  knowing that people here in Tacloban are taking good care of our environment. Na sa halip na magputol ng puno, mas pinapayabong pa nila ito. Which is a great advantage for us. Malaking tulong din ang nagagawa ng mga puno sa pagpapanatili ng payapang pamumuhay. Nasusugpo nito ang baha at nagbibigay ng preskong hangin na kailangan natin sa katawan.

I was back on my reverie when I heard Drake’s voice.

“Nandito na tayo.”

I blinked my eyes several times and gaze outside. Madilim na at natitiyak kong alas-sais na ng gabi. Doon ko nakita ang  bahay sa gilid ng kaniyang sasakyan. Moderno ang desinyo at may malaking garden sa harap. Mukha siyang bahay bakasyunan.

Bumukas ang pintuan sa driver seat, tanda na lumabas si Drake. He jogged to the other side and open the passenger seat for me. Walang pag-aalinlangan naman akong bumaba. Drake, put his hand on the top of my head, shielding me from possible harm.

“Kaninong bahay ‘to?” tanong ko habang papalapit kami sa loob.

May kinuha siyang susi sa loob ng bulsa ng pantalon bago buksan ang bakal na gate.

“Mom and dad brought this last year. Pumaparito kami tuwing summer or whenever we like it.” pag-kwento niya.

May kung anong humaplos sa puso ko sa isipang iyon. They’re family is very intimate. Kaya  hindi rin naging madali para kay tita ang paglipat bahay niya.

Napaigtad ako ng inabot niya ang kamay ko saka pinagsiklop ang daliri naming dalawa. Somehow, the cold of the night subsided with his warm touch.

I was looking at our intertwined hands and that’s when I realized I’m still on my uniform. Hindi man lang ako nakapagpalit!

Napangiwi ako ng makitang suot ko pa ang blazer. This is not fine, although Drake is still wearing his uniform, hindi halatang nag-aaral pa siya. Lalo na at nakatupi hanggang siko ang manggas ng suot niyang long sleeves.

I deeply sighed and shrugged my shoulder. Linampasan namin ang kanilang hardin na katulad sa kanilang mansyon, puno din ng mga bulaklak. Tita Clarries, is very fond of flowers.

Kumunot ang noo ko ng lampasan namin ang pintuan sa front door. Sa kabila ng pagtataka, hinayaan ko siyang hilain ako patungo sa likod ng bahay.

Madilim at tanging ilaw sa swimming pool ang nagbibigay ng liwanag. The moon is also on its full show, illuminating the scenery.

Holding my hand, Drake guided me towards the edge of he pool. Malawak ito at malinis din ang tubig. May tatlong sunlounger ang nasa di kalayaun. Pero may napansin akong kakaiba.

The magnificent pool is divided into two parts. May ilaw sa ilalim na nagpapadagdag ng taglay nitong kagandahan.

I was in awe when we passed by a glass floor. May mga isda pa akong nakikita sa ilalim. Bigla akong kinabaha na baka mabasag itong tinatapakan namin.

I’ve seen this on some Hollywood movie, hindi ko inaasahang mayroon din ito sa Pilipinas.

“Teka Drake! Bakit dito pa tayo dumaan? Baka mahulog tayo! ” kabadong untag ko habang nakatungo sa ilalim, pinagmamasdan ang mga isdang lumalangoy.

He suddenly laughed. Pinisil pisil ang kamay kong hawak niya.

“There’s nothing to be frightened  about. This is safe.” he cockily replied and smirked afterwards.

Sa kabila ng kabang nararamdaman, namangha ako sa iba’t-ibang kulay ng isda sa ilalim.

Hindi ako sumagot at inaliw ang sarili sa panunuod sa kanila, hanggang sa huminto kami sa dulo.

Nag-angat ako ng tingin at ganun nalang ang pag-awang ng labi ko nang makita ang nasa harapan. Sa sobrang pagkaaliw ko sa mga isda, hindi ko nakita ang naghihintay sa amin sa katapusan ng paliguan.

“D-Drake..” I stammer.

I couldn't find the right word to say. It feels like cat got my tongue. Wala akong masabi.

May nakalatag na karpet sa damuhan, malawak. Sa gitna ay may mesa na puno ng iba’t-ibang pagkain. May mga unan ding nakapalibot sa karpet. Sa harapan ay may tv na mukhang sinadya lang na ilagay. Bukas na ang tv at may kasalukuyang pinapalabas.

He rested his hands on my shoulder and we walked towards the romantic set-up. Bumaba ang tingin ko sa paligid.

Hindi ko maiwasang mapakagat labi sa kilig. Roses were scattered everywhere. I’ve never thought the mighty, Drake Damascus has the capability to prepare such fascinating view.

The Drake I know is too occupied with his studies that he even failed to fetch his own girlfriend. Not that, I have a hard feeling though.

“Do you like it?”

Napaigtad ako sa gulat ng bigla niyang halikan ang balikat ko. Napanguso ako ng may mapagtanto.

“Nagpalit sana muna ako, Drake. Naka uniform pa ako!” I complained and protruded my lips.

I could’ve at least wear some decent clothes. Ang ganda ng lugar tapos ako naka school uniform parin, which is very inappropriate.

Tumawa si Drake saka tiningnan ang kabuuan ko.

“That’s perfectly fine. Maganda ka pa’rin naman kahit anong isuot mo.” pambobola niya.

Inikutan ko siya ng mata. Sanay na sanay talaga mambola. His flowery words that will surely drive woman crazy. I must admit, it’s working in me.

Tinago ko sa pag-irap ang pamumula ng pisngi. Alright, Angel you’ve heard a lot of compliments before, huwag kang OA!

But damn, he is Drake Damascus for the love of god! Ang tanging lalaking nagpabaliw sa akin. Ang lalaking nagawang tibagin ang paniniwala ko na Study first.

I was about to bend on my knees to remove my shoes nang maunahan niya ako. He knelt in front of me, like a prince in those fairy tales.

I shook my head. You are not in some Disney movie, you’re in reality, Angel!

Hindi ako nagsalita at hinayaan siyang tanggalin ang sapatos ko. My heart pounded like crazy, so much that I need to held it in my hand. Kulang nalang ay lumabas ang puso ko sa dibdib.

Damn, this Drake effect!

Nang matapos, tinabi niya iyon bago tanggalin ang sariling sapatos.

“Come here.” he said, asking for my hand. Nauna na siyang tumapak sa carpet na nakalatag sa damuhan.

Hindi ko kaagad natanggap ang kamay niya. Pinasadahan ng mata ko ang kabuuan ng mukha niya.

What did you to make me this crazy, Drake?

Kahit hindi ko aminin, this is not a normal attraction anymore. Mas malalim, mas delikado.

I’ve already give my everything. Binigay ko na lahat ng kaya kong ibigay. Bagay na ‘di ko magagawa kong tanging paghanga lang ang nararamdaman ko sa kaniya.

Drake makes my world upside down. He made me do things na hindi ko inaakalang magagawa ko at a very young age. I give myself to him, willingly. At hindi lang ‘yon isang beses, nasundan ng isa hanggang sa hindi na mabilang ng aking mga daliri.

“Come on, baby. Gutom na ako.” he tilted his head sideward, wearing a mischievous smile. And without further ado, I extended my hand and clasped it along with his long finger.

Inalalayan niya akong maupo. Kumuha siya ng isang parisukat na unan at hinayaan akong maupo doon. Nasa harapan namin ang hindi kalakihan at pandak na mesa pati narin ang malaking telebisyon. He, then sat beside me.

“Sinong naghanda ng lahat ng ito?”

I asked roaming my eyes on the surrounding. Nagtagal ang tingin ko sa likod kung nasaan ang swimming pool. An extraordinary pool, I’ve ever seen in my whole life. 

Ang kanang bahagi ay ang dinaanan namin kanina na salamin at may mga isdang lumalangoy sa ilalim.

I can’t imagine it is damn possible. The pool is just so alluring and catchy. Parang gusto ko tuloy maligo at sisirin ang mga isda.

Mahina akong napahagikgik. Nababaliw kana, Angel.

“Who else? Of course it’s me. “ he proudly replied.

Binalingan ko siya ng tingin. Kumuha siya ng plato saka linagyan ng pagkain. My mouth watered at the sight delectable cuisines.

“Paano? I mean, you ditched your class?” I halfly asked, nasa pagkain parin ang paningin.

“Our class ended at three o'clock. May oras pa ako para maghanda hanggang matapos ang klase mo.” napanguso ako.

“You didn’t even text me. And here I thought pag-aaral ang inaatupag mo!” ani ko na may busangot ang mukha.

“’Bout that, I’m sorry hindi kita nasundo kaninang umaga. I need to finish my paper works so I could spend my time with you fully.” he said, grinning.

Tinago ko nalang sa pag-irap ang kilig na nararamdaman. Somehow, naibsan ang pangungulila ko sa kaniya nitong narakaan. I appreciate his effort. Hindi ko inaasahang dadalhin niya ako sa ganitong lugar. And Drake, being the one behind all of these melts my heart.

I grab the spoon and fork before I started eating. Nakakagutom din pala.

Sa sulok ng aking mata, nakita kong tumayo si Drake. I look up and saw him approaching the television. May cabinet na pinaglalagyan ng tv at may mga wires din sa gilid nito. He picked something, which turned out to be the remote.

Nakapameywang siyang humarap sa gawi ko habang hawak sa isang kamay ang remote.

“What do you want to watch?” he directly asked. Tumaas ang kilay ko.

“Kahit ano.” kibit balikat kong sagot.

As long as we are together, I’m fine with everything.

He unbutton the first two button of his long sleeves. Pagkatapos, kunot noo niyang binalingan ang tv sa harap saka nag pindot ng kung ano.

Nagbaba ako ng tingin at umayos ng upo. The throw pillow beneath me, feels so comfortable.

Pagbalik ni Drake sa pagkakaupo, nagsimula na din kaming kumain. Paminsan minsan nag-aangat ng tingin sa pelikulang pinapanood sa Netflix.

“You are still a clumsy eater .” natatawa niyang tinuran.

Napaigtad ako ng hawakan ni Drake ang gilid ng labi ko. Gamit ang hintuturo, he wiped the food on the side of my lips. Nanlaki ang mata ko ng walang pasabi niya itong sinubo.

“Hmm, tasty huh.” aniya saka kumindat.

Uminit ang pisngi ko. Suddenly embarrassed.

What the hell, Angel? Ikaw pa itong mahihiya eh may mas malala pa siyang natikman sa’yo!

Binalik kong muli ang atensyon sa pagkain. I concentrated  on my food, despite the feeling of something moving wild on my stomach.

Nang matapos kaming kumain, si Drake mismo ang nagtabi ng lamesa.

“Drake, do you have some spare clothes here?” tanong ko saka tumayo.

I started feeling uneasy with my uniform on. Medyo malagkit na’rin sa balat.

“Yep, let’s go inside. May mga damit kami sa loob.” sagot niya. Napahinga ako ng malalim.

Mabuti nalang. Ewan ko rin sa lalaking ito. May ekstra t-shirt naman pala, ‘di sana kanina pa ako nakapagpalit.

Namangha ulit ako sa ikalawang pagkakataon ng madaanan namin ang kalahati ng pool.

“Paano sila nabubuhay diyan?” takang tanong ko, tinutukoy ang mga isda.

Narinig ko ang patawa niya, pero hindi na ako tumingin sa kaniya at nanatili ang tingin sa ilalim.

“Fishes lived underwater, so don't be surprised if they are still alive and kicking.” he said, a matter of fact.

Naningkit ang mata ko. Alam ko naman ‘yon, namamangha parin ako na tumatagal sila sa ilalim kahit na may nakaharang sa kanila na salamin.

But then again, hindi malawak ang kaalaman ko tungkol sa mga isda kaya hindi na lang muli akong nagtanong. Nakakatuwa talaga silang pagmasdan.

Magkahawak kamay kaming pumasok sa loob ng bahay. Katulad ng mansiyon nila, sobrang laki at lawak rin ng resthouse na ito. Kaunti lang ang kagamitan pero napapanatili namang organisado at malinis ang lahat.

We ascended the wooden stairs. May tatlong kwarto ang nasa ikalawang palapag at huminto kami sa may kulay abong pintuan.

“This is my room.” aniya saka dahan dahang binuksan ang pinto.

Walang pag-aalinlangan akong pumasok. His room were in shades of black and white, favorite color perhaps.

May malaking king size bed sa gitna. May long couch sa gilid at isang coffee table. Bukod doon, natanaw ko rin ang veranda na natatakpan ng salamin at puting kurtina.

Drake walks towards a cabinet, which I assumed his walk-in closet. Nanatili naman akong nakatayo sa paanan ng kama.

Bigla kong naisip sila mommy. Napasapo ako sa aking noo ng maalalang hindi ako nakapagpaalam sa kanila. Hindi ko din dala ang cellphone ko at sa huling pagkakatanda ko, nasa loob iyon ng bag.

“You can use these for now. Hindi ko pa ‘yan nagagamit.” napatingin ako kay Drake na ngayon ay nakalahad na ang kamay na may hawak na damit at boxer.

“Thanks.” ngumiti ako bago tinanggap ang damit.

“Anything for my baby.” he said, grinning.

Napairap ako.

“By the way, Drake. Hindi ako nakapagpaalam kay mommy, baka nag-aalala na ‘yon.” puna ko.

Umupo si Drake sa kama saka hinila ako sa baywang. 

“Don’t worry about them. Tumawag na ako sa kanila, and they already know you’re with me.” bulong niya.

Drake open his legs and place me in between.

“Pinayagan ka naman? ‘Di ba sila naghinala?” buong kuryusidad kong tanong.

I wonder kung ano ang sinasabi niya at agad niya itong napapayag. They are not even curious as to what we are going to do the whole time.

“Drake!”

I shrieked when his head nuzzled on my stomach. He lifted my blouse upward showing my bare skin.

Napasinghap ako ng bigyan niya ng munting halik ang aking tiyan.

“Drake stop it!”

I protested. My skin started getting hot. May kung anong nagwawala na rin sa loob ko.

Nanindig ang balahibo ko sa batok ng maramdamang pinadaan ng kaniyang dila ang balat sa aking tiyan. Marahas akong napalunok at bumaba ang tingin sa kaniya na ngayon ay nakapikit habang patuloy na ginagawa iyon. I shivered when my private part ached.

Bago pa ako tuluyang malasing at magpatangay sa sensasyon, I took all the courage to step backward and pushed his head lightly. Napahinga ako ng malalim nang makawala ako sa hawak niya.

Nakasimangot na tiningala ako ni Drake. I bite my lips, trying to hide my smile. Mukha siyang batang inagawan ng laruan.

“We’re not going to have sex tonight, Drake. My vagina needs some rest! Siguradong hindi mo na naman ako tatantanan hanggang madaling araw.” bulyaw ko, pinipigilang mapangiti sa nakikitang pagsimangot niya.

“Baby, that’s not sex, it’s making love!” he explained “In fact, I’m contended with one round only.” hirit niya.

I rolled my eyes, wala namang pinagkaiba ang dalawang iyon. The same process, and same technique. He will enter my vagina and voila, I’d be crazy with sheer pleasure. And knowing him, one round is not enough, will never be enough.

“Ah basta, it’s a no.” inirapan ko siya saka tinalikuran. He grunted but I didn’t look back.

I’ll take a quick shower first since I felt sticky all over. Kahit wala naman kaming ginawa buong maghapon.

“Baby!” he frustratedly called me.

Mahina akong napatawa sa narinig. Sinigurado kong naka-lock ang pinto. Mahirap na baka mamaya, nasa likuran ko na pala si Drake.

Marupok pa naman ako.

Mabilis akong naligo. Naghanap ako ng blower sa mga cabinet at laking pasasalamat ko ng makakita ng isa. Pinatuyo ko ang hindi kahabaang buhok saka binalik iyon sa lalagyan. I neatly tucked my used clothes before leaving the bathroom.

Naabutan ko si Drake na nakayuko sa sariling cellphone. He is even humming to an unknown song. Nag-angat siya ng tingin ng marinig ang pagbukas ng pinto.

He eyed me from head to toe, with his dark and menacing hazel brown eyes. My chest thudded at his intense stare. Para niya akog hinuhubaran sa paraan ng pagtingin niya. Napalunok ako ng paulit-ulit.

Nasa akin ang paningin niya habang papalapit sa kaniya.

“Bumaba na tayo, hmm?”

I tried not to stammer. Being with him in a close spaced is not a good idea. Baka hindi ko mapigilang ang sarili. I might throw myself to him, and the next thing I knew, I was calling his name in pure bliss.

Drake is sinfully handsome and sexy, making my heartbeats go wild and rugged.

Damn, Bakit ang pogi mo?

Napatili ako ng hilain niya ako hanggang sa maupo ako patagilid sa kandungan niya. Agad na pumulupot ang kamay ni Drake sa baywang ko.

Half of my legs were exposed now. Hanggang hita ko ang damit niya, at tanging boxer lang ang nasa ilalim nito.

“I’m afraid as fuck, Angel! Tell me what to do..”

May binulong siya, pero hindi ko na marinig sa sobrang hina ng tinig niya.

“Huh?” pag-uulit ko.

But instead of repeating himself, Drake kissed my temple, before tightening his embrace in me.

“I want you to promise me one thing, baby.” puno ng lambing na tugon niya.

Nilingon ko siya saka pinalibot ang braso sa kaniyang leeg. Pinasadahan ko ng tingin ang kabuuan ng mukha niya. Memorizing every part of it. From his tantalizing eyes, aristocratic nose, plump lips and sharp jaw that can cut a hotdog.

Sa lahat ng pagkain, hotdog pa talaga, Angel?

I lifter my hand and caress his pointed jaw.

“What is it?” patanong kong bulong.

He stared at me, unblinking.

“Can you promise not to leave me? Amidst the odds, I want you to stay by my side." nagsusumamong hiling niya.

"Fuck! I would surely be insane, if that time comes.” mariin siyang pumikit.

I bite my lips. Drake, I’m afraid I can’t. Hindi ko gustong magbitaw ng salita, na hindi ko din mapanghahawakan. Takot akong mabigo ka. Natatakot akong umasa ka  sa wala.

Words... as what I say is so powerful. I just can’t promise him without assurance.

“Hind ako mangangako, Drake.” nakita ko ang pagkabigo sa magaganda niyang mata.

“Pero gagawin ko ang makakaya ko, kahit labanan ang sariling pamilya ko manatili lang sa tabi mo.” I smiled. I cupped his face and kissed his forehead.

I love you, Drake.

I want to voice out those three words, but I choose not to. Someday, magkakaroon rin ako nang lakas  ng loob na sabihin iyon sa kaniya. Now is not the perfect time, not yet.

We stayed for approximately three hours. We finish the movie while lying on the carpeted ground. We cuddle, but most of the time we’re kissing our brains out.

I’ve never felt so peaceful in my entire existence, not until today.

Alas-diez ng gabi ng makauwi kami. Hininto ni Drake ang kotse sa garahe ng kanilang mansyon.

“Sleep immediately, you must be tired.” ani Drake.

Kinalas ko ang aking seatbelt.

“Thank you for bringing me there. I’ve enjoyed a lot.” I complemented.

“I’m glad you have fun.”

Sinong hindi kung labi mo ang pinagkaabalahan ko sa buong oras.

Napangisi ako.

Naughty, Angel.

“I want to visit the place again, Drake. Please?” I pouted. Drake chuckled.

“We have all the time in the world to go back there. No need to plead.”

Malawak akong ngumiti saka dumukwang at pinatakan siya ng halik sa pisng. Mukha siyang natigilan pero nakabawi naman agad. He held my jaw and kiss me in the lips.

I pulled away immediately.

“Good night.” bulong ko pa bago tuluyang lumabas sa kaniyang sasakyan.

Hindi na muli akong lumingon at nagdiresto sa loob. Dumagundong ang kaba sa dibdib ko habang papalapit ng papalapit sa pinto. Dahan dahan ko itong binuksan at laking pasasalamat ko ng hindi ito naka lock.

Nagmumukha akong magnanakaw sa lagay na ito!

Madilim na ang buong paligid, hindi na ako nag-abalang pagbuksan ang mga ilaw. I walked without sound, tiptoeing until I’ve reached the stairs.

Napapikit ako ng mariin. Nababahala ako na baka magising sila mommy, at tanungin kung bakit ngayon lang ako nakauwi. Hindi ko yata makakaya na magsinungaling sa harapan nila.

“Hija, ikaw ba ‘yan?”

Napapitlag ako sa gulat ng may magsalita sa aking likuran. I gulped repeatedly. Kinalma ko ang sarili saka nilingon ang may-ari ng boses.

Napahinga ako ng maluwag ng makita si Nay Esmeralda. May nakasabit pa na headlight sa kaniyang ulo.

Nay Esmeralda sighed in relief. "Akala ko kung sino na. Nakapaghapunan ka na ba, hija?" tanong niya.

Napakagat labi ako. Thank god, it’s not my parents.

"Opo, tapos na po. Ah akyat na po ako, ‘nay." Ngumiti ako sa kaniya.

"Sige, magpahinga kana. Kanina ka pa hinihintay ng mga magulang mo."

Hindi ako nakasagot at tanging pagtungo lang ang nagawa ko. Tumalikod na ako saka tinungo ang sariling kwarto.

Padabog akong tumihaya sa kama. Suot ko pa’rin ang damit ni Drake, at nasa kaniya ang madumi ko na uniform. Siya nalang daw ang maglalaba, at sa condo nalang niya itatago.

Tumagilid ako ng higa. I hugged my pillow tightly, remembering what happened earlier. That was my first time being on a date with a man.

Well, date na yun since he made the efforts for it to look like one.

We can’t be seen in public. we can’t hold hands while walking. Sadly, we can't do more things like what lovers normally do.  Kaya naman halos mahimatay na ako sa kilig.

That was so romantic!

And I’m looking forward  to visit the place again. I want to swim on the beach, o kahit doon nalang sa pool nila.

I was all smile, until the darkness consumed me.

I was half asleep when I felt a warm thing, tickling my neck. I groaned and tried to shove the thing away, but it moved to the other side.

“Baby, wake-up. You’ll going to be late.” I heard someone mumbled.

Napaungol ako saka hinagilap ang unan, and cover my face. For heaven’s sake, gusto ko pang matulog! I sleep very late last night at feeling ko nga hindi pa nag-iisang oras mula noong makatulog ako.

“Baby..” the same voice whispered again.

“Five minutes, Drake. Give me five minutes.” nakapikit kong tinuran.

Tinalikuran ko siya bago dumapa sa kama.

I’m sleepy as fuck.

I was about to close my eyes again, when I felt something on my shirt. Pilit nitong pinapasok sa loob ng aking suot na damit.

“Uhuh, we can do more on the span of five minutes instead of snoring.”

I grunted. Hinawakan ko ang kamay niyang nakapasok na sa loob ng aking damit at pilit na inaalis iyon.

“Drake, gusto ko pang matulog.” I mumbled against the bed.

I heard him laugh. I thought I can finally sleep again, but in one swift move, Drake flipped me on the bed, facing him.

Napasinghap ako. Pilit kong binuksan ang mabigat na talupak ng aking mata saka sinamaan siya ng tingin.

“What the hell are you doing here? Baka makita ka nila!” hinawakan ko ang kamay niyang nasa loob na ng suot kong damit.

“Hmm baby, sila pa nga ang nagsabing pasukin kita dito.” tugon niya, nahihiwagaan ko ang tuwa sa boses niya.

Napaungol ako ng mas tinaas pa niya ang sariling kamay.

“Labas. Lumaba—”

For the nth time, Drake cut me off by smashing his lips to mine. Tuluyang nawala ang antok sa katawan ko ng maramdaman ang kaniyang labi sa akin.

Kasabay ng paggalaw ng kaniyang labi, tuluyan ng nasakop ng kaniyang kamay ang dibdib ko. He knead them with one hands, only.

“Good morning, baby.” he greeted me, still catching his breathe.

Natutup ko ang bibig ng may maalala. I did not brush my teeth and my morning breathe might smell bad!

“Hindi pa ako nag toothbrush, Drake!” hestirikal kong tinuran.

Tumawa siya. He removed his hands inside my shirt.

“Don’t care. Kahit isang buwan ka pang hindi mag sipilyo, I wont hesitate to ravish that luscious lips of yours.” he replied then winked.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top