Narito kami ngayon si Perrie sa gym at kinekwento ko sa kaniya kung ano ang nangyari kagabi.

My father was so mad, he still thinks that our marriage before was cancelled because Rafael cheated on me. Napaliwanagan ko naman si Daddy kahapon kahit na galit siya, inis nga lang ito lalo noong sinabi ko na binigyan ko ng isa pang pagkakataon si Sebastian.

He did not react to my boyfriend really well, wala rin pala kasi siyang ideya na nanggaling kay Sebastian 'yong perang pinampaopera sa kaniya. Hindi na rin namin sinabi iyon dahil baka lalo lang lumaki ang gulo. Fortunately, natuloy ang dinner date namin ni Sebastian.

“Wala na namang magagawa ang mga magulang mo. Sa edad niyong 'yan?” wika ni Perrie habang sabay kaming tumatakbo sa treadmill.

She's right, we're already old enough to decide on our own. Ayoko lang na mas lumago pa ang galit ni Daddy kay Sebastian, lalo pa ngayon na sinusubukan ko ngang patawarin ng buo iyong tao.

   “Dapat nga sa inyo nagpapakasal na, kailan nga ba ang kasal niyo?”

Muntik na akong mawalan ng balanse at gumulong sa umaandar na treadmill, buti nalang ay napahawak ako sa gilid nito.

“Kasal kaagad?”

Kababalik palang namin sa isa't-isa! We're still healing from our past, I don't think I'm ready. Also, Sebastian, is new to this kind of relationship, I don't think he's ready to settle down just yet.

  “Nameet na ang parents 'te, may singsing ka na rin diyan sa daliri mo at ilang taon ka na! Ano pang hinihintay niyo? Baby?”

She has a point, ang iba ngang mga kaedaran namin ay may mga pamilya na, ako nalang yata itong napag-iiwanan. Pero kasi– “Hindi pa kami handa.”

At hindi ko alam kung kailan pa kami magiging handa.

  She scoffed, “Hindi handa tapos nakailang sex na kayo? Ano ba 'yon preparation?”

Minsan talaga'y ang sarap pilipitin ng dila niya!

Bumaba ako sa treadmill at pinusasan ang pawis ko sa leeg bago uminom ng tubig mula sa aking tumbler. I adusted my sports bra, “Walang preno talaga 'yang bibig mo 'no?”

   “It depends,” bumaba na rin siya at uminom ng tubig.

Pagkagaling ko sa gym ay dumiretso ako sa building nila Sebastian kung nasaan ang opisina niya. Simpleng jeans at puting tshirt nalang isinuot ko papunta rito.

   “Good morning, Sebastian.”

Lumapit ako sa kaniya at hinalikan siya sa pisngi, he did the same. Tinitigan ko ang digital blue print na ginagawa niya sa kaniyang computer, tutok na tutok siya dito kaya naman hindi ko na siya inistorbo at umupo nalang ako ako sa sofa.

Ang galing talaga nitong si Sebastian, sana kapag nagkaanak kami ay magmana sa katalinuhan niya. Tumingin siya sa akin at ngumiti bago nagtrabaho ulit.

Sandali, anak na naman? Ano ba itong pinagiisip ko? Hindi ko pa nga siya napapatawad ng lubusan, ah?

  “I'll be going to the assembly plant later, do you want to come?”

“Hindi ba kailangan ng reservations para do'n? Baka mapagalitan ako,” I asked.

Isa pa, wala naman akong kaalam-alam sa mga bagay na iyan. Ano namang malay ko sa mga assembly ng mga sasakyan? Blue print pa nga lang doon sa computer niya ay sakit na sa ulo.

    “I'll be your guide,” he pursued.

Napapayag niya rin akong sumama sa assembly plant ng RSR motors sa isang kundisyon, kundisyon na hindi ko pa sinasabi sa kaniya.

When we arrived at the plant I was amused with the 11,000 square foot welcome area. May mga letrato doon na naka-display tungkol sa history at achievements ng kompanya.

Naroon din ang pinakauna nilang na munafactured na kotse at ang pinakabago. Napagakatagal na talaga nila sa industriyang ito kaya hindi na ako magugulat kung bakit sanay na sanay na sila.

Lumakad kami patungo sa isang entrance hall, nakasabit sa mga pader noon ang safety measures na kailangang sundin bago tuluyang pumasok sa planta.

Humawak si Sebastian sa may beywang ko at iginiya ako papasok doon pagkatapos ay binigyan niya rin ako ng safety glasses.

Tumambad sa amin ang napakalaking area, parang pupuwede na ngang gumawa ng isang subdivision dito! Napakaingay rin sa loob nito, puro tunog ng mga makina, nagsasalpukang mga bakal at mga bakal na winewelding. It is kind of overwhelming being here.

   “Wear this.”

He gave me headphones as we're walking towards a vehicle that we're going to ride as we tour around this assembly plant.

Kahit saang parte ako lumingon ay nabubusog ang mga mata ko, komplikado ang lugar nito pero hindi maipagkakaila ang ganda nito, lalo na ang mga sasakyan na nabubuo nila. I couldn't help myself to compare this plantation to Sebastian's mind, so complex and so complicated yet so bright and beautiful.

“Ang haba pala ng proseso 'no?” saad ko.

Katulad ng mga sasakyan ito ang mga buhay nating mga tao, marami munang kailangang pagdaanan mabuo. Maraming proseso at walang katapusang pagdedesisiyon at pagpapaplano bago sumakto para sa isabak sa tunay na mundo.

After two hours of touring and Sebastian was checking every production area of the assembly plant, I was able to reflect on life even more. Ewan ko ba kung bakit ganito ako mag-isip, masyado yatang madrama?

   “Did you like it?” Sebastian asked.

Pauwi na kami ngayon sa condo niya, “Yeah.”

     “I love that place,”

Napasimangot ako. Nakatatampo naman kasi dahil nauna pa niyang sabihing mahal niya ang lugar na iyon kaysa sabihin niya na mahal niya ako. “Okay.”

Hanggang sa makarating kami sa unit niya ay hindi pa rin ako nagsasalita, hindi ko alam kung mapapansin niya ba iyon. Hindi naman kasi magaling bumasa ng emosyon itong si Sebastian kaya ang hirap mag-inarte sa kaniya!

     “Anong gusto mong kainin?” tanong niya.

Humalukipkip ako at isinubsob ang sarili ko sa l-shape na sofa. Narinig ko ang mga hakbang niya papalapit sa akin kaya mas idiniin ko pa ang pagpikit ko.

     “May masakit ba sa'yo?”

Siguro akala niya'y masakit na naman ang puson ko, inaalagaan niya kasi ako sa tuwing nangyayari 'yon. “Tinatamad lang ako.”

Umupo siya sa sofa kasi naramdaman kong lumubog iyon, tapos naramdaman kong dumapa pa siya para ibabawan ako. Nakita kong nasa magkabilang gilid ko ang mga kamay niya noong magmulat ako.

   “Sebastian, get off me!”

“Not going to, unless you give me a reason.”

     “Sebastian!” Pinanlakihan ko siya ng mata.

Pagkatapos noon ay inilapat niya ang masuyo niyang labi sa akin, pababa sa leeg ko. I tried hard not to make the sound of pleasure but I failed when I felt the desire burning in me.

He undressed me and he just threw the cloth in every direction he wanted to. Napataas ang likuran ko nang isubo niya ang dungot ng aking dibdib, minasahe naman niya ang kabila. “Ugh, Sebastian!”

I caressed his back and tried to remove his shirt too. When we're both naked I felt his finger slide in between my senstive part. Napaungol ako dahil doon, ibinaba niya ang ulo niya at naglaban ulit ang mga dila namin.

     “I'm going to enter,” he whispered with his rasped voice.

Tumango-tango ako habang humahalinghing pa rin. Binibigyan ako ng kakaibang sensasyon nito, lalo pa ngayong nararamdaman ko na ang kaniya sa bukana ng aking pagkababae. “Sige na...”

He positioned himself then hardly pushed it inside of me, I screamed in pleasure. His movement was so hard and fast that my whole body was shaking. “Ahh, Elle!”

Napatingin ako sa mga mata niya, ganoon rin siya sa akin. Ginawaran niya ako ng isang halik bago sumubsob sa may leeg ko at mas ibinaon pa ang kanya, sinalubong ko ng aking beywang ang bawat paghampas niya. Punong-puno ang lugar ng ingay naming dalawa, parang walang katapusan ang ginagawa niyang pag-ulos. Bumangon siya at hinawakan ang beywang ko bago tumingala.

    “I'm coming,” Sebastian breathed and moved his body with the same intensity.

“Me too!”

    “Elle!” He withdrew himself before coming.

“AH! RAFAEL!” I screamed.