Rustig bekijkt De jongen het groepje meiden vanuit een boom. Zodra hij hoort dat de beschermer met het rode haar is vergiftigt raast een steek van medelijden door zijn hart. Zodra de vrienden weer doorgaan rent hij zo snel als de wind en zo handig als de geesten door het bos. Als hij de grote rots ziet die als ingang dient voor zijn basis springt hij door de rots heen en rent naar een groepje mannen. Achterlijke sukkels! Jullie hadden haar, raakte haar kwijt en nu zorgen jullie dat een van de beschermers dood gaat?! Raast hij naar ze via gedachten, hij kan namelijk niet praten. 'Sorry sorry ik pakte de v.verkeerde pijl' stamelt een van de mannen. Oja? Snel knikken alle mannen. Nou dan mogen jullie fijn nog meer smoesjes bedenken in de cel!

Zuchtend maar vol woede loopt de jongen naar een hoger gelegen deel. De basis staat in een rots. Eerst ga je verder de grond in om uit te komen in het arme deel van de stad. Als je dan de trappen omhoog gaat kom je bij de rijkere delen en helemaal bovenaan zijn mijn vertrekken. Nog een keer zuchtend doet hij de deur open en meteen vliegt Diana hem om de hals. 'Ik heb je gemist stoere jongen. Ik heb gehoord dat je boos werd omdat de mannen een meisje hebben vermoord, moet ik jaloers worden?' Vraagt ze me nep boos.

Nee dat hoeft niet schoomheid. Ik wil die beschermers gewoon in mijn leger, en dat ene meisje is gewoon de sterkste legt hij lachend uit. 'dan is het goed' reageert ze met een klein kusje op zijn wang. Opeens komt een briljant plan in hem op. Snel gaat Hij aan zijn bureau zitten en pakt de benodigdheden. Diana? 'ja?' zou je een brief willen schrijven naar je o zo geliefde zusje? Meteen snapt ze zijn plan en lachend begint ze te schrijven.

Lief zusje,

Ik heb je al heel lang niet bezocht en ik snap het als je mij daarom haat. Snap wel waarom ik het heb gedaan, ik heb nu ook een leven en heel toevallig ook een relatie met jou ex. Door redenen die jou niet aangaan heb ik gehoord van je kleine 'probleempje'. Ik hoop je te kunnen helpen en zal precies 2 uur na deze brief bij je staan.

Groetjes, D. of zoals jij mij nu noemt als er andere bijzijn, hunter.

Terwijl De jongen het plan in werking zet is onze groep dappere helden weer op weg. 'Dianne rust nou even uit!' Zucht Isa. 'Ja we weten dat je sterk bent maar je hebt net zoals wij rust nodig' Zegt Youri Bevelend. 'Okeehee' Zucht het meisje en meteen ploft de rest van de groep op de grond en beginnen ze gretig te eten. Na een kleine 10 minuten komt er opeens een sneeuwuil aangevlogen. 'wat doet die hier?' vraagt Mee. Voor de rest een antwoord kan geven land de uil op de schouder van Dianne en rijkt haar een brief aan. Zodra Dianne de brief pakt vliegt de uil weg, precies als Dianne een harde gil slaakt.

'wat is er?!' vragen Youri en Ruby meteen. 'we moeten onmiddellijk weg! Tay kan jij geen bunker bouwen ofzo? En Ruby hebben wij voor een jaar eten? En Youri jij moet ons warm houden dan kan Mee met water zorgen dat we genoeg te drinken hebben en dan zou het moeten lukken om ons te verschuilen.' Raast Dianne door. 'ho ho ho wacht! Wat is er aan de hand?' vraagt Tay snel. Zonder iets te zeggen geeft Dianne de brief aan Tay en de hele groep leest over haar schouder mee. 'zusje?' vraagt Ruby verbaast. 'ex?!' vraagt Youri geschrokken.

'Hunter is inderdaad mijn zusje.' Zegt Dianne terwijl ze Zusje bijna uitspuugt. 'We hebben twee uur om ons voor te bereiden.' 'Nou genoeg tijd om ons eens even goed uit te leggen wat er aan de hand is.' Antwoord Sabrina streng. Zuchtend begint Dianne met vertellen.

'Toen ik klein was woonde ik op aarde, dat weten jullie. In die tijd had ik veel vrienden op school en ik groep 7 werd ik zelfs verliefd. We waren altijd samen, logeerde bij elkaar zodra het kon. Na een jaar vertelde ik mijn geheim. Hij schrok en noemde me een monster. Huilend rende ik weg en de volgende dag was ik niet op school, hij maakte zich zorgen dus hij riep mijn zus op. Hij wist als enige dat ik een zus had, maar die zus is verbannen en is haar krachten kwijt. Hij riep haar op en werd meteen smoor verliefd op haar. Mijn zus voelde hetzelfde voor hem en ze vertelde hem dat ik al 100 mensen had gedood voor mijn 5de. Het is waar, dat ontkende ik niet toen hij het vroeg. En dus is hij mijn vijand geworden. Ik noemde mijn zus toen hunter, de naam die we altijd gebruikte toen we kleiner waren. Zelf heeft ze al duizenden doden op haar geweten, en als zij echt dat ze mij gaat helpen geloof ik er niks van.'