YEDİ ÖLÜMCÜL GÜNAHLA

Doğdum ve işte uzun bir yol var karşımda,
Bunca zaman huzur bulurum sanmıştım meleğin kanatlarında,
Düşmek acı vermiyor da,
Kanadığımı görmek isteyen çok fazla.

Sayfalar ince ince dolanıyor ruhuma,
Boyun eğmemi istiyor, kurulan yalanlara,
Herkes yazıp çiziyor da
Doğruyu isteyen kaç insan var Dünya'da?

Gece, gökyüzü düşüyor omuzlarıma,
Beyaz bir zambak olmak istemedim, üzerimdeki kanlarla,
Söylenenleri kabul ettim ulaşmak için yalnız kalabalıklara,
İşte şimdi karşınızdayım, Yedi Ölümcül Günahla.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top