Çok uzaktayım, insanlardan çok uzakta,
Bedenim burada, çevremi görüyorum.
Ama ruhum kalbimin mahseninde,
Duramıyorum. Durduramıyorum.

Bir öfke nöbeti, ruhumun ince zarını aşıp bedenimi esir ediyor.
Bu hayat değil.
Bu yaşamam gereken hayat değil.
Ölmem gereken yer değil.

Yaşam çok fazla.
Bu kırılgan bedenim için cehennem çok fazla.
Mutlu olmanın tadını damağımda hissedemiyorum.
Duyuyorum. Şemsiyeme düşen yağmur sesini duyuyorum.

Şimdi lütfen söyle.
Ölmemi mi istiyorsun, yaşamamı mı?
Mutluluğu mu, acıyı mı?
Bilmeni istiyorum. Ben daha fazla yaşamak istemiyorum.