Kanatlarını açmış melek, görüyor çocukluğumu,
Söylemiyor bana donduğumu,
Göstermiyor adım adım o olduğumu,
Anlamıyor çoktan kaybolduğumu.

Arkamı döndüğümde karanlık,
Önümde beni kör eden aydınlık,
Sayfalar yalan söyleyen bir tanık,
Aynalar bana onu hatırlatan bir kalabalık.

Emekleyerek koşuyorum doğruluğa,
Neden ulaşamıyorum huzura?
Beni bırak.
Kanatlarını dolama ruhuma.

Sorularından kaçtığıma bakma,
Bana onu anlatma.
'Teslimiyet mi istiyorsun?' Diye sorma.
Ölümüm sen olma.

*****

Selam!

Eğer oralarda bir yerlerde şiirlerimi okuyan birileri varsa, destek olmasını tüm benliğimle istiyorum. Destek olun ki, şiirlerimde beraber nefes bulalım.

Şiirlerim, yaşam bulduğumuz bir yer olsun.