[9]
"Jungkookဘာျဖစ္တာလဲ.."
"Jungkookကေလ..ေျခာက္လပဲ ခံေတာ့
မယ္တဲ့.."
"ဘာ!-ဘာေၾကာင့္လဲ?"
"သူ႔နွလံုးက မခံနိုင္ေတာ့ဘူးတဲ့...
ေလးလအတြင္းမာ ႏွလံုးအစားမထိုးနိုင္ရင္
ေမာင္ ေမာင္ ေသေတာ့မာတဲ့
ငါဘာလုပ္ရမလဲကြာ...."
"မင္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္ကလည္းကြာ..ဒါေပမယ့္
စိတ္ဓာတ္က်ဖို႔ မစဥ္းစားပါနဲ႔..ငါနဲ႔Hobiလည္း
ေဆးရံုေတြမွာ အလွဴ ရွင္ေတြ ရွာၾကည့္ေပးမယ္
အားမေလ်ာ့ပါနဲ႔.."
"ေက်းဇူးပါ Taehyung"
"မလိုပါဘူး"
............................
"အကို "
Taehyungနဲ႔စကားေျပာၿပီးသြားေတာ့
ညပင္ ကူးလူးခါနီးၿပီ...။
ညအိပ္ခါနီးၾကေတာ့ လူနာေစာင့္အိပ္တယ့္
ေနရာမာ အိပ္ပါမယ္ဆိုမွ ေမာင္က
သူနဲ႔လာအိပ္ခိုင္းသည္...။
သူ႔ကိုဖက္ထားေပးဆိုတယ့္
အမိန္႔ေတာ္ေအာက္မာ
အခု ေမာင္က သူ႔ရင္ခြင္ထဲမာ....။
သူနဲ႔မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ဘက္ကိုလွည့္လာၿပီး..
"ေျပာ ေလ ေမာင္"
"ေမာင္က ေသေတာ့မာမို႔လို႔လားဟင္"
"နိမိတ္မရွိလိုက္တာ..ဘာေတြေမးေနရတာ
လဲေမာင္ရယ္.."
"ဒီတိုင္းေမးၾကည့္တာပါ..ဒါနဲ႔ ေမာင္မရွိေတာ့
ရင္ အကို ေနာက္ခ်စ္သူမထားရဘူးေနာ္...
ေမာင္ဂုတ္ခ်ိဳးပစ္မာ..."
"ဒီမာ ေမာင္~ေမာင္ကဘာကိစၥကိုယ့္အနား
ကေနမရွိရေတာ့မာလည္း,,ေမာင္ကိုယ့္ဆီက
ထြက္သြားမယ္ဆိုရင္ေတာင္ ကိုယ့္က
ကိုယ့္ရင္ခြင္ထဲမာ ေမာင့္ကို
တစ္သက္လံုးဖမ္းထားမာ..."
"အခုကတည္းက အဖမ္းခံခ်င္လိုက္တာ"
"လာ~လာ~ဖမ္းထားေပးမယ္"
ရင္ခြင္ထဲကို အတင္းဆြဲသြင္းၿပီး ျမဳပ္ေနေအာင္
ဖက္ထားေပးလိုက္တယ္...
"အကို႔ရဲ႕ ရင္ခြင္ႀကီးက ေႏြးလိုက္တာ~~
အကို႔ရဲ႕ကိုယ္သင္းနံ႔ကလည္း ေမႊးေနတာပဲ~
အကို႔ရင္ခြင္ထဲကေန ေမာင္မထြက္ခ်င္ေတာ့ဘူး"
"အဟား~စကားေတြတတ္ေနတာ ေမာင္က"
"အကိုေၾကာင့္ေလ"
"ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ"
"အကို သိလား ေမာင္ေတာ္ေတာ္ပိန္သြားတာ"
"ဟုတ္လား??"
"အရင္တုန္းကဆို အကို႔ကို ေမာင့္ရင္ခြင္ထဲမာ
ထည့္ထားလို႔ရတယ္ေလ အခုအကို
ေမာင့္ကိုထည့္ထားသလိုမ်ိဳ းေပါ့
အကိုကပဲ ႀကီးလာတာလား
ေမာင္ကပဲပိန္သြားတာလားမသိပါဘူး"
နႈတ္ခမ္းႀကီးဆူကာေျပာေနတယ့္ေမာင္က
သိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနေလသည္......
ဆူေနတယ့္ နႈတ္ခမ္းေလးကို
ဖိကပ္နမ္းလိုက္ေတာ့္မ်က္လံုးေလးျပဴ းကာ
ေနာက္မွအလိုက္သင့္တုန္႔ၿပန္လာေလသည္...
ဒီႏႈတ္ခမ္းပါးေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာင္
လြမ္းေနခဲ့ရလဲ...
"ဟာ့..!အကိုကဘာမေျပာညာမေျပာနဲ႔"
"ဆူလာျပန္ၿပီ အဲ့နႈတ္ခမ္း~
အဲ့ဘဲနႈတ္ခမ္းေလးကို ထပ္အသည္းယား
လာရင္ ထပ္နမ္းမာေနာ္"
နႈတ္ခမ္းလက္နဲ႔အုပ္လိုက္တာေလးကအစ
ခ်စ္စဖြယ္ေကာင္းလြန္းေနသည္....
"ဟား...ဘယ္လိုေနေန ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနပါ
လား ေမာင္က"
"ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာမဟုတ္ပါဘူး
ေမာင္က ေခ်ာတာပါေနာ္ "
သူေခ်ာေၾကာင္းကို နႈတ္ခမ္းႀကီးဆူၿပီး
ေျပာေနပံုကသံုးနွစ္သားေလး
စိတ္ဆိုးေနတယ့္ အတိုင္းပင္..
"ဟားဟား ဟုတ္ပါၿပီ ေမာင္ရယ္~
နႈတ္ခမ္းႀကီးကကိုယ့္လည္း
လာထိုးမိေနအုန္းမယ္.."
"ဟာဗ်ာ..အကိုကလည္း"
"ကဲ အိပ္ေတာ့ေနာ္ ေမာင္..မနက္ျဖန္က်မွ
စကားေတြအဝေျပာၾကမယ္
အားျမန္ျမန္ျပန္ျပည့္ေအာင္ အိပ္ၾကရေအာင္.."
"ဟုတ္ အိပ္ၿပီေနာ္..အကိုေမာင့္ကို ဖက္ထား
ေပးေနာ္ ~~အကိုေမာင့္အနားကေန
ဘယ္မွမသြားနဲ႔ေနာ္..."
"ေမာင့္အနားကေန ဘယ္မွမသြားပါဘူး.."
မၾကာခင္ပဲ အခန္းေလးက တိတ္ဆိတ္သြားေလ
သည္.....//
.........................................
တစ္ပတ္...
သူ႔စိတ္ကိုေပ်ာ္႐ႊင္ေအာင္ထားေပးပါဆိုတယ့္
ဆရာဝန္စကားေၾကာင့္....
ေမာင္နဲ႔အျပင္တူတူသြားရန္
ဆံုးျဖတ္ထားသည္...
ေမာင္သြားခ်င္တယ့္ေနရာေလးေတြကို
တူတူသြားၿပီး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနၾကဖို႔
သူစီစဥ္ထားမိတယ္....
"အကို ေမာင္ အဆင္ေျပလားဟင္?"
အညိဳေရာင္ အကြက္ၾကား အက်ၤ ီအပြႀကီးနဲ႔
ေဘာင္းဘီအပြႀကီးဝတ္ထားတယ့္ေမာင္ဟာ
အက်ၤ ီၾကားေပ်ာက္ကာ
တအားခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနေလသည္..
"ေျပတာထက္ေတာင္ပိုေသးတယ္
ေမာင္ရာ~~အားယားယား
ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ~"
မေနနိုင္မထိုင္နိုင္ ပါးေလးကို ခပ္ဖြဖြ
သြားဆြဲမိေတာ့ ဘာေတြပြစိပြစိတိုးတိုးနဲ႔
ေျပာေနမွန္းမသိ..နႈတ္ခမ္းႀကီးကလည္း
တစ္ေတာင္ေလာက္ေထာ္လ်က္..
"ေမာင္~စိတ္ေကာက္ေနတာလား"
"ေကာက္စရာလား..မေကာက္ပါဘူး.."
"အာ့ဆို ဒီနႈတ္ခမ္းႀကီးက
ဘာလို႔ေထာ္ထားတုန္း"
"သူ႔ဟာသူေထာ္ေနတာ မတတ္နိုင္ဘူး"
"ဟုတ္ပါၿပီ ဒါဆို ခုနကေရာ ဘာေတြတိုးတိုး
တိုးတိုး ေျပာေနတာတုန္း~"
"အကို ဝတ္ထားတာကိုလည္းၾကည့္အုန္း
ေလ~ေတြ႕သမ်ွလူတိုင္းေငးခ်င္စရာ~ေမာင့္က
်ၾကည့္အုန္း ~ပလတ္စတစ္အိတ္ႀကီး
ေကာက္စြတ္ထားသလိုပဲ~လမ္းက်ရင္လည္း
သူမ်ားေတြကအကို႔ကိုၾကည့္ၾကအုန္းမယ္"
လက္စသတ္ေတာ့ ေမာင္က သူ႔ကို
သဝန္တိုေနတာကိုး...
"ဟားဟား အခုေမာင္ကကိုယ့္ကို
သဝန္တိုေနတာလား "
"တိုတာေပါ့!~တစ္ေယာက္တည္းရွိတယ့္
ကိုယ့္ေယာက်ာ္းကို သဝန္တိုရမာေပါ့ "
"ေမာင္ ဘယ္လို ဘယ္လို?
တစ္ေယာက္တည္းရွိတယ့္ ကိုယ့္ေယာက်ာ္း?"
"ဟုတ္တယ္ ေမာင့္ေယာက်ာ္း-အယ္-"
တျဖည္းျဖည္း ပန္းေရာင္သန္းလာတယ့္
ေမာင့္ပါးနွစ္ဖက္...
"ဒီေန႔ေတာ့ အားေတြရွိသြားၿပီ!လာ
ေမာင္သြားၾကမယ္~~"
"Nae-nae"
"ကိုယ့္ေယာက်ာ္းနဲ႔တူတူသြားၾကမယ္"
"ဟာ အကိုဗ်ာ..."
"အဟားဟား ~"
ဒီရယ္သံေလးေတြက ၾကာၾကာဆက္
တည္ၿမဲနိုင္ပါ့အုန္းမလား.......
************************
Alexandrine Kim
"Jungkookဘာဖြစ်တာလဲ.."
"Jungkookကလေ..ခြောက်လပဲ ခံတော့
မယ်တဲ့.."
"ဘာ!-ဘာကြောင့်လဲ?"
"သူ့နှလုံးက မခံနိုင်တော့ဘူးတဲ့...
လေးလအတွင်းမာ နှလုံးအစားမထိုးနိုင်ရင်
မောင် မောင် သေတော့မာတဲ့
ငါဘာလုပ်ရမလဲကွာ...."
"မင်းတို့ နှစ်ယောက်ကလည်းကွာ..ဒါပေမယ့်
စိတ်ဓာတ်ကျဖို့ မစဉ်းစားပါနဲ့..ငါနဲ့Hobiလည်း
ဆေးရုံတွေမှာ အလှူ ရှင်တွေ ရှာကြည့်ပေးမယ်
အားမလျော့ပါနဲ့.."
"ကျေးဇူးပါ Taehyung"
"မလိုပါဘူး"
............................
"အကို "
Taehyungနဲ့စကားပြောပြီးသွားတော့
ညပင် ကူးလူးခါနီးပြီ...။
ညအိပ်ခါနီးကြတော့ လူနာစောင့်အိပ်တယ့်
နေရာမာ အိပ်ပါမယ်ဆိုမှ မောင်က
သူနဲ့လာအိပ်ခိုင်းသည်...။
သူ့ကိုဖက်ထားပေးဆိုတယ့်
အမိန့်တော်အောက်မာ
အခု မောင်က သူ့ရင်ခွင်ထဲမာ....။
သူနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်ဘက်ကိုလှည့်လာပြီး..
"ပြော လေ မောင်"
"မောင်က သေတော့မာမို့လို့လားဟင်"
"နိမိတ်မရှိလိုက်တာ..ဘာတွေမေးနေရတာ
လဲမောင်ရယ်.."
"ဒီတိုင်းမေးကြည့်တာပါ..ဒါနဲ့ မောင်မရှိတော့
ရင် အကို နောက်ချစ်သူမထားရဘူးနော်...
မောင်ဂုတ်ချိုးပစ်မာ..."
"ဒီမာ မောင်~မောင်ကဘာကိစ္စကိုယ့်အနား
ကနေမရှိရတော့မာလည်း,,မောင်ကိုယ့်ဆီက
ထွက်သွားမယ်ဆိုရင်တောင် ကိုယ့်က
ကိုယ့်ရင်ခွင်ထဲမာ မောင့်ကို
တစ်သက်လုံးဖမ်းထားမာ..."
"အခုကတည်းက အဖမ်းခံချင်လိုက်တာ"
"လာ~လာ~ဖမ်းထားပေးမယ်"
ရင်ခွင်ထဲကို အတင်းဆွဲသွင်းပြီး မြုပ်နေအောင်
ဖက်ထားပေးလိုက်တယ်...
"အကို့ရဲ့ ရင်ခွင်ကြီးက နွေးလိုက်တာ~~
အကို့ရဲ့ကိုယ်သင်းနံ့ကလည်း မွှေးနေတာပဲ~
အကို့ရင်ခွင်ထဲကနေ မောင်မထွက်ချင်တော့ဘူး"
"အဟား~စကားတွေတတ်နေတာ မောင်က"
"အကိုကြောင့်လေ"
"ဟုတ်ပါပြီဗျာ"
"အကို သိလား မောင်တော်တော်ပိန်သွားတာ"
"ဟုတ်လား??"
"အရင်တုန်းကဆို အကို့ကို မောင့်ရင်ခွင်ထဲမာ
ထည့်ထားလို့ရတယ်လေ အခုအကို
မောင့်ကိုထည့်ထားသလိုမျိုးပေါ့
အကိုကပဲ ကြီးလာတာလား
မောင်ကပဲပိန်သွားတာလားမသိပါဘူး"
နှုတ်ခမ်းကြီးဆူကာပြောနေတယ့်မောင်က
သိပ်ချစ်ဖို့ကောင်းနေလေသည်......
ဆူနေတယ့် နှုတ်ခမ်းလေးကို
ဖိကပ်နမ်းလိုက်တော့်မျက်လုံးလေးပြူးကာ
နောက်မှအလိုက်သင့်တုန့်ပြန်လာလေသည်...
ဒီနှုတ်ခမ်းပါးတွေ ဘယ်လောက်တောင်
လွမ်းနေခဲ့ရလဲ...
"ဟာ့..!အကိုကဘာမပြောညာမပြောနဲ့"
"ဆူလာပြန်ပြီ အဲ့နှုတ်ခမ်း~
အဲ့ဘဲနှုတ်ခမ်းလေးကို ထပ်အသည်းယား
လာရင် ထပ်နမ်းမာနော်"
နှုတ်ခမ်းလက်နဲ့အုပ်လိုက်တာလေးကအစ
ချစ်စဖွယ်ကောင်းလွန်းနေသည်....
"ဟား...ဘယ်လိုနေနေ ချစ်ဖို့ကောင်းနေပါ
လား မောင်က"
"ချစ်ဖို့ကောင်းတာမဟုတ်ပါဘူး
မောင်က ချောတာပါနော် "
သူချောကြောင်းကို နှုတ်ခမ်းကြီးဆူပြီး
ပြောနေပုံကသုံးနှစ်သားလေး
စိတ်ဆိုးနေတယ့် အတိုင်းပင်..
"ဟားဟား ဟုတ်ပါပြီ မောင်ရယ်~
နှုတ်ခမ်းကြီးကကိုယ့်လည်း
လာထိုးမိနေအုန်းမယ်.."
"ဟာဗျာ..အကိုကလည်း"
"ကဲ အိပ်တော့နော် မောင်..မနက်ဖြန်ကျမှ
စကားတွေအဝပြောကြမယ်
အားမြန်မြန်ပြန်ပြည့်အောင် အိပ်ကြရအောင်.."
"ဟုတ် အိပ်ပြီနော်..အကိုမောင့်ကို ဖက်ထား
ပေးနော် ~~အကိုမောင့်အနားကနေ
ဘယ်မှမသွားနဲ့နော်..."
"မောင့်အနားကနေ ဘယ်မှမသွားပါဘူး.."
မကြာခင်ပဲ အခန်းလေးက တိတ်ဆိတ်သွားလေ
သည်.....//
.........................................
တစ်ပတ်...
သူ့စိတ်ကိုပျော်ရွှင်အောင်ထားပေးပါဆိုတယ့်
ဆရာဝန်စကားကြောင့်....
မောင်နဲ့အပြင်တူတူသွားရန်
ဆုံးဖြတ်ထားသည်...
မောင်သွားချင်တယ့်နေရာလေးတွေကို
တူတူသွားပြီး ပျော်ပျော်နေကြဖို့
သူစီစဉ်ထားမိတယ်....
"အကို မောင် အဆင်ပြေလားဟင်?"
အညိုရောင် အကွက်ကြား အင်္ကျီအပွကြီးနဲ့
ဘောင်းဘီအပွကြီးဝတ်ထားတယ့်မောင်ဟာ
အင်္ကျီကြားပျောက်ကာ
တအားချစ်ဖို့ကောင်းနေလေသည်..
"ပြေတာထက်တောင်ပိုသေးတယ်
မောင်ရာ~~အားယားယား
ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ~"
မနေနိုင်မထိုင်နိုင် ပါးလေးကို ခပ်ဖွဖွ
သွားဆွဲမိတော့ ဘာတွေပွစိပွစိတိုးတိုးနဲ့
ပြောနေမှန်းမသိ..နှုတ်ခမ်းကြီးကလည်း
တစ်တောင်လောက်ထော်လျက်..
"မောင်~စိတ်ကောက်နေတာလား"
"ကောက်စရာလား..မကောက်ပါဘူး.."
"အာ့ဆို ဒီနှုတ်ခမ်းကြီးက
ဘာလို့ထော်ထားတုန်း"
"သူ့ဟာသူထော်နေတာ မတတ်နိုင်ဘူး"
"ဟုတ်ပါပြီ ဒါဆို ခုနကရော ဘာတွေတိုးတိုး
တိုးတိုး ပြောနေတာတုန်း~"
"အကို ဝတ်ထားတာကိုလည်းကြည့်အုန်း
လေ~တွေ့သမျှလူတိုင်းငေးချင်စရာ~မောင့်က
ျကြည့်အုန်း ~ပလတ်စတစ်အိတ်ကြီး
ကောက်စွတ်ထားသလိုပဲ~လမ်းကျရင်လည်း
သူများတွေကအကို့ကိုကြည့်ကြအုန်းမယ်"
လက်စသတ်တော့ မောင်က သူ့ကို
သဝန်တိုနေတာကိုး...
"ဟားဟား အခုမောင်ကကိုယ့်ကို
သဝန်တိုနေတာလား "
"တိုတာပေါ့!~တစ်ယောက်တည်းရှိတယ့်
ကိုယ့်ယောက်ျားကို သဝန်တိုရမာပေါ့ "
"မောင် ဘယ်လို ဘယ်လို?
တစ်ယောက်တည်းရှိတယ့် ကိုယ့်ယောက်ျား?"
"ဟုတ်တယ် မောင့်ယောက်ျား-အယ်-"
တဖြည်းဖြည်း ပန်းရောင်သန်းလာတယ့်
မောင့်ပါးနှစ်ဖက်...
"ဒီနေ့တော့ အားတွေရှိသွားပြီ!လာ
မောင်သွားကြမယ်~~"
"Nae-nae"
"ကိုယ့်ယောက်ျားနဲ့တူတူသွားကြမယ်"
"ဟာ အကိုဗျာ..."
"အဟားဟား ~"
ဒီရယ်သံလေးတွေက ကြာကြာဆက်
တည်မြဲနိုင်ပါ့အုန်းမလား.......
************************
Alexandrine Kim
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top