"မင္း ဒီေကာင္ေလးကို အဆက္မျဖတ္ရင္
ငါ့အဆိုးမဆိုးနဲ႔ေနာ္..."

"Appa!!!ကြၽန္ေတာ့္ဘက္ကိုလည္း ၾကည့္
ေပးပါအုန္း Appaရယ္..."

"မင္းကို ငါဒီလိုျဖစ္ဖို႔ မေမ်ွာ္လင့္ခဲ့ဘူး.."

"Appa..လူတိုင္းက appaစိတ္တိုင္းက်
ျဖစ္ေနမွာေတာ့ မဟုတ္ဘူး.."

"မင္း အဲ့ေလာက္ျဖစ္ေနရင္ သူနဲ႔ သံုးႏွစ္
အဆက္သြယ္ျဖတ္ၿပီးေနလိုက္..သူ
မင္းကိုဆက္ၿပီး ေစာင့္ေနအုန္းမယ္ဆို
ရင္ သူနဲ႔လက္ထပ္လိုက္.."

"Appaသာ ကတိတည္ရင္ရတယ္.."

"hk..ငါေတာ့မယံုပါဘူး.."

ထိုကေနစခဲ့တယ့္ ဝဲဂယက္တို႔သည္....

***********************
"ဘာေၾကာင့္ပဲ အကို ကြၽန္ေတာ့္ကို
ထားခဲ့ထားခဲ့ပါေစ ကြၽန္ေတာ္ဆက္ဆက္
ေစာင့္ေနတာပါ.."

"ကိုယ္ သိပ္ကိုေတာင္းပန္ပါတယ္ေမာင္ရယ္"

knock*

"Jimin...jungkookသတိရၿပီဆို.."

"အင္း.."

"Hoseok hyung..."

"Jungkook သက္သာတယ္မလား.."

"အဆင္ေျပေနပါတယ္...ဒါနဲ႔ Taehyung
Hyungမလား.."

"ဟုတ္တယ္ Jungkook"

"အဲ့တာ hyung ခ်စ္သူ.."

"wohh..ျမန္လိုက္တာ hoseok hyung
ရာ..."

"သူ႔က hyungကိုဖြင့္ေျပာတာပါ.."

"အဟားးဟား.."

"ဒီမွာ မင္းအတြက္ အာဟာမုန္႔ေလးေတြ
သယ္လာတယ္..."

"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္.."

"မလုိဘူး.."
ထိုသို႔ ခပ္ျပတ္ျပတ္သာေျပာတတ္တယ့္
Taehyung hyungဆိုတာ အကို
မိတ္ဆက္ခဲ့ေပးတယ့္ အကို႔သူငယ္ခ်င္း။

"Kim Taehyung!မင္း စကားကို
ခ်ိဳခ်ိဳသာသာမေျပာတတ္ဘူးလား.."

"မင္းက Hobiမို႔လို႔လား Jimin"

"ဒီ အေကာင္...."

"Tae..!သူငယ္ခ်င္းကိုဘယ္လိုေတာင္
ေျပာေနတာလဲ.."

"Hobiကလည္း Taeကဒီလိုပဲေျပာတတ္
တာကို.."

"ၾကည့္ၾကည့္ ေလသံကအစ..အံ့ၾသပါရဲ႕.."

Jiminက အန္ခ်င္သလိုလုပ္ျပေတာ့
Jungkookကရယ္သည္..။
သူတို႔အားလံုး မရည္႐ြယ္ပဲ ၿပိဳင္တူၿပံဳးလိုက္
မိၾကသည္။

"ငါတို႔ မနက္ျဖန္ၾကရင္ ျပန္လာခဲ့မယ္ေနာ္
ေရာက္တာလည္းၾကာၿပီေလ Jungkook
လည္းနားခ်င္ေရာေပါ့.."

"တကူးတကႀကီးေတာ့ မလာပါနဲ႔..."

"အဟားးးးအဆင္ေျပပါတယ္..
သြားၿပီေနာ္ Jungkook.."

"naeee.."

႐ႊင္႐ႊင္ျပျပေကာင္ေလးကို ခ်စ္လြန္းလို႔
ပါးျပင္ေလးကို နစ္ဝင္ေနေအာင္ ေမႊးၾကဴ လိုက္
တယ္။

ပန္းေရာင္သမ္းသြားတာက ရွက္သြားတာလား။

"ေမာင္ ရွက္လို႔လား..."

"ေမာင္ မရွက္ပါဘူး.."

"အယ္..?ဘယ္လိုေလး..?ၿပန္ေျပာပါအုန္း!"
ငံု႔ထားတယ့္ ေခါင္းေလးဆီကိုလိုက္ငံု႔ကာ
အတင္းေမးေနမိသည္။

"ဘာကိုလဲ.."
မ်က္လံုးခ်င္းမဆံုေအာင္ အတင္းေရွာင္ေန
တယ့္ေကာင္ေလးက သိပ္ခ်စ္စဖြယ္။
"ခုနကေျပာတာေလးေလ.."

"မသိဘူး.."

"ဟာ...ေမာင္ကလည္း..."

"ေမာင္ မရွက္ဘူးလို႔ေျပာတာ....."

"အာရီးဂူးးးးေနာက္ဆံုးေတာ့ ေမာင္..သံုးႏႈန္း
ႏုိင္ခဲ့ၿပီပဲ...သိပ္ခ်စ္လိုက္တာကြာ.."

နီရဲေနတယ့္ ေကာင္ေလးကို ေနရာမလပ္နမ္းမိ
ေတာ့ ဆူဆူေအာင့္ေအာင့္အသံေလး...
"ရွက္တယ္လို႔..ဘာလို႔အတင္းေတြနမ္းေန
တာလဲ...!"

"ခ်စ္လို႔ေလကြာ...ခ်စ္လို႔..."

"ဟြင့္..."

"ဘာလဲ မယံုတာလား..."

"မဟုတ္ပါဘူး..."

"ဒီ ခုန္ေနတယ့္ ႏွလံုးသားက ေမာင့္အတြက္
ပဲ...အျပည့္အဝယံုထားလိုက္..."
ဒီလူႀကီးစကားေတြသိပ္တတ္ေနတာ...

"အြန္း..."

"ဟာ ဆူဆူေအာင့္ေအာင့္ႀကီးကြာ.."

"အကို..!"

"အမယ္ေလး ေနာက္တာပါေမာင္ရယ္..
ေဒါသအိုးေလးကလည္းေနာ္.."

"အကုိေနာ္ ေမာင္ မေခၚဘဲေနေတာ့မွာေနာ္.."

"အဲ့လို မလုပ္ရဘူးေလေမာင္ရဲ႕..ေရာ႕
အာဘြား..."

"ေတြ႕လား နမ္းျပန္ၿပီ...."

"မနမ္းေတာ့ဘူးေနာ္..မနမ္းေတာ့ဘူး.."
ရင္ခြင္ထဲထည့္ကာဖက္ထားလိုက္ေတာ့
ၿငိမ္ၾကသြားသည္။

"ဒါနဲ႔ အကို....အကို႔ကို ဆရာဝန္ေခၚထား
ေသးတယ္မလား..ၾကာေနၿပီေနာ္.."

"ဟာ..ဟုတ္သားပဲ..ေမာင့္ကိုပဲၾကည့္ေနမိ
ေတာ့ အခ်ိန္ေတြေတာင္ ကုန္မွန္းမသိကြာ.."

ပိုရန္ေကာ ဆိုတယ့္အၾကည့္ပို႔လိုက္ေတာ့..
ရယ္သြမ္းကာ ႏႈတ္ခမ္းကို ျဖတ္ခနဲ နမ္းၿပီး
ထြက္သြားသည္။

အကိုထြက္သြားမွသာ..မ်က္ရည္ကစီးက်
လာခဲ့တယ္..ရင္ဘတ္ထဲေအာင့္လြန္းလို႔
အံႀကိတ္ထားရတာ...။

"ငါ့ႏွလံုးက အဆင္ေရာေျပရဲ႕လား..?"

သူအကိုကလြဲ၍ ဘယ္အရာကိုမွမယံုပါ..။
ကံၾကမၼာဆိုပိုေတာင္ဆိုးေသး....။

ပက္လက္လွန္ခ်လိုက္ေတာ့ ခါးေတြကနာ
သည္။

တကယ္ပါ..အကိုမရွိေတာ့တာနဲ႔ နာက်င္မႈေတြ
ကို ျပန္ခံစားမိေတာ့တာပါပဲ။

**********************
Alexandrine Kim

"မင်း ဒီကောင်လေးကို အဆက်မဖြတ်ရင်
ငါ့အဆိုးမဆိုးနဲ့နော်..."

"Appa!!!ကျွန်တော့်ဘက်ကိုလည်း ကြည့်
ပေးပါအုန်း Appaရယ်..."

"မင်းကို ငါဒီလိုဖြစ်ဖို့ မမျှော်လင့်ခဲ့ဘူး.."

"Appa..လူတိုင်းက appaစိတ်တိုင်းကျ
ဖြစ်နေမှာတော့ မဟုတ်ဘူး.."

"မင်း အဲ့လောက်ဖြစ်နေရင် သူနဲ့ သုံးနှစ်
အဆက်သွယ်ဖြတ်ပြီးနေလိုက်..သူ
မင်းကိုဆက်ပြီး စောင့်နေအုန်းမယ်ဆို
ရင် သူနဲ့လက်ထပ်လိုက်.."

"Appaသာ ကတိတည်ရင်ရတယ်.."

"hk..ငါတော့မယုံပါဘူး.."

ထိုကနေစခဲ့တယ့် ဝဲဂယက်တို့သည်....

***********************
"ဘာကြောင့်ပဲ အကို ကျွန်တော့်ကို
ထားခဲ့ထားခဲ့ပါစေ ကျွန်တော်ဆက်ဆက်
စောင့်နေတာပါ.."

"ကိုယ် သိပ်ကိုတောင်းပန်ပါတယ်မောင်ရယ်"

knock*

"Jimin...jungkookသတိရပြီဆို.."

"အင်း.."

"Hoseok hyung..."

"Jungkook သက်သာတယ်မလား.."

"အဆင်ပြေနေပါတယ်...ဒါနဲ့ Taehyung
Hyungမလား.."

"ဟုတ်တယ် Jungkook"

"အဲ့တာ hyung ချစ်သူ.."

"wohh..မြန်လိုက်တာ hoseok hyung
ရာ..."

"သူ့က hyungကိုဖွင့်ပြောတာပါ.."

"အဟားဟား.."

"ဒီမှာ မင်းအတွက် အာဟာမုန့်လေးတွေ
သယ်လာတယ်..."

"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်.."

"မလိုဘူး.."
ထိုသို့ ခပ်ပြတ်ပြတ်သာပြောတတ်တယ့်
Taehyung hyungဆိုတာ အကို
မိတ်ဆက်ခဲ့ပေးတယ့် အကို့သူငယ်ချင်း။

"Kim Taehyung!မင်း စကားကို
ချိုချိုသာသာမပြောတတ်ဘူးလား.."

"မင်းက Hobiမို့လို့လား Jimin"

"ဒီ အကောင်...."

"Tae..!သူငယ်ချင်းကိုဘယ်လိုတောင်
ပြောနေတာလဲ.."

"Hobiကလည်း Taeကဒီလိုပဲပြောတတ်
တာကို.."

"ကြည့်ကြည့် လေသံကအစ..အံ့သြပါရဲ့.."

Jiminက အန်ချင်သလိုလုပ်ပြတော့
Jungkookကရယ်သည်..။
သူတို့အားလုံး မရည်ရွယ်ပဲ ပြိုင်တူပြုံးလိုက်
မိကြသည်။

"ငါတို့ မနက်ဖြန်ကြရင် ပြန်လာခဲ့မယ်နော်
ရောက်တာလည်းကြာပြီလေ Jungkook
လည်းနားချင်ရောပေါ့.."

"တကူးတကကြီးတော့ မလာပါနဲ့..."

"အဟားအဆင်ပြေပါတယ်..
သွားပြီနော် Jungkook.."

"naeee.."

ရွှင်ရွှင်ပြပြကောင်လေးကို ချစ်လွန်းလို့
ပါးပြင်လေးကို နစ်ဝင်နေအောင် မွှေးကြူ လိုက်
တယ်။

ပန်းရောင်သမ်းသွားတာက ရှက်သွားတာလား။

"မောင် ရှက်လို့လား..."

"မောင် မရှက်ပါဘူး.."

"အယ်..?ဘယ်လိုလေး..?ပြန်ပြောပါအုန်း!"
ငုံ့ထားတယ့် ခေါင်းလေးဆီကိုလိုက်ငုံ့ကာ
အတင်းမေးနေမိသည်။

"ဘာကိုလဲ.."
မျက်လုံးချင်းမဆုံအောင် အတင်းရှောင်နေ
တယ့်ကောင်လေးက သိပ်ချစ်စဖွယ်။
"ခုနကပြောတာလေးလေ.."

"မသိဘူး.."

"ဟာ...မောင်ကလည်း..."

"မောင် မရှက်ဘူးလို့ပြောတာ....."

"အာရီးဂူးနောက်ဆုံးတော့ မောင်..သုံးနှုန်း
နိုင်ခဲ့ပြီပဲ...သိပ်ချစ်လိုက်တာကွာ.."

နီရဲနေတယ့် ကောင်လေးကို နေရာမလပ်နမ်းမိ
တော့ ဆူဆူအောင့်အောင့်အသံလေး...
"ရှက်တယ်လို့..ဘာလို့အတင်းတွေနမ်းနေ
တာလဲ...!"

"ချစ်လို့လေကွာ...ချစ်လို့..."

"ဟွင့်..."

"ဘာလဲ မယုံတာလား..."

"မဟုတ်ပါဘူး..."

"ဒီ ခုန်နေတယ့် နှလုံးသားက မောင့်အတွက်
ပဲ...အပြည့်အဝယုံထားလိုက်..."
ဒီလူကြီးစကားတွေသိပ်တတ်နေတာ...

"အွန်း..."

"ဟာ ဆူဆူအောင့်အောင့်ကြီးကွာ.."

"အကို..!"

"အမယ်လေး နောက်တာပါမောင်ရယ်..
ဒေါသအိုးလေးကလည်းနော်.."

"အကိုနော် မောင် မခေါ်ဘဲနေတော့မှာနော်.."

"အဲ့လို မလုပ်ရဘူးလေမောင်ရဲ့..ရော့
အာဘွား..."

"တွေ့လား နမ်းပြန်ပြီ...."

"မနမ်းတော့ဘူးနော်..မနမ်းတော့ဘူး.."
ရင်ခွင်ထဲထည့်ကာဖက်ထားလိုက်တော့
ငြိမ်ကြသွားသည်။

"ဒါနဲ့ အကို....အကို့ကို ဆရာဝန်ခေါ်ထား
သေးတယ်မလား..ကြာနေပြီနော်.."

"ဟာ..ဟုတ်သားပဲ..မောင့်ကိုပဲကြည့်နေမိ
တော့ အချိန်တွေတောင် ကုန်မှန်းမသိကွာ.."

ပိုရန်ကော ဆိုတယ့်အကြည့်ပို့လိုက်တော့..
ရယ်သွမ်းကာ နှုတ်ခမ်းကို ဖြတ်ခနဲ နမ်းပြီး
ထွက်သွားသည်။

အကိုထွက်သွားမှသာ..မျက်ရည်ကစီးကျ
လာခဲ့တယ်..ရင်ဘတ်ထဲအောင့်လွန်းလို့
အံကြိတ်ထားရတာ...။

"ငါ့နှလုံးက အဆင်ရောပြေရဲ့လား..?"

သူအကိုကလွဲ၍ ဘယ်အရာကိုမှမယုံပါ..။
ကံကြမ္မာဆိုပိုတောင်ဆိုးသေး....။

ပက်လက်လှန်ချလိုက်တော့ ခါးတွေကနာ
သည်။

တကယ်ပါ..အကိုမရှိတော့တာနဲ့ နာကျင်မှု
တွေကို ပြန်ခံစားမိတော့တာပါပဲ။

**********************
Alexandrine Kim