[5]
"ခြဲစိတ္ခန္းထဲကိုလိုက္လို့မရပါဘူးရွင့္..!"
ပိတ္သြားတယ့္ တံခါးေနာက္မာ
မ်က္ရည္ေတြနဲ့က်န္ခဲ့သူ...
ေမာင္ သူ့ကိုထားသြားရင္သူေသလိမ့္မယ္...
ကိုယ္အခ်စ္ခရီးလမ္းက ခလုတ္ကသင္းေတြ
မရွိေတာ့လို့ေပ်ာ္ေနတာေလေမာင္ရယ္...
ေမာင့္ကို ျပန္ေတြ့ရင္ ေျပာျပဖို့ ရွင္းျပဖို့
စကားလံုးေတြေတာင္ေရြးခ်ယ္ထားျပီးျပီ...
လြန္ခဲ့တယ့္ သံုးႏွစ္က
သူေမာင့္ကိုထားခဲ့တာက
သူမခ်စ္ေတာ့လို႔ မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး..
အေဖနဲ႔ သူရဲ႕အေပးအယူေၾကာင့္..
အေဖက ေမာင္နဲ႔ကြၽန္ေတာ့္ကို
သေဘာမတူခဲ့ဘူး...//
ထိုအေျခအေနက ခန္႔မွန္းထားၿပီးသာ
ဆိုေပမယ့္ အေဖက ထင္ထားတာထက္
ပိုၿပီးျပင္းထန္ခဲ့တယ္..
ဘယ္လိုရွင္းျပျပနားမေထာင္ခဲ့ဘူး......
ေမာင္ဟာ အေဖ့ မ်က္လံုးထဲမွာ သူ႔အနား
ကပ္စားေနတယ့္ သူတစ္ေယာက္လို႔ပဲ
ျမင္ထားခဲ့တာ....
ေနာက္ဆံုး သူရဲ႕
ဒူးေထာက္မတတ္ေတာင္းပန္မႈေၾကာင့္
အေဖက အေပးအယူတစ္ခုလုပ္ခဲ့တယ္....
အဲ့ဒါကသံုးႏွစ္ ေမာင္နဲ႔အဆက္သြယ္ျဖတ္ရ
မယ္.....//
သံုးႏွစ္ျပၫ့္တယ့္အခ်ိန္ထိ
ေမာင္ကကြၽန္ေတာ့္ကို
ေစာင့္ေနအုန္းမယ္ဆိုရင္...
ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြၾကားကို
ဝင္စြက္မဖက္ေတာ့ဘူးတဲ့....
ဒီလိုနဲ႔ပဲ ေမာင္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ေက်ာခိုင္းခဲ့ရ
တယ္...
သံုးႏွစ္တိတိအဆက္အသြယ္မလုပ္ပဲေနခဲ့ရ
တယ္....
ထိုေန႔ေတြဟာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ငရဲပါပဲ..
သံုးႏွစ္လံုးလံုး အေဖက ေမာင့္ကို
ေစာင့္ၾကၫ့္ေနခဲ့တယ္......
ကြၽန္ေတာ္ ဒီကိုျပန္မလာခင္ေနာက္ဆံုး
အေဖေျပာတာက
"အဲ့ေကာင္ေလးကမင္းကိုတကယ္
ခ်စ္တာပဲတယ့္ ငါကိုယ္တိုင္လပ္ထပ္ပြဲ
ေစ့စပ္ပြဲလုပ္ေပးမယ္တယ့္"....
ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ေမာင့္ဘဝက
သာယာေတာ့မယ္ေလဗ်ာ.....
ကံၾကမာက ဘာလို႔ရက္စက္ရတာလဲ....
ရင္ဘတ္ကိုထုကာသာငိုေႂကြးေနမိတယ္.....
//ေသြး! ေသြး !ေသြးအိတ္ျမန္ျမန္ေပး!!
လူနာေသြးထြက္လြန္ေနၿပီ!//
သူရဲ့စိုးရိမ့္မႈက အျမင့္ဆံုးေရာက္ေနၿပီ....
တကယ္ေတာ့ ေမာင့္ေနရာမာ
သူျဖစ္လိုက္ရမာ.
ေမာင့္ကိုဝင္ဆြဲၿပီး ေမာင့္ေနရာမာ
သူခံလိုက္ရမာ...
အနည္းငယ္ေနာက္က်သြားတယ့္
သူေျခေထာက္ေတြကို သူရိုက္ခ်ိဳးပစ္ခ်င္မိသည္
//ေျခာက္နာရီၾကာခြဲစိတ္မႈ//
ခြဲစိတ္ခန္းတံခါးပြင့္လာခဲ့ၿပီ..
အသီးသီး သူနာျပဳေတြထြက္လာၿပီးေနာက္
္ဆရာဝန္ႀကီး မ်က္ႏွာမာ သိပ္မေကာင္းလွေပ...
"ဆရာ ဆရာ ေမာင့္ ေမာင့္
အေျခအေနဘယ္လို ရိွလဲမသိဘူး
အသက္ အသက္ ရွင္တယ္မလား ဆရာ"
" စိတ္မေကာင္းစရာကေတာ့.......သူ..."
//ဗ်ာ!!!! //
ၾကမ္းျပင္ေပၚကို အရုပ္ႀကိဳးပ်က္လဲက်သြားခဲ့ၿပီ။
................................................................
ႏွင္းဆီပန္း အျဖဴ ေတြကို
ဖဲႀကိဳးမိုးျပာေရာင္ေလးနဲ႔
တစ္စုတည္း စည္းေနတယ့္ ေကာင္မေလး....
ေကာင္မေလးလက္ထဲက
နွင္းဆီအျဖဴ ပန္းစည္းေလးကို ယူကာ
တစ္စံုတစ္ေယာက္ဆီသို႔.....
************
ခ်စ္ရသူေမာင္ရွိေသာေနရာသို႔
ဝင္လိုက္ေတာ့ တိုက္ခတ္လာတယ့္ေလနဲ႔အတူ
ပန္းရနံ႔သင္းသင္းတို႔က နွာေခါင္းဝကို
လာေရာက္ရိုက္ခတ္လာေလသည္.....
ပန္းေျခာက္ေလးေတြျဖစ္ေသာ္ျငား
အနံ႔ေလးကေတာ့ သင္းဆဲပင္......
အိုးထဲက ပန္းေျခာက္ေလးေတြကို
ထုတ္လိုက္ၿပီးသူအသစ္ဝယ္လာတယ့္
ပန္းေတြကို အိုးထဲထည့္လိုက္ေလသည္.....
ပြင့္ေနတယ့္ ျပတင္းေပါက္တံခါးဘက္
ေလ်ွာက္သြားလိုက္ၿပီး......
"ေမာင္ေတာ့ ေအးေနေတာ့မာပဲ....
ဟုတ္တယ္မလားေမာင္ ေအးေနတယ္မလား "
//........//
//ဒါေပါ့ ေမာင္ေအးေနမာေပါ့//
တိုက္ခတ္လာတယ့္ ေလေအးတစ္ခ်ိဳ႕က
ပါးျပင္ေပၚက မ်က္ရည္တစ္ခ်ိဳ႕ကို
သယ္ေဆာင္သြားေလၿပီ
ျပတင္းေပါက္ကို အနည္းငယ္စိထားၿပီး...
// ေမာင္ ဘယ္ခ်ိန္ထိ ကိုယ့္ကို
ဒီလိုထားထားေတာ့မာလဲ....ေမာင္ကိုယ့္ကို
မုန္းေနလို႔လားဟင္....//
// ေမာင္!!ျပန္ေျဖအုန္းေလ!ေမာင္
ကိုယ့္ကိုမုန္းေနလို႔လားလို႔!!!//
သူ႔ကသာေအာ္ေျပာေနခဲ့ေပမယ့္
သူ႔ေရွ႕က ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အိပ္စက္ေနတယ
့္ေကာင္ေလးကေတာ့ ဘာမွၾကားမယ္ မထင္ခဲ့..
***********************
Alexandrine Kim
SORRY FOR SHORT<3
"ခွဲစိတ်ခန်းထဲကိုလိုက်လို့မရပါဘူးရှင့်..!"
ပိတ်သွားတယ့် တံခါးနောက်မာ
မျက်ရည်တွေနဲ့ကျန်ခဲ့သူ...
မောင် သူ့ကိုထားသွားရင်သူသေလိမ့်မယ်...
ကိုယ်အချစ်ခရီးလမ်းက ခလုတ်ကသင်းတွေ
မရှိတော့လို့ပျော်နေတာလေမောင်ရယ်...
မောင့်ကို ပြန်တွေ့ရင် ပြောပြဖို့ ရှင်းပြဖို့
စကားလုံးတွေတောင်ရွေးချယ်ထားပြီးပြီ...
လွန်ခဲ့တယ့် သုံးနှစ်က
သူမောင့်ကိုထားခဲ့တာက
သူမချစ်တော့လို့ မဟုတ်ခဲ့ပါဘူး..
အဖေနဲ့ သူရဲ့အပေးအယူကြောင့်..
အဖေက မောင်နဲ့ကျွန်တော့်ကို
သဘောမတူခဲ့ဘူး...//
ထိုအခြေအနေက ခန့်မှန်းထားပြီးသာ
ဆိုပေမယ့် အဖေက ထင်ထားတာထက်
ပိုပြီးပြင်းထန်ခဲ့တယ်..
ဘယ်လိုရှင်းပြပြနားမထောင်ခဲ့ဘူး......
မောင်ဟာ အဖေ့ မျက်လုံးထဲမှာ သူ့အနား
ကပ်စားနေတယ့် သူတစ်ယောက်လို့ပဲ
မြင်ထားခဲ့တာ....
နောက်ဆုံး သူရဲ့
ဒူးထောက်မတတ်တောင်းပန်မှုကြောင့်
အဖေက အပေးအယူတစ်ခုလုပ်ခဲ့တယ်....
အဲ့ဒါကသုံးနှစ် မောင်နဲ့အဆက်သွယ်ဖြတ်ရ
မယ်.....//
သုံးနှစ်ပြည့်တယ့်အချိန်ထိ
မောင်ကကျွန်တော့်ကို
စောင့်နေအုန်းမယ်ဆိုရင်...
ကျွန်တော်တို့တွေကြားကို
ဝင်စွက်မဖက်တော့ဘူးတဲ့....
ဒီလိုနဲ့ပဲ မောင်နဲ့ ကျွန်တော်နဲ့ ကျောခိုင်းခဲ့ရ
တယ်...
သုံးနှစ်တိတိအဆက်အသွယ်မလုပ်ပဲနေခဲ့ရ
တယ်....
ထိုနေ့တွေဟာ ကျွန်တော့်အတွက် ငရဲပါပဲ..
သုံးနှစ်လုံးလုံး အဖေက မောင့်ကို
စောင့်ကြည့်နေခဲ့တယ်......
ကျွန်တော် ဒီကိုပြန်မလာခင်နောက်ဆုံး
အဖေပြောတာက
"အဲ့ကောင်လေးကမင်းကိုတကယ်
ချစ်တာပဲတယ့် ငါကိုယ်တိုင်လပ်ထပ်ပွဲ
စေ့စပ်ပွဲလုပ်ပေးမယ်တယ့်"....
ကျွန်တော်နဲ့မောင့်ဘဝက
သာယာတော့မယ်လေဗျာ.....
ကံကြမာက ဘာလို့ရက်စက်ရတာလဲ....
ရင်ဘတ်ကိုထုကာသာငိုကြွေးနေမိတယ်.....
//သွေး! သွေး !သွေးအိတ်မြန်မြန်ပေး!!
လူနာသွေးထွက်လွန်နေပြီ!//
သူရဲ့စိုးရိမ့်မှုက အမြင့်ဆုံးရောက်နေပြီ....
တကယ်တော့ မောင့်နေရာမာ
သူဖြစ်လိုက်ရမာ.
မောင့်ကိုဝင်ဆွဲပြီး မောင့်နေရာမာ
သူခံလိုက်ရမာ...
အနည်းငယ်နောက်ကျသွားတယ့်
သူခြေထောက်တွေကို သူရိုက်ချိုးပစ်ချင်မိသည်
//ခြောက်နာရီကြာခွဲစိတ်မှု//
ခွဲစိတ်ခန်းတံခါးပွင့်လာခဲ့ပြီ..
အသီးသီး သူနာပြုတွေထွက်လာပြီးနောက်
်ဆရာဝန်ကြီး မျက်နှာမာ သိပ်မကောင်းလှပေ...
"ဆရာ ဆရာ မောင့် မောင့်
အခြေအနေဘယ်လို ရှိလဲမသိဘူး
အသက် အသက် ရှင်တယ်မလား ဆရာ"
" စိတ်မကောင်းစရာကတော့.......သူ..."
//ဗျာ!!!! //
ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို အရုပ်ကြိုးပျက်လဲကျသွားခဲ့ပြီ။
................................................................
နှင်းဆီပန်း အဖြူ တွေကို
ဖဲကြိုးမိုးပြာရောင်လေးနဲ့
တစ်စုတည်း စည်းနေတယ့် ကောင်မလေး....
ကောင်မလေးလက်ထဲက
နှင်းဆီအဖြူ ပန်းစည်းလေးကို ယူကာ
တစ်စုံတစ်ယောက်ဆီသို့.....
************
ချစ်ရသူမောင်ရှိသောနေရာသို့
ဝင်လိုက်တော့ တိုက်ခတ်လာတယ့်လေနဲ့အတူ
ပန်းရနံ့သင်းသင်းတို့က နှာခေါင်းဝကို
လာရောက်ရိုက်ခတ်လာလေသည်.....
ပန်းခြောက်လေးတွေဖြစ်သော်ငြား
အနံ့လေးကတော့ သင်းဆဲပင်......
အိုးထဲက ပန်းခြောက်လေးတွေကို
ထုတ်လိုက်ပြီးသူအသစ်ဝယ်လာတယ့်
ပန်းတွေကို အိုးထဲထည့်လိုက်လေသည်.....
ပွင့်နေတယ့် ပြတင်းပေါက်တံခါးဘက်
လျှောက်သွားလိုက်ပြီး......
"မောင်တော့ အေးနေတော့မာပဲ....
ဟုတ်တယ်မလားမောင် အေးနေတယ်မလား "
//........//
//ဒါပေါ့ မောင်အေးနေမာပေါ့//
တိုက်ခတ်လာတယ့် လေအေးတစ်ချို့က
ပါးပြင်ပေါ်က မျက်ရည်တစ်ချို့ကို
သယ်ဆောင်သွားလေပြီ
ပြတင်းပေါက်ကို အနည်းငယ်စိထားပြီး...
// မောင် ဘယ်ချိန်ထိ ကိုယ့်ကို
ဒီလိုထားထားတော့မာလဲ....မောင်ကိုယ့်ကို
မုန်းနေလို့လားဟင်....//
// မောင်!!ပြန်ဖြေအုန်းလေ!မောင်
ကိုယ့်ကိုမုန်းနေလို့လားလို့!!!//
သူ့ကသာအော်ပြောနေခဲ့ပေမယ့်
သူ့ရှေ့က ငြိမ်းချမ်းစွာ အိပ်စက်နေတယ
့်ကောင်လေးကတော့ ဘာမှကြားမယ် မထင်ခဲ့..
***********************
Alexandrine Kim
SORRY FOR SHORT<3
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top