Entry #26
January 26, 2016
Dear Diary,
It's Friday!!! Yes! Last day of the week! My favorite day, after school magagawa ko na rin ang mga gusto kong gawin sa wakas!
Pero hindi talaga mangyayari 'yon diary eh. Kasi biglang tumawag kahapon si Maria, tinanong ako kung may gagawin ba ako sa friday, siyempre honesto kasi ito eh kaya sinabi ko na wala.
Hindi ko ine-expect na aayain niya ako lumabas, gusto ko tanggihan pero hindi ko pa siya nadadala sa isang date.
Well, aminin kong may pagkukulang ako kaya pumayag ako sa makipag date sa kanya mamaya.
Shems! Hindi ko alam gagawin ko diary... Hindi pa ko nakakaranas ng mga ganitong bagay eh. Alam mo naman ako, inosenteng inosente, napag iwanan na ng panahon.
Any advice from you diary? Kung meron baka pwede mo naman sabihin sakin, natataranta ako dito.
Alam ko na! Try ko nga gumawa ng sulat para sa kanya tapos bibili ako ng chocolates and roses. Wait, feeling ko old school ang dating eh. Okay na siguro yung love letter para sa kanya.
Ibibigay ko na lang sa kanya bago kami umuwi. I'm not sure if kikiligin siya d'on. Mahina kasi ang sense of humor ko eh.
And hindi pa nga ako nagkaka girlfriend nagkaroon na agad ng fiancée. Well, sabi nga naman ng parents niya na pwede ko naman na hindi muna i-acknowledge si Maria as fiancée kasi 3 months na lang papasok na ko sa college.
And of course, it's my choice kung sasagutin ko na ba 'yong sagot niya sa engagement namin. Ayoko siyempre paghintayin 'yon ng matagal baka mamaya maagawan ako eh.
Hindi ko na siya papakawalan, never! Siya kasi ang kauna-unahang babae na minahal ako ng gano'n katagal.
I can't let someone steal my girl because if there's one, they'll gonna regret it.
Anyways balik tayo sa usapan, diary may gusto akong sabihin sa kanya pero hindi ko masabi kasi nga alam mo na.
Pero if ever na mabasa niya man ito, sana ma-appreciate niya ang maliit na bagay na ito.
Dear Maria,
I think it's been a month or so since we last met yet you still recognized me as your fiancée but I didn't gave you an answer.
Don't worry dear, as soon as possible I will search my own feelings and when I do, I'm gonna think about our marriage.
I just don't get it, why me? Why choose me? I'm just a nobody, I'm only a normal high school nerd who loves to study.
What is it that you see in me? I'm sorry dear if I ask too many questions to you. It's just that I think I'm falling in love to you yet I can't say it to you.
I've been thinking... That after 3 months, right after we graduate high school, let's talk about marriage. Well, I know that you've been longing for an answer but I gave you none.
So... I'll be looking forward when that day comes.
~ Charles
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top