Ezekiel

"How can you be so sure na magagawa ko ito. I mean, hindi sa nagja-judge ako. But, his a criminal. At.....urgh! I can't think straight" inis kong daing.

God! Forgive me. Hindi ko alam kong paano mapapabago ang isang kriminal ng isang kagaya ko. I look at Destiny in the tab.

"Aatras ka na ba?" kalmadong tanong ni Destiny.

"I don't know. I mean, narito na ako eh. Kinakabahan lang naman ako sa ginagawa niya. I can't believe na ang paggawa ng masama ang naging paraan niya mabuhay niya lang ang mga anak niya. Hindi na ako magtataka kung magkatsunami ulit sa mundong ito. It's so frustrating to think that the some people being tempted by evil doings. Naiintindihan ko na kung anong nararamdaman ni Ama ngayon. It's quite sad na unti-unti nang nakakalimutan ng ibang tao ang tungkol kay Ama" malungkot kong sabi.

"Kaya nga nandiyang kayong mga guardiyan di ba?" I look at her. She smiled. "Kayo ang magpapatunay na totoo si Ama. Na kahit gaano pa kasama ang ginawa ng tao, hindi niya ito iiwan. Papatawarin pa rin niya ito. Dahil mga anak niya tayo" she said then she smile at me.

"Ayoko lang talaga na may naagrabyadong mga tao. Lahat sa kanila, alam kong napipilitan lang. Especially Jansen. I'm hurting. Hindi ko akalaing ganito na pala ang mundo natin. Ang gulo. Malayo sa mapayapang mundo noon" emosyunal kung sabi.

"Ganun na lang ba? Hahayaan na lang nating masira ang mundo? Hindi ba tayo kikilos kahit na alam nating may pag-asa pang mabuo ulit? Maraming nagdarasal ng gaya sa inaasam mong kapayapaan, Ezekiel. Hindi ka nag-iisa na nasasaktan tuwing makikitang ang mga tao ay nagiging gahaman at sakim dahil pumanig sila sa kasamaan. Kaya nga tayo binuo ni Ama, upang kahit man lang konti ay maibsan natin ang kalungkutang hatid ng ng kasamaan. Nabuo tayo dahil sa pag-asa. At yun ang dapat nating panghawakan at hinding-hindi bibitawan"

I brushed my tears away. "Salamat sa paalala. Sorry, you saw me in my emotional side. Well, I think always nga dahil may malaking t.v naman kayo diyan" napatawa nalang kami.

I take a deep breathe. "I will do my best. Pray for me again. Pray for me na makayanan ko lahat ng ito" determinado kung request.

"Makakaasa ka palagi" she smile then she's gone.

This is it. Kailangan ko lang tatagan ang sarili ko upang magawa kong mapabago ang paniniwala ni Jansen. I need to save him before his children will know about his job. Sana nga lang hindi ulit makaharap ang hindi ko dapat makaharap.

---------------------------------------------------------------

Hey yeah readers!

This will be a short update. I'm sorry for inconvenience. Hope that you still reading this story. I pray na makakaupdate pa ako para naman ganahan kayo sa pagbabasa nito.

Thanks you so much guys sa support!