Zero

Busy naman kami ni Febbie sa pagrerevise ng mga nasulat namin. I can't wait na matapos namin ang kanta at maibigay kay manager Lianne.

"Here, magmeryenda na muna kayo" inilapag ni Marie ang pagkain sa coffee table

"Thanks"

"So, nakatulong ba ang pagsa-stargazing natin kagabi?" tanong ni Kile

"Sobra. I can't believe this. Nakagawa ako ng kanta na I think would fit to our summer album"

"At kita namin na sobra-sobra yang kasiyahan mo. Bigla-bigla ka lang naman kasing sisigaw. Alam mo bang patulog na ako kagabi" reklamo ni Febbie

"Sorry. I'm just being overwelmed"

"Tapos na ba? Can we read it?" tanong ni Marie

"Yup. It's done. Here" iniabot ko ang papel

"Starlight. Bakit starlight?" tanong ni Kile

"Oo nga. Bakit nga ba?" tanong naman ni Marie

"Know to yourself"

Being alone is not a problem to me
Having someone beside is not my thing
I learn from other's mistake
That is why loneliness became my friend
Loneliness became my strenght

I was born in wealthy
I can get whatever I want but not what I need
I learn from other's mistake
That is why, music became my friend
Music became my escape plan

Then we bumped to each other
We fight, we argue, we console
I never thought I met a person just like me

Cho.
Does people meet by plan?
Or is it a personal choice?
Meeting a person who can change you
A person that can lighten your dark way
Like stars that give shine above the night sky
My starlight
Whom I wish to be with me tonight

"Gosh! It's your story! Ang galing!" manghang komento ni Marie

"Wait. There's more. Ako naman ang magbabasa" kinuha ni Kile ang isang papel

We're different, we're mutual
Like cat versus dog
Positive versus negative
Peace versus war
That is what we are

We're inseparable, we're connected
I didn't believe in fate before
But when I met you
Fate become my foundation to believe in love

When we bumped into each other
We fight, we argue, we console
I never thought I learn love a person like me

Inilapag naman ni Kile ang papel. He smile. While Marie just make a poker face.

"Any comments? Ang ganda ng naisip namin di ba?"

"Grabe! Ang ganda ng nagawa niyo. Saan niyo yun nakuha?" tanong ni Kile

"Saan pa, eh di sa idea naming dalawa. Di ba partner?" siniko ko naman si Febbie

"You wish. Kahit kailan, I never consider you as my partner" she roll her eyes

"Ouch ha! Pasalamat ka, good mood ako ngayon. Whoah! Ang galing ko talaga!"

"Ikaw lang?" Febbie ask while curving her left brow upward

"Syempre, ikaw rin. Tayo. Ang galing natin! Haha! I should tell Lianne for this"

Tumayo naman ako at tinawagan si manager Lianne. Ilang ring ang hinintay ko bago nito sinagot.

"Hey! Manager Li. I have good news for you" masaya kong pambungad sa kanya

"Really? Is this about the song?"

"Yes. May request sana ako. But I need you here. Makakapunta ka ba?"

"Of course. Actually, papunta na ako diyan para tignan ang naisulat mo. And I assume you already finish on it"

"Well, dito ko na lang sasabihin sayo. Sige"

Sasagot pa sana si Manager Li pero pinatay ko agad ang tawag. Haha! Bumalik naman ako sa sala.

"Hey, may comment si Marie sa kanta natin" sabi ni Febbie

"What is it?" I ask while smiling

"Why is it na story niyo ang nasa first, second and third verse naman doon na nagstart na ang pagiging fictional. Akala ko ba story niyo naibase ang kantang isinulat niyo?"

"Wow! That's a tough question. Parang humaharap na ako sa press nito ha" I laugh

"Can you just answer her?" medyo inis na suggestion ni Febbie

"Okay. Ang pagbuo namin ng kanta ay kinuha ko, namin sa buhay namin which I connect to the title itself. The third and fourth verse become fictional dahil na rin hindi namin yun naexperience ni Febbie. So we used Febbie's idea kung anong nangyayari sa mga taong away-bati na humantong rin sa love story. I assume madaming taong may ganoong story di ba?"

"May point nga naman si Zero. Isa ka ngang dakilang composer. Ano? Satisfy ka ba sa sagot ni Zero?" baling ni Kile kay Marie

"Is it possible na mangyari sa inyo ang story na nasa kanta?" she ask

"Whoah! That's not gonna happen. Never" Febbie disagree

"Yeah. Imposible nga naman. Stone heart versus no care. Baka magresult sa chaos at ikaproblema pa ng gobyerno natin", I laugh

"But what if?"

"Nah! That's really impossible Marie"

"Seriously. Me? Together with him? Mas gusto ko pang maging matandang dalaga than thinking about love" komento naman ni Febbie

"Sus! Ito naman. Wag ka ngang bitter sa pag-ibig. Ano pang silbi ng mga naisulat mong novels? Romance novels to be exact, kung ganyan ka ka-bitter?"

"Kung wala kang ibang sasabihin, can you just shut up? And about what I've been writing, hindi porke nagsusulat ako ng mga romance novel ay naniniwala na ako. Kaya nga fictional mostly ang mga novel di ba? They are just in your imagination. Meaning, it's not real. And wala akong planong gawing reality ang mga isinulat ko"

Agad naman itong tumayo saka lumabas ng bahay ko. Ano yun? Napikon?

"Hay! Kahit kailan, pikon. Kaya walang love life eh" komento ko

"Why don't you try to court her?" suhesyon ni Marie

"What?! No! Not with a bitter like her. Mamamatay ako ng maaga"

"Well, may kasabihan nga: kapag may tyaga, may nilaga. Don't tell me, you don't find her interesting last night?" komento naman ni Kile

Sasagot na sana ako ngunit parang nabaluktot yata ang dila ko at wala akong masabi. Naalala ko naman ang nangyaring kwentuhan namin ni Febbie kagabi.

Ang alam ko lang sa kanya, she has this pain that she's been carrying a long time ago. She's like fragile. Na nabasag na nga.

"I don't know what to say"

Hindi na rin nagsalita sina Kile at Marie. Lalong hindi na rin ako nagsalita. Pero napapaisip pa rin ako kay Febbie.

Bakit ba pinoproblema ko yun? Ang mahalaga natapos namin ang kanta. Yun. Period.

-------------------------------------

Konichiwa readers!

Sorry....again dahil medyo late ang mga updates ko. Hopeful ako na napakapasensosyo niyo sa paghihintay ng updates ko.

By the way, yung song na ginamit ko. It's my own composition. Ewan ko kung tama ba yan. Wala ngang tono eh. Gawa-gawa ko lang talaga para magmukhang nagcompose talaga sina Zero at Febbie.

Sana nagandahan kayo sa song. And of course sa nobelang ito.

Hanggang sa susunod na kabanata mga readers!

Ja-ne!