Chapter 12

Zero

Nagising ako sa lakas ng ringtone ng phone ko. Kainis! Sino na naman 'tong nambubulabog ng tulog ko.

"Hello" inaantok kong sagot sa tawag

"Good morning bro? Miss mo na ko?"

"Shut up Lester. Ano bang kailangan mo at binulabog mo ang pagtulog ko?" inis kong tanong sa kanya

"Ito naman. Nga pala, sabi ni manager Lianne na bibisita kami diyan. May nacompose ka na ba?"

"Wala pa. Wala ako sa mood" umupo ako at sumandal sa headboard

"Nadidistract ka pa rin ba dun sa nangyari sa bar?"

"No. Kinalimutan ko na yan. Ewan ko, parang wala talaga sa mood ang utak ko para sumulat ng kanta"

"Bro, kailangan mo lang ng inspiration. Or maybe an energizer? Ano? Dadalhan ba kita diyan?"

"At ginawa mo pa akong kagaya mo. Sige na, inaantok pa ako"

"Wait! Sabi rin pala ni manager Lianne sagutin mo daw ang mga tawag niya. Alam mo naman kahit napa-istrikta nun, nag-aalala rin yun sa atin"

"Fine. Kung hindi ako busy"

"Akala ko ba wala ka sa mood magsulat----"

"Goodbye Lester"

Kinancel ko agad ang tawag. Humiga ako ulit pero hindi na ako dinalaw ulit ng antok kaya bumangon na lang ako.

After kong maghilamos at magsipilyo ay agad akong bumaba. Medyo nagulat ako nang may nadatnan ako sa kusina.

"Good morning. Breakfast kana" bati ni Marie

"Nandito pa rin kayo?"

"I think obvious naman na nandito pa kami" komento ni Kile habang kumakain

"Whatever. Thanks sa breakfast" umupo na ako

"Welcome. Ah siya nga pala, nagsusulat ka pala ng mga kanta"

"Oo"

"Hindi ka makapagsulat dahil sa wala ka sa mood"

Nataasan ko naman ng kilay si Kile.

"Gigisingin sana kita kanina. Narinig ko ang conversation niyo. So, you need an inspiration for that" suhestyon ni Kile

"Nah. I don't need it. Kusang lalabas rin naman yang mga idea ko eh"

"No. Kailangan mong mag-unwind. Pa'no kung magvideoke tayo mamaya?" suhestyon naman ni Marie

"Wag na. Makakaabala pa tayo sa kapitbahay ko. Baka bombahin ako niyan"

"Nah! Hindi yan. Sige na please.......?" pagmamamakaawa ni Marie

"Ewan ko sa inyo. Bahala kayo kung anong gusto niyong gawin"

"Ay napipilitan?"

"Bro, pagbigyan mo na si Marie" sabi ni Kile

"Fine. Be sure na hindi tayo bobombahin ng kapitbahay kong mainit pa sa sikat ng araw"

"Ang sama mo naman. Pero thank you. O kain pa" she handed me the hotdog

----------------------------------

I knew it. Grabe! Saan ba nila nakuha ang ganyang mga boses. Argh! Ang sakit sa tenga!

Kailan, kailan
Kailan mo ba mapapansin
Ang aking lihim
Kahit anong aking gawin
Di mo pinapansin......

Kailan, kailan
Kailan hahaplusin ang pusong bitin na bitin
Kahit anong gawing lambing
Di mo pa rin pansin.......

"Whoah! Rock in roll to the world!" sigaw ni Kile

"Isa pa!" sigaw naman ni Marie

"Tama na! Parang inipit na ipis ang mga boses niyo. Ang sakit sa tenga" komento

"Sus! Ang kj mo naman. Kile, isa pang kanta"

"Another song coming right up"

Np: Hanap-hanap by James Reid and Nadine Lustre

K: Nakilala kita sa di ko inaasahang pagkakataon
M: Nakakabigla
Para bang sinadya at tinakda ng panahon
K: Tila agad akong nahulog ng hindi napapansin
M: Pero tadhana ko'y mukhang di tayo pagtatagpuin...

K: Pinipilit kong lumayo
Ngunit pilitin ma'y bumabalik sayo

Chorus:
Duet: Ikaw pa rin pala ang hanap-hanap parap-pap..
Na kahit magpanggap
Di matatago na 'yong yakap
Hanap-hanap parap-pap-pap..
Di nagbabago
Ikaw ang hanap-hanap ko...

Hmm. Mas okay na ito. Pwede na rin ang boses nila. Pero hindi pa rin nila mapapantayan ang Jaden sa boses.

K: Parap-pa-para sa pusong nangangarap
Umaasang magsasamang muli
M: Para sayo at para sa 'kin
Na tangi lang dalangin
Duet: Ay happy ending hanggang huli....
Yeah......

K: Oh kahit magpanggap di matatago na ang 'yong yakap
M: Hanap-hanap parap-pap-pap...
K: Di nagbabago ikaw ang hanap-hanap

Chorus:
Duet: Ikaw pa rin pala ang hanap-hanap parap-pap..
Na kahit magpanggap
Di matatago na ang 'yong yakap
Hanap-hanap parapapa...

K: Di nagbabago
M: Ikaw hanap-hanap
K: Di maglalaho
M: Ika'y aking pangarap
K: Di nagbabago
D: Ikaw hanap-hanap ko....

Pumalakpak naman ako sa performance nila. Not bad for the second song.

"Another song naman" suggestion ni Marie

"What?! No! Baka bombahin na tayo ng kapitbahay ko. Baka nga naiingayan na yun sa inyo--- speaking of my neighbor. Nandito na siya"

Tinungo ko naman ang pinto para tignan ang nagdoorbell. Walang iba kundi ang inaasahan ko.

"Hi" bati ko

"Hi. Um, alam kong isa kang member ng banda pero, pwede pakihinaan ng pagkanta niyo. May ginagawa kasi ako at hindi ako makapagconcentrate sa ginagawa ko. Pwede ba yun" pakiusap ni neighbor

"Ha? Ah, o-oo. Sa---"

"Hi! You must be February" singit ni Marie

"Excuse me?" napataas ang kilay nito

"Famous writer. Marie. Cousin ni Zero. Sorry kung medyo maingay kami, nagkakasiyahan kami--"

"I don't care. Just please, wag masyadong maingay okay. Thank you" umalis

"Whoah! Ang astig ni neighbor!" komento ni Marie

"Sinabi niyo pa. Ni ako nga hindi nakapag-amo sa kanya" singit naman ni Kile

"So Zero, would you dare to accept the the challenge?" tanong ni Marie

"What challenge?"

Nakangiting nagtinginan ang dalawa. At I know may binabalak silang dalawa na labag sa will ko. Mapapagtripan na naman ako ng dalawa nito.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top