I really planned to end this before f2f kasi alam kong mahihirapan ako if ever na hindi ko matapos before f2f.

Thanks for supporting me! I really appreciate your votes, lalo na sayo bae. Wakas na ang susunod, minadali ko na talaga siya hehe :)

CHAPTER 31

"I love you... I really do"

That's the first words he said after a long silence. My heart hammered instantly, I miss this kind of feeling. Na siya lang ang nakakapagbigay, yung mag paru-paro sa tiyan ko ay naglalaro.

He looked at me with teary eyed and held my hands above the table.

"The first time I saw you... I know it's a boundless obsession, I've been stalking you for god knows how long. I was on a verge to move but that's when Andrew Salazar came in the picture, I let you... hindi ako gumalaw kasi takot ako sa masabi ko sa akin. Na baka maweirduhan ka sa'kin kasi nga ang tagal na kitang pinapasundan"

He sighed and looked away. "I thought it's just an obsession, but after a year of peeking to the two of you doon na ako gumalaw. I blackmailed him, dahil alam kong mas mayaman ako sa kaniya hindi ako natatakot na pabagsakin siya"

He, then lowered his head. "But when I get closed with you... I've learned to love not to get obsessed with you. I'm obsessed with your beauty but your attitude makes me love you... that's when I started to get scared. When Charlene found out about us... she blackmailed me. You know... your sister like me since second year high school, that's when I first met her because she's Bella's bestfriend. Gusto niya ako dati pa pero dahil nasa sayo lang ang mga mata ko, nagseselos siya"

"Sinabi niyang kapag hindi ko siya papatulan... sasabihin niya lahat sayo. That includes what I did to Andrew"

He gripped my hands gently and kissed it. "I'm sorry... I'm sorry if I need to break your trust for your family. I'm sorry for breaking the two of you, but I know to myself that I don't regret all of it. Dahil nakasama kita kahit sa kaunting panahon"

My heart beats faster than it's usual when a lone tear fell from his eyes.

"I love you... mahal na mahal kita. Can I have a chance babe? So I can stop desiring chances?"

Napalunok ako sa tanong niya. The truth is, naguguluhan pa ako. Hindi ko alam kung anong iisipin ko, it all happened just because of his obsession?

Pero... ano nga ba ang dapat kong isipin? Naguguluhan ako. Sobrang nakakasakit ng ulo ang lahat ng narinig ko.

"C-can... you gave me some time?" I said lowering my head.

Hindi ako pwedeng magdesisyon na lang basta basta. Wala pa sa akong maisip na maayos, gusto ko munang pag-isipan lahat. Lalo ka at hindi lang ako ang nasa sitwasyon, may anak din akong kailangang isipin.

Bumaba ang balikat niya at matamlay siyang tumango. "H-how many days would I wait? A month? A year? How long babe? Kasi... napapagod na ako"

Tumitig ako sa kaniya at matamlay din na ngumiti. "Susuko ka na niyan? Gusto ko lang naman ng oras... hindi naman ko naman sinasabing wala ka ng tiyansa. Gusto ko lang mag-isip"

He cupped my face using his open palm and caressed it softly. "I won't, I'll wait. Pero pwede ba kitang makita? I know you're hiding to your friends house"

Napa-iwas ako ng tingin at napatingin sa upuan ng mga kaibigan ko na pabaling baling sa direksyon namin ang mga mata.

"I don't know" I said in a low voice.

Should I tell him?

Or not.

"I'll talk to Andrea, I just wanted to see you"

I was ready to answer when someone interrupt our conversation.

"Iuwi mo na lang yan"

Nanlalaki ang matang napatingin ako kay Andrea na ngayon ay umupo na sa tabi ni Sky. Hindi ako makapag-react dahil sa sinabi niya.

"What the hell are you saying Andy?"

Nagkibit balikat lang siya sa sinabi ko at saka ininom ang tubig na nasa harapan niya. "Just saying"

Napailing ako sa kaniya at napatingin kay Sky na nakatitig lang sa akin. My face suddenly heated, masyadong malakas ang intesedad ng mga tingin niya. Para akong natutunaw sa klase ng tingin niya.

"Okay na? Tapos na kayo? Let's go"

Nag-aalangan akong tumingin kay Sky at tumayo, hindi na ako nagsalita pa. Parang ayaw ko pang umalis dahil sa tingin na binibigay niya sa'kin, malamig yun at sa hindi ko malamang dahilan ay nanindig ang balahibo ko.

"Ang akala ko pa naman may kissing scene na doon, bakit kasi pa-epal ka Andrea?" Naiinis na ani ni Rizmen at saka kinuha ang nag niya at nauna ng umalis.

Napailing sila at ako naman ay napatingin ulit sa direksyon ni Sky na ngayon ay nakatitig padin sa'kin.

Our eyes locked up, at nabuwag lang yun ng makalayo na ako sa kaniya.

Napatingin na lang ako sa bintana habang iniisip kung ano nga ba ang tamang gawin. Napabalik lang ako sa katinuan ng makarating kami sa bahay ni Andrea.

"Why don't you gave him a second chance? Mukhang baliw naman sayo yun"

Ngumiti ako kay Angela at nagpatuloy lang sa paglalakad, hindi sinasagot ang tanong niya. I already gave him a chance when I told him to wait and gave me some time to think. I think it's the right time to risk again and stop from escaping.

"What will you do? Did you tell him already?" Umiling ako kay Andrea. Naka-upo na kami sa sofa at hinihintay na lang na maluto ang niluluto ni Angela.

"I haven't tell him yet and... I think I need to cool down first. I still need to think before moving"

Tumango siya at saka sumandal sa sofa. "Good for you"

Napatawa ako sa kaniya at hindi na umimik pa dahil nagtawag na rin si Angela dahil naluto na raw ang pagkain. Buti na lang talaga at napadalaw ang iba para aliwin ako dahil ilang araw na din simula ng magka-usap usap kaming lahat. Kanina lang talaga ako nakalabas.

"OKAY ka na naman eh, ayaw lang talaga ng iba na paalisin ka doon dahil baka may mangyaring masama na naman sayo"

Napangiti ako at tumango kay Vien, nasa ospital ako ngayon para sa check up. Gaya ng sabi niya, maayos na ang lagay ko. Ang kailangan ko na lang gawin ay ayusin ang lahat ng nasira, kasali na dun ang relasyon naming dalawa.

"Thanks Vien"

She nodded and gave me some vitamins, again. My friends let me go on my own after what happened yesterday. Wala ng sumasama sa akin sa paglabas katulad ngayon, pumunta ako sa ospital para mag check up. Usually, kasama ko sina Angelie or Sivan pero ngayon hindi na nila ako sinamahan pa.

Sabi nila mukha namang maayos na ang lagay ko. Lalo na daw at hindi na nanggugulo si Andrew at mukhang inaayos na ni Sky ang gulo na ginawa niya.

Napangiti ako sa naisip, mukhang ginagawa niya talaga ang lahat para magkabalikan kaming dalawa.

Pagkalabas ko sa ospital ay dumeretso na ako sa bahay ko. Ilang araw na din akong hindi nakadalaw sa bahay ko, ni hindi ako nakapaglinis dahil hindi ako makalabas sa bahay ni Andrea.

Napangiti ako ng makapasok, hindi naman siya makalat. Wala din naman gaanong alikabok, konting linis lang ay ayos na.

Dahil kanina pa ako lakad ng lakad ay napagod ako. Dumeretso na lang ako sa madilim kong kwarto at binuksan ang ilaw.

Napasinghap ako ng may makitang isang lalaki ang nakadapa sa kama ko at natutulog. Tumaas ang kaba sa dibdib ko pero agad itong nawala ng makita ko na si Sky iyon.

Tulog na tulog ito ng mahimbing na kahit ang pag-upo ko sa tabi niya ay hindi niya naramdaman. Napatitig ako sa kaniya.

He looked so peaceful. His cute and adorable face was facing the side, his lips slightly parted that makes him more seductive.

How can a handsome man got obsessed with me? Na kahit saan man tignan ay walang wala ako sa pwede niyang makuhang babae?

Kaya niyang makuha ang pinakamagandang babae sa Pilipinas, sa gwapo ng mukha niya hindi na ako magtataka pa. Ano kaya ang itsura ng anak namin? Kamukha niya ba?

Siguro, gusto ko din namang maging kamukha niya. Napakapit ako sa tiyan ko.

Ilang buwan na lang at lalabas na siya, madami pa akong madadaanan bago siya lumabas. Kung babae man o lalaki... sigurado akong sasaya ako kapag nakita ko siya.

Napapitlag ako ng may humawak sa kamay ko kaya napatingin ako kay Sky. Nakabukas ng kaunti ang mata niya habang nakatitig sa'kin na parang hindi totoo ang nakikita niya.

"Babe?"

Tanong niya na para bang sinisiguradong ako nga ang nakikita niya. Ngumiti ako ng bahagya at saka tumayo pero pinigilan niya ako.

"Umuwi ka na"

Tumango ako sa kaniya at iniwas ang tingin. "Yeah... wala na silang balak pang ikulong ako since ayos na naman daw ang lagay ko"

Umupo siya sa kama at saka ako tinitignan. "Why? Did something happened? May masakit na sayo at ikinulong ka talaga nila sa bahay ng kaibigan mo?"

Ngumuso ako at umiwas ng tingin para itago ang ngiti na gustong kumawala sa labi ko. Napayuko ako ng haplusin niya ang pisngi ko.

"Tell me... are you sick?"

Umiling ako kaya napahinga siya ng maluwag. "Then, bakit palagi kitang nakikita na lumalabas sa ospital?"

Napatingin ako sa kaniya at napatitig sa mata niyang parang binabasa ang iniisip ko.

"Bawal ba ako doon? I have a lot of friends working at the hospital"

Umiling siya at ngumiti. Bigla naman akong may naalala kaya napatingin ako sa kaniya.  "Ano palang ginagawa mo rito? Paano ka nakapasok sa bahay ko?"

His smile turned into a smirk. "Of course I have my ways, and I miss you so much that's why I make some ways to smell your scent. Hindi kasi ako makatulog ng maayos kapag nasa bahay ako, kaya dito ako tumuloy ng isang buwan"

Nagulat man ay hindi na ako umimik pa.

Ngumiti siya ng bahagya at hinaplos ang pisngi ko gamit ang magagaan niyang kamay.

"I miss you... I miss your warmth. I miss your kisses, I miss your touch... I miss you babe"

Sumikido ang dibdib ko sa sinabi niya. I know he's been waiting for me, should I take a risk now?

"I miss you too..." I said lowering my voice and head.

Pinigilan niya ang hininga niya, I can see that. Ilang segundo pa at hindi ko parin nakikitang gumagalaw ang dibdib niya.

"Sky...?"

"Yes?" He answered, breathless.

"Breath"

Pagkatapos kong sabihin yun ay nakahinga na siya. I gulped when he suddenly hugged me from the other side, I can feel his breath on my neck. He was resting his head on my shoulder facing the side of my cheeks.

My face heated and looked away, is it normal to feel the heat from my body to my flesh? Kasi It's so uncomfortable feeling your womb so wet just because of the man beside me.

Is it because of hormones? Maybe.

"Will you gave me a chance now? I'm waiting love"

Hearing him calling me love it's so surreal. I can't help but to blush more. But to think that he's been waiting for me to come home... it makes my heart fluttered.

"Do I need to answer that?" I ask facing him.

"Yes"

I stared at his eyes, memorising every part of his face. Our face is just few inches away, I can feel his breath on my face making me much more wetter than earlier.

"Making you wait... means a chance Sky. I let you wait for me because I'm giving you a chance, so now... do I need to answer that?"

He stared at me then smiled nonchalantly. He look tired but his face ligthen up when he's looking at me now.

"Can I kiss you?"

I bit my lower lip and look away, I was tempted too. His face is just inches away and I can kiss him, I want it too. So why would I protest?

He made me face him and gave my lips a small kisses, I was cherishing the moment. I didn't close my eyes, I just stared at his face. He's eyes were tightly shut while kissing my lips, he look so hot.

After that small kisses, he opened his eyes. Pulang pula ang mukha nito habang nakatingin sa'kin.

"I love you" He uttered making my heart fluttered more.

Pinagdikit niya ang noo naming dalawa habang hawak ang magkabila kong pisngi. Napapikit ako sa sarap ng pakiramdam. I can't help but to teared up, maybe because of hormones again.

"I'm sorry again... I should've stopped myself. I know it's wrong... I'm sorry"

I didn't move, I didn't do anything, I just hear him saying what he wanted to say.

"I love you too" I said making him stilled and lost his mind for a minute.

"W-what...?" He said after a minute of his silence.

I opened my teary eyes and met his. "I said I love you"

He, then smiled cheerfully and kissed my lips sensually. I kissed him back making him groaned in pleasure.

I was in heat, so is he. So why don't we unload the load right?

"S-sky?" I said between our kisses.

"Hmm...?" He answered breathlessly, still kissing my lips sensually.

"I have something to tell you"

He groaned when I cut our kisses, he cupped my cheeks and nibble my lower lip. May pagngigigil iyon, sinipsip niya rin na dahilan ng pag-ungol ko.

Hinawakan ko ang dibdib niya at tinulak siya ng bahagya para masabi na ang kanina ko pa gustong sabihin.

"Tsk... okay I'll listen. But make sure it's important, I'll punish you if it isn't"

I chuckled. I took a deep breath and stared at his eyes seriously.

"Sky... I'm pregnant"

He stopped. As in, he literally stopped. His breathing stopped and his blinking stopped. His lips parted and he was like a handsome statue who's staring at me with a wide eyes because of shock.

"W-what...?"

He said losing his breath.

"I'm pregnant Sky, and you're the father" That's when he also lost his consciousness.