CHAPTER 21

"DID you make... love already?" Angela asked softly.

I was sitting in the corner while looking at her baking a cupcake inside her café.

I took a bite at my cupcake and swallowed before nodding at her.

"What the!? Tapos hindi mo pa mahal?" Gulat na tanong niya sa akin.

Napatigil ako sa pagnguya at binalikan ang nangyari sa isang linggong pagsasama namin sa resort nina Lara. Masaya at walang ano mang problema.

And at the days goes by, napapansin kong nahulog na nga ako ng tuluyan. Bakit ko nga ba ibibigay ang sarili ko sa taong hindi ko mahal diba? Hindi ako ganun. Siguro nga nung una pa lang ay mahal ko na siya kaya ko naibigay ang sarili ko sa kaniya, hindi ko lang maamin dahil may nararamdaman pa ako kay Andrew noon.

But now? Wala na. Wala na akong nararamdaman kay Andrew at Naka focus na ako kay Sky.

Ang akala ko noon unrequited love na ang nararamdaman ko kay Andrew, mali pala ako.

Pagkatapos ng isang linggo ay nakabalik na ako dito sa Manila at inasikaso ang kumpanya ni mommy. Ngayon ay binisita ko si Angela dahil ilang araw na akong nakabalik pero hindi ko parin siya nakakausap.

"I love him" Walang pag-aalinlangan kong sagot.

Angela's eyes widened and the cupcake she was holding fell.

"Ang laswa Angela! Yung pagkain sayang!" Inis na sabi ko at saka tumayo bago kinuha ang cupcake at tinapon.

Naghugas ako ng kamay at bumalik sa pwesto ko.

"What the!? Isang linggong pagsasama niyo lang yun diba? Nahulog ka kaagad?" Tanong ni Angela at bumalik na sa trabaho.

"Hindi no, kami ang magkasama nung umalis ako pagkatapos ng kasal ni Andrew diba? Hindi ko lang talaga maamin na mahal ko siya kasi nga ang akala ko hindi pa ako tapos kay Andrew. Nung nag confess na siya sa akin, dun na ata ako nagising"

Napabuntong hininga siya saka tumango tango sa akin. "Nanalo din sa wakas ang manok ko"

Napatawa ako sa turan niya at kumuha ulit ng cupcake bago ito kinain. Pagkatapos niyang mag bake ay sabay kaming lumabas at kumuha ng amerikano at nagkwentuhan.

"Well... let's just say, we're civil"

Napasapo ako ng noo sa sinabi niya, eto na nga ba ang sinasabi ko eh. Marupok talaga ang babaeng to, civil sa ex? Seriously? Isn't it too awkward and weird to stay in one room with your freaking ex? Damn! She's clueless!

"Civil!? Wanted to fucking kick your ass bitch?" Gigil na ani ko.

Nanlaki ang mata niyang napatingin sa akin. "What? Huwag mong sabihin na ayaw mo din yun? Sinabi din sa akin ni Iuna eh, marupok daw ako at walang alam"

Pinitik ko ang noo niya kaya naman at napa-aray siya. "Ayaw na ayaw! Ex mo yun diba? Bat ka matutulog kasama nun?"

Napakamot naman siya ng batok. "Eh hindi naman kasi kami natulog magkasama"

Nakahinga ako ng maluwag sa sinabi niya pero... madami na kaming hindi napapag-usapan dahil masyado na akong napapalayo. Nagalaw na ba to?

"Did... someone took your virginity already?" Seryosong tanong ko sa kaniya at parang wala lang na tumango siya.

My jaw dropped instantly and try to sink it in. "What the hell!?"

Napaigtad siya sa lakas ng sigaw ko at inosenteng napatingin sa akin. "Bakit? May problema ba dun? Kung binigay ko ang sarili ko sa lalaking yun?"

Napasinghap ako at napailing iling na lang s kawalan ng sasabihin. "Damn I can't believe you, akala ko ba regalo mo sa asawa mo yung virginity mo? Bat mo binigay?" Taas kilay kong tanong.

Napanguso siya at saka umiwas ng tingin. "Hindi ako makatanggi eh"

Napabuntong hininga na lamang ako at napailing. "Temtasyon nga naman"

"Right, it was so tempting that I can't stop myself already"

Napaseryoso ang mukha ko. "It's not just temptation, it's also about how you felt towards that person. Hindi mo ibibigay ang sarili mo kung wala kang nararamdaman, kung wala kang nararamdaman you can stop yourself anytime but if there is... you can't stop your heart and feeling from moving in its own"

"Tama ka naman, mapipigilan mo talaga ang sarili mo kung ayaw mo"

Angela said and sipped at her amerikano.

Nag-usap lang kami ng kung ano ano hanggang sa gumabi na at kailangan kong umuwi. Angela said there's a drinking session again, but I don't want to come. I already texted the others about it, they said it okay.

They understood me very well, we understand each other. If someone who's in stake, we'll do everything just to make her feel happy. We'll make stupid things just to make them laugh and to cheer them up.

However, there's a lot of times we'd fight because of personal problem. And it always turned into a good lessons to all of us.

How I cherish our friendship.

"MA'AM, tumawag po ang sekretarya ng daddy niyo. Sasagutin niyo po ba?" My secretary asked while holding the telephone.

I stop reading the presentation and looked at her. Nag-iisip ako kung sasagutin ko ba o hindi, pero wala naman sigurong masama kung sasagutin ko diba?

"Okay, pass the call to me"

"Yes ma'am"

Second later my telephone rang and I didn't even bother to say hi.

"What do you want dad? I have a lot of things to do" I said emotionlessly.

[Is that how you greet your father Nicole? Really?]

I almost rolled my eyes when I heard Charmee's voice in the other line. Nakaramdam padin ako ng kaunting inis sa kaniya pero hindi naman gaano kalaki para sigawan ko siya.

"What do you want?"

Charmee chuckled and click her tongue inside her mouth. [Well... your dad's company is at stake right now. We need your help]

Napasandal ako sa upuan ko at nilaro laro ang ballpen na hawak ko. "Gave me a good reason to do that"

[Sasabihin mo talaga yan? It's your dad's company! Ofcourse you need to help him! I need five million now!]

Pagak akong napatawa sa sinabi niya. "Is that how you talk to me Charmee? You should have respected me, if you want my help... gain my trust first"

Sabi ko at pinatay ang tawag sa sobrang inis. Tatawag siya para manghingi ng ganoon kalaking pera sakin na para bang isa akong bangko na hihingan niya ng pera kahit kelan!? Nakakairita silang makasama!

Eto ba talaga ang pamilya na pinili ni dad kapalit sa akin!? Ni hindi siya matulungan ngayong nasa piligro siya!?

Napahilot ako sa sintido ko sa sobrang inis. I shouldn't think about it for now, I'll ignore their messages and calls from now on. Ayoko ng makarinig ng kung ano pa sa kanila. Nakakairitang marinig ang boses nila na akala mo kung sinong mataas.

How dare them ask for help after what they did!? Hindi ko pinansin ang ginawa nilang pagpapakatanga sa akin pero hindi naman ibig sabihin nun ay nakalimutan ko na! They hurt my feelings and my ego! Parang sinabi lang nila na wala akong kwenta dahil sa ginawa nila!

And I'm not like that, I'm worth it. Kaya wala silang karapatang humingi ng tulong sa akin na parang wala silang ginawang masama sa akin.

"April, huwag mo na ulit sagutin ang tawag mula sa pamilya ko okay?" Mahinahon kong ani sa sekretarya ko habang naglalakad kami papunta sa conference room dahil sa isang meeting.

"Yes ma'am, is that all?"

"Yes"

Sabi ko at tumango na lang. April is my secretary since I manage the company, sa lahat ng tao siya ang pinagkakatiwalaan ko ng higit pa sa kumpanya. She gain my trust because of her skills and faithfulness towards me. Nagtrabaho din siya kay mommy noon kaya talagang May tiwala ako sa kaniya.

"You'll have a meeting with Mr. Salazar tomorrow afternoon ma'am. Pupunta po ba kayo?"

Napatigil ako sa paglalakad at nagtatakang tumingin sa kaniya. "Why would I have a meeting with him?"

April opened the folder she was holding and read something in there.

"We'll need some assistance in our customers safety ma'am, and Mr. Sandoval already set an appointment with Mr. Salazar. And since you already came back, you'll be the one who's going to talk to him about the company"

Napabuntong hininga ako at saka tumango. "Okay, remind me tomorrow baka makalimutan ko"

"Noted boss, okay lang ba na makita siya?" Biglang tanong niya.

Aside from being my secretary, April is also a friend of mine. Nalaman niya siguro na naghiwalay na kami ni Andrew kaya nagtatanong.

Tumango ako, sigurado naman ako na wala na akong nararamdaman sa kaniya. Siguro pagka-ilang? Yun na lang siguro, lahat naman kasi ng pagmamahal na hinahanap ko naranasan ko na kay Sky. Kaya naman ay hindi na ako naaapektuhan pa sa kaniya.

"Business is business, personal matters need to be subsided. Kapag trabaho trabaho lang, dapat hindi tayo nagpapa apekto sa personal natin na buhay. That would be our loss"

Napatango siya sa sinabi ko, gusto ko nga sanang hindi na lang ituloy ang meeting. Pwede namang sa Roldan na lang ako hihingi ng pabor, but that would be unprofessional for me to do that.

When I entered the conference room, every head of the departments gave me some respect.

They've talked about a project in QC, were planning to build a hotel. But there's a big company who doesn't want us to build, kahit na lupa naman namin yun ay ayaw parin nila.

It's not that convenient to build a hotel in that place. Wala naman kaming naapakan, talagang yung malaking kumpanya lang ang problema. Ewan ko nga ba kung ako ang problema.

"What company?" I asked.

"PGC po ma'am"

Napataas ako ng kilay, noong isang buwan naghahanda lang ako ng presentation para sa kumpanyang yun ngayon ay makakasalamuha ko na sila.

Hindi naman na siguro problema sakin yun. Madali lang naman sigurong kausap ang boyfriend ko diba?

Boyfriend...

Ahh sounds really good, napangisi ako sa naisip. Kinilig ako sa simpleng imahe ni Sky na walang saplot.

"Ma'am?" Napabalik ako sa wisyo ng tawagin ulit ako ng empleyado ko.

Napakurap ako at napatingin sa paligid, nasa akin ang mata ng lahat. Namula ako at tumikhim.

"We'll continue the project" Puno ng kumpyansa kong ani.

"Po? But how about them? We shouldn't do something until the PGC agreed"

Tumango ako sa kanila. Kinuha ko ang cellphone ko at pinindot ang numero ng boyfriend ko.

Two rings and he answered the call. Bumaling ako sa ibang direksyon.

[Hey baby, you need anything?]

Napangiti ako ng tago sa endearment niya sa akin, napa-iwas din ako ng tingin dahil alam kong namula ako.

"Hey... where are you?" Tanong ko sa kaniya.

[Here at PGC building in QC baby, why?]

"May I ask what's your position in that company hon?" Malambing kong tanong.

[Oh... I'm the CEO, do you need anything?]

"Uhm... can you do me a favor?" Mahinang tanong ko sa kaniya.

[Yes hmm? Don't be shy, tell me]

Napakagat labi ako sa lambing ng boses niya. "May nag report naman siguro sayo about sa isang kumpanyang tatayo ng building near your company right?" Malambing kong ani at saka tumayo at tumalikod sa mga empleyado ko para hindi nila marinig ang usapan namin.

[Company? What company?]

Nagkunot din ang noo ko. "Yung company ko, plano kong itayo katabi ng kumpanya mo. Ano bang problema bakit ayaw niyong magpatayo kami ng building doon?"

[Huh? What are you talking about? I haven't heard anything like that, and if someone wanted to construct near my company I won't mind. And... lupa niyo naman yun diba?]

I nodded like I was talking to him in front of me. "Yes, it's ours. So pwede pala kaming magpatayo ng building dun?"

"Yes baby, we don't have any rights to stop you. Lupa niya parin yun at property niyo, sa ayaw at gusto ng kumpanya namin ay wala na kaming magagawa"

"Thanks baby, I'll call you later"

[Okay, call me if you need anything okay?]

"I will, san ka matutulog?" Walang hiyang tanong ko.

Ngayon ko lang din napapansing lagi ko ng gustong makasama sa isang kwarto si Sky. Maybe because I always wanted to feel the heat from him, I'm addicted yes.

Sky chuckled on the other line. [Want to sleep with me?] He huskily asked.

"Well... I wanted to sleep beside my boyfriend, why not right?"

Sky groaned in the other line. [You... calling me as your boyfriend sounds so fucking good. I'm having an erection baby]

Napatawa ako at napatigil na lang ng napatingin sa direksyon ko ang mga empleyado ko.

"I'll take care of that later baby"

Sky groaned again. [I'll wait for that later]

Pinatay ko ang tawag at professional na umupo sa upuan ko na para bang hindi ako nagsalita ng malaswa bago umupo sa harapan nila.

"It's all settled, the CEO of PGC agreed. And, they're not against with it. Sino nagsabing hindi tayo pwedeng magpatayo ng building doon?" Puno ng kuryusidad na tanong ko.

"We don't know ma'am, basta nung malaman ng kumpanya na tatayo tayo nag email kaagad sila"

Napatango ako sa sinabi nila.

"Okay is that all?" I ask and they all nodded.

Pagkatapos ng meeting at dumeretso na ako sa opisina ko at tinapos ang lahat ng trabaho ko.

I excitedly walked out of the company, my lips plastered a big smile while driving home.

Am I too excited to see Sky? Well maybe yes, gusto ko na siyang laging nasa tabi ko. Kung pwede nga lang na itali ko siya at gagawin ko. I might be sounds possessive but I don't care, my Sky is mine and only mine.