Chapter 8

Αγγελος

Και η τελευταια ωρα της σχολης τελειωσε επιτελους. Πρωτη μερα ξανα στα μαθηματα και ηδη παρακαλουσα να ερθουν οι διακοπες. Γαμωτο μου απο την πρωτη μερα ηδη πεντε εργασιες συν οι προβες. Αλλα τι περιμενα ; Ειμαι στο 7ο ετος , ενα βημα πριν τελειωσω τις σπουδες μου. Ακομα ενας χρονος. Και δεν μου φτανει το Πανεπιστημιο πρεπει να αποφασισω και το μελλον μου. Να μεινω εδω και θα συνεχισω σε κλαμπ 'η να γυρισω Ελλαδα και να μαλακιζομαι γυρω- γυρω. Πρεπει να σκεφτω και την Ελισα. Εχουμε σοβαρη σχεση πανω απο δυο χρονια κι αν γυρισω πισω που θα την αφησω ; Αυτη δεν θελει να φυγει απο την Μαδριτη το εχει ξεκαθαρισει. Ακομα δεν το πιστευω πως οπου να 'ναι τελειωνω το Πανεπιστημιο. Εχουν περασει τοσο γρηγορα τα οχτω χρονια. Φυσικα θα τελειωνα στο τεταρτο ετος οπως ηθελε και ο μπαμπας μου αλλα εγω ηθελα να κανω αλλα τεσσερα. Αν ηθελα να γινω γνωστος και σωστος ντιτζει επρεπε να το κανω σωστα. Οποτε δεν με ενοιαζαν τα αλλα τεσσερα χρονια οπου εκανα την επιπλεον ειδικοτητα μου.

«Ει! Ιδιότα καί έστας πενσάντο;» Μου ειπε ο Κριστιαν καθως βγαιναμε απο την αιθουσα με κρεμασμενες τις τσαντες στους ωμους και τις κονσολες στα χερια.

Με εσπρωξε ελαφρα οταν γυρισα και τον κοιταξα. Ξεφυσηξα «Τι στο σκατα θα κανω μολις τελειωσουμε. Που θα αφησω την αδερφη σου ρε ; »

Η χαλαρη του εκφραση αλλαξε καθως βγαιναμε απο το Πανεπιστημιο και σοβαρεψε «Η αδερφη μου αν σε αγαπαει θα σε ακολουθησει αλλιως..»

«Αλλιως τι ;» Τον ρωτησα.

Πλεον ειχαμε μπλεχτει μεσα στο πληθος των Μαδριλενων οπου εκαναν το μεσημεριανο τους διαλειμμα απο τις δουλειες τους. Ο ηλιος πιο εντονος οσο ποτε πανω στα κεφαλια μας και εγω με τον Κριστιαν ειχαμε γινει μουσκεμα απο ιδρωτα με τοσο βαρος που κρατουσαμε στα χερια και στους ωμους.

Μετα απο μερικα λεπτα σιωπης ο Κριστιαν απαντησε . «Αλλιως τελος. Ειναι αδερφη μου αλλα επισης και εσυ κολλητος μου. Απο την στιγμη που ειστε σχεδον 2 χρονια και κατι μαζι λογικο να πρεπει να σε ακολουθησει. Εγω με την Ρενε αυτο θα κανουμε»

Αυτο που ο Κριστιαν ηταν αντικειμενικος μεσα στην σχεση μου με την αδερφη του ηταν τρομερο. Αν ηταν καποιος αλλος στην θεση του σιγουρα θα επαιρνε το μερος της αδερφης του απαιτοντας να μεινω και να μην την πληγωσω αλλα ο Κριστιαν το εβλεπε καθαρα και ωριμα το πραγμα.

Γυρισα και τον κοιταξα για μερικα λεπτα πριν διασταυρωσουμε τον δρομο για να παρουμε το μετρο «Θα πας στο Βελγιο μαζι της ;»

«Ναι , θα μου ειναι και πιο ευκολο. Εκει γινεται το καλυτερο φεστιβαλ των ντιτζει , το ξερεις καλα.» Μου απαντησε.

«Φυσικα μαλακα. Το ονειρο μου ειναι να παιξω στην Tomorrowland» Του απαντησα καθως ηδη ειχαμε μπει στον σταθμο και κατευθυνομαστε για να παρουμε το μετρο

Ενας θεος ηξερε ποσο πολυ ονειρευομουν να παιξω σε αυτο το φεστιβαλ. Ηταν το καλυτερο και μεγαλυτερο φεστιβαλ ηλεκτρικης μουσικης στο κοσμο. Ναι ηταν καπως μεγαλο και απλησιαστο ονειρο αλλα αν δεν ονειρευτεις δεν πλησιαζεις καν στον στοχο σου σωστα ;

Αφου χτυπησαμε τις καρτες μας , μπηκαμε στα μεγαλα τουνελ . «Λοιπον εδω σε αφηνω idiota γιατι θα παρω την αλλη γραμμη» Ειπα στον Κριστιαν στο χωρισμα οπου χωριζε το δεξιο μετρο απο το αριστερο

«Δεν θα ερθεις μαζι μου ;» με κοιταξε εκπληκτος

«Οχι πρεπει να παω στο γυμναστηριο. Καπου πρεπει να ξεσπασω τα νευρα μου» Παντα ετσι εκανα. Ολη την υπερενταση και το στρες που ειχα το εβγαζα στο γυμναστηριο. Ασε που με βοηθουσε να σκεφτω. Ο αθλητισμος ηταν το δευτερο μου χομπι μετα την μουσικη.

«Εγινε. Θα σε παρω να κανονισουμε για αυριο. Αν τα καταφερουμε δηλαδη με τις εργασιες που μας φορτισαν.» μου ειπε και μετα εστριψε για να παρει την δικη γραμμη του.

Ποσο δικιο ειχε. Με τις εργασιες που μας εβαλαν δεν θα προλαβαιναμε ουτε αναπνοη να παρουμε. Ακουσα σφυριγμα στις σιδηρογραμμες και ειδα πως το μετρο του Κριστιαν ειχε φυγει. Προχωρησα και εγω στο δικο μου και κοιταξα ποσα λεπτα εχει ακομη για να ερθει. Πεντε λεπτα! Πω γαμωτο μου. Καθησα στο πατωμα και περιμενα μεχρι να ερθει

...

Εκανα επανωτες καμψεις με τα χερια να αγκαλιαζουν το πισω μερος του κεφαλιου μου και εμενα να ανασαινω βαρια. Ειχα εκτονωθει αρκετη ωρα πανω στο διαδρομο τρεξιματος τους γυμναστηριου διωχνοντας καθε στρες , σκεψη και αγχος που κουβαλουσα στο κεφαλι μου. Ηταν λες και δια μαγειας ειχαν εξαφανιστει ολα. Πηρα μια βαθια ανασα και καθισα. Αρπαξα την λευκη πετσετα που ειχα στο πλαι πεταμενη και σκουπισα το ιδρωτα που ειχε κρυφτει πισω απο το σβερκο μου ενω πηρα το κινητο μου. Ξεκλειδωσα την οθονη και ειδα ενα σωρο ειδοποιησεις απο το facebook. Ολη μερα δεν ειχα καν χρονο να παρω το κινητο μου στα χερια. Μονο δυο - τρια μηνυματα ανταλλαξα με την Ελισα κι αυτο ηταν ολο. Κρεμασα την πετσετα στο ωμο μου και κοιταξα τις ειδοποιησεις και τα μηνυματα. Το πρωτο μηνυμα στην σειρα ηταν απο αυτην την Αντα. Οσο σκεφτομαι την μαλακια που εκανα τοσο εκνευριζομαι. Τοσο ηλιθιος ειμαι που εστειλα σε λαθος κοπελα μηνυμα αντι στην σωστη. Ευτυχως που δεν παρεξηγησε. Ανοιξα το τσατ και ειδα να μου εχει απαντησει με ενα «Μοδα οπως η Αλεξα , η κοπελα του Μανου. Εσυ;» Και λεω εγω δεν θα ξανα εμφανιστει στην ζωη μου αυτη η γαμημενη λεξη;

«Dj , βασικα κανω την ειδικοτητα μου» Της απαντησα και αρχισα να κοιταζω στην αρχικη μου.

Μεσα σε λιγα λεπτα ηρθε η απαντηση . «Πλακα κανεις ;» Τι στο καλο? Πρωτη φορα γνωριζει η' ακουει καποιο να σπουδαζει ντιτζει;

Ταυτοχρονα καθως πηγαινα κατω - κατω στην αρχικη μου ειδα τον Μανο να εχει κανει ηδη check-inκαι να ειναι στο σπιτι της Αλεξας . Ειχε κανει ταγκ την Αλεξα , τον Ερμη και την Αντα με τιτλο «Η Αντα μας εκανε μια απροσδοκητη εκπληξη χχαχα» Σουφρωσα την μυτη παραξενεμενος. Τι στο διαλο εννοει;

«Ναι γιατι σου φαινεται περιεργο; Αληθεια , οι κολλητοι μου ειναι στο σπιτι της κολλητης σου και προφανως και δικο σου ;» απαντησα.

Αμεσως μου ηρθε απαντηση. «Απλα τελευταια σε πολλους ντιτζει πεφτω και αρχιζω να ανησυχω. Ναι εδω ειναι θες να τους πω κατι ;»

Γελασα με αυτο που ειπε ενω κοιταξα αφηρημενα γυρω μου. Απεναντι μου υπηρχε μια παρεα κοπελων οπου με καρφωνε. Perdon chicas αλλα ειμαι πιασμενος. Σκεφτηκα απο μεσα μου κλεινοντας τους το ματι.

Εσκυψα ξανα στην οθονη και απαντησα «Και πως βρισκεις τους ντιτζει μεχρι τωρα ; Καλοι ; Οχι μην τους πεις , ευχαριστω παντως» Δεν το πιστευω πως φλερταρω με μια τυπισσα ενω εχω σχεση. Μαλακα Αγγελε.

«Καλοι αλλα περιεργοι» Μου απαντησε ενω σηκωθηκα.

Της απαντησα «Εγω δεν ειμαι περιεργος». Αρχισα να περπαταω προς τα αποδυτηρια. Ηταν ωρα να την κανω. Εχω χαλαρωσει αρκετα.

«Προστοπαρων , στην συνεχεια θα δειξει αν δεν εισαι» Οπα αυτο τι ηταν ; Υπονοουμενο ; Η κοπελα ειναι εξυπνη και ξερει να απανταει στον αλλον . Εχω να το παραδεχτω αυτο.

Παρατησα το κινητο μου στο παγκο μαζι με τα αλλα πραγματα μου και μπηκα στις ντουζιερες. Η κοπελα ειναι καλη. Αρχιζω να την παω. Σκεφτηκα ενω ξεπλενα τα μαλλια μου. Δεν ειναι απο τις κλασικες γκομενες που ψαχνονται στο ιντερνετ για σχεσεις η' την πεφτουν σε καθε κοινο φιλο φιλης τους. Ασε και το αλλο , ειναι εξυπνη κι αυτο με τρελενει στις γυναικες. Ετσι ερωτευτηκα και την Ελισα. Το μυαλο της και ο τροπος που μου μιλουσε. Τυλιξα το σωμα μου με μια πετσετα του γυμναστηριου του και αμεσως φορεσα τα καθαρα ρουχα οπου ειχα φερει. Αφου φυλαξα ολα τα πραγματα μου κρεμασα την σχολικη μου τσαντα στους ωμους , πηρα την κονσολα και τον σακο γυμναστικης στα χερια και βγηκα απο τα αποδυτηρια. Δεν θα της απαντουσα τωρα στο μηνυμα. Καλο ειναι να αφηνεις τις γυναικες να περιμενουν.

...

Πεταξα τα πραγματα μου πανω στο κρεβατι και τοποθετησα την κονσολα μου προσεκτικα πανω στο γραφειο μου και επεσα με φορα πανω στο κρεβατι μου. Ημουν πτωμα απλα ηθελα να κοιμηθω και τιποτα αλλο. Εκλεισα για λιγο τα βλεφαρα μου μα ισα που τα εκλεισα ο ηχος του κινητου μου χτυπησε. Πουστη μου μεσα! Σηκωθηκα ανορεχτα και πηρα το κινητο μου. Το ονομα του μπαμπα μου φανηκε στην οθονη. Πω και δεν εχω καμια ορεξη τωρα. Εσπρωξα τα μαλλια μου προς τα πισω και απαντησα με ενα ξερο «Ναι»

«Αγγελε πως παει παιδι μου ; Εχει μερες να μας παρεις» Ακουσα την βαρια φωνη του μπαμπα μου να λεει

«Τρεχω ρε μπαμπα , εχω διαβασματα , δουλεια , σχεση. Ποτε θες να προλαβω ;» Του απαντησα ενω ξανα επεσα στο κρεβατι

«Ναι οντως. Η μαμα σου εχει αρχισει την γκρινια το αν ερθεις τα Χριστουγεννα» Και λεω δεν θα αρχιζε ; Καλα - Καλα στο Οκτωμβριο δεν μπηκαμε και η κυρια Νινα αρχισε το πριξιμο.

«Να της πεις πως ειναι νωρις να ξερω. Θα δειξει μετα την εξεταστικη.»

«Ακους τι λεει το παιδι ;» τον ακουσα να φωναζει και μια αλλη φωνη να λεει «Ρωτα τον τρωει καλα ; Η' θα μου ερθει κοκκαλο παλι» Τυπικη ελληνιδα μανα. Πω ρε φιλε σοβαρα ολες ετσι ειναι ;

«Ναι τρωω μαμα. Δεν θα σου ερθω κοκκαλο ηρεμησε.» Ειπα πιο δυνατα αυτη την φορα για να με ακουσει κι αυτη.

«Αγγελε σε ενα χρονο τελειωνεις σκεφτηκες τι θα κανεις ;» Πηρα την σοβαρη και αυστηρη φωνη του ο μπαμπας μου. Ωχ! Θεε μου κι λεω δεν θα κανουμε και σημερα αυτη την συζητηση ; Μπα ! το εχουμε καθιερωσει πλεον σε καθε τηλεφωνημα

«Σου ειπα ρε μπαμπα δεν ξερω ακομη. Εχω πολλα να σκεφτω» Ξεφυσηξα κοιταζοντας το ταβανι.

«Εγω λεω να γυρισεις Ελλαδα. Μπορεις να δουλεψεις σε κλαμπακια. Θα εχει κι μανα σου ησυχο το κεφαλι της»

Το ηξερα! Το ηξερα πως θα ελεγε αυτο. Γαμωτο μου πια. Δεν γουσταρω να δουλεψω σε κλαμπακια οπου ουτα καν ξερουν τι θα πει ηλεκτρικη μουσικη. «Δεν ειμαι για κλαμπακια εγω. Δεν αφιερωσα τοσα χρονια για να παιζω σε προαστιακα κλαμπακια με το καθε μαλακα να με κοροειδευει και να περνω τα μισα απο οσα αξιζω.» του απαντησα εξοργισμενος.

«Και εκει τι θα κανεις μου λες ;»

«Εχω την κοπελα μου , το διαμερισμα μου και παιζω μουσικη στα καλυτερα κλαμπ της Ευρωπης. Το ξερεις πως χθες επαιξα στο μεγαλυτερο κλαμπ της Μαδριτης με 1.000 ευρω πληρωμη . Και αν τους αρεσα θα παιζω καθε βδομαδα» Του απαντησα γεματο περηφανια. Δεν θα το ξεχνουσα ευκολα πως στα 25 μου χρονια επαιξα στο Kapital της Μαδριτης.

«Μπραβο γιε μου γι αυτο σε εστειλα εκει.» Μου απαντησε ο κυρ. Ηλιας. Ενιωθα τοσο χαρουμενος που δεν τους ειχα απογοητευψει αν και κανεις απο τους δυο δεν συμφωνουσε να σπουδασω μουσικη. Τουλαχιστον τους κανω περηφανους. «Αλλα σκεψου και λιγο την μανα σου και εκτος αυτου ολοι σου φιλοι ειναι εδω» Συμπληρωσε ο μπαμπας μου

«Δεν ειναι τιποτα σιγουρο μπαμπα. Μεχρι τον επομενο χρονο ισως αλλαξουν πολλα» Ειπα κοφτα μουχτισμενος απο την γκρινια. Τοτε ακουσα ενα ηχο αναμεσα στην κληση μας. Μου χτυπουσαν στην δευτερη γραμμη. Ανασηκωθηκα στηριζοντας το σωμα μου πανω στους αγκωνες μου. «Μπαμπα θα σε αφησω γιατι μου χτυπανε στην αλλη γραμμη. Σου υποσχομαι θα σας παρω αυριο , να μιλησω και με την μαμα. Ενταξει ; »

«Ενταξει Αγγελε , να προσεχεις» Και με αυτες τις λεξεις κλεισαμε. Κοιταξα ξανα την οθονη , μου χτυπουσε ο Μανος

«Ελα μαλακα» του απαντησα και καθισα κανονικα πανω στο κρεβατι μου

Και η γνωστη αγριαφωναρα του Μανου μου απαντησε με αυτο το «υπεροχο» ευγενικο τροπο «Με ποιον μιλουσες ρε ηλιθιε ;Σε παιρνω εδω και μια ωρα»

«Μιλουσα με το μπαμπα μου ρε. Τι θες ;» Του απαντησα στον ιδιο τονο.

«Αχου τι γλυκο» με ειρωνευτικε. «Μπες στο skype να μιλησουμε. Σε περιμενουμε με τον Ερμη» Μου πεταξε και μετα μου το εκλεισε στην μουρη. Τι βλακας θεε μου!

Εκανα οκλαδον τα ποδια μου και πηρα το λαπτοπ μου στα ποδια μου. Το ανοιξα και περιμενα να εμφανισει την οθονη μου. Το σηματακι της κλησης απο skype εμφανιστηκε με το ονομα του Μανου στο πανω μερος του εικονιδιου. Πατησα αποδοχη και το μεγαλο παραθυρο με τις δυο ηλιθιες φατσες των κολλητων μου εμφανιστηκε μπροστα μου.

«Επιτελους γαμωτο» Ειπε αμεσως ο Ερμης. «Μια ωρα σε καλουσαμε»

«Δεν κωλοβαραω σαν εσας ηλιθιοι εχω πνιγει στο διαβασμα» Του απαντησα ενω τοποθετησα τον υπολογιστη στο κρεβατι. Αν και μαλακες μου ειχαν λειψει. Γαμημενη αποσταση.

«Προσεχε μην σκισεις κανενα καλτσον πριγκιπα» Με ειρωνευτηκε ο Μανος οπως παντα. Ηταν καθισμενοι και δυο στον καναπε τους , στο διαμερισμα οπου συγκατοικουσαν. Βλεπεις αυτοι πηγαιναν στην ιδια σχολη, σε διαφορετικους κλαδους βεβαια αλλα στην ιδια σχολη.

Γρυλισα και του απαντησα «Σκασε ηλιθιε. Πως παει με την γκομενα; Δεν θα πιστεψεις τι μαλακια εκανα» Θα εσκαγε στα γελια οταν θα του ελεγα τι μεγαλη γκαφα ειχα κανει.

«Εσυ και μαλακια ; Πως το επαθες ;» Με ειρωνευτικε αυτη την φορα ο Ερμης και γελασαν κι δυο μαζι. Πουστηδες θα τους φτιαξω οταν γυρισω Ελλαδα.

«Εστειλα μηνυμα στην κολλητη της γκομενας σου νομιζοντας πως αυτη ειναι γκομενα σου. Ευτυχως που δεν με εβρισε η κοπελα» Γουρλωσαν και δυο τα ματια και εμειναν καγκελο.

Μετα απο μερικα λεπτα ο Μανος μιλησε πρωτος. «Εστειλες στην Αντα ;» Ηταν ακομη εκπληκτος απο αυτο που ειπα

«Ναι , καλη κοπελα φαινεται. Και δεν ξερω γιατι στο διαλο αλλα μου θυμιζει καποια.»

«Καλη και καυλα» Σχολιασε ο Ερμης πινωντας λιγο απο την μπυρα που κρατουσε. Δεν μπορω να καταλαβω αυτο το παιδι. Καυλα μια , καυλα η αλλη , καθολου σταθερος τυπος. Οχι πως ειμαι εγω δηλαδη αλλα..

«Καλη ειναι δεν την λες θεογκομενα. Απο κατι φωτογραφιες που ειδα στο προφιλ της. Ησασταν σπιτι της σημερα εμαθα.» Σχολιασα με ενα σταθερο τονο και ανασηκωσαν κι δυο το δεξι τους φρυδι. Σαν ο ηλιθιος και ο πανηλιθιος ενα πραγμα. Μου ερχοταν να γελασω αλλα το συγκρατησα.

«Ναι , το ειδες απο το check- in που εκανα ε ;» Μιλησε ο Μανος αυτην την φορα και με κοιταζε με ενα υπονοουμενο.

«Οχι μονο απο αυτο αλλα και απο την Αντα. Μου το ειπε στο τσατ» Του πεταξα και γουρλωσαν ξανα κι δυο τα ματια. Τι στο διαλο γαμωτο ;Τοσο κακο ειναι να μιλαω με την τυπισσα πλεον.

Ο Ερμης μιλησε πρωτος «Οπα! Οπα! Φιλε . Ενα ενα μας τα λες. Μιλατε στο τσατ ;» Μου ειπε και με κοιταζε με μια εκφραση λες και δεν το περιμενε αυτο.

«Ναι πως θα μου ελεγε ποια ηταν ηλιθιε; » Του απαντησα το προφανες. Μερικες φορες αμφιβαλω για την εξυπναδα του Ερμη. Χωρις πλακα.

Μου αντιαπαντησε με ενα «Νομιζα πως σου το ειπε και μετα δεν ξανα μιλησατε.» Οκ. Δεν ειναι βλακας απλα δεν το διεκρυνισα εγω το τι παιχτηκε.

«Μιλαμε και τι εγινε; Και τελοσπαντων για πες τι εκπληξη σας ετοιμασε οταν πηγατε σπιτι της» Απαντησα πλεον πιο εκνευρισμενος και πιο αγριεμενα απο οσο επρεπε. Κοιταχτηκαν κι δυο μεταξυ τους και μετα εσκασαν στα γελια.

Τους κοιταζα χωρις να καταλαβαινω το γιατι γελανε μεχρι που ο Μανος απαντησε «Εμφανιστηκε με τα εσωρουχα μαλακα»

Και μολις το ακουσα αυτο γουρλωσα εγω τα ματια απο εκπληξη «Ποια ;»

«Η Αντα ηλιθιε. Ρε η κοπελα ειναι τοσο ακομπλεξαριστη.» Πεταχτηκε στην μεση ο Ερμης με ενα ενθουσιασμο. Εμ γι' αυτο την λες καυλα ωστε μαλακα. Επειδη την ειδες με εσωρουχα.

«Μαλακα επρεπε να της δεις. Ηταν μονο με τα εσωρουχα μπροστα σε 6 αντρες και δεν κολλωσε» Συνεχισε με ενθουσιασμο ο Ερμης ενω ο Μανος ελεγχε το κινητο του και ακουγε την συζητηση μας.

«Πλακα κανεις ; » Η φωνη μου ακουστηκε σαν ουρλιαχτο και με κοιταξαν κι δυο περιεργα.

Τοτε ο Μανος απαντησε και αφησε το κινητο του κατω στο τραπεζι «Οχι πρεπει να την γνωρισεις πραγματικα»

«Κοψε τις μαλακιες Μανο» Ειπα σοβαρα και κοφτα. Ναι αυτο μου εφτανε τωρα. Να εχω και μπελαδες με την Ελισα για τις μαλακιες του Μανου και του Ερμη.

«Μα γιατι; » Επεμενε.

Στενεψα τα ματια και τα φρυδια μου εγιναν μια γραμμη οταν του απαντησα «Γιατι εχω σχεση.

«Και τι με αυτο; Ηδη μιλας μαζι της στο τσατ . Δεν θα σε φαει η κοπελα» Εδω ειχε ενα δικιο. Εδω επιασα το εαυτο μου να την φλερταρει το μεσημερι. Ποιον κοροειδευεις Αγγελε ;Συνελθε !

«Μην φρικαρεις κιολας ρε φιλε! Δεν σου ειπαμε να της την πεσεις. Αλλωστε απο τη φαινεται παιζει κατι με καποιον αλλον οποτε χαλαρωσε» Απαντησε ο Ερμης αυτη την φορα και μετα κοιταξε τον Μανο δινοντας του ενα μηνυμα μεσω των βλεματων.

«Θα δειξει» τους απαντησα αοριστα αν και οντως ισχυε.

Θα εδειχνε που θα με οδηγουσε αυτο το τυχαιο τσατ οπου ξεκινησε ξαφνικα. Μου ειχαν εξαψει και την περιεργεια κιολας. Και ο Ερμης , και ο Μανος ηταν ενθουσιασμενοι μαζι της και τους αρεσε. Κατι που δεν συμβαινει συχνα να συμφωνουν για γκομενα γιατι ειχαν πολυ διαφορετικα γουστα. Μα να εμφανιστει με εσωρουχα ; Οκ αυτο με εντυπωσιασε. Εξυπνη , ακομπλεξαριστη και δυναμικη. Οσο παει γινεται ολο και καλυτερο το πραγμα.

Δημητρης

Με την πορτα να κλεινει δυνατα πισω μου βγηκα απο την πολυκατοικια μου. Ανεβηκα πανω στην μηχανη μου και περασα τα κλειδια μεσα στην μιζα της μηχανης μου. Στην προσπαθεια μου να την ανοιξω ομως το ομορφο μωρο μου παραπονηθηκε με μερικα παραξενα μουγκρητα. Τι στο πουτσο τωρα; Εκανα ακομα μια προσπαθεια και το μουγκρητο χειροτερεψε. Γαμωτο μου! Τι στο διαολο ειχε παθει; Μεχρι χθες το βραδυ οπου ειχα παρει την Αντα σπιτι ηταν μια χαρα. Ξεφυσηξα και ανακατεψα τα μαλλια μου προβληματισμενος. Δεν ειχα αλλη επιλογη επρεπε να παω με ηλεκτρικο. Βγαζοντας το κινητο μου απο την τσεπη εστειλα μηνυμα στον Γιωργο εξηγωντας του το προβλημα και να ερθει να παρει την μηχανη. Μεσα σε λιγα λεπτα πηρα την απαντηση του λεγοντας μου πως σε δεκα λεπτα θα ηταν εδω. Ευτυχως!

«Ποτε μου λες θα πουλησεις αυτο το πραγμα και θα παρεις αμαξι;» Μια φωνη ειπε και σηκωσα το κεφαλι μου ξαφνιασμενος.

Μπροστα μου αντικρισα την κυρια Βενετια την διαχειριστρια μου με χερια γεματα απο ψωνια. Προφανως πηγε απο τα ξημερωματα στην λαικη , οπως παντα καθε Τριτη. Η κυρια Βενετια ηταν απο αυτες τις απλες γυναικες , τις λαικες και τις ανοιχτοκαρδες. Που δεν σνομπαραν ουτε εκριναν αν εισαι φτωχος η' πλουσιος , αλητοπαιδο η' καλο παιδι. Ηταν μια κυρια με τα ολα της.

Της χαρισα ενα απο αυτα τα χαμογελα που μου εκλεβε παντα. «Ειναι η γκομενα μου αυτη κυρ. Βενετια.» Της απαντησα διασκεδαζοντας.

Απο τοτε που εμενα εδω συνεχως μου γκρινιαζε πως ειναι επικυνδινο να οδηγω μηχανη , πως ηταν καλυτερο να παρω αμαξι γιατι οι τεσσερις τροχοι ηταν πιο ασφαλεις απο δυο. Μου φεροταν σαν δευτερο γιο της αφου ημουν πανω - κατω στην ιδια ηλικια με τον γιο της και επισης ο μοναδικος ενοικος της πολυκατοικιας οπου ημουν αγορι και ελευθερος. Οι υπολοιποι ηταν ζευγαρια εκτος βεβαια απο τα κοριτσια οπου εμεναν απεναντι μου που περεμπιπτοντως ηταν καυλες. Θυμαμαι με ειχαν καλεσει σ' ενα παρτι τους καποτε και κατεληξαμε να πηδιομαστε ομαδικως. Ωραιες στιγμες!

Κουνησε το κεφαλι της. «Ιδιος με το γιο μου και εσυ Δημητρη. Να δω ποτε θα βαλεις μυαλο και να βρεις μια σωστη κοπελα να σε στρωσει» Με επεπληξε και ξανα γελασα.

Παντα , μα παντα το ιδιο μου ελεγε. Να βρω μια κοπελα για να με στρωσει. Βλεπεις ηξερε τα γνωστα νυχτοπερπατηματα μου και τις περιπετειες μου με τις γκομενες οπου εφερνα καθε βραδυ. Για μεγαλη μου τυχη δεν ειχε θεμα γιατι τα ειχε συνηθισει απο το γιο της. Ακομα ενας λογος που την πηγαινα αυτη την γυναικα. Αληθεια , ποτε δεν ημουν τοσο κοντα με ανθρωπους αλλα αυτη η γυναικα μου προκαλουσε σεβασμο.

«Δεν χρειαζομαι κοπελα εγω.» Της απαντησα και κατεβηκα απο την μηχανη. Πλησιαζοντας την συνεχισα λεγοντας «Κυρια Βενετια μπορειτε να μου κανετε μια χαρη;»

«Βεβαια Δημητρη μου» Μου απαντησε με την γεματο ζεστασια και καλοσυνη φωνη της.

«Επειδη η μηχανη μου χαλασε και εγω πρεπει να παω στην σχολη θα μπορουσατε να μεινετε εδω μεχρι να ερθει ο μηχανικος να την παρει; Του εχω στειλει μηνυμα τωρα και θα ερθει σε δεκα λεπτα» Της εξηγησα γεματο αγχος. Δεν ηθελα να αφησω την μηχανη μου μονη. Ζουσα στα Εξαρχεια και καθε λεπτο που περνουσε θα μπορουσε καποιος να μου την κλεψει.

«Ενταξει , μην μου ανησυχεις»

«Ειστε θεα» Αναφωνησα και αρπαζοντας το προσωπο της με τα δυο χερια μου της εδωσα ενα φιλι στο μαγουλο. «Γι' αυτο σας παω» Συμπληρωσα και τραβηχτηκα.

Χαχανισε και με εσπρωξε προς τα πισω. «Αντε στην σχολη σου τωρα αλητοπαιδο» Της εδωσα ακομα ενα πεταχτο φιλι και αρπαζοντας τα πραγματα μου απο την μηχανη μου πηρα το δρομο προς το μετρο της Πανεπιστημιου.

...

Μερικες στιγμες αργοτερα καθως πλησιαζα στο μετρο ξεπεταχτηκε απο το μυαλο μου η Αντα. Ακομα δεν μπορουσα να το αποδεκτω πως μου την ειχε φερει. Τι στο καλο ειχε αυτη η γυναικα και μου εφερνε τα παντα τουμπα; Ηταν λες και ηταν θηλυκη εκδοση του εαυτου μου. Επρεπε να ανησυχω ετσι; Αυτο το μελαχρινο κοντο πλασμα ομως θα το κανω να εκλιπαρει για να την πηδηξω οσο και αν μου το παιζει δυσκολη. Εγω δεν ειμαι φλωρος , θα της κανω την ζωη κολαση. Αν δεν μου κατσει δεν ξερω τι στο πουτσο θα κανω. Με εχει τρελανει. Με την εισοδο μου στο μετρο τα αυτια μου δεχτηκαν επιθεση απο τα βουητα των τρενων και των θορηβων που προκαλουσαν τα βηματα των Αθηναιων. Εβαλα στα αυτια μου τα ακουστηκα αφηνοντας τους Arctic Monkeys να με γεμιζουν ενεργεια και μπηκα στο μετρο. Δεν πηρε πολυ με την ταχυτητα που ετρεχε το μετρο και εφτασε στην Ομονοια. Βγηκα και αλλαζοντας μετρο πηρα το ηλεκτρικο. Αν ειχα τωρα την μηχανη μου θα ημουν ηδη εκει αντι να βασανιζομαι μεσα στους απελπισμενους Αθηναιους. Μισω να ειμαι χωρις την μηχανη μου.

Πηρα μια βαθια ανασα καθως το ηλεκτρικο φρεναρισε και ενιωσα να πεφτει ενα σωμα πανω μου. Αντανακλαστικα αρπαξα το σωμα για να μην πεσει. Ηταν κοπελα, το ενιωσα μολις τα χερια μου αγγιξαν την μεση της. «Oπ πρόσεχε κοπελιά» Ειπα και κοιταξα προς τα κατω για να δω ποια ειχε αυτη την εκλεπτυσμενη μεση.

«Δημήτρη»

Διαολε! Τι στο καλο με αυτη την κοπελα ; Μονο να την σκεφτω και εμφανιζεται μπροστα μου. Ειναι σαν δαιμονας. Δεν με αφηνει σε ησυχια , ολο με τριβελιζει για να μεγαλωσει το βασανο μου. Που να παρει ηταν και καυλα σημερα. Με αυτα τα μαυρα μαλλια της να πεφτουν λιτα , ηθελα να τα τραβηξω τοσο πολυ σε σημειο να μεινουν οι τριχες στο χερι μου. Ασε και αυτο το καταραμενο στηθος της , αγγιζε το στερνο μου και ηταν σαν να με χτυπουσε ρευμα. Μονο που ημασταν ετσι κολλημενοι δεν μπορουσα. Πονουσα εξαιτιας του καυλωματος μου. Ηθελα τοσο ασχημα να την παρω εδω στο μετρο, κολλημενη πανω στην μεταλλικη επιφανεια του βαγονιου.

«Άντα;» Αφησα το ονομα της να πεσει απο τα χειλια μου σαν ερωτηση.

Στα χειλια της σχηματιστηκε ενα αμυδρο χαμογελο και με αυτη την γλυκια μα γεματο πονηρια φωνη ειπε «Γεια σου»

«Τελικά θα παίρνω πιο τακτικά το ηλεκτρικό» Τα ματια μου της εριξαν ενα πεινασμενο βλεμμα ενω η γλωσσα μου κυλησε πανω στα χειλια μου.

Με εκανε σαν πεινασμενο εφηβο για σεξ αυτη η γυναικα. Ημουν , που ημουν ανεξελεγκτος αυτη με εκανε χειροτερα. Ηθελα να κανω τοσα πολλα πανω στο σωμα της. Με κοιταζε με ενα βλεμμα λες και δεν μπορουσε να αναπνευσει. Δεν ξερω αν εφταιγε ο κοσμος η' το οτι ημασταν τοσο κοντα. Πιστευω πως ηταν το δευτερο αφου ακριβως ενιωθα κι εγω. Ενιωθα πως θα εκραγω με την επαφη μας. Το τρενο φρεναρισε για ακομα μια φορα και το βαρος της Αντας επεσε προς το μερος μου. Τα χερια μου σαν αλυσιδες δεθηκαν πιο δυνατα γυρω της ενω τα δαχτυλα μου ειχαν κολλησει τοσο πολυ πανω της που πιστευα πως θα αφηναν μερικα στιγματα κατω απο την μπλουζα της. Ανθρωποι αρχισαν να με σπρωχνουν και τραβηχτηκα στην ακρη σερνοντας την Αντα μαζι μου. Ειχαμε κολλησει και δυο στην γωνια. Πηρα μια βαθια ανασα , ημουν ενα βημα πριν πεθανω ετσι που τριβοταν πανω μου η Αντα. Απλα μονο τα υφασματα μας εμποδιζαν για να την γαμησω. Την ακουσα να αναστεναζει. Ω! Ποσο σιγουρος ημουν πως ηταν υγρη. Υγρη μονο για μενα. Τετοιοι αναστεναγμοι μονο αυτο φανερωναν.

Ενα μειδιαμα ικανοποιησης εμφανιστηκε στο προσωπο μου και με βαρια φωνη ειπα προκλητικα «Τι έγινε Άντα σου προκαλώ νευρικότητα;»

«Ναι ονειρέψου ακόμα λίγο αγοράκι» Μου απαντησε ειρωνικα και την ειδα το βλεμμα της να αλλαζει.

Χα! Νομιζει πως μου εκοψε το αερα τωρα; Αχ κοριτσακι μου που να ηξερες. Καμια γυναικα δεν ειναι ικανη να μου κοψει εμενα τον αερα. Εγω αποφασιζω ποτε θα σταματησω ή θα τελειωσω κατι. Και αυτο το «αγορακι» επιτηδες το λεει ετσι για να μου την σπασει χειροτερα. Μα το θεο , το ειχα κανει υποσχεση στον εαυτο μου. Μολις την εριχνα στο κρεβατι θα εβλεπε τον αντιχρηστο και θα ετρεμαν τα ποδια της. Μονο και μονο γιατι με αποκαλουσε συνεχως αγορακι.

Αφησα εκνευρισμενος ενα γρυλισμα να βγει απο το στομα μου. «Έτσι και με ξανάπεις αγοράκι δεν ξέρω τι θα γίνει»

«Τρόμαξα τώρα» Με ξανα ειρωνευτηκε και ετριξα τα δοντια μου. Ενιωθα πως καιγομουν απο θυμο. Αυτη η κοπελα μου πατουσε κουμπια που αλλες δεν ηξεραν πως υπηρχαν. Πως στο κερατο μπορουσε να συμβει αυτο;

Αγριεμενα της εκτοξευσα την αιχμηρη μου απειλη «Μην με προκαλείς Άντα! Μπορώ να σου κάνω χειρότερα από όσα φαντάζεσαι»

«Όπως;» Αναρωτηθηκε με ανασηκωμενο φρυδι.

Οπως να σε κολλησω στο τοιχο μου και να σε παρω απο πισω , οπως να σου σκισω τα ρουχα και να σου δεσω αυτο το καταραμενο στομα που σταζει ειρωνεια , οπως να σε βαλω γονατιστη μπροστα μου και να σου γαμησω το στομα , οπως να σου ξεσκισω το μουνι γαμωντας σε ολη την νυχτα , εχω πολλα «οπως» για επιλογες μωρο μου. Διαλεγεις και παιρνεις.

Παιρνωντας ανασα και καθαριζοντας το μυαλο μου απο τις σκεψεις που με καυλωναν περισσοτερο απαντησα «Πάμε για καφέ και θα καταλάβεις»

Αμεσως μολις το ηλεκτρικο σταματησε και οι πορτες ανοιξαν ξανα την τραβηξα και την εβγαλα εξω. Για να δουμε Αντα , ποιος παιζει καλυτερα εδω. Εσυ ή εγω.

...

Ειχα τα χερια μου κρυμμενα μεσα στις τσεπες μου και τα ray ban μου να σκεπαζουν τα ματια μου καθως με την Αντα περπατουσαμε στα δρομακια του Θησειου. Δεν την ειχα αφησει σε ησυχια απο την ωρα οπου βγηκαμε απο το ηλεκτρικο. Την ειχα τρελανει με τα υπονοουμενα μου. Ετσι για να δει ποιος ειναι το αφεντικο εδω περα. Νομιζει πως επειδη μου την εφερε χθες θα το αφησω ετσι. Εβλεπα πως ανεμιζε η φουστα της και σκεφτομουν ποσο στιλατη ηταν αυτη η γυναικα. Δεν ντυνοταν απλα , ντυνοταν και μιλουσε μεσα απο τα ρουχα της. Αν και δεν την γνωριζα τοσο καλα ηξερα πως το να σπουδασει μοδα ηταν το καλυτερο που μπορουσε να κανει. Που να παρει φιλε Ελευθεριαδη , η γκομενα διπλα σου ηταν καυτη, πιο καυτη και απο τον ηλιο οπου εστεκε απο πανω μας. Η Αντα Αλιβιζατου ηταν σαν τα γαλλικα αρωματα. Μικρη μα με λεπτομερειες που καταστρεφαν καθε ανθρωπο που το μυριζοταν. Ηταν το μικροσκοπικο ατιθασο πλασμα που δεν θα σταματουσα μεχρι να το κανω δικο μου.

Καθως ημασταν κοντα προς τις καφετεριες η Αντα σταματησε αποτομα. Την κοιταξα περιεργος και τοτε καταλαβα πως ενα απο τα δυο μποτακια της ειχε σκαλωσει μεσα σε μια τρυπα. Κρυφογελασα.

«Τι φοράς τις γόβες μωρό μου μέσα στα πέτρινα δρομάκια;» Της ειπα περιγελωντας την κατασταση της.

Εισαι καφρος Ελευθεριαδη! Σχολιασα τον εαυτο μου. Ντροπη σου γιατι δεν βοηθας την κοπελα; Συνεχισα το μονολογο μεσα μου και καθισα στα πελματα. Ηταν η ιδανικη ευκαιρια για να συνεχισω το σημερινο μου παιχνιδι μαζι της. Το χερι μου κλειδωσε γυρω απο το ποδι της και ο αντιχειρας μου χαιδεψε το αστραγαλο της. Το κυλουσα κυκλικα και ενιωθα το δερμα της. Τοσο απαλο που ηθελα να ανεβασω και πιο πανω το χερι μου. Ηταν πειρασμος αυτη η γυναικα. Εγλυψα τα χειλια μου γεματο διψα για να κατασπαραξω σαν λυκος το σωμα της και της εριξα μια ματια. Με την ματια μου και το αγγιγμα μου ταυτοχρονα ειχε τσιτωσει λες και την διαπερασε παγωμενος αερας. Ετσι Αλιβιζατου! Μειδιασα και τραβηξα προς τα πανω το ποδι της.

Ενοχλημενη απο το προηγουμενο μου σχολιο ειπε αυταρεσκα «Πρώτο ! Δεν είναι γόβες , είναι μποτάκια. Και δεύτερο! Δεν ήξερα πως θα με έφερνες στα κατσάβραχα για καφέ»

Αφου ειχε τραβηξει το ποδι της απο τα δεσμα μου σηκωθηκα εχοντας ενα μειδιαμα διασκεδασης στο προσωπο μου. Ποτε δεν το βουλωνε αυτη η κοπελα. Συνεχως εκει , να μου την μπει. Με την ειρωνεια να κυριαρχει και τα δικα μου λογια απαντησα «Ναι μίλησε ο ειδικός της μόδας τώρα.» Μου ανασηκωσε το φρυδι και της χαρισα ενα χαμογελο γεματο αλαζονεια. «Πάμε για καφέ τώρα μην ξανά σκαλώσεις πουθενά πάλι» Συμπληρωσα και η αντιδραση της αλλαξε.

Ηταν τοσο διασκεδαστικο. Με το ανασηκωμα του φρυδιου της εκνευριζοταν και με το γρυλισμα εδινε το μηνυμα πως την ειχα κανει εξω φρενων. Το ειχα προσεξει απο το βραδυ στο μπαρ. Με αγριοκοιταξε και βυθιζοντας τα φρυδια της μεσα στα ray ban της με απαξιωσε και αρχισε να περπαταει μονη της. Δαγκωσα το κατω χειλος μου προσπαθωντας να κρυψω ενα χαμογελο. Ειχε τοσο τουπε και αερα η κοπελα. Με τρελενε διαολε!

...

Τα ματια μου κατατρωγαν την Αντα ενω αυτη το επαιζε ανετη πινοντας το καφε της. Εδω και μερικες στιγμες ειχαμε καθισει σε μια απο τις γνωστες καφετεριες του Θησειου και απολαμβαναμε την σκια οπου προσφερε η τεντα του μαγαζιου. Ο ηλιος ειχε γινει πολυ εντονος ενω η ζεστη ηταν αφορητη. Οι λεξεις μου δεν επαψαν λεπτο να προκαλουν την Αντα που το επαιζε για ακομα μια φορα ζορικια. Την ειχα τρελανει τοσο ασχημα. Με ενα Ελευθεριαδη τα εβαζε οχι με κανεναν τυχαιο.

Η φωνη της ακουστηκε απαυδισμενη οταν με ρωτησε «Είσαι πάντα έτσι;»

«Πως;» Αναρωτηθηκα ενω την κοιταξα μπερδεμενος.

Ηταν τοσο απιστευτα σεξι ετσι που δαγκωνε αμηχανα το καλαμακι του καφε της. Γιατι ημουν σιγουρος πως ενιωθε αμηχανια. Εννοω φιλε , συνεχως την ερεθιζα , αν με τρεβελιζε αυτη με την παρουσια της εγω την τρεβελιζα με τα λογια μου. Το βλεμμα μου ειχε κολλησει πανω στο καλαμακι οπου δαγκωνε. Τα χειλια της το τρατουσαν σφιχτα ενω ρουφουσαν το καφε. Αν επαιζε ετσι με το καλαμακι φαντασου τι θα μπορουσε να κανει με το πουτσο σου Ελευθεριαδη , σκεφτηκα απο μεσα μου. Πουστη μου! Τι μου κανει αυτη η γυναικα διαολε; Ακομα και με το καλαμακι με καυλωνει.

Με κοιταξε με νοημα στα ματια και τοποθετωντας το ποτηρι της στο τραπεζι μου πεταξε κοφτα «Προκλητικός και ωμός»

Η απαντηση της με εκανε να γελασω. Αυτη η κοπελα δεν κολλουσε πουθενα. Ακομα ενας λογος πουμε εκανε να θελω να την πηδηξω. Οσες ειχα συναντησει μεχρι τωρα ή θα ηταν μεσα στις ζουζουνιες ή θα ηταν πουτανες ή θα το επαιζαν ντιβες. Η Αλιβιζατου ηταν μια κατηγορια μοναχη της.

Εγλυψα τα χειλια μου και εγειρα το σωμα μου προς το μερος της. Τα ματια μου ρουφηξαν το προσωπο της ενω ημουν τοσο κοντα της που μυριζα το αρωμα της και ενιωθα την κοφτη ανασα της. Πλημμυρισμενος απο εγωπαθεια ειπα «Μονό εκεί που με ενδιαφέρει»

Την ειδα να δαγκωνει το χειλος της και καταριομουν την στιγμη που την συναντησα. Με εξωθουσε περα απο τον ορια μου. Ημουν απολυτως σιγουρος πως την καυλωνα οπως καυλωνε και αυτη εμενα απλα ειναι απο αυτες τις γκομενες που πρεπει να σου γαμησει την ζωη μεχρι να πεσει στο κρεβατι σου. Ισως να ηταν και αυτος ο λογος που με τρελενε. Δεν ειχε πεσει με την πρωτη , τοτε στο παρτι. Δεν ηταν εξαιρεση η Αλιβιζατου , ηταν περιπτωση. Ποια θα εφευγε σαν τρελη οταν ειχε μπροστα της εμενα; Η' ποια θα αρνιοταν μια νυχτα μαζι μου; Καμια! «Γιατί έτσι αναρχικός που είσαι σίγουρα θα σου έχουν φάκελο» Ανακαλεσα την χθεσινη της απαντηση και απορησα. Τι στο διαολο πιστευε για μενα. Ουτε αναρχικος ημουν , ουτε φλωρος , ουτε κακομαθημενο πλουσιοπαιδο . Ημουν απλα ενας μαλακας με αρχιδια.

«Δεν είμαι ο αναρχικός που νομίζεις Άντα , ούτε το φλωρακι που φαντάζεσαι πως αν μου την μπεις θα ξενερώσω . Ότι Θέλω το παίρνω. Πάντα!» Της εδωσα απροσδοκητα μεσα στην σιωπη την απαντηση οπου επρεπε να ξερει για να μην πλαθει πια σεναρια.

Με κοιταξε με ενα βλεμμα που με προκαλουσε σε αγωνα διεκδικησης για το ποιος θα υπερισχυσει και ρωτησε «Και τότε τι είσαι;»

«Πότε δεν θα μάθεις εκτός και αν δοκιμάσεις» Της χαρισα την ασυγκρατητη προκληση μου. Που να παρει ηθελα τοσο ασχημα να την πηδηξω , καθε λεπτο και πιο πολυ.

Μου ανασηκωσε το φρυδι σε δειγμα ειρωνειας και καγχασε. «Με προκαλείς; Γιατί αν με προκαλείς , ξέρεις μπορώ να σε προκαλέσω και εγώ» Μου αντεπιτεθηκε με θρασος.

Η επαρση κυλησε στο αιμα μου και με τα ματια μου να καινε σαν ανεξελεγκτη φωτια της απαντησα «Όχι μωρό μου, όταν θα σε προκαλέσω θα το καταλάβεις. Αν και θα ήθελα να δω τι μπορείς να κάνεις»

«Δεν είμαι το μωρό σου» Ειπε γεματο επιθετικοτητα. Παντα ετοιμη να μου την μπει. Που να παρει μαζι της.

Γελασα με αλαζονεια και το κεφαλι μου πλησιασε πιο πολυ σε αυτην. Την ειδα να αποσυντονιζεται απο τον ξαφνικο αιφνιδιασμο μου. Τα χειλια μας ηταν επικυνδινα κοντα , περα απο το κανονικο. Τα ματια μου επεσαν πανω τους και προσεξα ποσο ξηραθηκαν. Ω μωρο μου! Το θες και εσυ. Το θες και εσυ να σε φιλησω. Την ακουσα να ανασαινει βαρια και εγω συνεχιζοντας το βασανιστηριο μου εγειρα το κεφαλι μου προς το αυτι της. Της ειχα γειωσει την επιθυμια οπως ειχε κανει κι αυτη χθες μαζι μου. Ετσι Αντα! Θα τα βρεις μπαστουνια μαζι μου.

Με την φωνη μου να γινεται βραχνη της ψιθυρισα «Θα γίνεις σύντομα»

...

Οι πορτες ανοιξαν και πρωτος βγηκα απο το μετρο. Μετα απο το καφε με την Αντα ειχαμε χωρισει στο Μοναστηρακι Την ειχα τρελανει. Ημουν σιγουρος πως οι σκεψεις της για μενα θα ειχα κατακτησει το μυαλο της ηδη. Θα την κρατουσαν για ωρες , μην πω και μερες απασχολημενη. Πρεπει να παψει να γινεται αυτο , αληθεια! Εχει γινει πλεον προβλεψιμο πως οποια βγαινει μαζι μου της γεμιζω το κεφαλι στο λεπτο.

Βαδιζα προς το μετρο για να γυρισω στο σπιτι οταν μια φωνη με εκανε να γυρισω προς τα πισω. «Οπα κοιτατε ποιο βρηκαμε παιδια» Ειπε ο Ορεστης

Τους ειδα να πλησιαζουν ολοι σαν κοπαδι που το εσκασε απο το κλουβι. Ηταν ολοι οι συνηθεις υποπτοι εκτος δυο τυπους που δεν αναγνωριζα . Αν θυμαμαι καλα , ο ενας ηταν ο γκομενος της Αλεξας.

Περασα τα χερια μου στις τσεπες του μαυρου τζιν μου και ανορεχτα εκανα ενα βημα προς το μερος τους. «Γεια!»

«Που τριγυρνας εσυ ρε μαλακα;» Ρωτησε μεσα στην τρελη χαρα ο Νικος ενω ειχε τυλιγμενο το χερι του γυρω απο την Ναντια.

Τα ματια μου στενεψαν. Αυτο που ειχε βαλει στο ματι την Ναντια πολυ μου την εσπαγε. Αν σεβομουν καποια γυναικα , αυτη ηταν η Ναντια. Γνωριζομασταν απο μικρα και δεν μου πηγαινε να την πηδηξω. Αλλωστε την Ναντια την ηξερα καλα , δεν της αρεσαν οι αντρες με τον τυπο τον δικο μου ή του Νικου ασε που ειχα μια υποψια πως της αρεσε αλλος.

Με αδιαφορια και ολιγιστο ενδιαφερον τους ρωτησα «Πουθενα. Τι παιζει με σας;»

Τωρα θα μου πειτε γιατι ημουν τοσο αδιαφορος . Απλα φιλε δεν γουσταρα αυτα τα πραγματα. Μεγαλες παρεες και διαφορες μαλακιες που εκαναν οι φοιτητες λες και ηταν εφηβοι. Δεν ημουν τετοιος τυπος , ημουν μοναχικος δεν ειχα συνηθησει να εχω τοσους ανθρωπους γυρω μου. Ενταξει , ειχα τον Ορεστη και τον Νικο αλλα αυτοι ηταν φιλαρακια της πλακας , προσωρινα μεχρι να χωρισουν οι δρομοι μας. Παντα ετσι γινοταν. Απο την αλλη η Ναντια ηταν απλα μια γνωστη που καναμε πολυ καλη παρεα.

«Θα παμε ολοι στο σπιτι μου . Θες να ερθεις;» Προτεινε η Αλεξα και το βλεμμα μου επεσε προς τα πανω της.

Χμ σπιτι της ε; Ενδιαφερον ! Σιγουρα θα ειναι εκει η Αντα. Αλλωστε δεν παιζει να γυρισε στην σχολη. Ειχαμε χασει και δυο το μαθημα μας για σημερα. Τα ματια μου γυαλισαν απο διασκεδαση και πανουργια. Θα περασουμε καλα αποψε.

Ανασηκωσα τους ωμους μου και με ανεση της απαντησα «Ναι , κανενα προβλημα.»

...

Ξεκλειδωνοντας η Αλεξα την πορτα του διαμερισματος τους ανοιξε διαπλατα. Ολοι μπηκαν μεσα σαν τραμπουκοι λες και αν περιμεναν ακομα ενα λεπτο θα εχαναν το σπουδαιο παρτι της χρονιας. Ξεφυσηξα σπρωχνωντας τα μαλλια μου. Ειχα απομεινει ο τελευταιος που μπηκε στο διαμερισμα ετσι με ενα βροντο εκλεισα την πορτα πισω μου. Πλησιαζοντας τους αλλους γουρλωσα τα ματια και παγωσα στην θεση μου. Τι στο διαολο εβλεπαν τα ματια μου αυτη την στιγμη; Η Αντα ηταν ορθια μονο με ενα κοντο μπλουζακι που αποκαλυπτε το οφαλο της και ενα σλιπακι. Αυτα τα ποδια την πουτανα μου ηθελα να τα ανοιξω τοσο πολυ και μετα να χωθω μεσα σε αυτο το ζεστο μουνακι της. Ενιωθα να γινομαι σκληρος στο καβαλο μου και πηρα μια βαθια ανασα. Που να παρει συγκρατησου Ελευθεριαδη!

Μας κοιταξε με ακομπλεξαριστο υφος και ειπε «Τι κάνετε όλοι εδώ;»

«Έχουμε τελειώσει από την σχολή όλοι και πρότεινα στα παιδιά να έρθουν για ταινία εδώ» Της εξηγησε η Αλεξα ενω εγω δεν μπορουσα να ξεκολλησω το βλεμμα μου απο το σκουλαρικι της που ειχε στο οφαλο. Διαολε! Ποσο ηθελα να παιξω με την γλωσσα μου με αυτες τις μπιλιτσες. Να τις γλυψω οσο την δαγκωνω.

«Και ο Δημητράκης ήρθε στην σχολή;» Ακουσα να λεει ειρωνικα και αμεσως εριξα την ματια μου προς τα πανω της.

Ποιον ειπε Δημητρακη γαμω το σπιτι μου; Πρωτα το αγορακι και μετα το Δημητρακη. Ασε που μου ειχε κι αυτο το σαρκαστικο βλεμμα που μυριζε απο μακρια εκνευρισμο. Γιατι στο πουτσο ειναι παντα τσαντισμενη μαζι μου; Ναι ειμαι μαλακας , ναι θελω να την γαμησω , ναι της εχω κανει την ζωη κολαση απο την μερα που γνωριστηκαμε , ναι της τα ριχνω χοντρα αλλα.. Αλλα δεν μπορει να ειναι τσαντισμενη γι'αυτο.

Την καρφωσα με το βλεμμα μου ενω προσπαθουσα να καταλαβω τι στο διαολο σκεφτοταν. Με κοιταζε με τοσο θυμο αλλα που θα παει. Θα της βγαλω αυτο το θυμο μολις την πηδηξω αγρια. «Όχι. Τον βρήκαμε στο δρόμο.» Ακουσα να απανταει η Αλεξα και συμπληρωνοντας ρωτησε «Γιατί;»

Γιατι η κολλητη σου καιγεται για να την πηδηξω Αλεξα γι'αυτο ρωταει. Γιατι θελει να μου την σπασει για ακομα μια φορα. Γιατι γουσταρει να την ερεθιζω και αλλα τοσα γιατι που κρυβει παιζοντας το σε μενα ζορικια.

«Τίποτα.» Απαντησε κοφτα ενω εγω δεν σηκωνα το βλεμμα μου απο πανω της.

Κοιτουσα το σλιπακι της και ενιωσα τα χειλια μου ξηρα. Ουτε ενα λεπτο δεν θα μου επαιρνε για να της το σκισω. Με ερεθιζε τοσο ασχημα να σκιζω τα σλιπακια των γκομενων μου μαλιστα ειχα ολοκληρη συλλογη με αυτα. Ενα κουτι ολοκληρο με σλιπακια οπου ειχαν πανω ταμπελακια με το ονομα της γκομενας οπου ειχα πηδηξει. Αλλοι αντρες μαζευαν φωτογραφιες τους , αλλοι τραβουσαν βιντεο εγω παλι ειχα κολλημα με τα σλιπακια και αυτο το σλιπακι ηθελα να το σκισω και να κανω νεα συλλογη. Συλλογη απο τα σλιπακια της Αλιβιζατου.

Με μια φανερα ενοχλημενη φωνη η Αλεξα της ειπε «Πως την είδες. Έτσι θα μείνεις;»

«Ναι. Γιατί τι έχω;» Ρωτησε χωρις να την νοιαζει η εμφανιση της.

Γελια ηχησαν σε ολο το σαλονι. Αυτο που δεν κολλουσε πουθενα αυτη η κοπελα με τρελενε. Με προκαλουσε ολο και πιο πολυ για να την ριξω. Ηταν μια αδαμαστη γαζελα που πεθαινα να δαμασω. Μια πεισματαρα και ατιθαση γυναικα που δεν φοβοταν τιποτα. Για πρωτη φορα στην ζωη μου επρεπε να παλεψω για να ριξω μια γυναικα στο κρεβατι μου. Ποιος να το ελεγε Ελευθεριαδη πως θα συνεβαινε ποτε αυτο στην ζωη σου. Παντα ολες επεφταν στο κρεβατι μου με μια λεξη ενω αυτη , αυτη μου εχει γαμησει την ζωη. Τα ματια μου ηταν ενα βημα πριν τυφλωθουν απο την πολυ ωρα που την κοιταζα. Που να παρει! Πραγματικα την ηθελα πολυ ασχημα αυτη την κοπελα.

Παρατημενη απο την προσπαθεια να συμμορφωσει την φιλη της η Αλεξα ειπε «Τίποτα. Θα παραγγείλω πίτσα. Εσύ φτιάξε ποτά και ορεκτικά στα παιδιά. Κάτσετε»

Το μελαχρινο μικροσκοπικο μου πλασμα αφου ρωτησε πρωτα τι θα επιναν ολοι προχωρησε προς το μερος μου. Περπατουσε με βημα ντιβας που με απαξιωση με αγνοουσε. Παιρνωντας απο διπλα μου με χτυπησε «αθελα» της στο ωμο. Δεν αντεξα και γελασα. Με τρελενε η κοπελα με τα καμωματα της. Μικρο ατιθασο πλασμα δεν θα μου ξεγλιστρας για πολυ. Εριξα μια ματια πισω μου , ολοι ειχαν τακτοποιηθει σε καναπεδες και καρεκλες. Με την σιγουρια πως κανεις δεν με εβλεπε ακολουθησα την Αντα. Θα σε κανω πυραυλο μωρο μου! Με αργα βηματα μπηκα στην κουζινα. Κοντοσταθηκα γλυφοντας τα χειλια μου. Που να παρει! Ηταν τοσο σεξι. Ο τροπος που ειχε σταθει στις μυτες για να κατεβασει τα ποτηρια που δεν εφτανε , ο τροπος που ηταν φορεμενο πανω της το σλιπακι. Τοσο τελειο που τονιζε τον κωλο της και με προκαλουσε φωναχτα να τον χουφτωσω. Αφησα μια ανασα και την πλησιασα.

Εσκυψα προς το μερος της. Η φωνη μου βαρια απο επιθυμια ψιθυρισε «Δεν ήξερα πως είχες σκουλαρίκι στο οφαλό μωρό μου»

Με το ακουσμα της φωνης μου αναπηδησε για ακομα μια φορα. Αυτο ειχε αρχισει να γινεται διασκεδαστικο. Απο τα χερια της επεσε το ποτηρι που κρατουσε και αγριεμενη γυρισε προς το μερος μου. «Πολλά δεν ξέρεις. Παράτα με τώρα» Εφτυσε τις λεξεις και μου γυρισε την πλατη.

Να το παλι. Ηταν τσαντισμενη μαζι μου. Τι στο διαολο μαζι της. Τοτε μια σκεψη ξεπεταχτηκε απο το πισω μερος του μυαλου μου. Ω ηταν τσαντισμενη γιατι την ερεθιζα. Την ερεθιζα αλλα ταυτοχρονα δεν με αντεχε. Αχ μωρο μου το θες τοσο πολυ οποτε σταματα να μου γαμας την ζωη πια και ασε με να σε πηδηξω να τελειωνουμε επιτελους.

Στα χειλια μου σχηματισα ενα μειδιαμα. «Να σε παρατήσω; Ω Άντα δεν κατάλαβες, μόλις άρχισα»

Πλεον φουντωμενος την αρπαξα απο την μεση και την γυρισα προς το μερος μου. Το αιμα μου εκαιγε σαν φωτια που κανεις δεν μπορουσε να σβησει. Την χτυπησα πανω στο παγκο ενω η ανασα μου ηταν κοφτη λες και ετρεχα εδω και ωρες. Ειχα καυλωσει τοσο διαολημενα πολυ. Πιεσα το σωμα μου πανω της. Γαμωτο μου , δεν μου την γλυτωνε σημερα μα το θεο. Μπορει χθες να μου το επαιξε καλα αντιστρεφοντας τους ρολους μα τωρα δεν θα το επετρεπα.

«Εγώ να δεις» Μου απαντησε και τα ματια της γυαλιζαν. Κοιτα να δεις Ελευθεριαδη που θα προσπαθησει να στην ξαναφερει.

«Δηλαδή;» Αναρωτηθηκα οσο σκεφτομουν ποιο τροπο θα εφευρισκε για να μου ξεγλιστρησει αυτη την φορα.

«Εννοώ..» Ειπε και με κοιταξε με αυτο το δολοφονικο της βλεμμα και την ειδα να ριχνει εσκεμμενα την πετσετα απο διπλα της. Τωρα τι προσπαθει να κανει; Αυτη η κοπελα ειναι τοσο απροβλεπτη γαμωτο μου! Με εσπρωξε για να κανει λιγο χωρο και μου γυρισε την πλατη. Εσκυψε και ετσι απλα μου ετριψε στην μουρη τον υπεροχο κωλο της. Τι στο πουτσο γαμωτο! Χρησιμοποιει το πιο παλιο και τυπικο κολπο για να με προκαλεσει; Διαολε η αναπνοη μου ειχε κοπει και αφησα να πεσει απο τα χειλια μου μια βρισια. Γυριζοντας προς το μερος μου ξανα με αυτο το γαμημενο αγγελικο υφος πεταξε «Ω! Το ξέχασα»

Τωρα την ειχε γαμησει αγρια. Εκτος οριων χωρις να με νοιαζει τιποτα και κανενας την αρπαξα και σαν παιχνιδι την ανεβασα στο παγκο. Θα την επαιρνα στην κουζινα , θα την πηδουσα τοσο αγρια και ας ηταν οι αλλοι διπλα. «Θα σε γαμησω τοσο αγρια μωρο μου» Ψελλισα πανω στα χειλια της περισσοτερο για να το ακουσω εγω αντι αυτη. Πιεσα τα χερια μου στους μηρους της εξουσιαζοντας την ενω με μανια αρπαξα το κατω χειλος της. Η πεινα μου γι'αυτη την κοπελα ηταν τοσο ανεξελεγκτη. Η γλωσσα μου σαν υαινα αρπαξε την δικια της και την δαμασα με το αγριο παιχνιδι μου μεσα στο στομα της. Το σωμα μου συμβαδιζε με το ρυθμο του φιλιου μας. Τριβομουν τοσο εντονα πανω της που η στυση μου ηταν ενα βημα πριν σκισει το τζιν μου. Διαολε! Ακουγα τις βαριες ανασες της και καυλωνα χειροτερα. Τα χερια μου βρεθηκαν στην μεση της οταν με εσπρωξε ελαφρα προς τα πισω για να παρει ανασα. Βαριοανασαινοντας ο αντιχειρας μου αγγιξε την περιοχη της. Ειχε γινει τοσο μουσκεμα. Ηταν τοσο ετοιμη , οσο και αν το αρνιοταν το σωμα της φωναζε για μενα.

Με το βλεμμα μου να την τρυπαει και με τον αντιχειρα μου να εχει αρχισει το παιχνιδι στο ομορφο μουνακι της ειπα «Είσαι τόσο υγρή μωρό μου»

«Σκάσε» Μου επιτεθηκε σε μια προσπαθεια να το παιξει ανεπηρεαστη και αταραχη απο το αγγιγμα μου

Δαγκωσα το κατω χειλος μου ενω η γλωσσα μου κυλησε απο την μια ακρη στην αλλη. Ατιθασο μελαχρινο πλασμα , οπως παντα δεν το βουλωνε ποτε. Ο αντιχειρας μου ηταν ακομα στην περιοχη της και χουφτωνε το απιστευτα υγρο μουνακι της πανω απο το σλιπακι της.

Η φωνη μου δεν αναγνωριζοταν απο την καυλα οπου ξεχειλιζε απο μεσα μου. Που να παρει αυτη η κοπελα με θολωνε. «Είσαι ζόρικια αλλά δεν τα έβαλες με εύκολο παίκτη» Την απειλησα

Ημουν ετοιμος να σκισω το σλιπακι της καθως περιμενα την απαντηση της οταν ενα διακριτικο βηξιμο - σημα κατατεθεν πως υπηρχε και καποιος αλλος στο δωματιο - ακουστηκε. Που να παρει οχι τωρα γαμωτο μου. Ημουν ενα βημα πριν μπω βαθια μεσα της και να την γαμησω. Γυριζοντας προς την πορτα και οι δυο αντικρισαμε την εκνευριστικη φιλη της Αντας. Γαμω το σπιτι μου , τωρα βρηκες να ερθεις; Ειναι η δευτερη φορα που μου χαλαει την φαση. Μια τοτε στο μπαρ που ειχα στριμωξει την Αντα και μια τωρα.

Κοιταζε με νοημα την Αντα οταν ειπε «Χμ! Συγνώμη που ενοχλώ. Άλλα τα παιδιά θέλουν τα ποτά τους» Να παν να γαμηθουν κι αυτοι και τα ποτα τους. Εγω θελω να πηδηξω την γκομενα μπροστα μου και δεν με αφηνετε.

«Φτιάξ' τα εσύ. Εγώ πάω να ντυθώ» Απαντησε εκνευρισμενη η Αντα και με εσπρωξε. Κατεβηκε απο το παγκο και βγηκε στο επομενο δευτερολεπτο απο την κουζινα.

Γαμω την πουτανα μου παλι μου ξεγλιστρησε σαν χελι απο τα χερια. Η Αλεξα μου εριξε μια υποπτη ματια. Τι κοιτας και εσυ γαμω την τυχη μου; Εσυ φταις που δεν πηδηξα την κολλητη σου και σημερα. Ριχνοντας της μια στιγμιαια ματια περασα τα χερια μου στις τσεπες μου και βγηκα απο την κουζινα.

........................................................

Heyyyyyyyy !!! Ανεβασα νεο κεφαλαιο ! Λογικα θα το ανεβαζα το Σαββατο αλλα επειδη αργησα να ανεβασω την προηγουμενη βδομαδα ειπα ανεβασω σημερα.

Τι γινεται εδω? Η σχεση Αντας - Αγγελου εξελισεται . Και ο Αγγελος αρχιζει να εντυπωσιαζεται τι λετε να γινει ???

Στο πλαι ειναι φωτογραφια του Αγγελου *.*

COMMENTS & VOTES


Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top