Ang Tribo ng Sunayi: Si Prinsesa Elisa at ang Bathala ng Tribo

MATAPOS LAMANG ang isang buwan ay idinaos ang kasal namin ni Sultan Rigor at namuhay kami sa palasyo nilang gawa sa bato.

Aaminin ko, hindi hamak na mas maganda at mas malaki ang kanilang palasyo kumpara sa amin at kung karangyaan lang din ang pag- uusapan ay hindi sila papatalo sa kahit na anumang karatig na kaharian.

“Lalabas lang kami para mangaso. Pangako, kapag lumubog na ang araw at tuluyan nang kumagat ang dilim ay tiyak na nakauwi na 'ko,” sabi niya nang ihatid ko siya sa labas ng palasyo nang umagang iyon.

Napakabuti niyang asawa sa akin at alam kong ang mga ipinapakita niya ay totoo. Ibinibigay niya ang mga bagay na hindi ko naman hinihingi kaya naman nakakataba talaga ng puso.

“Kung gano'n mag- iingat ka, mahal ko. Paghahandaan ko ang pagbabalik mo mamaya,” nakangiting sabi ko.

“Aalis na kami ng mga kawal ko.”

Hinapit niya ako sa beywang at maalab akong hinalikan sa mga labi ko. Tinugon ko naman iyon kahit pa sa harap ng maraming tao.

“Humanda ka sa akin pagbalik ko,” sa huli ay sabi niya.

Ngumiti lang ako at kumaway bago bumalik sa loob ng palasyo.

Inabala ko na lang ang sarili ko sa pamamagitan ng paglilinis sa aming silid at pananahi sa mga telang nanggaling pa sa pangangalakal ng aking asawa. Dahil magaling manahi ang aming ina ay naging magaling na rin kaming magkakapatid. Tiyak na maglalaway na naman ang aking asawa kapag nakita niya akong suot- suot ang maikling bestida na hapit sa katawan ko kapag nakauwi na siya.

Nang malapit nang lumubog ang araw ay nagpasya akong maligo at magbabad sa paliguan na puno ng mabulang pabango at talulot ng mga pulang rosas.

Tiyak na hindi ako matatanggihan ng aking asawa kapag naamoy niya ang kaakit- akit kong pabango.

Napakagaan ng pakiramdam ko habang hinahaplos ko ang aking katawan. Tiyak na lalong gaganda ang aking kutis at kaiinggitan ako ng lahat.

Napalingon ako sa pintuan ng banyo na natatakpan lang ng kurtina nang may marinig akong mga yabag. Nakatalikod kasi ako sa direksiyon niyon. Ilang sandali pa ay may nakita akong anino sa likod ng kurtina at parang pigura ng isang lalaki.

Ang bilis namang makabalik ng asawa ko? Ang akala ko ay pagkagat ng dilim pa siya makakabalik?

“Mahal ko, ikaw na ba 'yan? Halika, samahan mo akong maligo,” tawag ko sa mapang- akit na boses.

Hindi ko siya narinig na sumagot at sa halip ay humawi ang puting kurtina at naramdaman ko ang mga hakbang niya sa likuran ko.

“Ang akala ko mamaya ka pa makakabalik. Tuloy ay naabutan mo pa akong naliligo. Halika, samahan mo 'ko.”

Naramdaman ko ang pag- uklo niya sa likuran ko at ang pag- amoy niya sa leeg ko kaya naman napaanggulo ako.

“Gusto mo ba ang amoy?” nakangiti kong tanong.

Hindi siya sumagot at sa halip ay hinaplos niya ang mga balikat ko kaya naman napaungol ako.

“Gusto mo 'kong paliguan? Sige lang.”

Bahagya kong iniangat ang katawan ko at inilagay ang mga kamay ko sa magkabilang gilid ng paliguan.

“Hmmm...aahh...” ungol ko nang masahein niya ang magkabilang dibdib ko.

Naikiskis ko ang mga hita ko dahil nakaramdam ako ng pag-iinit ng katawan.

“Mahal ko, bakit hindi ka nagsasalita? Mas gusto mo bang asikasuhin ang pagpapaligo sa akin?” tanong ko.

Nagulat ako nang bigla na lang niya akong hilahin sa ilalim ng aking mga kilikili kaya naman napaupo ako sa gilid ng paliguan.

“Mahal ko, bakit naman--“

Nanlaki ang mga mata ko nang hindi naman si Rigor ang malingunan ko kundi ang bathala ng aming tribo.

Hanggang dito ba naman nasundan niya 'ko?

Sisigaw na sana ako pero maagap niyang hinawakan ang buhok ko at sinakop ang mga labi ko.

“Mmp!”

Naging mapusok ang mga halik niya at para akong kakapusin ng paghinga. Nagpatuloy ako sa pagpumiglas pero sadya siyang malakas.

Nanlaki ang mga mata ko nang paghiwalayin niya ang mga hita ko at ipinasok ang dalawang daliri niya sa loob ko. Ilang sandali pa ay naging banayad na ang paghalik niya kaya naman naglaho na ang pagtutol ko.

Tinugon ko naman ang mga halik niya nang buong puso. Kahit masaya ako sa piling ni Rigor, aaminin kong nananabik pa rin ako kay bathala.

Marahang umindak ang beywang ko para maramdaman ko ang mga daliri niya sa loob ko.

“Gusto ko ng katulad ng dati,” sabi ko.

Sumampa siya ng paliguan at siya naman ang pumalit sa pwesto ko. Nakatalikod ako sa kanya habang inaalalayan niya ako sa beywang upang maipasok ko siya sa akin.

“Hindi ako makapaniwalang mauulit pa ang sandaling ito,” sabi ko nang maramdaman ko ang haba niya sa loob ko.

“Sa maniwala ka't sa hindi, nananabik na ako sa'yo at lalo iyong tumitindi sa bawat sandaling nakikita kong nagsasanib kayo ng asawa mo.”

Napasinghap ako. “Pinapanood mo ang mga kilos namin ng asawa ako?”

“Sa tingin mo hindi ko kayang gawin 'yon?” sabi niya at nagsimulang gumalaw kaya napakapit ako sa mga braso niya.

“Kung gano'n pala pilyo ka,” napalabing sabi ko.

“Huwag kang mag- isip ng kung ano. May isa pang dahilan kung bakit ako nandito.”

“Ano naman 'yon?”

“Gusto kong dalhin mo sa iyong sinapupunan ang magiging anak ko.”

Malakas akong napasinghap.

“Ano'ng pinagsasasabi mo?”

“Kailangang maging anak ng isang bathala ang magiging panganay ninyo. Ipagpapala ko siya at kapag dumating na ang tamang panahon, siya ang magiging pinakamatalino at makapangyarihang pinuno sa kasaysayan.”

“P- pero ang asawa ko...”

“Hinding- hindi niya malalaman na hindi siya ang ama ng panganay ninyong anak.”

“K-kung...kung iyon ang makabubuti sa aking panganay at sa kapakanan ng lahat, pumapayag ako.”

Tama. Pinakamagaling at pinakamakapangyarihan sa lahat. Ang aking anak.

Napaungol ako nang sinamahan niya ng bilis at lakas ang kanyang paggalaw mula sa ilalim.

“Ikinararangal kong dalhin sa sinapupunan ko ang anak mo, bathala.”

“Nagpapasalamat ako. Dahil diyan ay sisiguraduhin kong hindi mo makakalimutan ang gabing ito kagaya ng una kitang maangkin.”

Dumapo ang isang kamay niya sa pagkababae ko at pinuntirya ang maselan kong perlas sa sentro niyon. Napahigpit ang kapit ko sa kanya habang kinikiskis niya iyon.

“Mahal ko!”

“Ganitong- ganito ang gusto mo, hindi ba?”

“Aahh!”

Para akong maduduling sa kaluwalhatian. Gusto ko nang sumabog. Nakakabaliw. Parang langit.

“Ibigay mo na sa 'kin 'to, aking prinsesa!” marahas niyang sabi.

“Aahh...nararamdaman ko na...”

Lalo pa niyang binilisan hanggang sa magsanib ang aming mga ungol kasabay ng pagsabog niya sa loob ko...mainit at malapot.

Nahahapong sumandal ako sa dibdib niya.

“Hmm, ang gandang karanasan mahal ko,” sabi ko. “Pangako, aalagaan ko ang ating magiging anak.”

“At aalagaan ko rin kayong dalawa,” sabi niya at hinalikan ang aking basang buhok.

Tumingala naman ako at nagtagpo ang aming mga labi. Mula sa beywang ko ay umangat ang kanyang mga kamay papunta sa dibdib ko at hinimas ang mga iyon.

Lumisan siya nang tuluyan nang lumubog ang araw at ako naman ay nagbanlaw na. Pagod na pagod pa rin ang katawan ko kaya habang nagpapatuyo ako sa kama ay nakatulog pala ako nang walang saplot.

“Hmm...aahhh...”

Naalimpungatan ako dahil parang may nangyayari sa katawan ko. Nang magmulat ako ay tumambad sa akin ang mukha ng asawa ko. Wala na siyang saplot sa katawan at nakahawak siya sa magkahiwalay kong hita.

“Rigor--ahh...”

Napaliyad ako nang maramdaman ko ang may diing pagpasok niya sa akin. Hindi ko man lang namalayan ang pagdating niya. Hindi man lang niya ako ginising.

“Gising ka na rin mahal ko. Patawad. Masyado akong nanabik sa'yo,” nakangisi niyang sabi. “Talaga ngang pinaghandaan mo ito.”

“Mahal ko...”

Napatukod ako sa aking mga siko. Kung alam lang niya na may nauna na sa kanya. Hindi pa man ako tuluyang nakakabawi ng aking lakas ay heto na naman.

“Kamusta ang iyong pangangaso?”

“Marami kaming ligaw na hayop na nahuli kaya ngayon lang kami nakabalik. Ipagpaumanhin mo sana.”

“Walang kaso 'yon sa 'kin, mahal ko. Ang mahalaga ay nakabalik ka na.”

“Mahal ko, talagang nanabik ako sa'yo.”

“Ako rin, mahal ko,” sabi ko at napatingala habang napapakagat- labi.

Kiniskis ko ang aking perlas upang lalong mapabilis ang pag- abot namin sa sukdulan.

“O, Rigor...”

“Hintayin mo 'ko, 'andiyan na 'ko, mahal ko!”

“Bilis pa...”

“Aahh!”

“Aahh!”

Dumaloy na naman sa pagitan ng mga hita ko ang mainit at malapot na likido na ibinuhos ni bathala sa akin kanina.

Nahahapong bumagsak si Rigor sa tabi ko at agad akong ikinulong sa mga bisig niya.

“Elisa, mahal ko.”

“Mahal kong Rigor. Gusto ko nang magkaanak tayo.”

“Alam mong walang problema sa 'kin 'yon, mahal ko.”

Napangiti ako. Alam kong matutuwa nito si bathala. Maisasakatuparan na niya ang plano niya sa akin. Patawad, Rigor. Mahal kita pero hindi naman kita niloloko. Para rin sa kapakanan ng kaharian natin ito.