ANG MGA LYCANS

ITINABI ng alalay ni Victor ang malapad na bato na siyang nagsisilbing lihim na pintuan ng kwebang gusto nilang pasukin. Nang tuluyan nitong maitabi ang bato ay hinihingal ito dahil sa bigat niyon.

Sunod ay inilabas nito ang flashlight mula sa harapang bulsa ng makapal na coat nito na panlaban nila sa malamig na panahon ng Remo.

“Sumunod lang kayo sa akin, Sir,” sabi nito at naunang pumasok sa loob ng madilim na kweba.

Bago sumunod sa alalay ay nilingon ni Victor ang mga tauhan na nakaabang sa baba ng malaking van na gagamitin nila mamaya sa pagkarga ng mahahalagang bagay na madidiskubre nila sa kwebang iyon.

“Maging alerto kayo.”

Sabay-sabay na tumango ang may limang kalalakihan na may suot ding makakapal na coat.

“Mabuti.”

Inilabas din niya ang sariling flashlight at pumasok sa loob.

“ITO NA nga 'yon, Sir,” wika ni Maximo nang huminto sila sa isang partikular na bahagi ng kweba.

Sa tulong ng kanilang dalang flashlight ay malinaw nilang nakikita ang isang malapad na bato na nakadikit sa tila dingding ng kweba.

“Sigurado ka ba riyan?” paniniguro ni Victor.

“Ang palatandaan.”

Inilapit nito sa kanya ang mapa. Itinuro nito ang simbolo ng isang matang nasa loob ng isang tatsulok. Pagkatapos ay inilawan nito ang bandang itaas ng malapad na bato at nakaukit doon ang katulad na simbolo.

“Magaling, Maximo,” humahangang sabi niya.

Itinabi rin ni Maximo ang malaking bato katulad ng ginawa nito kanina at halos maubos din ang lakas nito.

Sumunod na naman siya rito. Nang huminto ito ay napahinto rin siya. Ilang dipa lang mula sa kanila ay tumambad sa kanilang paningin ang kanilang pakay---- ang mga isinumpang Lycans.

NANLALAKI ang mga mata ng dating propesor ni Victor habang pinagmamasdan ang pigura ng isang Lycan na hindi gumagalaw.

“Ilan lahat ang nakuha mo?” tanong nito nang humarap sa kanya. Professor niya ito sa World History to be exact.

“Labindalawa lahat. Nasa basement ang labing-isa pa,” he answered confidently.

Napaayos sa suot na salamin nito si Dr. Aldeguer at pinagmasdang muli ang pigura ng kalahating tao at kalahating lobo. Anyong lobo ang mukha ng Lycan na iyon pero magmula sa balikat nito hanggang sa paa ay anyong tao ito na natatakpan ng balahibo.

“Kung hindi ako nagkakamali, ang mga Lycan ang pinakamalakas na sundalo bago sila isinumpa at bumagsak ang Remo,” wika pa niya.

“Ikaw nga ang pinakamatalinong estudyanteng nakilala ko, Victor.” Naupo ito sa visitor's chair sa harap niya.

“Anong mangyayari sakaling mawasak ang sumpang bumabalot sa kanila, Professor?” tanong niya at napaayos ng upo.

“Hindi nakakakilos ang mga Lycan kapag walang may nag-uutos sa kanila. Kung sino man ang makakapag-alis sa sumpang parusa sa kanila ay siyang kikilalanin nilang panginoon at susundin ang anumang iniuutos nito.” Itinaas nito ang isang daliri. “Kapag napasunod mo sila, pwedeng ikaw na ang maging pinakamakapangyarihang tao sa buong mundo.”

Nakangising tumango-tango si Victor.

“At sa anong paraan ko mawawasak ang sumpa, Professor?”

Natahimik ito at nahulog sa malalim na pag-iisip. Matiyaga naman siyang naghintay rito.

“Hindi ako sigurado sa bagay na ito, Victor, pero ayon sa librong nabasa ko, may mga sumpa na ang lunas ay siya ring mismong naging sanhi niyon.”

Bahagyang nangunot ang noo niya.

“Ang mga Lycans ay isinumpa ni Safya dahil sa panggagahasa ng mga ito sa mga kababaihan ng Remo bilang pagrerebelde sa malupit na emperor na si Fausto. Ang ibig mo bang sabihin ay kailangan ng pakikipag-isa ng mga Lycans sa mga babae upang magising sila?”

Nagkibit ng balikat si Dr. Aldeguer. “Iyon din ang naiisip ko. Bueno, walang masama kung susubukan mo. Iyon ay kung desidido ka ngang gisingin sila mula sa sumpa. Pero binabalaan kita sakaling magtagumpay ka. Huwag mong pagmamalupitan ang mga Lycans at baka maulit na naman ang nakaraan.”

Tumayo siya ng kanyang upuan at inilahad ang kamay.

“Makakaasa kayo sa akin, Professor. Tatawagan ko na lamang kayo sakaling magkaroon ng problema. Mag-iingat kayo sa inyong flight.”

Tinanggap naman iyon ng doktor at hinawakan nang mahigpit.

“You never fail to amaze me, Victor. Nakaabang ako sa mga susunod na mangyayari.”

BUMAGSAK na sa sahig ang pinakahuling saplot ni Amber.

“Maybe you should start undressing now,” nakangusong sabi nito. Nakaupo ito sa mesa niya habang siya naman ay prenteng nakaupo sa kanyang swivel chair.

Amber is a starlet. Tinawagan niya ito na pumunta sa bahay niya at hindi naman siya na-disappoint dito.

He chuckled. “You know I can make you scream even in my three-piece suit.”

She rolled her eyeballs and spread her legs. Tumambad sa mga mata niya ang mamula-mulang pagkababae nito na namamasa na.

“Oh, Victor, I doubt it kung may iba pang lalaking katulad mo.”

“Would you believe I'm not in the mood for sex tonight?”

Pero hindi naman nagpatinag si Amber.

“As if I can't change your mind.”

“Will you give me a show then?”

She gave him her signature seductive look.

“Wala akong inuurungan. How about a kiss for a show?”

“Sure.”

Napahagikhik si Amber sabay tukod ng mga siko nito sa mesa. She angled her back and spread her legs wider. Hinawakan naman ni Victor ang mga hita nito at ibinaon ang kanyang mukha sa pagitan niyon.

Sa unang pagdantay pa lamang ng kanyang dila sa pagkababae nito ay napatili na agad si Amber.

“Oh, Victor!”

Kabisado na niya ang katawan ng mga babae. Kaya nga siya binabalik-balikan ng kanyang mga ex ay dahil sa siya lang ang kayang makapagpaiyak sa mga ito sa sobrang kaluwalhatian.

His tongue skillfully explored her sex. Panay ang pag-igtad at pag-ungol na ginagawa ni Amber because she can't contain it sometimes.

“Oh, shit! You're amazing!” anas nito sa pagitan ng mga pag-ungol.

When she had her orgasm, halos himatayin pa ito. Nanginginig na iniangat nito ang katawan at nagtagpo ang kanilang mga labi.

“Shall I return the favor?” she asked huskily. She was about to undo his first button when he stopped her.

“Sa ibang paraan mo gawin.”

Naguluhan naman ito.

Tumayo siya kaya napatingala sa kanya si Amber. Hinawakan niya sa dalawang kamay ang malulusog na dibdib nito at minasahe nang mariin.

“Victor,” tila naduduling na anas ni Amber.

“Susundin mo naman ako, Amber, 'di ba?”

“O-of course! Just don't stop kneading my breasts... aahh...”

“May mas masayang bagay na naghihintay sa'yo, Amber.”

Bakas sa mukha nito ang pagkadismaya nang lubayan niya ang malulusog na dibdib nito. Umikot siya sa kanyang mesa at lumapit sa isang bagay na natatakpan ng pulang tela. Amber turned to his direction.

“What's that?”

“Come here so you can take a closer look.”