Genç kız, odasına girdiği zaman derin bir nefes alıp yavaş adımlarla camın önündeki yatağın üzerine oturdu. Babasına ne olduğunu düşünüp duruyordu. Başlarına ilk defa böyle bir şey geldiği için ne yapacağını bilemiyordu.

Annesinin bu durumunu görünce kendini çok kötü hissetti. Bu durumda onu yanlız bıraktığı için kendine çok kızıyordu. Daha fazla böyle beklemenin bir anlamı olmadığını düşünüp hızlıca annesinin yanına gitti.

"Anne böyle beklemenin bir anlamı olmadığını düşünüyorum. Babamı aramak için karakola gitsek iyi olmaz mı? Polis bize yardımcı olur. Yoksa böyle beklemeye devam edeceğiz.  Neden beklemek istediğini anlamıyorum. Benim bilmediğim bir şey mi var?"

Genç kız, annesinin neden bu şekilde beklemek istediğini anlamıyordu. Bilmediği bir şeylerin olduğunu bile düşünmeye başladı. Bunun normal olmadığını düşündüğü için ısrarla annesine neden böyle bir şey yaptığını sormak istiyordu.

"Anne bana bir şey söylemeyecek misin? Neden bu kadar sessiz kaldığını merak ediyorum. Neler olduğunu bana anlatmanı istiyorum. Sanki benden bir şey saklıyor gibisin."

Genç kız, annesinin bir şeyler sakladığına iyice kendini inandırdı ve bir an evvel ne sakladığını öğrenmenin bir yolu var mı diye düşünüp duruyordu. Onu ilk defa böyle gördüğü için ne yapacağını bilemediği için kendimi çok kötü hissetti. Kendini hiç bu kadar çaresiz hissetmediği için ne yapacağına da bir türlü karar veremiyordu.

"Neden senden bir şey sakladığımı düşünüyorsun? Bu çok saçma biliyor musun? Şimdi sen git odana dinlemeye çalış ve bütün bunları düşünme olur mu?"

Genç kız, annesinin bu sözlerinden sonra derin bir nefes alıp sakin olmaya çalışıyor ama bir türlü başarılı olamıyordu. Her zaman sakin bir insan olduğu için bu onu çok şaşırtmış ve bununla nasıl başa çıkacağını düşünüp duruyordu.

Annesinin neden bu şekilde yaptığını düşünse de bir cevap alamıyordu. Bu durumun çok ciddi bir şey olduğunu ve annesinin ondan bir şey sakladığını düşünüyordu. Ailesinde sır olmaz sanıyordu. Şimdi büyük bir sır ile başa çıkmaya çalıştığını düşünüyordu.

"Anne babam kaç gündür ortada yok sen bana bunları düşünmemi diyorsun? Gerçekten bunları söylediğine inanamıyorum. Bu konuyu kapatmaya çalıştığın ortada ama neden böyle yaptığını bilmiyorum. Nasıl olsa neler olduğunu öğreneceğim. Neyse şimdi karakola gidip kayıp başvurusu yapacağım. Ben senin gibi burada böyle beklemeyeceğim."

Genç kız annesine arkasına dönüp gideceği zaman annesinin bir şey söylemesini bekliyordu. İstediği gibi olmayınca yavaşça arkaya dönüp annesine baktı. Annesinin camdan baktığını fark edince derin bir nefes alıp kısa bir süre annesini izledi. Annesi o sıra camdan dışarı bakıyor gibi izlenim vermek için yoğun bir çabaya girmişti. Deniz annesinin neler yapmaya çalıştığının farkındaydı ama neden böyle yaptığını bilmiyor. Bu da onun canını çok sıkıyordu.

Genç kız, annesinin bir şey söylemeyeceğine emin olduktan sonra hızlıca evden çıktı. Dışarı çıktığı zaman soğuk havayı içine çekmeyi ihmal etmedi. Soğuk hava ona hep iyi geliyordu. Şimdi de çok iyi geliyor ve bunun tadını çıkarmanın daha iyi olacağına karar verdi.

Zehra hanım ise kızı gittikten sonra bile aynı şekilde oturuyordu. Deniz'i üzdüğünü düşünse de onun kendini bu yüzden üzmesini istemiyordu. Bir an evvel bu konun kapanması için elinden geleni yapacaktı. Bunun için kendine söz veriyordu.