En büyük değerlerin kusursuz bir örneği olan Sokrates'in o dedikleri çirkinlikte, ruhunun güzelliğine aykırı bir yüze ve bedene düşmüş olmasına pek içerlerim; o Sokrates ki güzelliğin aşığı, delisidir. Doğa haksızlık etmiş ona akla ne yakın gelen, ruhla bedenin birbirine uygun ve bağıntılı olmasıdır.

Ipsi animi magni refert quali in corpore locati sint; multa enim e corpore existunt quae acuant mentem, mufta quae obdundant. (Cicero)

Ruhların yerleştikleri beden yapısının niteliği pek önemlidir; çünkü birçok beden özellikleri vardır ki ruhu keskinleştirir; birçokları da vardır ki körletir.

Cicero'nun körletici beden özelliğiyle demek istediği bozuk ve biçimsiz bir yaratılış çirkinliğidir. Ama biz ilk bakışta ve genellikle yüzde gördüğümüz, bizi sudan nedenlerle yadırgatan bir alımsızlığa da çirkinlik diyoruz: üzgün, kusursuz organlar üstündeki tende, bir lekede, bir yüz çatıklığında bilinmez nedenlerle hoşa gitmeyen bir alımsızlığa. Dostum La Boetie'de çok güzel bir ruhun büründüğü çirkinlik bu türdendi. Yüzeydeki bu çirkinlik, pek çarpıcı olmakla birlikte ruh hallerine daha az zarar verir, insanların görünüşündeki yeri de pek kesin değildir. Biçimsizlik, çarpıklık dediğimiz öteki çirkinlik insanın içini etkileyebilir. Her iyi cilalanmış deri pabuç değil, ama her iyi yapılmış pabuç içindeki ayağın biçimini belli eder. (Kitap 3, bölüm 12)