Η Σερ δεν άντεξε... Έκανε αρκετή υπομονή μα βλέποντας τον να παραμένει σοκαρισμένος από την είδηση ότι η Τζέιν είναι έγκυος, άπλωσε το καλό της φτερό και την χαρακωσε στο πρόσωπο.

"Άφησε με λοιπόν!!!"Είπε προς τον Κίαν αδιαφορώντας για τη Τζέιν που αιμορραγουσε και σπαραζε. "Θα σε θάψω Κίαν... Αν η Τζέιν είναι όντως έγκυος θα σε θαψω!! Και εσένα και εκείνη!!!" Του φώναξε και εκείνος κοίταξε τη Τζέιν η οποία πάλευε να κρατηθεί για να μη πέσει από το χέρι του. Κάνοντας μια απότομη κίνηση, τη σήκωσε και την άφησε πίσω του. Έπιασε τη Σερ με τα δύο χέρια και τη κοίταξε κατάματα

Μόλις πέσεις θα πονέσει...
Θα περάσει όμως μωράκι μου... Θα περάσει. Κρυψου... Κρυψου και περίμενε με...

"ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΗΝ ΕΠΙΤΈΛΟΥΣ!!!" Ούρλιαξε η Τζέιν από πίσω κι εκείνος σηκώνοντας ελαφρά τη Σερ, δάγκωσε το δάχτυλο της και την άφησε να πέσει στο γκρεμό...

Μια εβδομάδα αργότερα...

Μου είπε κρυψου... Μου είπε να περιμένω...Που είναι όμως; Γιατί δεν έρχεται ; Γιατί πονάω τόσο; Αισθάνομαι ότι καταρρέω μέρα με τη μέρα... Νιώθω ότι πεθαίνω αντί να δυναμωνω. Δε τη πίστεψε...Τι έχει συμβεί όμως; Το φτερό μου ακόμα δεν έχει γιατρευτεί ούτε και το υπόλοιπο κορμί μου από το πέσιμο... Πρώτη φορά τραυματίζομαι και εξακολουθώ να είμαι λαβωμενη. Που είσαι Κίαν;;; Που διάολο είσαι;;;

Βγαίνω από τη σπηλιά και με βήματα αργά περπατάω ως τη λίμνη. Κάτι συμβαίνει...Κάτι αλλάζει μα δεν μπορώ να το καταλάβω.

Θα περιμένω...
Μου ζήτησε να τον περιμένω...
Πώς θα με βρει ; Σύρθηκα με τα χίλια ζόρια ως εδώ. Αυτή η καταραμένη!! Σίγουρα κάτι έχει κάνει! Είμαι σίγουρη πως ο Κίαν δεν την άγγιξε...

Την ίδια στιγμή...

Κατι όντως μεγαλωνει μέσα της. Δε ξέρω τι διάολο είναι μα σίγουρα δε το έβαλα εγω εκεί μέσα και σίγουρα δεν υπήρχε εκείνο το πρωί που επέστρεψε η Σερ. Κάνω το μαλακά... Κάνω τον χαρούμενο...Τον ευτυχισμένο...

Αν κάποιος της φύτεψε εκεί μέσα ένα δαίμονα, τότε η κατασταση είναι αρκετά σοβαρή και δεν υπάρχει περίπτωση να ρισκάρω την ζωή της Σερ. Αν την κρατούσε δίπλα μου και πάθαινε κάτι ... Απλά δεν γινόταν!!! ΔΕ ΓΙΝΟΤΑΝ ΓΑΜΩ!! ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΡΩ ΤΟ ΕΧΕΙ ΣΥΜΒΕΊ!!!

Ξέρω πως το κοριτσάκι μου με περιμένει... Ξέρω που βρίσκεται, τη νιώθω... Βλέπω μέσα από τα μάτια της μα όπως ακριβώς ξέρω ότι κάτι έχουν κάνει στη Τζέιν, άλλο τόσο ξέρω πως κάτι συμβαίνει και στη Σερ...

Η καριολα μου είπε πως το στιλέτο είχε δηλητήριο αλλά μόνο για ένα χτύπημα. Το φτερό της λοιπόν, έπρεπε να γιατρευτεί. Τη δάγκωσα ρε πουστη ! Τη δάγκωσα και ρούφηξα το δηλητήριο! Γιατί δε συνέρχεται;; Γιατί την βλέπω ακόμα χτυπημένη;;

Πρέπει να πάω κοντά της μα δε θέλω να υποψιαστεί κάτι η Τζέιν. Προσέχει η πουτανα... Προσέχει κάθε μου αντίδραση. Κάθε δική της... Δεν αντέχω όμως άλλο είναι η αλήθεια... Ο πατέρας μου ακόμα να στείλει κάποιον...

Οταν εσωσα τη Τζέιν και της είπα ότι πάω να ελέγξω στο γκρεμό αν πέθανε η Σερ, ήξερα ότι έπρεπε απλά να τηλεμεταφερθω έπειτα από τόσα χρόνια στο σπίτι... Στο σπίτι μου... Στο πατέρα μου..

Έπαθε ένα αρχικό σοκ, μα σαν με άκουσε ταραχθηκε ακόμα περισσότερο...

Ξέρω πως θέλει να τους αφανίσει όλους, μου το είπε να το απαγόρεψα. Κανένας εκτός από τον Οντάριο και τον Ζέιν δε φταίει...

Μου υποσχέθηκε όμως γαμωτο!! Είπε πως θα στείλει άντρες στη Σερ και θα την περιθάλψουν στο σπίτι... Τι διάολο συμβαίνει λοιπόν και καθυστερεί;;;

Πώς γίναμε έτσι;;;
Έχω χάσει κάθε έλεγχο. Δεν έχω ιδέα για το τι ακριβώς είναι ικανή να κάνει η Τζέιν μα σίγουρα κάτι κάνει... Με κάποιο τρόπο, έχει μάθει να διαχειρίζεται τη μαγεία αλλά δεν ξέρω ούτε το επίπεδο της...

Βέβαια εκείνη νομίζει ότι απλά τη πιστεύω. Ότι τη προστατεύω... Κάτσε να μάθω τι διάολο μεγαλώνει μέσα της και θα δει...

Κάθε μέρα δυναμώνει και αυτό δεν ειναι καλό...

Μα για μισό λεπτό... Δυναμώνει... Η Τζέιν δυναμώνει...Η Σερ από την άλλη...εκείνη χάνεται...

ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΜΑΘΕ ΚΆΤΙ ΤΈΤΟΙΟ ΜΌΝΗ ΤΗΣ !!!

Γυρίζω και τη βλέπω να χαϊδεύει τη κοιλιά της και να κάθεται στη κομιστή πολυθρόνα έχοντας ένα σκοτεινό βλέμμα. Μπαίνω ήρεμος και τη φιλάω.

"Πρέπει να τραφώ μάτια μου..." λέω και σηκώνει το φρύδι

"Έχεις εμένα Κίαν!"

"Όχι Τζέιν! Εισαι έγκυος και δε ρισκάρω! Έχω μια βδομάδα να φάω και δε το διαπραγματεύομαι άλλο!"

"Κίαν!!!" Λέει και θα ορκιζόμουν πως το ένα της μάτι μαύρισε...

"Άκου να δεις! Δε ξέρω τι παθαίνεις με την εγκυμοσύνη αλλά στο ξεκαθάρισα πως θέλω να τραφώ!κάτσε εδώ και περίμενε πριν μου γυρίσει καμία βίδα!!!"

Ξάφνου μαζεύεται στη θέση της .Την αγριοκοιταω και τα μάτια της επιστρέφουν στο κανονικό...

"Δε θα αργήσω!" Λέω αυστηρά και βγαίνω από το σπίτι. Μόλις απομακρυνομαι , σκέφτομαι το πατέρα μου... Σκέφτομαι και τηλεμεταφερομαι.

"Πατέρα!!!" Φωνάζω και εκείνος σηκώνεται αναστατωμένος

"Είπαμε πως είναι επικίνδυνο Κίαν! Τρελάθηκες;;"

"Έστειλες τους άντρες;" ρωτάω θυμωμένος

"Φυσικά! Ακόμα δεν έφτασαν;;;;" Λέει σοκαρισμένος και καταλαβαίνω πως κάτι δε πάει καλά.

"Όχι πατέρα... Όχι..."

Εκείνος σηκώνεται οργισμένος

"Κάποιος τους σκότωσε!" Φωνάζει και ήρθε η ώρα να μάθει... Να μάθει αυτό που έτρεμα να πιστέψω...

"Πατέρα η Σερ κινδυνεύει..." λέω κουρασμένα και πιάνω το κεφάλι
"Αυτό το πράγμα που μεγαλώνει στη Τζέιν δεν της ανήκει!!!! Δεν της ανήκει γιατί πολύ απλά ανήκει στη Σερ !!!ΕΊΝΑΙ Η ΓΑΝΗΜΕΝΗ Η ΨΥΧΉ ΤΗΣ ΠΑΤΕΡΑ!!!"

"Κίαν τι λες;;; Κάνεις δεν ξέρει αυτές τις αρχαίες τεχνικές, έχουν απαγορευτεί αιώνες τώρα. Κανείς δεν τις εξασκεί  πλέον πόσο μάλλον μια θνητή... Μια θνητή και ..."

"Και οι πέντε αρχηγοί πατέρα..." συμπληρώνω και τον βλέπω να πετάει τα φτερά του αμέσως έξω.

"ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΤΗ ΚΟΡΗ ΤΟΥ;;;;; ΠΏΣ ΜΠΌΡΕΣΕ;;;;" ουρλιάζει και χωρίς να το περιμένω, σπάει το παράθυρο και εξαφανίζεται...

"Έρχομαι μωρό μου... Έρχομαι να σε δω ...." ψελλιζω μόλις μένω μόνος και κλείνω τα βλέφαρα...

Σας φιλώ....