Ο Κίαν κάθισε με το καφέ στη κουζίνα κοιτάζοντας τη γάτα που δεν έλεγε να ξεκολλήσει από δίπλα του. Είχε σκαρφαλώσει και καθόταν σε μια γωνιά πάνω στο τραπέζι κοιτώντας τον συνεχώς σε σημείο που του προξενούσε εκνευρισμό. Παράτησε το καφέ μέσα στα νεύρα πριν το πνίξει και έφυγε τόσο από τη κουζίνα όσο και από το σπίτι.

Μόλις ακούστηκε ο ήχος της αυλόπορτας, η κουζίνα τυλίχθηκε στο μαύρο καπνό... Τέντωσε τα χέρια της ψηλά για να ξεπιαστει και κάθισε στη θέση του. Δοκίμασε το καφέ του και γέλασε. Ήταν σίγουρη πως η Τζέιν θα τον έπειθε να κρατήσουν ένα τόσο δα μικρό αθώο γατί . Η Σερ θα τους ζούσε λιγάκι ακόμα πριν προβεί στο τελικό χτύπημα. Ο Κίαν είχε απίστευτη αύρα και πολύ δύναμη μα κι εκείνη δεν πήγαινε πίσω. Με όπλο το ταραγμένο της νευρικό σύστημα από όσα πέρασε σαν γατί στα χέρια της Τζέιν ήταν αποφασισμένη να τελειώνει όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Ακόμα ένα μπάνιο να της έκανε και θα την έπνιγε μέσα στη μπανιέρα.

Πήγε στο σαλόνι, άνοιξε το παράθυρο και βγήκε. Ο Κίαν ήταν απρόβλεπτος και φυσικά γρήγορος. Δεν ήξερε αν η τηλεμεταφορα τον πάει αρκετά μακριά η όχι μα  θα ρίσκαρε. Βγήκε για εξερεύνηση κι εκείνη θα του πρόσφερε λίγη απ τη γεύση της...

Χώθηκε στο δάσος και αφού απομακρύνθηκε λιγάκι μεταμορφώθηκε σε πουλί με προορισμό την λίμνη που είχε δει μια μέρα πριν. Δεν ήταν απλή λίμνη. Εκείνη την βοήθησε για να τους εντοπίσει. Τριγύρω, τόσο στα χόρτα μα και στα νερά της υπήρχε παντού η μυρωδιά του σημάδι πως πήγαινε συχνά. Η Σερ ήταν η καλύτερη ιχνηλάτης της φατρίας της. Δεν της πήρε από 12 ώρες να τους εντοπίσει και ο χρόνος ήταν τριπλάσιος με διάφορα από τους υπόλοιπους. Μόλις αντίκρισε τα καταγάλανα νερά της, προσγειώθηκε και ανίχνευσε τη περιοχή τριγύρω . Δεν ειχε πλησιάσει ακόμα. Όλα πήγαιναν  καλά. Γδυθηκε και βούτηξε στο νερό. Έμεινε για λίγο κάτω από την επιφάνεια και περπάτησε στο βυθό. Ανεβαίνοντας σταδιακά προς την επιφάνεια, είδε μια σκιά να μετακινείται συνεχώς πάνω από το νερό. Ήταν σίγουρα ο Κίαν. Ξαναβυθισε το κορμί της και προετοιμάστηκε. Δεν υπήρχε περίπτωση να κρυφτεί μα θα τον έπαιζε σε ένα διαφορετικό ταμπλό. Σε ένα παιχνίδι επικίνδυνο μεν αλλά άξιο  για να τον σοκάρει. Ένας εκκωφαντικός ήχος βουηξε στα αφτιά της και μέσα στα επόμενα δευτερόλεπτα βρέθηκε έξω. Την κρατούσε από το λαιμό, την είχε κολλήσει στο κορμο ενός μεγάλου δέντρου και την κοίταζε με μαύρο βλέμμα εχθρικά.

"Έστειλαν ένα θηλυκό τώρα;" γρυλισε μέσα απ τα δόντια του πιέζοντας το λαιμό της . Εκείνη άφησε την ενέργεια του κορμιού της να βγει στα μάτια βάφοντας τα σε ένα έντονο χρυσαφί και πέταξε προς τα έξω τους κυνόδοντες της απειλητικά

"ΠΟΙΟΣ ΔΙΑΟΛΟΣ ΕΙΣΑΙ;" αποκρίθηκε πιάνοντας τα χέρια του δυνατά. Η Σερ ήταν αποφασισμένη να του δείξει την άγρια πλευρά της. Τύλιξε τα γυμνά της πόδια γύρω από το κορμί του και με έναν επιδέξιο ελιγμό έβαλε δύναμη στις γάμπες τραβώντας τον στο κορμί της. Μόλις ο Κίαν ήρθε σε επαφή με τη γυμνή της σάρκα τράβηξε τα χέρια του από πάνω  της κι έκανε ένα βήμα πίσω.

Η Σερ έτριψε το λαιμό της και τον αγριοκοιταξε.

"Πώς τολμάς να με αγγίζεις;" είπε υψώνοντας το κεφάλι
Εκείνος την κοίταξε εστιάζοντας στα μάτια της . "Σε ποια φατριά ανήκεις;" τον ρώτησε το ίδιο εκνευρισμένη  μπερδευοντας το μυαλό του και συνέχισε να του επιτίθεται λεκτικά "ΜΗ ΜΕ ΚΟΙΤΆΣ ΕΙΜΑΙ ΓΥΜΝΉ ΓΑΜΩ!!" Ο Κίαν  έδειχνε σαστισμένος. Η Σερ τον έπαιζε καλά και έχοντας περάσει τόσο καιρό με τη θνητή είχε χάσει σίγουρα την οξυδέρκεια του να αναγνωρίζει το άμεσο ψέμα.

"Τι δουλειά έχεις στα εδάφη μου και ποια είσαι;" τη ρώτησε επαναφέροντας τα μάτια του σε εκείνο το σκούρο γκρι της στάχτης.
Η Σερ απαξίωσε. Με αστραπιαία ταχύτητα φόρεσε τα ρούχα της.  Τα βρεγμένα της μαλλιά μούσκεψαν τη μπλούζα,  οι ρόγες της φάνηκαν ακόμα πιο έντονες από ότι γυμνή και τον πλησίασε.

"Περιπλανώμενη είμαι. Το ερώτημα όμως είναι με πιο δικαίωμα κατονομαζεις το δάσος εδάφη σου!δεν βρισκόμαστε σε καμία από τις φατρίες!"

Εκείνος εσμιξε τα φρύδια. Κάπου στο βάθος του μυαλού του είχε την ιδέα ότι επρόκειτο για ακόμα μια επίθεση ενώ η συμπεριφορά της δε του άρεσε. Ήταν απότομη. Έμοιαζε θυμωμένη και κάτι σε όλο αυτό δεν κολλούσε. Το πρόβλημα του δεν ήταν όμως μόνο αυτό... Ήταν τα μάτια της ... Δεν ήξερε τη φατριά της, μα ήξερε  πως ήταν δαίμονας. Από την άλλη, το βλέμμα της και τα χρώματα του έβγαζαν κάτι οικείο. Έβγαλε τη σκέψη που του ήρθε στο μυαλό χαμογελώντας.... Ακόμα και ο πιο επιδέξιος ιχνηλάτης είχε τη δύναμη να γίνεται πουλί, ίσως και διαφορετικά πουλιά μα ποτέ κάποιο άλλο ζωντανό ον. Ήξερε πως άλλαζαν μορφές μα λογο της φύσης τους παρέμεναν κολλημένοι στον αέρα και ηταν απειροελάχιστες οι πιθανότητες κάποιος από αυτούς να είχε τη δύναμη να επιλέξει ανάμεσα σε χερσαίες μορφές. Ήθελε χρόνια εκπαίδευσης και πάλι ήταν δύσκολο.

"Σου μιλάω! " του είπε βλέποντας τον να χάνεται σε σκέψεις ώσπου τον ένιωσε να προσπαθεί να μπει στο μυαλο της. Η Σερ , έχτισε αμέσως μια ισχυρή ανάμνηση με την ίδια να εγκαταλείπει τα εδάφη της μόνη . Έφτιαξε τον εαυτό της να κλαίει με τη δικαιολογία πως ο πατέρας της  Την παντρευε χωρίς τη θέληση της και του έδωσε το ψέμα της σαν αλήθεια ευελπιστώντας να το πιστέψει. Ήταν πανέξυπνος και εκείνη δεν γνώριζε αν η φτιαχτη θύμηση στο μυαλό της θα ήταν πιστευτη. Ο Κίαν γέλασε άξαφνα κι εκείνη ένιωσε μια ανακούφιση.

"Ώστε το έσκασες; Έτσι εξηγείται!" Αποκρίθηκε και η Σερ σκοτείνιασε.

"Πώς το ξέρεις; Ποιος είσαι; Ο πατέρας μου σε έστειλε;;"τον βομβάρδισε με ένα σωρό χαζές ερωτήσεις και σαν τελείωμα πήγε κοντά και τον έσπρωξε δίνοντας τροφή στο κακό αγόρι που έκρυβε μέσα του.

"Φρόντισε  να μη σε ξαναδώ εδώ τριγύρω και αν με ακουμπησεις ξανα θα σε σκοτώσω έγινα σαφής;" της είπε μονάχα

"Ποιος νομίζεις ότι είσαι ρε;" τον τσιγκλησε "Ότι θέλω θα κάνω! Και σε πληροφορώ πως θα μείνω εδώ για όσο  μου κάνει κέφι! Εσύ ήρθες στη λίμνη μου ! Εσύ θα φύγεις!"

Ο Κίαν έσφιξε τη γροθιά του και ανοίγοντας τη δημιούργησε μια μπάλα φωτιάς. Στα μάτια της ήταν εκπληκτικό. Ναι μεν ήξερε τις δυνατότητες του αλλά βλέποντας τον να το κάνει χωρίς καμία ιδιαιτερη δυσκολία το θαύμασε.

"Πώς το έκανες αυτό;;;" με μια έκφραση απορίας στο πρόσωπο της, βρέθηκε μπροστά του και κοίταξε τη μπάλα σαν μωρό παιδί που ανακαλύπτει ένα καινούριο παιχνίδι. Ξέροντας πως θα καεί,  άπλωσε τα δάχτυλα της μα εκείνος την έσβησε αμέσως.

"Δεν είναι για σένα αυτά...." είπε σοβαρός "Αυτό που είπα ισχύει. Πάρε την ανωριμότητα σου και μη σε ξαναδώ εδώ!" Με ένα στριγογυρισμα του κορμιού του, έγινε σκόνη...άνεμος και εξαφανίστηκε....

Μισή ώρα αργότερα...

Ο Κίαν επέστρεψε σπίτι νευριασμένος. Προσπάθησε να συγκεντρωθεί στην εξερεύνηση του μα η εικόνα εκείνης της γυναίκας τον θύμωνε. Κάτι πάνω της ωθούσε τα νεύρα του στο ζενίθ και δεν ήταν από εκείνους που έχαναν εύκολα τη ψυχραιμία τους. Η Τζέιν δεν είχε γυρίσει  ακόμα , έκανε ένα μπάνιο και ξάπλωσε στο κρεβάτι προσπαθώντας να φέρει ξανά την ανάμνηση της άγνωστης γυναίκας στο μυαλό. Κάτι δεν του κολλούσε. Ήταν μεν αληθοφανής αλλά πολύ καλή για να είναι αληθινή. Ξάφνου το γατί πηδηξε στο κρεβάτι .

"Γαμω ! Σε ξέχασα εσένα..."μουρμούρισε πιάνοντας το κεφάλι του. "Μείνε μακριά πριν σε κάνω κάρβουνο έγινα κατανοητός;"του είπε μα εκείνο νιαουρισε, τεντωθηκε , εχωσε το σώμα του στη μασχάλη του και εναποθεσε το κεφάλι  πανω στο στήθος του.

Περίεργα μάτια έχεις...σκέφτηκε και με το άλλο χέρι άγγιξε τη μύτη του. Πέρασε το δάχτυλο του ανάμεσα από τα μάτια της γάτας και τα πρόσεξε καλύτερα.

"Για το καλό σου , να είσαι ένα απλό γατί...." ψέλλισε κι εκείνο τέντωσε τις πατούσες και ανέβηκε πάνω στο στήθος του. Στάθηκε όρθιο και στράβωσε το κεφάλι  κουνώντας την ουρά του πέρα δώθε. " Σε κάθε άλλη περίπτωση ...." ξεκίνησε να λέει μα το αξαφνο άνοιγμα της πόρτας τον διέκοψε .

"Γύρισα αγάπη μου !" Αναφώνησε η Τζέιν "Ουαου !!! Πάλι με τη Τορι είσαι;"

"Τορι;;;" ρώτησε εκείνος κατεβάζοντας τη γάτα από πάνω του

"Το γατάκι μάτια μου  ! Σκέφτηκα να το βγάλω  Τορι και δεν φαντάζεσαι πόσο χαίρομαι που τα πάτε καλά...."

Η Τζέιν πλησίασε τη ντουλάπα. Η Σερ πήγε ως την άκρη του κρεβατιού και την παρατήρησε να αλλάζει ρούχα. Θα μπορούσε  κάλλιστα να της κόψει το λαιμό μόνο και μόνο για το ηλίθιο όνομα και την εκνευριστική φωνή της μα τις 'όμορφες' σκέψεις της, διέκοψε ο Κίαν που σηκώθηκε...

"Εγώ λέω να αφήσουμε το γατί στην ησυχία του και να κάνουμε κάτι πιο εποικοδομητικό..." είπε πονηρά κάνοντας στην άκρη τα μαλλιά της. "Δεν έφαγα και ακόμα....Καταλαβαίνεις..."συνέχισε και μόλις έβγαλε τους κυνόδοντες του η Σερ αναρριγησε εκνευρισμένη μα εκείνος γύρισε άξαφνα προς το μέρος της. "Δεν θα το κάνουμε και μπροστά σε αυτό το πράγμα!" Είπε δυνατά και πιάνοντας την από το δερμα του λαιμου την έβγαλε έξω απ το δωμάτιο...

Σας φιλώ....