Chapter 35

Chapter 35

| The Final Judgement | (Part 1)

|ENDING|

……………………………………

Eunice's POV,

Kasalukuyan akong nasa klase ni Sir Allan sa subject na "how to kill person like you" Yes may subject na ganyan dito at isa pa alam namn nating lahat na iyon ang number 1 gawain dito sa DU. Kinakabahan ako dahil sa oras na harapin ulit ako ni Evela Santina ay di ko na alam ang sasabihin ko. At alam na din niya na ako nga ito. Nasa kabilang building namn si Nathan para ipaalam din sa mga iba pang students ang pagtakas.

Habang nakikinig ako sa lesson bigla akong napatingin sa right side ko. Kasi may napansin akong kung anong bagay doon. Paglingon ko dito nagulat ako dahil pasimpleng nilabas ng katabi ko ang kutsilyo niya at dahan dahan niya dapat isasaksak iyon sa isa pa niyang katabi pero nagulat siya dahil pinigilan ko siya.

"Wag mong gawin yan. Wala nang saysay kung ipagpapatuloy mo yan. At isa pa mamaya lang ay makakabalik ka na sa pamilya mo!"mahinang sabi ko pero diretso pa rin ang tingin ko sa teacher na nasa harapan.

"Nahihibang ka na ba? Wala na tayong pag asa pang makalabas dito sa impyernong ito!"sabi pa niya kaya yung iba ay nakatingin na rin sa akin ngayon.

"What's wrong?!"diretsong sabi ni Sir Allan habang nakatingin sa direksyon namin.

Nagsimula namn ang bulong bulungan ng mga iba pang students

Nanginginig ako sa takot ngayon na baka mapatay pa ako. Kaya naglakas loob akong tumayo sa harap.

"Sir Allan and company. Listen first to me!"panimula ko na ikinakunot ng mga noo nila at may mga naririnig na rin akong di maganda.

"What's your problem Eunice? Nagkakaklase ako!"kunot noong sabi ni Sir.

"Wala nang oras para magpaliwanag Sir. Basta maniwala kayo sa sasabihin ko. Mamayang hating gabi kailangan na nating makalabas dito at siniset-up na namin ngayon si Evela Santina para makadaan tayo sa secret exit ng DU!"sabi ko at iba't ibang reaksiyon ang mga naging reaksiyon nila.

"Ano bang sinasabi mo Eunice? Di na tayo makakaalis dito!"sabay tayo ng isa kong kaklase sa subject na 'to.

"And we all know namn na dito na rin tayo mamamatay!"sigaw pa ng isa

"At imposible din na alam mo ang exit nitong impyernong ito! "Sigaw pa ng isa.

Nagkakaisa na sila ngayon at ayaw nilaang maniwala. Di ko na alam ang gagawin ko. Magsasalita pa sana ako nang may lalaking nasa tapat ng pinto na naka jacket at nakataklob ang muka nito at nakayuko kaya di ko siya makilala.

"Who you?!"tanong ni Sir Allan sa taong nasa tapat ng pintuan

"Tama siya. Kailangang maghanda na kayo mamaya dahil lalabas na tayo dito!"isang pamilyar na boses ang narinig ko. Nasa kaniya ang buong atensiyon naming lahat. Maya maya pa ay bigla niyang inangat ang ulo niya at napagtanto kong si...... si Sir Johan pala ang lalaking nakatayo sa pintuan.

"Sir Johan.. What the heck? Hinahanap ka na ngayon ng ni Evela Santina. And guess what muntik ng patayin ni Evela si Ms. Danelle dahil nag sub siya sa class mo kahapon!"sabi ni Sir Allan na medyo mataas ang boses.

"But wala nang oras. Kailangan na nating makaalis di------!"di ko na natuloy ang sasabihin ko kasi biglang may isa pang lalaking sumulpot sa tabi ni Sir Johan.

Si...

Si Francis Laurent. Siya ang matagal ng inakalang patay na kapatid ni Evela Santina. Kinilabutan ako sa kniya dahil hindi pa rin ma absorb ng utak ko na buhay pa nga siya. Napayuko namn ang lahat maliban sa amin nila Sir Johan

"I just want to help. Para makalabas na dito!"sabi pa niya na ikinagulat naming lahat.

Tutulungan niya kami makatakas dito?. Imposible!

"Really?!"tanong ko at nakatingin sa kaniya ng diretso.

"Of course. Evela Santina is not here. Kaya hangga't wala siya siya. Maghanda na kayo!"sabi pa niya. Totoo ba toh?.

"Wait. Francis paano ka nabuhay?!"tanong namn sa knita ni Sir Allan. Ang lahat namn ay di makapagsalita dahil may kakaibang tensiyon ang usapan.

"It's not matter!"maikli niyang sabi sabay tingin sa akin. Nanlaki namn ang mata ko dahil sa pagtingin niyang iyon.

Si Francis Laurent ang kauna-unahan kong naging kaibigan sa dito sa impyernong to'... Matanda siya sa akin ng 3 years. At nung balak akong ipapatay ni Evela Santina siya ang pumilit sa ate niya na wag nang gawin iyon. At mas lalo pang nagalit ang ate niya sa kaniya dahil sinabi sa akin ni Francis na kapatid din siya ni Evela. That time nagtago siya at di na siya nakilala ng lahat. At si ate Lorraine ang nagdala sa akin kay Sir Johan

"Eunice.!"natauhan ako dahil kanina pa pala ako nakatulala sa kawalan. Kaya tinawag ako ni Sir Johan

"Tara na!"sabi pa niya at hinawakan pa ang likod ko para nga lumabas sa room na iyon. Kanina pa pala naglalabasan ang mga student dito and guess what ako na lang pala at si Sir Johan ang huling lumabas sa room.

Kinakabahan ako para mamaya. Alam kong nasa bingit pa rin ng kamatayan ang mga buhay namin. Bakas namn sa ibang students ang pag sa sa mga mukha nila... Sana nga lang ay magtagumpay kami sa pagtakas na toh.

Nasa hallway na kami ngayon at kitang kita ko ang napakaraming studiyante na lumalabas na sa mga room na pinanggalingan nila. Sa kabilang building. Nakita ko si Nathan na nag aasist pa sa mga ibang students na maghanda na.. Mukang alam na ng lahat ang plano dahil punong puno tlga ng students ang mga hallway para makabalik na sa kani-kanilang dorm.

Ilang minuto pa ang nakalipas. Pakonti-konti na lang ang students na nasa hallway dahil kanina ay siksikan sa dami ng students na magtutungo sa mga dorm nila.

"Maghanda na rin kayong lahat!"sigaw ni Sir Allan sa mga teachers na nandito.  By the way sinama ako ni Sir Johan dito sa teacher's office dahil may ibibigay daw siya sa akin.

"Anong nangyayari?!"tanong nmn ng mga iba pang teacher dito

"Wala nang oras para makapagpaliwanag. Lalabas na tayo dito sa DU!"sabi nmn ni Sir Johan na halatang nagpapanic na rin ngayon

"Paano niyo nalaman ang secret exit ng DU?!"

"Paano tayo makakatakas dito?"

"Bakit may formula naba?"



"Nahanap niyo na ba ang secret laboratory?"



"May susi na ba kayo?"



Mga sabay sabay na tanong ng mga teachers dito at halos di na sila magkamayaw dahil sa mga tanong nila. At halatang may pagkabigla din sila.



"THERE'S NO TIME TO EXPLAIN!!. Basta Maghanda na kayo at iga-guide na lang namin kayo oag oras na. Basta kumilos lang kayo ng normal!"sigaw sa kanila ni Sir Johan. Nagsikilos namn agad sila.



Maya maya pa ay pumunta si Sir sa table niya at may kinuha doon.. Hinawakan nmn niya ang wrist ko papalabas sa teacher's office at ngayon ay nasa hallway na kami



"Para nga pala sayo!"sabi ni Sir at inabot niya sa akin yung bracelet. At may nakalagay pa doong "Eunice"





"S-sir?"di ko makapaniwalang sabi at inabot ko na agad yun.






"3 years nang nakatambak yan sa drawer ko. At di ko din inaasahang maibibigay ko pa sa iyo yan E-Eunice!"sabi niya habang nakangiti. Nakatingin lang ako sa mga mata niya at binaling ko naman na kaagad ang tingin ko sa bracelet na hawak ko na ngayon.


"Thank y-you Sir!"sabi ko nang may halong hiya







Sa kabilang tabi sa di kalayuan ng hallway ng teacher's office,natanaw ko si ate Fhaye na nakatingin sa amin ni Sir parang may kung anong kirot akong naramdaman nang makita ko siya. Nagseselos kaya siya?. Agad namn niyang iniwas ang tingin niya sa amin at sabay alis..










............... ..

A/N:May Continuation pa ang chapter na ito kaya kapit lang sa kamay ko mga besh. Haha. Please vote and comment. Lablats! ♡

#40 in Mystery/Thriller
(May,13,2018)


#34 in Mystery/Thriller
(May,15,2018)

#28 in Mystery/Thriller
(May,17,2018)

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top