Chapter 33

| I love you til' my last breath |

•••••••••••••••••••••••••••••••

Johan's POV,

Wala na akong nagawa kundi tignan sa huling pagkakataon si Eunice. Tama nga buhay siya!. Parang may kung akong kirot sa dibdib akong naramdaman.. Sumunod na ako kay Krystal at napansin kong wala ng ibang taong nandito. Madilim din sa buong paligid at tanging isang malaking butas lang sa itaas ang nagbibigay liwanag sa buong paligid

Nang malakad na rin kami ng ilang minuto agad kong natanaw si Fhaye/Ms. Hazel sa di kalayuan at nakita kong nakatali ang dalawa niyang kamay sa bakal. At napansin ko ding matamlay siya. Nakayuko lang siya ngayon sa nakapikit.

"Fhaye!. He's finally here!!"sigaw ni Krystal at dahan dahan namang napa angat ng ulo si Fhaye/Ms. Hazel..

"Pwede mo ba muna kaming iwanan?!"tanong ko kay Krystal at binigyan ko siya ng matalim na tingin. Hindi ko tuloy magamit ang katungkulan ko ngayon dahil mukang ako pa ang magkaka utang na loob.

"Siguraduhin mo lang sir na di mo siya itatakas. And magbabantay namn sa ako labas!"sabi niya at tumalikod na rin agad.

Umupo ako at nilapitan ko si Fhaye. Di ko alam pero kusa ko na lang siyang niyakap. Di ko na rin mapigilan ang sarili ko at bigla na lang akong napaluha dahil sa kalagyan niya ngayon. Sobrang nasasaktan akong makita siyang ganyan. Parang dinudurog ang puso ko

"S-sir.!"panimula niya at halatang matamlay siya

"Bakit mo ito kailangang gawin? Fhaye! Di mo kailangang ibuwis ang buhay mo para sa kanila!"sabi ko namn sa knya.

"S-sir Johan. N-nasa d-drawer niyo po ang su-susi ng secret exit ng D-DU!"sabi niya pa at napatango na lang ako

"Sir. I saw her!"sabi pa niya pero parang iba ang tono niya

"Si E-Eunice?"utal kong sabi dahil nabigla ako sa sinabi niya

"You're right. M-may hawig nga kami!"sa niya pa at bahagyang napangiti pero nagdulot namn iyon ng kirot sa aking damdamin dahil parehas ko na silang nakikita ngayon at ang hirap mag adjust ng feelings ngayon

"S-sir m-may gusto po akong ipakiusap sa iyo"sabi niya at tumingin siya ng diretso sa akin at may luhang naglakbay mula sa kaniyang mata pababa sa kaniyang pisngi na tuluyang bumagsak sa sahig

"Ah what is it?"tanong ko namn sa kniya.

"Pag nakalabas na kayo dito,pakihanap namn po ang mga parents ko. Around Quezon City po kami nakatira"maluha luha niyang sabi habang nakatingin parin sa akin

"Ano ba kasing gagawin mo? Tell me what is it."sabi ko kaya napahikbi siya

"S-sir ibibigay ko po sa kanila ang utak at puso ko pati na rin ang dugo ko dahil may bubuhayin daw silang tao para maging susi sa pagtakas dito. Di ko alam kung sino ang taong iyon pero sigurado na ako sa desisyon ko!"sabi niya at napangiti ng bahagya.

"Fhaye!. M-mahal din kita!"ani ko. Napatitig ulit siya sa akin at ngayon ay umiiyak na siya.

"S-sir!"maikli niyang sabi at napayuko na lang habang umiiyak.

Nararamdaman ko na kung anong may roong tensiyon ang may roon ngayon. Naiilang ako dahil sa sinabi ko

"Matagal ko na sanang gustong sabihin sayo but I can't because---------"di ko na naituloy ang sasabihin ko nang biglang dumating si Krystal at hingal na hingal

"Sir. Y-you're i-in t-trouble!!"hinihingal niyang sabi at sobra na rin akong nataranta sa sinabi niya

"Why?!"diretso kong tanong sa kaniya

"Alam na ni Evela Santina lahat lahat ng mga ginawa mo. And this is your all fault!! Fhaye!!!"aniya na ikinapanic ng utak ko.

How she know? Damn it.

"Kaya sir. Mukang di na kami makakapag plano pa. Mabilisang pagtakas na lang ang kailangang gawin kasi alam kong war ang sasalubong kapag nakita ka na ni Evela!! "Aniya. Di ako makapagsalita ngayon dahil sobrang bumabagabag sa isip ko na bakit niya nalaman.

"Ok!. Magplano tayo!"sabi ko at handa na akong gawin ang nasa isip ko. Kailangan naming i-set up si Evela

------------------------

Lorraine's POV,

Lutang na lutang ako ngayon dahil sa iniisip ko. Feeling ko mababaliw na ako. Sobrang bigat ng dibdib ko dahil sa pag aalala kay Fhaye..

At isa pa hindi na nagagampanan ng nga rankers ang mga tungkulin dito sa DU dahil sa mga nangyayaring di maipaliwanag.

"Lorraine?!"natauhan ako dahil sa tumawag sa akin. Napalingom namn ako sa kaliwa ko dahil duon nanggaling ang boses na narinig ko. Si Nathan Boulder. Ang rank 13 na bakla dito sa DU

"Oh?"walang gana kong tanong sa kaniya.

"Mamaya sumama ka sa akin!"bulong niya. By the way nandito sa sa cafeteria at si Kaizer muna ang umasikaso kay Bernice.

"Bakit namn ako sususnod sayo?"tanong ko pa habang nakataas ang kilay

"Because the war is coming na uy!"sabi niya pa at hinampas pa ako sa braso ko.

"Anong gyera ang sinasabi mong bakla ka?!"taas kilay ko pang sabi sa kanya.. napairap namn siya sa akin at iwinagayway pa ang kamay. Tss!

"Ssshh!. Don't be noisy. I'm serious. Evela Santina know na lahat lahat.. Lalo na yung kay Sir Johan! "Bulong niya pa na ikinalaki ng mata ko at kung anong may parang sumuntok sa dibdib ko kaya feeling panic na ako ngayon.

"H-how??! "Nanginginig kong sabi. Para akong pinagsakluban ng langit at lupa dahil sa nalaman ko.

"Maniniwala ka ba kung sasabihin ko?!"naka ngisi niyang sabi. Di namn ako makapagsalita dahil sa kabang nararamdaman ko.

"Eunice!"sabi niya na talagang ikinawindang ko na. Samu't saring reaksiyon ang naramdaman ko. Si Eunice???. Buhay ang kapatid ko????. Naguguluhan na ako ngayon

"S-she's a-alive?!"Naguguluhan kong tanong at di ko na rin maipaliwanag ang nararamdaman ko.

Naalala ko nga last time when I was in the CR. May babaeng tumawag sa akin at sa huling pagakakataon bago siya lumabas duon ay tinawag niya akong..........ate.

Siya kaya yun?. Naguguluhan na ako. Sasabog na utak ko sa pag iisip ng kung ano ano.

"Yes. And guess what muntik pa siyang patayin ni Evela Santina nung nakita siya nito. At iyon sinabi niya lahat lahat ng sikreto ni Sir Johan sa kniya!"patuloy pa niya. Totoo ba ito?

"Haha! Handa ko namn sabihin sayo lahat lahat basta't sumama ka sa akin mamaya!"nakatawa niyang sabi. Di na ako makapagsalita ngayon dahil sobrang di ko na alam ang gagawin ko

"Isasama ko din si Kaizer at Bernice"sabi ko na ikinagulat niya

"Buhay ang mahaderang palakang yon?"nanlaki pa ang mata niya bago magsalita

"Tss. Mahabang kwento. Basta isasama  ko sila!"sabi ko at akmang aalis na pero nagsalita pa siya

"Sige isama mo si baby king Kaizer ko!"sabi niya at may pakurap kurap pa ng mata habang nakangiti. Tss. What ever. Pwe!

Umalis na ako doon pero lutang pa rin ako ngayon sa nalalaman ko. Kailangan kong ipa absorb sa utak ko lahat lahat. Haayss!.

A/N:Guys malapit nang matapos ang kwentong ito. Sana patuloy niyo pong suportahan. Salamat. Please vote And comment. Hihi. Lovelots<3