A/N: So here's the update! it's been a while, i come into a realization that i don't care if there's no one who read my stories, i just want to continue the life of my characters bcs they deserve to have a great story. Enjoy reading!! i just want some motivations from anyone to keep me writing. Hinabaan ko talaga tong chapter na to lol.

Chapter 11

KALAUNAN nang gabing iyon ay hindi ko na magawang maka tulog nang mapayapa sa gabi. Nagigising ako satwing sumasagi sa aking panaginip ang gabing iyon, ang mukha ng babaeng gustong manakit saakin. Sa panaginip ko ay lagi ko siyang nakikita, at sa bawat gabing sumasagi sya saaking panaginip ay ang lagging nangyayari ay nakuha niya ako at dinadala sa isang lugar na hindi pamilyar saakin.

Malungkot, madilim, at animo'y lahat ng tao ay naka suot ng itim na kasuotan. And they have different abilities just like Gadota. Doon lamang umiikot ang pangyayari kapag napapanaginipan ko siya, kahit panaginip lamang ay tila ba isa itong totoong pangyayari.

Katulad na lamang ngayong gabi, na gising nanaman ako dahil sa panaginip na iyon. Hating gabi na pero ito ako at gising parin at hindi na magawang maka balik pa saaking pag tulog. Napag desisyunan kong lumabas ng aking inuukupang silid dito sa lugar na pinag dalhan saakin ni na Pierre na tinatawag nilang Kingdom of Muses.

Nuong gabing iyon ay wala akong malay nang dumating kami rito dahil sa lubha kong pagka hilo kaya nuong nagising ako sa lugar na ito ay pakiramdam ko ay nanggaling na ako dito pero hindi ko ma-alala kung naka punta na ba ako sa lugar na ito.

Ikinuwento rin saakin ni Dim ang nangyari nuong gabing iyon bago mangyari ang ikwentro namin kay Gadota, kung bakit ako nakaramdam ng hilo nang gabing iyon. At kagagawan iyon ni na Santiago at Adeline, naging kasabwat rin nila si Maricrisia dahil naging sunodsunuran siya nang mga ito.

Dapat talaga na hindi na ako nag tiwala pa sakanila. Gusto ko lamang naman na makaranas kahit papaano ng kakaiba sa buhay ko pero hindi 'yung ganito na dapat masira ang tiwala ko sa mga tao. Dapat pinaknggan ko nalang ang sinabi saakin ni na Mom at Dad na huwag akong magtitiwala kahit na kanino man.

Halos mag iisang linggo narin kaming nananatili rito sa Kaharian ng Muses dahil hindi pa raw ako pwedeng bumalik sa mundo ng mga tao dahil masyado pa daw delikado para saakin, dahil maaaring may sumulpot nanaman na kung sino sa mga Elites at sa Kaharian ng Aeons.

They just gave me a short hint about who they are, about the Elites and the Kingdom of Aeons. I don't know but there is something going on within us and with the Aeons, but they can't tell me. Gustong gusto kong malaman kung ano ba ang nangyayari pero pinipili ko na lamang na manahimik dahil wala naman akong maitutulong kundi ang alamin at kilalanin ang totoong ako, ang alamin kung sino nga ba talaga ako.

Napabalikwas ako nang maka rinig ako ng kaluskos saaking likuran kaya kaagd ako tumingin doon. Awtomatikong nag salubong ang aking kilay nang makita ko ang naka tayong babae saaking harapan. Yumukod siya sabay nag salita.

"Nagagalak akong makita kang muli Lady Avia." Saad niya. Tuluyan na akong humarap sakanya ng mas lalong nagtataka.

"Pasensya na pero nag kita na ba tayo noon? Ngunit hindi ka pamilyar saakin." Aking saad.

"Hindi na mahalaga ang bagay na iyon." Dahan-dahan siyang lumapit saakin, kinuha niya ang dalawa kong kamay at mahigpit niyang hinawakan iyon nang maiinit niyang mga palad. "Nais ko lamang na magpakilala saiyo," tumingala ito sa madilim na kalangitan kaya sinundan ko ang tinitignan niya.

Kanina ay walang ni isang bituin ang nasa madilim na langit pero ngayon ay napaka dami na ng mga bituin. Sabay sabay itong nag kikislapan kaya nag karoon ng liwanag ang buong paligid dahil sa tulong ng mga bituin.

"Nagagalak ang mga bituin na masilayan at makilala ka aming tagapagligtas." May bahid ng galak sakanyang boses.

"Ikaw ba ang may gawa nito?" dahil nuong tumingala siya sa langit ay tsaka lamang nag silabasan ang mga bituin sa langit. Ngumit lamang siya saakin at muling ibinalik ang tingin sa langit.

"Simula nuong gabi na sinugod kami ng kadiliman ay hindi na muling nasilayan ang mga bituin dito sa kaharian namin. Natakot sila dahil sa nangyaring gulo, kaya mas pinili nilang mag tago." Bumitaw siya sa pagkaka hawak saaking mga kamay tsaka niya itinaas ang mga iyon kasunod ng pag baba ng mga bituin.

Naging malaya ang mga bituin at ngayon ay iniikutan na nila ako na para silang masasayang bata na nakikipag laro sa isa't-isa.

"I am Hara, the protector of Celestial Object and the Stars. I can also manipulate the four elements." Inilahad niya ang kanan niyang kamay at may lumapit duong isang bituin. "Isa ako sa sampu na naatasang protektahan at tulungan ka."

Matagal ko siyang tinitigan at nirehistro muna saaking isipan ang sinabi niya. Isa siya sa sampung protector na nakatakda at naatasang gabayan at tulungan ako, kung gayon malapit ng makumpleto ang sampung protector ko.

Si Pierre mula sa kaharian ng Carsel, si Dim sa kaharian ng Keres, si Locki na hanggang ngayon ay hindi ko pa alam kung saan siyang kaharian nanggaling dahil hindi parin kami nagkaka usap ng maayos hanggang ngayon, si Mowi mula sa kaharian ng Unordinaries, at ngayon si Hara mula sa kaharian ng Muses. Lima na lamang at makukumpleto na sila.

Nakakapag taka lang dahil sa tuwing dumadating ang isa sa mga nakatakdang protector ko ay may hindi magandang nangyayari, palagi na lamang may gulo at may gustong manakit at kumuha saakin. Kinakabahan ako at natatakot kung sa susunod na may dumating sa isa sa mga protector ko ay may mangyari muli na gulo.

"Maaari ko bang malaman kung ano ang iniisip mo Lady Avia?" napukaw ang atensyon ko dahil nag salita si Hara na ngayon ay patuloy paring nakikipag laro sa mga bituin gamit ang kanyang kamay.

"Huwag mo na lamang akong intindihin," huminto ako sa pag sasalita nang may pumasok na isang katanungan sa isipan ko. "A-are you a Goddess?" nahinto siya sakanyang ginagawa tsaka lamang nag angat ng tingin saakin.

Well, she really looks like a Goddess, at isa pa ay malapit ang pangalan niya sa isa sa mga naging babae nuon ni Zeus, na si Hara the Goddess of Marriage.

"I'm not, but you are."

***

HARA'S WORDS was a puzzle to me, her words are like a piece on the puzzle that I'm building. She's not a goddess but I am, sinubukan ko pang mag tanong sakanya pero nawalan na ako ng pag kakataon dahil pinapatawag raw kami sa grand hall, at heto ako ngayon na nakaka tanggap ng samutsaring mga tingin mula sa mga taong narito bukod sa mga protector ko.

Naiilang ako sa kanilang mga tingin dahil hindi naman ako sanay sa atensyon ng maraming tao. Gusto kong tumalikod at umalis sa lugar na ito, gusto kong mamalagi sa lugar kung saan walang tao at nag-iisa lamang ako—

"They're just in awe because you are actually in front of them, Lady Avia." Napapapitlag ako sa nag salita saaking gilid. Dahil siguro sa lalim ng iniisip ko ay hindi ko naramdaman na nasa tabi ko na pala siya.

Dumeretso ako ng tingin sakanya na mataman lamang na naka tingin saakin.

"Hindi ba't sinabi ko na saiyo na huwag mong gagamitin ang kakayahan mo saakin?" irita kong saad. Sa isip na nga lang ako nakakapag solo e tapos may invader pa.

Bahagya siyang yumukod at humingi ng paumanhin. Hindi na ako naka imik pa nang bigla nalamang mag umpisang tumunog ang mga trumpeta at iba't iba pang mga instrument na tumutugtog ng kusa. Sumasabay sa saliw ng musika ang mga tao.

Salamat at hindi na nasaakin ang kanilang atensyon dahil may kanya kanya sa silang mundo.

Hindi ko pinansin si Pierre na nanatili saaking tabi kahit na hindi ko siya binibigyan ng pansin. Ipinalibot ko ang aking tingin at nakita ko sina Dim, Mowi at Locki na nagkakasiyahan sa isang tabi. Nag lakad ako patungo sakanilang dereksyon at naramdaman ko namang naka sunod lamang saakin si Pierre.

Nang Makita ako ni Mowi ay kaagad lumapad ang ngiti niya at kaagad na pumulupot saaking braso.

"This party is for you Vi! You should have fun." She cheerfully said with matching bouncing. Natigil siya sa pag talon nang higitin siya ni Dim palayo saakin.

"Did you already forgrt that she's our Lady? We should respect her Mowi." Seryosong sabi ni Dim kay Mowi na masama ang tingin sakanya.

"Inggit ka lang kasi close kami ni Vi kayo hindi ang panget mo kasi—"

"Hoy babaeng bestfriend ng ahas! Hindi ako panget! Ang gwapo gwapo ko kaya! Palibhasa nagiging green kasi 'yang mata mo kaya hindi na marunong tumingin." Pag tatanggol ni Dim sakanyang sarili. Hanggang sa tuluyan nang mag bangayan ang dalawa.

Napailing nalamang ako at nabaling ang atensyon ko kay Locki na sa wari ko'y kanina pa saakin naka tingin. Iniangat ko ang aking kamay at inilahad sakanya. Kaagad na nag baba ang tingin niya ruon na nagtataka.

"Usap tayo?" aking saad.

Ilang segundo lamang siyang naka tingin saaking palad nang tanggapin niya iyon at tumango saakin. Hinila ko siya patungo sa hindi ko alam kung saan basta sa tahimik na lugar na makaka usap ko siya ng maayos.

Bibitiwan ko na sana ang kanyang kamay nang hindi niya ito pinakawalan.

"I'm very sorry Via—I mean Lady Avia, for lying to you for a long time. All I just want is to protect you and always by you side. Pinadala ako sa mundo ng tao upang siguraduhing ligtas ka sa mga gustong kumuha sayo at buong puso kong tinanggap iyon dahil matagal na kitang gusong makilala at makasama. Nuong dumating ang takdang panahon ay sinigurado kong kaya na kitang protektahan. Patawarin mo ako saaking nagawang kasalanan, sadyang hindi ko pa lamang maaaring ipaalam saiyo ang tungkol sa totoo mong mundo." Bakas ang sinseridad sakanyang pananalita.

Iniangat ko ang aking kabilang kamay at ginulo ang kanyang buhok. "Just please cut the Lady so I can forgive you." Sunod sunod naman siyang tumango.

Natawa ako dahil para siyang batang pinagalitan ng mama niya at nangangakong hindi na ulit uulitin ang kanyang ginawa. Nakitawa rin siya saakin,

"I'm just curious, Locki. Totoo ba lahat ng ipinakita mo saakin? I mean, yung Locki ba na nakilala ko ay ang totoong ikaw?" natigil siya sa pag ngisi at nauwi sa pagka seryoso. Umiwas siya ng tingin saakin at umupo sa bench.

He deeply sighs before he speaks. "Mapapatawad mo ba ako kung sasabihin kong hindi?" he seriously said. I know he's annoying me everytime, but the fact that he's just pretending is such a disappointment for me.

Hindi ako nakapag salita dahil hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko, kung ano ba dapat ang maramdaman ko, I am sure that i'm disappointed on him but I'm not sure if I should be mad on him because he is all lie.

"I really tried my best just to be close to you. Kaya bago ako pumasok sa buhay mo ay nag isip muna ako ng magandang plano para mapalapit sayo, but you are so hard to be close with. Tanging si Corazon lamang ang nakikita kong kinakausap mo, and because of what happened between you and Zaskiya Randelle people are avoiding you. Kaya sinikap ko na mapalapit parin sayo kasi hindi maaaring mag-isa ka lang dahil Malaki ang posibilidad na bigla nalamang sumugod ang mga kalaban para kunin ka." He looked at me once before he speaks again.

"I thought that everything was under control by the God's and Goddesses but when the news popped, that Goddess Nania called you and asking you for help and your protectors is already in the frame. Natakot ako, pakiramdam ko wala na akong mukhang maihaharap sayo kasi nag sinungaling ako sayo at tinago ko saiyo ang totoo kong pagkatao. But I just want to tell you that I just want to protect you from the very start, not just because I'm obliged to do that but also, I cared for you so much. You never be friend to anyone, you rarely talk to anybody but then you gave me your attention, kahit na pilit lang dahil sa pangungulit ko sayo palagi, but I just wanted to be close to you so I can protect you more..."

"I'm very sorry for what I've done to you, but if there's a chance that I can change everything I wouldn't do it. Ginusto ko 'yung ginawa ko, at wala akong gustong baguhin duon. If you can't forgive me...well I guess I deserve—" hindi ko na napigilan at nabatukan ko siya.

"Yah, that's enough speech. Wala ka namang ginawang masama saakin, you just lied for my sake. Hindi ko alam na may nagbabantay pala saaakin at pomoprotekta saakin ng matagal, and I'm greatful for that. You're just annoying as always kasi palagi mong ginugulo ang tahimik kong buhay, but now it's all messed up. Kailangan ko na lang tanggapin lahat ng mga hindi ko inaasahang mangyari."

Everything is already messed up. Kailangan ko na lang siguro tanggapin na nakatakda naman talagang mangyari ang lahat ng bagay na nangyayari saakin ngayon. I live for this battle; I live for this life. And maybe, God did want me to experience a normal life before I face this real life of mine. I did my best and everything that I can so I can have a great future, not just for me but also for my Mom and Dad. But then now, it's not just about my family, it is not only about them, but also for the World's future, pati narin sa iba't ibang mundo na nakaka salamuha ko ngayon.

They're trusting me for a big thing, so I will do my best for them, for there safety. I need to accept all of these, I need to be ready for the battles that I will be facing.

Starting tomorrow...

I guess.

Help me with this battle God.