(een droom om van te dromen.) Olivia

De nacht was een grote hel. Meestal kon ik mijn dromen de baas maar soms mislukte dat gewoon niet. Ik droomde dat ik terug in kamp halfblood was. Ik zat samen met Will te picknicken. Ik hoor het je al denken. Ooh, dat is zo romantisch! Ergens kon ik er ook wel van genieten. Mijn hoofd lag op zijn been. Samen keken we naar de zonsondergang. "Will?" "ja." "Ik weet dat dit maar vals is en daarom zal ik nu iets vragen dat ik in het echt niet zou durven maar.. zou je een relatie met me willen?" Ik keek in zijn Blauwe ogen. "Tuurlijk! Daar moet ik toch niet over na denken?" Ergens werd ik wel gerust gesteld. Maar als ik dit in het echt ook durf.... Het beeld veranderde. Ik bevond me nu in... Atlanta? Nee, in het paleis van mijn vader. Hij was bezig aan zijn bureau. "Hé? Pap?" Hij draaide zich om en keek me aan. "Ah... daar ben je." "Ik dacht dat je eeuwig bezig ging blijven met die jongen." "Wacht? Met Will?" "Mmm ik en Apollo zijn op de hoogte van jullie relatie." Ik stond met mijn mond vol tanden. "Waarom haalde je me weg?" "Omdat ik je iets wilde vertellen." De angst snoerde mijn keel dicht. Ik voelde iets aan komen zoals. Je hebt te veel tijd doorgebracht met Lucy! Ik stuur je weg van de halfblood heuvel! Maar in de plaats dat hij dat zei, zei hij iets van: "Het spijt me." "Wat?" "Het spijt me dat ik zo gemeen tegen je deed." "Het is niets pap." "Alleen heb je me wel wat bang gemaakt." Er speelde een glimlach rond zijn mond. "We hebben niet veel tijd. Ik heb het nog proberen goed te maken met Zeus maar hij wil niet. Hij aanvaard mijn verontschuldigingen niet. Je moet die spreuk vinden en hem gebruiken tegen Zeus. Succes!" Mijn vader verdween en ik schrok wakker.