Doon na natapos ang maghapon namin, abala ako sa pagpupunas ng lamesa habang paminsan-minsang bumabaling sa sala kung nasaan naglalaro sila Ashton kasama si Royce. My heart flattered as I saw him played with Ken's barbie doll even though his expression says otherwise.

Wala na kasi sila Manang dahil hindi na naman sila stay in dito matapos mawala ni Mommy. Pagkatapos magluto at maglinis ng buong bahay ay uuwi na sila sa kani-kanilang bahay at babalik na lang kinabukasan. Wala na rin naman ding problema sa akin dahil marunong ma ako sa gawaing bahay.

Ilang sandali pa ay inilagay ko na sa sulok ang basahan na aking ginamit at marahang naglakad palapit sa kanilang pwesto.

Ashton was reading a book about I don't know,he has a hobby of reading random books rather than playing with his toys whilst Kennedy was sitting on Royce's lap as she plays with him her barbie doll.

Nagtago lang ako ng bahagya sa dingding habang may ngiting nakaukit sa aking labi.

"Daddy, uuwi ka na ba mamaya?" may bahid ng lungkot sa boses ni Ken habang ang mga mata ay nakatingin sa kanyang manika. She had a smile on her face but I knew her. She was sad.

Tumango naman ng isang beses ang kausap habang doon din nakatuon ang mga mata sa mga laruan. "Kaylangan kasi umuwi ni Daddy," paliwanag nito.

"Why?"puno ng kalungkutang tanong nito. "'Di ba pwede rito ka na matulog?"

He sighed and ruffled her hair. "I can't. "

"Is it because of mommy?" Sinilip pa nito ang mukha ng kausap. "I can talked to her. "

"No, it's not like t-that, " parang hirap na saad nito.

Kennedy pouted. "I just miss being with you po. I miss you singing me a lullaby. "

Royce bit his lips gently. Iniwas nito ang tingin na parang nag-iisip ng maisasagot.

Dahil ramdam ko ang pangangailangan niya ng tulong ay lumabas na ako sa aking pinagtataguan. I combed my hair as I entered the scene. Mabilis ko namang nakuha ang atensyon nila. Si Kennedy ay mabilis na tumayo sa hita ni Roycr at tumakbo palapit sa akin.

Niyakap niya ako sa aking mga hita at saka siya tumingala. "Mommy can daddy sleep here? " she pouted. "I believe he doesn't want to sleep here because he is afraid that you won't allow it. "

Tumingin muna ako kay Royce pero nag-iwas siya ng tingin kaya binalingan ko ulit siya ng tingin habang nakangiti. "Sure, baby."

Nanlalaki ang mga mata ni Royce pero agad ding napaltan ng disappointment. He bit his lowerlip slightly and scratch his brows. "Even when mommy allowed I just really can't."

"Why? "ako na ang nagtanong. "Is there something wrong?"

He chuckled and gently shrugged. "I have an early meeting tomorrow near my unit. Mas praktikal sa oras kung doon ako ngayon."

Malungkot na napayuko si Kennedy. Bahagya pa itong nakanguso saka tumango. "Okay, I understand," malungkot na saad nito.

"Babawi na lang si Daddy, 'kay?"

Kennedy nodded and smile slightly.

He looked at me worriedly but I chuckled and hit him teasingly. I nodded a bit and threw my thumb on him to say it's okay.

"Uuwi ka na ba?" I asked after glancing at the clock that was hanging on the wall. It is seven in the evening, too early to go home pero ayaw ko namang pangunahan at baka abala rin siya.

He pouted and shrugged. "It depends,hirap at tila alanganin pang pahayag niya. "Mukha namang pinapauwi mo na ako."

I rolled my eyes and crossed my arms around my chest. "Silly."

He cackled. Pinanggigilan niya pa ang aking pisngi. "Im just kidding," he said. "I'll stay 'til eight. Wala naman akong gagawin."

I just nodded in response. Itinuro ko ng bahagya ang taas para magpaalam. Agad naman niya 'yong naintindihan kung kaya mabilis akong tumalikod at humakbang pataas.

It took fifteen minutes after I'd satisfy myself inside the comfort room. I also wore my usual night clothes. A pair of shorts and a tshirt. 'Di ako makapag-sando or spaghetti strap dahil may bisita pa.

As my feet begun to make it's way downstairs, my eyes automatically met his eyes. 'Di ko mawari kung bakit biglang napalakas ang kabog ng dibdib ko lalo na ng ngumiti siya. His eyes were very familiar, like I saw it many times admiring me. 'Di ko namalayan na sinusuklian ko na ang kanyang ngiti.

Nang makababa na ako ng hagdan ay mabilis na sinalubong ako ng yakap ni Ken. Ashton on the other hand was on his arms, sleeping.

"Mabigat?" nag-aalalang tanong ko habang marahan na pinunasan ang pawisang noo ng aking kapatid.

Ye chuckled lightedly-takot na magising. Dahan-dahan ang kanyang paglapit ng bibig sa aking tenga. "Mas mabigat ka," natatawang pahayag niya.

I glared at him. Mabilis kong tinignan si Ken na nakalingkis pa rin sa binti ko saka ulit binalingan ng tingin si Royce. "Tse! Paano mo naman nalaman? "

He smirked. "May nag-inom kasi hanggang sa mawalan ng malay tapos pinagbuhat pa talaga ang mga kasamahan niya."

Bigla kong naalala ang unang beses kong makita si Daddy na may kasamang bata. Pagkauwi ko sa bahay non ay agad kong tinanong si Mommy pero pinipilit niya pa rin itong pinagtakpan,ngunit kinulit ko siya nang kinulit hanggang sa napuno at magsabi ng totoo. That time, tumakas ako ng bahay, walang kahit anong paalam kay Mommy o even Khielve. I called my friends, including my ex. Him.

Nabasa ko kasi sa libro na kapag may problema ka, idaan mo sa alak at makakalimot ka. I badly want to forget everything that time. Nagsisi pa nga ako kung bakit ako nangulit kay Mommy. Kung bakit ko pinilit malaman.

"That day was the biggest plot twist of my life, " I said monotonously.

He wrinkled his forehead-confusion was drawn on his face. "Why? "

"Nung araw na yon nalaman ko na kasinungalingan lang lahat ang tungkol sa saya mg pamilya namin. " I chuckled to cover my broken voice. "My father had an affair and had another family, "

"Sila?" tukoy niya kila Beatrice. I just nodded. My lips upcurved and blinked many times for my tears.

I took a deep breath and pointed upstairs. "Sige na. " I sniffed. "Akyat mo na yan sa taas."

He sighed and nod.

Bakit kasi ang hirap kalimutan ng nakaraan. I badly want to leave everything behind to start a new life. But every step I take to move forward, parang hinahabol ako ng nakaraan. My mom crying and begging then dad leaving us behind to have a family that he want.

"Mommy?" Yumukod ako para makita ang pamilyar na mga mata ng anak ko. She was looking at me whilst pouting her lips slightly.

I smiled. "Why baby?"

Nilaro niya ang kanyang mga daliri at nag-iwas ng tingin sa akin. "Bakit hindi ko na nakakasama si Daddy. Dati naman siya ang lagi kong kasama?"

Napabuntong hininga ako saka lumuhod para maharap siya. I held both of her arms and looked at her straightly. "Baby, kasi may mga bagay na dapat gawin si Daddy kaya ganun."

She shrugged but her smiles never leave her lips. I chuckled before pinching her cheeks. "Always remember that I love you, okay?"

"I love you too, Mommy," she sweetly said before I stood up and carry her in my arms.

"Let's go to sleep na. It's late." I said as I glance at the clock.

She nodded and yawned.

I walked towards the staircase. Nakasalubong ko pa si Royce pababa ng hagdan. He signalled that he will wait downstairs kaya napatango na lang ako.

Nang mailapag ko na si Kennedy sa kama ay mahimbing na ang kanyang pagtulog kaya ibinalot ko na lang s'ya sa kumot para di masyadong lamigin at pinatay ko na ang main light ng silid bago buksan ang lamp shade na nasa bed side table ng kama na hinihigaan niya. I kissed her forehead before going out to her room.

Nang makababa ng hagdan ay nakita ko si Royce na prenteng nakaupo sa couch. He crossed his legs as he lean his back on the back rest of the sofa.

Nang makita niya ako ay agad siyang tumayo at saglit na tumingin sa kanyang relong pambisig. "I'll get going."

I flinched before I pursed my lips. "Sure. Ingat ka."

He smiled and nodded. "For you, I will. Sasagutin mo pa ako eh. " I rolled my eyes. Lumapit na ako sa kanya para itulak siya palabas ng bahay.

Habang ginagawa ko yon ay natatawa siyang nagpapatulak din naman.

I don't know but tuwing kasama ko siya ay kusang gumagaan ang pakiramdam ko na parang wala na akong problema. Siguro dahil katulong ko siyang humanap ng kasagutan o katulong ko siya na resolbahin ang mga problema ko.

He makes me feel, he is my safe haven, the place where I can truly show how and what I feel. Siya lang bukod kay Khielve ang nagparanas sa akin ng ganoon.

Maybe, that's why I'd decided to gave him the chance that I know he deserves.

Nang hindi ko na makita ang sasakyan niya ay kusa nang humakbang ang mga paa ko papasok ng bahay pero natigil din at napatingin sa kalsada nang makita pa ang isang kotse na tumigil sa aming harapan.

Marahas ang pagbukas ng pinto at napakunot ang noo ko nang makita kung sino ang bumaba.

His hair was messy as how his eyes were fluffy. Hindi na siya makatayo ng maayos kaya nakasandal na lang siya sa kotse niya para sa suporta. Pinipilit niyang tumingin sa akin nang diretso at natatawang lumapit sa akin. Pagewang-gewang pa ang kanyang paglalakad kung kaya ako na ang kusang lumapit sa kanya.

Mabilis kong naamoy ang alak sa katawan niya nang makalapit.

"Anong problema mo?" I asked kahit na alam kong wala akong makukuhang matinong sagot.

"Daddy my ass," papungas-pungas na saad niya. "Ako dapat yun. Ako lang dapat yon," bulol na saad niya habang pinipilit na ituro ang sarili kahit na yakap-yakap ko siya para hindi matumba.

He hugged me tightly. Ramdqm ko ang pamamasa ng balikat ko habang yakap niya ako. "Ganoon mo ba kaayaw na kaya pati karapatan ko sa kanya ibinigay mo sa iba?"

My eyes begun to water as I heard how broke he was. Kusang humihigpit ang yakap niya sa akin na parang ayaw akong pakawalan. My heart flattered as I felt his lips touched my shoulders. Ramdam ko ang init ng hininga niya nang mamalagi ang labi niya roon.

Khielve can't you see? We are not for each other. You have Vlaire now. You don't need me. Kahit na pinagpipilitan mong hindi kayo, alam kong gusto ka n'ya at alam ko rin na kahit papaano may halaga siya sa 'yo. Kung hindi mo ko nakita, sigurado ako na mas mamahalin mo siya kaysa sa akin.

Pinilit niyang ilayo ang katawan niya ng bahagya. His calloused hands touched and caressed my cheeks-wiping the tears that fell from my eyes. Pinipilit n'yang tumingin ng diretso sa akin sa kabila nang hirap niya dahil sa kalasingan. He slightly pursed his lips as his eyes slowly goes down to my lips. He pushed himself to me as his lips brushed mine. Kusang tumambol ang dibdib ko habang nararamdaman ko ang labi niya sa akin.

I even taste the alcohol he take as his lips touches mine. Uhaw ang paraan niya nang paghalik ngunit naroon pa rin ang pag-iingat na para akong isang babasaging bagay na dapat pagkaingatan. His lips brushed gently as I finally closed my eyes to answer his kisses. His free calloused hand make it's way to mine para madala sa kanyang batok habang ang isa naman ay patuloy sa paghaplos sa aking pisngi.

Ramdam ko rin ang pagbilis at paglakas ng tibok ng dibdib niya dahil sa isang kamay ko na nakatuon doon.

Ilang minuto naglapat ang aming mga labi bago niya ito pakawalan. I am catching my breath as he landed hos forehead to mine. Dumilat ang kanyang mga mata at dumiretso sa akin. Ikinulong niya ako sa kanyang mga braso kaya ramdam ko ang init ng kanyang katawan.

"Please, come back to me,"nanghihinang saad niya na parang ang sagot ko ang magbibigay muli ng lakas sa kanya. "Let me claim my rights. Let me love you and captured my moments with you."

Ang hirap pakalmahin ng puso ko habang nakatingin lang ang mga mata ko sa kanya.

Mariin kong ipinikit ang mga mata ko habang pasimpleng kinukurot ang aking sarili para magising.

You had your decision, Kelsie but why can't you say it out loud?

***
To be continued...