Kabanata XXVI

I groaned as I felt wet kisses planted on my cheeks. Slowly, I open my eyes and my smiles automatically arose as I saw Kennedy who was sitting on my tummy.

"Goodmorning Mommy!" she greeted before laying on my chest.

I chuckled and kissed his temple. Pasimple akong tumingin sa orasan at nalamang alas syete pa lang umaga.

Pasimple kong ginala ang mata sa paligid-tinitignan kung sino ang kasama n'yang magtungo sa aking silid.

I overslept. Last night was a rollercoaster ride of emotions for me. Hindi ko maintindihan ang aking sarili. Masaya ako na wala na siya sa bahay na 'to pero may parte sa akin na nasasaktan dahil sa ikalawang pagkakataon ay iniwan niya muli ako.
That's why I don't believe on boys saying how faithful they are.
I don't believe that statement. The word faithful is not suited for them. Maybe, loyal but not faithful. Magkaiba 'yon.

"Mom,lolo ko pa ba 'yong kausap mo kagabi? " I still believe before sighing.

Mabilis niyang inalis ang pagkakasandal niya sa aking dibdib at tinignan ako. "Bakit po siya umalis?" malungkot na tanong niya. "Malungkot tuloy si Kuya, "dagdag pa nito.

She crawled down from my bed before directly walked on my vanity mirror. She smiled in front of it and chuckled as she saw her wacky poses.

Sinanay ko talagang Kuya ang itawag niya kay Ashton dahil ang medyo malapit lang din naman ang kanilang edad at hindi rin maganda kung Tito ang tawag niya rito.

I smiled whislt watching her. Kinuha ko ang suklay na nasa bed side table ko para sa kanya. I walked towards her and combed her hair whilst taking a glance at her worried expression everytime. "Yes, he is your grandpa, okay?"

She screaming her excitement out. Natigil ako sa pagsusuklay ng mahaba niyang buhok nang bigla siyang humarap sa akin. "Talaga? "she asked with her twinkled eyes. Wala akong nagawa kung hindi tumango. "When can I meet him?"

Siguro ay nakaya kong ilabas sa pinagtataguan si Ashton at ipakilala sa kanila pero hindi ko hahayaan na makilala nila si Kennedy. Kennedy will remain mine, no matter what.

"In time baby, "safe kong sagot dito. I don't know but I don't care about what my expression is. She just nodded and busied herself again looking at mirror.

Her smiles looks radiently happy making me pinched her nose. Nasa likuran lang niya ako habang tahimik ko siyang pinagmamasdan. Her hooded eyes, not so chinky cheeks whilst her fair skin-walang pag-aalinlangan na makikilala kung sino ang kanyang ama na iniiwasan kong mangyari.

He is happy now and I don't think I can let Vlaire experience the pain I had felt. I can't deny the fact, she will remained as my sister.

Maybe I was angry but as I watched the pain and hatred of Ashton, I realized that we shouldn't felt that towards him. He was a good father for me before this chaos happen. But I'm not yet ready to face him without pain and anger. Time will just flow and I hope this anger will vanished and flow together with the time.

"Mom." Napatingin ako agad kay Kennedy na nakayuko ngayon. Kusang bumigat ang dibdib ko nang madinig ang kalungkutan ng tinig niya.

"Why baby?" I asked carefully.

She indulged herself on the vanity mirror before looking at me with a small smile crept on her lips. "Why Daddy isn't here?" she innocently asked.

Tumahimik ang buong paligid, ang tanging ingay na mula sa aircon ang nagbibigay ingay roon.

Nang wala siyang nakuhang sagot mula sa akin ay tuluyan na siyang umikot upang mapaharap sa akin. She held my hands making me looked at her. Her eyes have many questions that I don't think I can answer for now.

"I want daddy to stay with us, " mahina niyang saad.

My heart aches at what she said. I slightly lean towards her before caressing her hair. "Do you want Daddy here? "

She excitedly nodded. "Yes, yes! I want Daddy Royce here."

Hindi ko alam ang aking mararamdaman. She knows that Royce isn't her real father but Royce said that he can be their father figure.

My heart hammered, kusang bumagsak ang mga mata ko sa sahig-hindi makatingin sa kanya. "I mean your real father, " mahina man ngunit alam kong nadinig niya.

She stiffed kaya naman mabilis kong itinaas ang mga mata ko sa kanya. Her excitement was gone. "I don't know, "impit na saad niya. "He didn't want me naman," dagdag pa nito.

Mabilis na humapdi ang aking mga mata kung kaya mabilis at sunod-sunod ang pagkurap ko para mapigilan ang pagbabadya nito sa pagtulo. "He will loves you," sinsero kong saad.

"But why isn't he here?" Doon ako napipi. Alam ko naman na kahit napupunan ni Royce ang father figure na yon ay mayroon siyang gustong maramdaman.

"Baby-" she kissed me on my cheeks, hindi na tuloy ako nakapagsalita. Nagulat ako nang makitang may ngiti na muli ang mga labi n'ya habang nakatingin ulit sa akin.

Marahan ang ginawa n'yang pagtalon para makababa sa upuan na kanyang inuupuan saka ibinalot ang aking bewang ng maliliit niyang braso. "I don't want to stress you out... I love you, Mommy."

My cheeks automatically burned and I beamed as I hugged her thin body.

"'Di ba kami pwedeng sumama riyan? "Mabilis at kapwa kami napatingin sa pinto kung saan naroon ang pinanggalingan ng boses. Ashton is on Royce's arms whilst his arms folded on his nape. Kapwa sila nakangiti. Royce is on his daily outfit while the kid on his arms is still wearing his night clothes.

'Di pa nila kami hinihintay sumagot nang maramdaman ko na ang kasikipan. Ikinulong kasi kaming dalawa sa kanilang mga braso.

Kunot- noo at pinipilit kong tanggalin ang braso nila sa amin pero mas lalo niyang hinigpitan.

My forehead wrinkled. Binalingan ko na ng tingin pero mabilis na pumintig ang dibdib ko nang makitang seryoso lang na nakatuon ang kanyang mga mata sa akin. Mahigpit pa rin ang kanyang pagkakayakap pero wala akong magawa para makawala.

It was tingling to feel his warm breath underneath my ear that's why I glared at him and stepped on his foot.

"Aray! Ouch!" ekstraheradong pahayag niya na nagparolyo ng aking mata.

Nabitawan niya ako sa mga bisig niya dahil hawak-hawak na niya ang kanyang mga paa ngayon gamit ang kanyang parehas na kamay. Ako naman ay nakahinga na ng maluwag dahil sa kakaibang naramdaman.

He then held my hand. Tinaasan ko s'ya ng kilay na nakapagpatawa sa kanya. "Let's go, " marahan niyang saad.

Nagpatianod naman ako ngunit kunot noo pa ring nakatingin sa likod niya. Ashton and Kennedy followed us on the back. "Where to? "

Saglit siyang bumaling sa likod para matingnan ako. Nasa labi na naman niya ang mapang-asar na ngisi. "Date!"

Mabilis ko siyang nahampas na nakapagpatawa sa kanya. Pinipilit kong alisin ang kamay niya sa kin pero 'di niya pinakawalan. "Nagluto na ako ng breakdast pagkarating ko,I'm sure nagwewelga na ang mga bulate sa tyan mo," he said whilst chuckling. "Baka pati yan sumabog katulad ng pagsabog ng ulo mo," he added.

I rolled my eyes. Binigay ko ang buong lakas ko para mahila ang kamay ko mula sa kanya. Nauna na akong naglakad palabas ng kwarto at bumaba para magtungo sa kusina.

***
To be continued...

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top