Kabanata XXIX
Mabilis kong iniwas ang aking mga mata sa kanya saka ngumiwi nang pabiro bago siya tinulak ng 'di kalakasan. "Puro ka kalokohan," I said without minding the heart that is now hyperventilating.
Pero natigil din ang aking pagtawa nang wala akong mabakas na kapilyuhan sa kanya. His eyes are looking at me greedily.
I sighed before diverting my eyes on the television. "Royce," I warned. Parang babala ko na rin yon sa aking sarili na huwag magpadala sa emosyon.
Ayokong makasakit. Kung magmamahal man ako muli, gugustuhin kong maramdaman yon na walang halong pamimilit.
Gusto ko,kung magmamahal ako ay puso kong kagustuhan 'yon, hindi dahil sa responsibilidad o utang na loob.
He brushed his face in frustration as he also brushed his hair and pursed it. "I know you are not ready yet... But I want to make sure that you know I always been in love with you," he whispered. "At katulad ng dati, handa akong maghintay hanggang sa mapatunayan kong mahal kita."
Bigla niyang hinawakan ang magkabilang pisngi ko-na naging dahilan kung bakit nabaling ang mga mata ko sa kanya. His eyes are expressive as usual. Parang isa akong mamahaling bato na ngayon niya lang nahawakan dahil sa nakikita kong admirasyon sa kanyang mga mata. As he cupped my face, he also gently caressed it down to my jaw making me close my eyes.
"Let me prove it to you. "Marahan ang bawat paglapat ng kanyang daliri sa akin. Ramdam ko ang intesidad ng kanya g mga mata kahit na nakapikit ang aking mga mata. "Please, " he whimpered.
I took a deep breath beforr having a courage to face his eyes. Halos gahibla na lang ang layo ng aming mga labi dahil parehas na nakalapat ang aming mga noo sa isa't isa. Marahan kong hinawakan ang kanyang mga kamay at iginiya ang mga iyon para bumitaw. Unti-unti ko ring nilalagyan ng espasyo ang aming mga mukha.
Makikita ko sa mga mata niya ang dissapointment pero nilabanan niya yon at ngumiti pa rin.
But even though that his hands are now miles away from my face, I didn't let go. Hawak ko pa rin ito nang bumaba ang kamay ko sa aking mga hita.
Puno siya ng pagtataka na nakatingin sa akin. His eyes are questioning me but I just answer it with a smile.
Marahan ang paghaplos ko sa likod ng kanyang palad at doon nilagi ang mata. "Basta ba hihintayin mo ko. "
Sa nakikita kong biglaang pagbabago ng ekspresyon niya ay parang gusto kong bawiin ang lahat. Gusto kong bawiin, na sabihing nagkamali lang ako. Na napangunahan ako ng emosyong hindi naman dapat.
Doon nanlaki ang mga mata niya habang nasa akin lang ang mga ito. Wala itong pakielam sa palabas na nangyayari sa telebisyon na hula ko ay naging dahilan lang niya para iwanan ako.
Nakangiti siya na halos abot tenga. His hands quivered. "Shit!" Di makapaniwalang saad niya.
Pinilit kong ipaling ang ulo ko para mawala yon sa isip ko. Kelsie Jermaine, he has another life now, you should start your own. In this lifetime, you can't be his lover. He will be always be your one that got away. Nasa harapan mo yung reality mo kaya dapat sa kanya ka na maging masaya. Sa kanya mo na lang ibaling ang atensyon mo dahil sigurado ka pa na walang sakit kang mararamdaman. Wala kang kaagaw.
I laughed hard at him dahil ang mga mata nito ay halos hindi na kumurap na nakatingin lang sa akin.
"Seryoso na yan?" excited na anas nito.
I fake a sad smile and shrugged my shoulders. "Wala naman akong choice, eh. "
Ganyan nga, you are better with him not with anyone else. Tsaka gusto rin siya ni Ken bilang daddy.
Mabilis na nawala ang abot-tenga niyang ngiti at ningning ng mga mata. Bumagsak din ang kanyang balikat at bahagyang napanguso. I chuckled as I pinched his both cheeks.
Mabilis na nakitaan ng epekto ang pagkurot ko dahil na rin sa kanyang pagiging mestiso.
I sighed and gaze at him seriously. "Seryoso ako..." saad ko. "I want to be free again. I want to love again."
Kitang-kita ang saya sa mga mata niya. Just wait,Royce. I wanna give you the heart I was protecting from pain years ago.
Dahan-dahan akong bumaba sa hagdan habang nagkukusot ng mga mata. Di ko namalayan na nakatulog muli ako habang nanonood ng netflix. Wala nang bakas ni Royce sa aking silid nang magmulat ako ng mga mata kung kaya tinahak ko na rin pababa nang maayos ko na ang silid.
Early afternoon na nang ako ay magising muli kaya di na kataka-taka na madinig ang malalakas na paghalakhak at normal na ingay pagkababa ko pa lang. Inilibot ko muna ang aking mga mata sa buong silid-tanggapan ngunit marahan ang ginawa kong paghakbang papuntang dining area nang makitang wala roon ang mga taong gustomng makita.
Royce has an ear to ear smile as he was cooking. He is topless underneath his clean white apron. Kita at nakadepina ang mga muscles na nasa kanyang mga braso habang naghahalo ng lutuin. Nasa tabi niya si Ken na nakakulay pink na apron habang hawak nito ang dalawang platito na may lamang chopped onions and garlic. She is her daddy's assistant whilst Ashton was lazily watching them. Nakatuon ang kanyang kamay sa lamesa-nakatukod ang baba roon.
"Dali, I'm hungry!" Di pa 'to nakuntento at pinatunog ang baso na nasa harapan n'ya.
Kennedy gaze on him, kunot ang noo na nakatingin dito. She was now holding the ladle and pointed it at Ash. "If you can't keep your mouth shut, just leave!" matinis ang boses nito.
Ash crossed his arms and scratch his eyebrow slightly. "I'm hungry!" he howled. "Nasaan ba kasi si Ate?"
Royce chuckled before facing him. "She is asleep, resting because she had a very hard time taking care of the both of you," he said accusingly.
Mula rito ay makikita ko ang pagtulis ng nguso ni Ken habang naparolyo na lang ng mata si Ash habang 'di makapaniwalang nakatingin kay Royce. "She loves us, she will never get tired taking good care of us. "
Mabilis akong tumakbo palapit sa kanila nang madinig ang pagkabasag ng boses ni Ashton. His eyes are huffed and blurry because of the tears.
I hushed him as hugging his body. I glared at Royce who was laughing so hard now.
"Funny!" he teased. "Mr. Ashton is a cry baby."
***
To be continued...
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top