Kabanata XL

My forehead automatically wrinkled as I read his message. What the fuck is wrong? Anong karapatan niya na hindi ako siputin?

Marahas akong tumayo sa aking pagkakaupo at padabog na tumayo sa inuupuan. Nasa akin na nag lahat ng atensyon pero dahil sa init ng ulo ko ay hindi ako tinablan ng hiya.

How dare him! Siya itong nag-aya tapos pinag-intay pa ako rito tapos sa huli hindi pala ako sisiputin!

Padabog kong sinarhan ang kotseng dala-dala at kunot-noo pa ring binuksan ang makina ng kotse at nagsimula ng magmaneho.

I rolled my eyes as my phone beep signaling that I recieved a message. Saglit kong tinignan ang screen ng cellphone ko at binasa kung kanino nanggaling ang message. Masama kong binabalikan ng tingin ang cellphone ko nang mabasang galing sa kanya.

Tapos ngayon ay hihingi-hingi s'ya ng sorry dahil late na umuwi. Huwag na siyang bumawi! Nakakainis!

Dahil sa inis ko ay mabilis akong nakarating sa bahay. Siguro ay nasa loob lang si Kennedy at Ashton. 'Di rin naman ako natatakot na iwanan sila rito dahil nandito naman din si Manang para tumingin sa kanila.

Dahan-dahan akong bumaba mula sa aking sasakyan saka diretsong naglakad papasok ng bahay.

Mas lalong nadepina ang guhit ng aking noo nang pagbukas ko ng pinto ay walang kailaw-ilaw ang bahay. Because of the thick curtains, thr house looks dark when all the lights, especially the main chandelier that hanged are out. Dahil sa dilim ng kabahayan ay pakapa ko pang hinanap sa dingding ang switch at ganoon na lang ang panlalaki ng mata ko nang sa sandaling buksan ko ang ilaw ay nakahilera ang tatlong kasambahay kasama si Manang sa aking harapan.

Taka at paminsanan pang bumabaling ako kay Manang, asking for answers. Bakit ang weird nila.

"Nasaan po ang mga bata?" I asked after turning on the switch.

Kapwa pa sila mga nagtuturuan at naitulak pa ng di sinasadya si Manang na naglapit sa kanya sa akin. "N-nasa garden, K-kelsie."

Kahit puno na ng pagtataka ay isinawalang bahala ko na lang yon at nagsimulang humakbang patungong garden area.

I saw Ashton and Kennedy on their normal state kaya nawala na nang tuluyan ang kaba ko na baka may nangyaring masama.

They are wearing their usual clothes but it's a bit different because there's no touch of different colors but white.
Ano bang meron? May burol ba? May namatay?

"What is this? " salubong na tanong ko kay Kennedy nang tanggapin ko ang rosas na hawak niya.

She smiled and acted that she zipped her mouth. Kaya bumaling ako kay Ash sa pag-aakalang may makukuha akong sagot pero wala rin.

These kids learned a lot huh. I smirked secretly on my thoughts. Ano kaya ipinakain noon sa dalawang 'to at napasunod niya ng ganito kabilis.

Napatingin at gumala ang mga mata ko sa buong paligid. The garden looks surreal. Parang kakatapos lang ng pag-shoshoot sa isang scene ng disney movies dahil sa ayos at gayak ng garden. There are crepe papers na nagsilbing dekorasyon sa buong lugar. The paper butterflies are hanging onto it. Whilst having miniature stage in front. May mga pekeng rosas pa na ibinaon na parang totoong-totoo kaya ngayon ay parang nasa gitna ako ng mga rosas habang hindi pa rin makapaniwalang nakatingin sa paligid. Sa huli ay bumaling ang mga mata ko sa mini stage na nasa harapan nang may madinig akong nag-strum ng gitara.

Then there I saw my man who was smiling whilst holding his guitar. Nakaupo ito sa isang monoblock chair na nilagyan din ng kaartehan kaya parang naging trono ng isang hari. Sa tabi niya ay may isang lamesa at nakapatong doon ang isang handmade crown na parang nakikita ko lang din sa disney movies.

105 is the number that comes to my head
When I think of all the years I wanna be with you
Wake up every morning with you in my bed
That's precisely what I plan to do.

Nagsasalita ang mga mata niya habang nasa akin lang nakatutok. Kitang-kita ko mula rito kung paanong pinalalakas niya ang loob niya para 'di mabasag ang boses.

The instrumentals of the song begun and this time, he stood up from his sit. Marahan at dahan-dahan siyang naglakad palapit habang ang mga mata ay nasa akin pa rin.

And you know one of these days, when I get my money right
Buy you everything and show you all the finer things in life
Will forever be enough, so there ain't no need to rush
But one day, I won't be able to ask you loud enough.

H stopped mid air. Huminto rin  ang mga paa niya sa mismong harapan ko at ngumiti sa aking harapan at natawa. He inhaled deeply and roamed his eyes around kaya 'di ko mapigilang di siya gayahin. Nawala ang tugtog at mga palakpak ng mga tao sa paligid. All I ca hear is his loud heartbeats together with mine.

All eyes are on us, having a smile and cheering. He held my hand and lean forward that made my lips gasped in shocked. Konting-konti na lang ang distansya sa pagitan naming dalawa kaya bahagya akong napalayo pero 'di niya hinayaan at hinapit ang bewang ko palapit sa kanya.

Mas inilapit niya ang bibig niya sa akin at napunta sa aking tenga. I'll say, "Will you marry me?" pabulong pero pakanta niya pa ring tanong.
I swear that I will mean it
I'll say, "Will you marry me?"
Singing..

Oh, yeah

When the instrumental starts again, he held my hand and kissed my knuckles. Ako naman ay 'di pa rin makapaniwalang nakatingin at pinapanood ang bawat galaw niya.

How many girls in the world can make me feel like this?
Baby, I don't ever plan to find out
The more I look, the more I find the reasons why
You're the love of my life

You know one of these days, when I get my money right
Buy you everything and show you all the finer things in life
Will forever be enough, so there ain't no need to rush
But one day, I won't be able to ask you loud enough

"Sabi ni Mommy dati na kapag may gusto ako, isigaw ko sa mundo." He chuckled as his eyes diverted to his mom who was watching him. "Kaya gagawin ko na."

Lumapit ang mukha niya sa tenga ko. Nanlalaki ang mga mata ko at handa ng takpan ang tenga ko dahil baka nga sumigaw siya. I'll say, "Will you marry me?"
I swear that I will mean it
I'll say, "Will you marry me?" iba ang aking naramdaman. He was smiling whilst singing quietly on behind my ears.

And if I lost everything
In my heart, it means nothing
'Cause I have you
Girl, I have you
To get right down on bended knee
Nothing else would ever be better, better
The day when I-

I'll say, "Will you marry me?"
I swear that I will mean it
I'll say, "Will you marry me?", yeah

I'll say, "Will you marry me?" (The day I get on my knees)
I swear that I will mean it
I'll say, "Will you marry me?" (And what you do me, baby?)

He held my both hands and guided them to surround on his neck. Nakangiti lang akong nakatingin sa kanya habang kumakanta siyang may ngiti rin sa labi.

Got me singing

Got me singing

Would you marry me, baby?

105 is the number that comes to my head
When I think of all the years I wanna be with you
Wake up every morning with you in my bed
That's precisely what I plan to do

As the song finishes, nakatanggap siya ng mga palakpak galing sa mga tao na nanunuod. Nag-pogi pose pa siya sa kanila na nakakuha ng halakhak at batok sa akin.

He pouted and sighed. "Ito na..." He laughed and gently caressed my hands. He fake a cough and smile. "All my life since high school is to become sought photographer. Gusto ko kasing makunan lahat ng milestones na kasama ka. Gusto ko ako mismo yung gagawa nun." He sniffed and gently wipe the side of his eyes. "I want to captured my moments with you, from your laughs, candid shots, and even you with your hospital gown and the baby you carries," he said. "I want you to  be the model that exclusively for me... So please, gave me the priviledge to call you mine forever..." He knelt his one kneel in front of me after he took of the ring from it's box. "Ger the ring if that's a yes...but  close the box if no."

My eyes are having its own waterfalls. Marahan kong pinaglandas ang thumb ko para matuyo ang luha sa mukha ko. Tumango ako habang nakatingin sa kanya.

"I want words, honey, " he demanded.

"Yes...Yes I'll marry you."

He smirked and signalled people on my back.

Mabilis nila akong hinila palayo kay Khielve at nanlalaki naman ang mata ko ng suotan nila ako ng belo.

"A-ano to? " naguguluhan kong tanong.

Vlaire smiled and winked. "You will have him as your husband today."

Wtf!

***
The end...

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top