Ang magaspang na mga buhangin ang nagbibigay sa akin ng ideya na buhay pa ako.  May pakiramdam.

The sea breeze blows making me close my eyes to take a deep breath. Napapangiti na lang din nang mahagip ng pang-amoy ang maalat na dagat.

"Kelsie!" Napapikit ako nang mariin at inip na binalingan ng tingin ang lalaki na humahangos na papalapit sa akin.

I have to engulf the little lump that was slowly forming on my throat as I faced him and smile.

You better keep off yourself, Kelsie kung ayaw mong bumalik at malugmok na naman.

"Hmm?"

Nakatutok lang sa akin ang mga mata niya, seryoso ang makikitang ekspresyon sa mga mata niya habang naglalakad palapit sa akin. "Why are you doing this?"

My eyes stared at him whilst having a smile on my face. Bahagya kong iniling ang aking ulo simbolo na hindi ko maintindihan ang kanyang sinasabi. "I don't have a slightest idea of what are you talking about."

Sarcastically, the corner of his lips arose. His eyebrows barely billowed. "Really?"

Pinagdikit ko ang aking mga labi saka inilagay ang aking parehong kamay sa magkabilang bewang bago ako tumango."Hmm, yeah."

Makikita ang pagbabago ng kanyang ekspresyon nang maglakad muli ito palapit sa akin—kinain ng malalaki n'yang hakbang ang distansya naming dalawa. His half huffled eyes were staring at me. His hands reached mine before gently caressed the back of it. "Kung ano man ang pinaplano mo, please... Stop already."

Napapatawa na lang ako sa isip ko habang nakatingin ako sa mga mata niya. His eyes were like stopping me to do some nasty things that could probably hurt his princess.

Hindi Khielve, kung ano man ang gawin ko, sa tingin ko kulang na kulang pa pambayad sa nawala sa akin at sa mommy ko.
I inhaled deeply and drastically loosen his grip on mine. "Kung ano man ang plano..."Titig na titig ang mga mata ko sa kanya. "Akin na lang 'yon," malamig kong saad bago tumalikod at naglakad na palayo sa kanya.

"Kelsie you knew how I felt for you," he gently said trying to reached for my hand but I never allowed it.

Napapikit ako nang mariin at saka bahagyang minasahe ang aking noo. Ilang segundo akong nasa ganoon posisyon bago ako humarap sa kanya na may ngiting nakaukit sa aking labi. "Khielve... " Titig na titig ako sa kanyang mga mata. "Iba na kasi yung mundo mo sa mundo ko..." I smiled weakly. "kaya kung anong me'ron tayo noon, we better keep that in the past, " dahan-dahan ko pang sambit.

His eyes glued on mine. Tinitignan at pinapanood ang bawat ekspresyon ng mukha ko bago siya bumuntong hininga,inilagay pa ang parehong mga kamay niya sa magkabilang bulsa ng beach shorts na suot n'ya. Nawalan ng buhay ang mga mata niya habang nasa akin. "Iyon ba talaga ang gusto mo?" he sarcastically asked. Hindi niya nilulubayan ng tingin ang mukha ko kaya tumango ako sa kanya bilang sagot.

Maaga pa lang Khielve dapat alam na natin na dapat nang ihinto 'to. Hindi lahat ng pagkikita ay nangangahulugan ng ikalawang pagkakataon.  Minsan, it is to give chance for closure and reassurance.

"Pero hindi iyon ang gusto ko... " The corner of his lips curved up as he watched how mine slightly parted and my eyes widen. "Kahit kaylan hindi iyon ang magugustuhan ko."

Kung hindi mo maintindihan ang pasya ko at hindi ka lalayo kahit anong pagtutulak ko, mas mabuti pang umalis at magpakalayo-layo sa 'yo.

Gumuhit ang ngiti sa aking labi nang makita ko si Tita na abala sa paghahalo ng kanyang niluluto. I suddenly missed my mom making me stalked towards her and hugged her from behind. Itinukod ko ang baba ko sa kanyang balikat at saka sinilip mula roon kung ano ang putahe na kanyang niluluto.

She has a beautiful smile on her face and glance at me for a second before gazing back to her dish. "Caldereta." Marahan siyang kumuha ng maliit na bahagi ng karne saka saglit na inihipan at tinapat sa aking bibig habang may ngiti sa labi. "Your favorite," she said as I chewed the food.

My face was light as my smile never leave my lips as she watches me chew every morsel of the food.

Humarap muli siya sa kalan saka pinatay ang apoy na naroon bago humarap ulit sa akin.

Naalala ko ang aking nasa isip kung kaya ako nagpunta rito. I took a deep breath as I clasped my hands together. I pursed my lips before biting the upper lip. "Tita."

Bumaling siya sa akin habang bitbit ang kaldero na may lamang ulam. Sge gracefully step towards the dining table and place it in the middle of it. "Bakit?"

Hindi ako kumibo bagkus ay pinakatitigan ko lang siya.  Nagtataka siyang bumaling sa akin nang walang makuhang sagot mula sa akin. Nangusap ang mga mata niya saka lumapit sa akin bago niya hawakan ang aking kamay ay iginiya palapit sa lamesa. "May problema ba?"

"Tita, handa na ako." 'Di ko mawari kung ilang buntong hininga ang kinailangan ko para sabihin ang katagang iyon.

Alam ko na kaya ko ng pakiharapan siya. Napatunayan ko 'yon nang makita ko si Khielve na parte rin ng aking nakaraan.

Alam ko na nagulat siya sa aking pasya. Nawalan ng ekspresyon ang mukha n'ya, she stood up and looked at me in disbelief. I knew that like me, she was healing her broken heart. "Bakit biglaan naman yata ang desisyon mong 'yan, hija?"

Bumaba ang tingin ko sa kaldereta na nasa akibg harapan. Nilagyan ko ng kaunting ulam ang pinggan na nasa aking harapan saka simpleng ngumiti sa kanya. "I guess, it's time to move on and looked forward."

"Or you just want to run away?" Lihim akong napalunok sa simpleng paglalahad n'ya ng katotohan pero hindi ko rin iyon pinahalata.

I smiled weakly. "Gusto ko na pong harapin lahat, Tita," I said. "I want to fight for my mother's rights."

She tilted her head lightly as her brows furrows. "What are you talking about?"

Wala ring alam si Tita sa ginawa ng asawa ng kapatid niya.

"Nung umalis daw tayo, ilang araw pa lang sumulpot si Daddy kasama yung bagong pamilya niya and he stays on mom's house." Sa paraan ng paghahawak niya ng sandok ay alam kong sobra na ang galit na nararamdaman niya.

"Anong karapatan niya para patirahan sa kabit niya ang bahay ng kapatid ko?" maanghang niyang tanong.

I put my hands on her. I even caressed the back of it to let her calm. "Sana maintindihan mo Tita kung bakit ko gusto bumalik. "

She sighed and slowly nodded her head. "Fine, I just take a call and we're ready to leave," malamig na saad niya.

Napaukit ang ngiti sa labi bago sumubo ng kaunti at masaya siyang nginitian. "Thank you, Tita. "

She just chuckled and slightly ruffled my hair. "I promised your mom to take care of you."

I am in my last luggage as I roamed my eyes on my room. This room,  witness every pain, every tears and every little achievements that I'd had for the past five years.

But my eyes landed on the door as it briefly opens. Nakita ko sa pintuan si Betty at Selene ma humahangos habang hawak pa nito ang pinto nang mabuksan.

"Sis!" Lumapit ang mga ito sa akin at saka iginiya nila ako paupo sa aking sariling kama.

"Totoo ba na aalis ka na? "malungkot na tanong ni Selene habang hinahaplos ang sariling t'yan na medyo kita na ang umbok dito.

Betty on the other hand was throwing daggers on me making me chuckled a bit and teasingly hit her head. "Sno ba namang tingin yan, Bet! " I hissed.

She rolled her eyes and crossed her arms around her chest. "Nag-ipon ka ng kaaway rito, tapos kami rin pala ni Selene ang sasalo!"

I laughed. "Eh 'di sabihan mo sila na magsabunutan na lang kami through online, " mapagbiro kong saad.

She hissed and pinched my cheeks. "Ewan ko ha! Pero bwisit ka pa rin!"

"Paano ka pa magiging ninang ni Baby Summer?" malungkot na saad ni Selene.  Nakababa ang tingin niya sa mga luggage ko na nasa lapag ng kama.

Nagkatinginan kaming dalawa ni Betty at sabay na napabuntong-hininga. "'Di naman ako mamamatay Selene, dadalaw rin ako sa inyo kapag naayos ko na kung anong problema sa Manila, " kahit naman palaaway ako, may tinuturing naman akong kaibigan sa pananatili ko rito.

"Yung daddy mo ba?" puno ng pag-iingat na tanong ni Betty.

Kita ko ang unti-unting pananalubong ng kilay niya. Namumula na rin ang kanyang mukha habang nakatingin sa akin. "Alam mo shit yang tatay mo!"

My eyes widen. 'Di ganito magsalita si Betty.  Sa aming dalawa ay siya ang laging mahinahon.

"Ang kapal ng mukha niya! Binuntis niya at pinakasalan ang mommy mo tapos ano? Sasama sa iba!" galit na galit na saad nito. Kinuha niya ang stuff toy bear na maliit at iyon ang pinagdiskitahang suntuk-suntukin.

Nagkatinginan kaming dalawa ni Selene saka natatawang lumapit sa nanggangalaiting si Betty.  Umupo ako sa kanyang tabi at marahang hinaplos ang kanyang likuran. "Kalma Bet ang altapresyon mo," natatawa kong saad.

Umupo naman sa isang gilid niya si Selene saka hinaplos-haplos ang buhok nito. "Naku, kung tataas ang dugo mo, ma-stroke ka at wala akong katulong sa pag-aalaga kqy Baby Summer," hanggang ngayon ay malungkot pa rin ang boses niya.

Tumaas ang kilay ko at itinukod ang parehong kamay sa kama ko.  "Yeah, kung mamatay ka,dapat patay agad para walang pahirap kay Aling Berna,"

Inis at nagdadabog na pinunasan siya qng mamasa-masa niyang mga mata. "Mga basag kayo sa drama, alam ninyo yon? "

"Eh kasi naman 'di mo bagay!" Inagaw ni Selene sa kanya ang hawak niyang bear saka pabatong hinagis sa mukha niya.

Betty hissed and looked at me seriously. "Basta kung kailangan mo ng back-up o kung may problema tawag ka lang, 'kay? " I nodded and smile.

In my five tears stay here, I knew her being the most sincere person I know.

Kunwaring inis akong tumango at saka bahagya rin namang ngumiti. "I'll miss you, too!"

They hugged me making us stample on my bed. "Mamimiss ka namin! Sumulat ka ah!" Betty teasingly said as she fake her cries.

"Sira!"

Sabi nga nila kung may nawala, may darating din naman. Mom had gone and maybe she leave this two to me for her replacement. Pero sa ngayon, kailangan ko muna rin silang iwan para naman sa sarili ko at sa Mommy ko.

***
Itutuloy...