"You bitch!" Napatigil ako sa aking pag-aayos ng beads nang biglang hablutin ni Misty ang aking braso.
Shit! Nakita ko pa ang pangangalas ng halos kalahati na sa naayos ko dahil sa nabitawan kong pisi ng bracelet na ginagawa ko.

I glared at her and slapped her hand making her to let go of mine. "Ano na namang problema?"

She smirked and looked at me from head to foot. "Are you really worried for Conor's wife or you just want him for yourself?" maangas na saad niya.

I sighed, and arc my brows even more. Alin ba ang hindi niya maintidihan sa punto ko? Well, I'm sure that she knew that her beloved boy came into my house last day and asked me again about his proposal kuno. Sa dami ba naman ng marites sa panahon ngayon, madali lang makarating ang balita kung may isang nakakita sa eksena kahapon sa bahay.

"So, alam mo na?  Narinig mo na ang kwento na pumunta si Conor sa bahay ko?" I smirked as I saw her pained expression. But I know that I should go on. Besides,she will not stop being delusional if I don't wake her on her 'beautiful'dream.

"Mang-aagaw!"She just standing beside me while giving me a dagger-eye look. "Akin siya!"

"Talaga ba?" natatawa kong saad. Tuluyan ko ng binitawan ang hawak kong accessory. "Wala naman akong nabalitaan na naghiwalay sila ng asawa niya at kinasal sa 'yo." I acted like I'm surprised.

"Misty, sa ating dalawa, ako ang gusto niya simula umpisa." I stated.

"Pero hindi mo tinanggap noon,'di ba?  Kaya bakit mo inaagaw ngayon sa akin?" Lumandas ang isang patak ng luha sa pisngi niya pero hindi ako nahabag dahil ang taas pa rin ng tingin niya.

"Hindi ko aagawan sa'yo ang titulo ng pagiging kabit ni Conor Santibanez." I stated the fact. "Ako ang naunang nagustuhan pero hindi ko tinanggap kaya ikaw ang pinormahan, kahapon, nasaling ko yata ang ego niya dahil akala niya lahat ng babae makukuha niya dahil sa apilyedo niya. He asked me again to be his lover and I declined." Hindi ko na alam kung ano ang sinasabi ko. I am just pissed, may hinahabol kaming deadline tapos manggugulo siya na akala mo napakaimportante para sa akin ng Conor niya.

"Sinungaling! You seduced him! Alam mo, kunwari galit ka,  pero nasa loob pala ang kulo mo!"

I sighed and arc my brows. "Kanino mo na naman nakuha ang chismis na yan?" inis na tanong ko. I'm not interested at Conor. "Pwede ba Misty, grow up! I told you my side of story but you are so blinded by that make-up story you believed in."

"Bakit ba hindi ka na lang lumaban ng harapan? Kaysa naman palihim mong nilalandi ang boyfriend ko!"Inis niyang hinaklit ang braso ko kaya pabalya akong napaharap sa kanya.

Lalapitan na sana ako ni Betty but I signalled her to stop that she willingly obliged.

Tumaas ang kilay ko sa sinabi niya at ngumisi sa harapan niya. "May asawa na ang sinasabi mong boyfriend mo,hindi ba? "

"Pwede ba Kelsie! Huwag ka na magkunwari. Alam ng lahat na gusto mo lang yung posisyon ko!" Natatawa niyang saad saka tinignan ako mula ulo hanggang paa. "Huwag ka na magkunwaring mabait at santa. "

I pursed my lips as I inhaled deeply. Tumingin ako sa lamesa kung nasaan ang mga beads na pinagkakaabalahan ko tsaka inis na inilayo ang mga beads at tali na hawak ko kanina sa akin. "Wala akong pakielam sa kung anong tingin mo o ng mga tao rito!" I stated. "I just wanted you to see that Conor is a type of guy who can changed his other woman because he is a lowclass jerk and will not mind the emotional pain that it will bring to you or to his wife."

Alam ko. Alam na alam ko na inggitera lang ako sa paningin nila.  What should I be envied of?  Being the other woman?

Pero gusto ko pa rin na makita ni Misty kung anong klaseng lalaki ang pinag-aalayan niya ng prinsipyo at worth niya. He isn't even worth it to fight for, well, if he changed, then maybe, his wife can do the fighting for her husband.

She huffed her eyebrows and smile saka niya pinagkrus ang mga kamay at tinignan ako ng 'di makapaniwala. "Oh really! If I know you are just being envious because I am his other woman not you. "

I acknowledged that she doesn't have a brain to think and being irrational for my reasons but I already told her about my views on yesterday's chismis kaya okay na 'yon.

I bit my lowerlip but my smirk escaped my lips. What kind of mindset is that?  Envy? Inggit? Talaga? Sa kanya?

Sino bang matinong babae na maiiggit sa kabit? Dahil ba sa pangalan ni Conor kaya niya naisipan ang lahat ng 'to. Well for me, mas nakakainggit ang mapunta sa lalaki na kaya kang mahalin through your ups and downs.  Mas nakakainggit na magkaroon ng lalaki na mananatiling tapat sa 'yo sa kabila ng pagkukulang mo. Mas nakakainggit ang taong ipaglalaban ka, mamahalin ka ng buong- buo at hindi lang pangkama ang gusto sa 'yo! That should I envy off. Not being someone's mistress nor other woman.

"What's happening here?" Mula sa pagiging tigre na handa ng mangasab ay biglang naging maamong tupa si Misty. She just looked down as she saw Sir James approaching our direction.

He was wearing his usual outfit. Nakathree fold long sleeves siya na puti. The first two button was left open. And a pair of khaki shorts plus his flipflops.

"Nagtatanong lang po ako kay Jermaine about her designs." Napataas ako ng kilay sa pagiging mahinhin ni Misty.

He looked at me, asking, I just don't wanna fight and let this talk became bigger so I just nod my head to agree.

"Oh!" he said. "Jermaine, I want you to take incharge of the event. Help Miss Marina on her inquiries." My eyes twinkled.I nodded with a smudge of smile on my lips.

James just uplifted his lips before bidding a goodbye. I just can't believe it! It's not as grand as being a model but it will do for now. As long as I have an interaction on my original dream.

Tama ba itong nadidinig ko? Hindi lang ako ang magdedesign at gagawa ng accessories, ako rin ang mag-oorganize ng event.

Mommy? Is this a gift from you? Matutupad ko na ang pangarap ko, mom. Konti na lang, mom!

"Narinig mo yon, Bet!" Excited na humarap ako kay Betty na may 'di rin maitagong ngiti sa labi. She gave me a thumbs up making me giggle.

'Di ko na binigyang pansin pa ang mapanuring mata ng mga kasama ko rito na nagtitinda. They are just throwing glares at me like I was in debt to them well infact, naghuhugas kamay lang sila at umaasa sa dami nila para mapatunayan na tama lang ang ginagawa nila.

In this province, normal lang sa may kapangyarihan ang maging mapaglaro. Normal lang na makiapid dahil katwiran nila ay kaya namang buhayin ng lalaki ang magiging anak sa ibang babae kung sakali.

But it not's on my principle. For me, marriage is sacred. Kailangan mo maging matatag sa tukso at tawag ng pangangailangan para maprotektahan ang pamilyang pinangarap at pinalano mo kasama ang taong mahal mo.

I sighed as my eyes were fixed on the laundry basket. Araw ng biyernes kung kaya araw rin ng paglalaba ng damit. I suddenly remember the first time I do laundry. Napagsama ko pa ang puti sa de-kolor at pagdating ni tita ay katakot-takot na sermon ang inabot ko.

I can't help but to laugh at that specific moment. Sino ba mag-aakala na ang spoiled at makulit na dalagita ay matututo sa gawaing bahay.

Mamaya pagkatapos ko sa aking paglalaba ay tutungo ako sa Casa, sisilipin ko lang kung ano na ang ginagawa ni Betty roon. Wala naman akong kailangan ipag-alala dahil mahusay rin pagdating sa kaartehan si Betty pero di siya katulad ko na palaban at di nagpapaapi.

Pinaikot ko na sa washing machine ang mga pambaba at saka inayos na ang mga kamiseta na kakatapos ko lang din banlawan.

Binuhat ko na ang medyo may kalakihang basket na punung-puno ng damit saka dumiretso sa likod-bahay.

Malawak ang maging bakuran ni tita dahil may tanim din siya ng mga gulay saka may mga tumutubo ring mga rosas at iba pang bulaklak sa gilid nito. Sa bandang gitna ng bakuran ay nakasabit ang mahahabang sampayan.

"Jermaine!" Napatigil ako sa pagpiga ng damit at tumingin ako sa pinto kung nasaan si tita.

Nangunot ang noo ko at saka mabilis na isinampay ang damit na hawak nang madako ang tingin ko sa kasama niyang lalaki.

I walked towards them as I wipe my hands on my shirt. Basa na rin naman ito sa mga tilamsik ng tubig nung naglalaba ako.

"Tita, ano ginagawa niya dito? "kunot-noong tanong ko. Conor was holding a bouquet of red roses on his left hand whilst box of ferrero chocolate on his right.

He smiled and lend his hand on me. "Para sa 'yo."

I put my hands on my hips as my brows drew together. "Conor,please lang. Stop pestering me," I pleaded. "Nadinig mo naman ang nangyari siguro ang nangyari sa Casa kanina, 'di ba? "

Ayaw ko nang mapalapit sa pangalan niya. He has a wife and her wife has a lot of power to fight for him.

"Im sorry about that," he apologized  monotonously. His eyes were still fixed on mine before taking the grudge to stepped next to me.

"It's nothing... "I condemn.  Tinignan ko si tita na abala na sa naiwan kong mga sampayin. "I can handle myself but please,itigil mo na ito. "

His eyes were yorn beyweem dissapointment and pain.

"But I like you, " pagpupumilit niya. "Gustung-gusto kita. "

Pinipilit kong hanapin ang saya o tuwa na lukukob sa dibdib ko na katulad ng nararamdaman ko nung sinabi ni Khielve sa akin 'yon nang unang beses ngunit hindi ko 'yon magawang matagpuan. Wala akong kakaibang maramdaman. Walang pagtigil ng mundo,walang paru-paro at lalong walang pagbilis ng tibok ng puso. Parang simpleng salita lang ang lumabas sa bibig n'ya na hindi nakapagbigay sa akin ng espesyal na pakiramdam.

Umiling-iling ako habang nakatingin sa kanya. "Spare me, please," I inhaled a deep breath and smile at him. "Just be faithful to your wife. Treasure your family. "

Dahil iyong bagay na 'yon ang 'di ko nagawa.

"Pero gusto kita. " Bukod sa ayaw ko ng kahati ay alam ko ang nararamdaman niya. He admire me because of my beliefs in life pero siguro ay mas maganda kung maiintihan niya.

"No, you don't. Gusto mo lang yung ideya na may babae pa rin na nagpapahalaga ng pamilya. Gusto mo lang yung ideya na may babae pa rin na hindi bulag sa kapangyarihang mayroon ka. You see me as the challenge and having a relationship with me is a price that you will get. "Tumitig ako sa mga mata niya. "Huwag mong hayaang masira ang pamilya mo. Huwag mong hayaang masira ang anak mo. Maubos. "

He slowly nodded his head whilst taking his sight on the ground. He sighed and turned to me before upcurving his lips from ear to ear.

He sighed and smiled. "Well I guess it is the end... I should stop." Inabot niya sa akin ang mga dala niya na tinanggap ko rin. "Friends. "

Masaya ako para sa lalaking kaharap ko at sana ay hindi pa huli ang lahat dahil ngayon pa lang makikita ng asawa niya ang pagbabago nito ayon rito.

I just hope that from today onwards, he will treasure his family and love them as long as he can. At kapag nangyari 'yon, I'll be happy for him and for his family.

I nodded and accepted his hand for a shake."Friends."

***
Itutuloy...