hoofdstuk 6

Claire

"Maak die deur nou open" zegt hij en hoor ik dat zijn stem breekt. In een snelle beweging loop ik naar de deur. "Claire niet open doen" schreeuwt Aiden maar negeer ik hem. Wanneer ik de deur heb opengemaakt wordt ik mee gesleurd aan een arm naar buiten toe. "Wat doe je met die eikel daar binnen ben je wel goed bij je hoofd." schreeuwt hij kwaad. Even is het stil tussen ons en wordt er geen woord gezegd. "Hij is ons een last dat weet je donders goed als je nou eens naar mij luistert." zegt hij en kijk ik hem zwijgend aan. Binnen enkele secondes voel ik zijn adem in mijn nek. "Dit had je beter niet kunnen doen" fluistert hij in mijn oor terwijl ik vervolgens een rilling over mijn rug voel lopen. "Ik zie je bij het zwembad" zeg ik emotieloos, en loop ik van hem weg. Wie denkt hij wel niet dat hij is mij vertellen wat ik moet doen ik dacht het niet! 

Wanneer ik even later bij het zwembad aan kom zie ik hem al vanaf de verte grijnzen. Hij is iets van plan ik weet het gewoon, maar wat dat is de vraag. Kwaad spring ik het zwembad in, en ben ik  er klaar voor om hem in te maken. "Claire je gaat toch van mij verliezen" zegt hij wanneer hij ook het zwembad in springt. Terwijl ik zijn opmerking negeer bereid ik mezelf voor op het start sein. "Ik zal gelijk hebben" zegt hij fel. Als er wordt gefloten begin ik met zwemmen. ik ben bijna bij de overkant ik zal hem in maken. Met veel inspanning kom ik binnen een paar seconde bij de finish. Kwaad zie ik hem even later verschijnen. "Dit is nog niet voorbij hier zal je voor boeten, en ik heb mijn manieren" zegt hij. Ineens voel ik dat hij met zijn hand over mijn been gaat, verschrikt kijk ik op en blijf ik stil staan zonder maar iets te bewegen, maar besef ik mij later pas met wat voor een ongelofelijke eikel ik te maken heb, en geef ik hem een harde klap in zijn gezicht. "Het is klaar ik wil je een tijd niet meer zien denk dat dat voor ons beide beter is" zeg ik fel en zwem ik weg. Stevig pakt hij mijn pols vast en trekt hij mij naast zich. "Zo praat je niet tegen mij je komt er niet onderuit ik heb nog dingen met je te bespreken, daarnaast ben ik je docent dus zeer zeker zal je naar mij moeten luisteren." fluistert hij in mijn oor. Kwaad trek ik mezelf van hem los, en klim ik het zwembad uit. Wanneer ik mezelf weer heb omgekleed in de kleedkamer ga ik richting mijn kluisje. "Ik zei dat ik nog dingen met je zou bespreken, en om precies te zijn is dat nu" zegt hij. Binnen een paar seconde beland ik met hem in een donker lokaal. Ruw wordt ik op een tafel gegooid wat een enorm hard geluid veroorzaakt. Met een grijns komt hij boven mij hangen. "Laat mij los dit is ongepast, dit kun je niet maken" zeg ik en hap ik naar adem als ik voel dat hij mijn keel vastpakt. "Ik kan alles maken" zegt hij fel. Met grote ogen kijk ik hem aan en slik. Voor een tijdje is het stil, tot dat hij heel erg dichtbij komt. "Je weet dat ik niet van spelletjes hou, be real with me" fluistert hij, en trekt hij vervolgens hard aan mijn haar. "Dus als je de volgende keer denkt dat je je zo kunt gedragen tegen mij denk dan terug aan dit moment" zegt hij fel. Snel zie ik hem alles wat nog op tafel lag op de grond smijten. "Je bent crazy" zeg ik terwijl ik van hem weg kijk. "Die toon jonge dame staat mij helemaal niet aan, en dat weet je dondersgoed" zegt hij kwaad. Snel ga ik overeind zitten. "Ik denk dat ik maar ga" zeg ik koel. "Claire nee ga niet weg okay" zegt hij met een gebroken stem. "We kunnen niet telkens ruzie maken Damon je weet dat ik dat niet chill vind, maar blijkbaar doe je er niets mee. En dat stelt mij teleur" zeg ik. "Ik doe mijn best, je weet dat ik het niet zo bedoel" zegt hij en pakt hij mijn hand vast. "Je best is niet genoeg, je hebt heel wat te bewijzen aan mij, of je het wel waard bent" zeg ik. Even blijft het stil, en zie ik hem zoeken naar woorden. "Prima" zegt hij koeltjes. "Ja graag of niet he anders vergeet het maar" zeg ik geïrriteerd. "Misschien eis je wel teveel, heb je last van hoge eisen ofzo, want daar lijkt het wel op" zegt hij. Met een opgetrokken wenkbrauw kijk ik hem aan "excuse me wat zei je daar nou zojuist. Ik ben niet degene met hoge eisen, daarnaast ben jij de oudste hier. Had wel een andere houding van je verwacht, je gedraagt je nu echt als een kind" zeg ik fel.  In een snelle beweging beland ik tegen de muur en voel ik zijn lippen op de mijne. Met zijn twee handen pakt hij mijn armen vast en houdt hij ze vast tegen de muur. "Wil je dat ik meer moeite doe prima bereid je maar voor op actie dan" zegt hij grijzend. Meteen knik ik, en wordt ik opgetild door hem in de lucht. "Wat moet ik toch met iemand zoals jij" zeg ik lachend. "Er zijn veel voordelen aan je leven spenderen met mij ik kan je onsterfelijk maken, met je trouwen, je beschermen wanneer je mij maar nodig hebt, verder neem ik je mee na alle mooie plekken op deze wereld". Zegt hij en zie ik een twinkeling in zijn ogen. "Dat klinkt interessant je weet wel hoe je indruk moet maken niet waar" zeg ik terwijl ik een pluk haar wachter mijn oor doe. "Niet zomaar iemand diegene moet wel speciaal wezen" zegt hij en glimlacht hij vervolgens.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top