Chapter 7: The Restart

Arya's POV

Pumunta kami sa bar na pinuntahan ni Marion in disguises. Nakakainis nga dahil kinailangan ko pa ang magsuot ng maikling bestida at heels. Ang usapan namin ay susunduin kami ni Lynch kaya nagantay ako sa labas ng dorm ko.

Biglaan namang dumating ang BMW na hanggang ngayon ay hindi parin ako makapaniwala na kotse ni Lynch. Binusinaan na niya ako kaya binilisan ko ang pagpunta doon.

Hinawakan ko na ang handle ng pinto sa likod na nahagi nito ng biglang binuksan ni Lynch ang passenger seat. "Dito ka, Arya."

"Okay." Maikling sagot ko naman. Lumingon ako sa likod at nakita na nadoon na pala si Marky. Wow, those two made it here without anyone being murdered.

"Wow! Ganda natin ah!" sabi naman ni Marky. "Salamat." na lamang ang naisagot ko na sinabayan ang tawa niya.

Nang bumalik na ako sa piyesto ko, hindi ko maiwasang makita ang masamang titig ni Lynch sa daan. Ano na naman ba problema nito?

Hindi ko namalayan na nandito na pala kami. Lynch parked his car and turned on us. "I have your ID's here." He handed the cards before continuing, "You have to be careful, lalong lalo na sa iyo, Arya. Once we get inside, we need to disseminate but not too far so that we can watch each other."

So, pumunta kami sa pila at pagkatapat namin sa bouncer ay ipinakita ko ang ID ko at pumasok. It was weird, entering a bar for the first time. Rays of lights of different colors were everywhere, the music was blaring on the speakers, people were dancing everywhere.

May nalagpasan akong amoy na nakakasakit sa ulo. Anong klaseng pabango nyan, ate bes? My mind started spinning from the unfamiliarity. Sinubukan kong humawak sa isang bagay na stable pero wala...until may humawak sa aking kamay. "Is this your first time?" Nakangisi siyang nagtanong sa akin.

To be honest, medyo nadisappoint ako dahil si Marky ang unang nangasar sakin. Hanggang ngayon ay hindi parin umiimik si Lynch. "Uh! oh! Parating na siya." Binitawan naman niya agad ang aking kamay na palihim na tumawa.

Hindi ko naman naintindihan ang sinabi niya. "Hey! Are you alright?" Hinawakan ni Lynch ang aking mga balikat to keep me steady.

"Medyo nabigla lang siguro ako." He took my hand to his and guided me gently to a chair in the corner, "Is this your first time going into a bar?"

"Kind off." I answered sheepishly. "Here, take these." Nilunok ko namanang mga Advil na ibinigay niya sa akin. Biglaan namang napadako si Marky sa kinauupuan namin. "Guys, I think I just saw the manager walk out of the office. May isa pang guard na nagbabantay sa labas nito but I can distract him while you guys go in and get the footage." May inilabas naman siyang posporo mula sa kanyang bulsa at kinulog ito sa harap namin. Ano to? Girl Scout? Always ready, ganon?

"Let's go." Biglang nagseryoso si Lynch at inipresenta ang kamay niya na kinuha ko naman. I took a deep breath and prayed to God that I won't get arrested tonight.

Mayamaya ay nakarating kami sa gilid ng office sa may diding. Tiningnan ko si Marky na umoorder ng isang malaking baso ng vodka ata but accidentally spilled it. While the bartender went to get a rag, inilabas niya ang posporo at sinindihan ang alcohol. "Oh my God! Guards! Guards! The bar is on fire! Tulong! Tulong! Maria! Nasusunog ang bar!" Kinulog-kulog pa niya ang babae sa tabi niya. What is this guy? A freaking arsonist!?

But it worked. Tumakbo ang guard para tulungan sila sa apoy na lumalaki na, doon na kami pumasok sa opisina nito. It was small and casual, modernly designed but papers were scattered everywhere. Hindi na kami nagsayang ng oras, dumeretso si Lynch sa computer nito habang ako ay nagmasidmasid naman sa kanyang office.

"Arya, give me the flash drive." The flash drive contained all the programs we installed to crack the codes and basically own any information we wanted. I think it worked because Lynch was already packing up.

Nang lumabas kami sa office ay wala parin ang guard na nandoon kaya nakatakas kami ng maayos. "Where's Marky?" tanong ko nung napansin kong wala pa siya sa booth na pinagusapan naming pagkikitaan. "Bakit? Miss mo na naman siya?" Inis niyang sabi sa akin.

"Hindi no! Pero wala pa siya dito." Hindi niya ako sinagot dahil abala siya sa OTG na usb niya dahil itratransfer niya ang video sa kanyang cellphone. "Well, whatever he is doing, he's got to hurry because I'm going to watch this whether he is here or not." Sabay niyang pinindot ang rewind ng footage.

There was this girl, mukhang hindi lasing pero masakit ang ulo dahil sa pagkahawak niya dito. Sa kanyang tabi ay inalalayan ng isang lalake.

Sa gilid naman ay may isang sasakyan na taxi na para bang nagaantay. The weird thing was that, it was there before they went outside of the bar.

Lilingon na sana ang lalake nang biglang-

"Shit!" I cursed dahil biglang nacut ang video. It has been tampered with.

Nabigla naman ako dahil sa text na nareceive ko, "Lynch, nagtext si Marky."

7:4:11:15:00:12:4:00:11:8:1:17:AM:17:24

"Hindi kaya..." I tried to stand up to rush to nowhere in particular.

"We need to decode this now." Sabi ni Lynch na hawak ang aking kamay. Tama naman siya, nagpapadalos dalos na naman ako.

"Wait, I know this cipher. It's the clock cipher!" Oh shit! I need to remember the numbers to the letters.

"00 is supposed to be word separator, : the letter separator. AM and PM are the first and last, which are A and Z. So, B must start with 1."

"Okay, so, 7-H, 4-E, 11-L, 15-P 12-M, 4-E, 11-L, 8-I, 1-B, 17-R, AM-A, 17-R, 24-Y. Help me library." Tumakbo kami palabas at sumakay agad sa kanyang kotse.

"Where's the local library?"

"About 7 minutes from here. But it's supposed to be locked by now."

"Great, breaking and entering. Call for back up."

Marky's POV

I can't seem to focus. My mind feels like its floating. I hate it.

The one thing that made this worse is that I'm in the library. I don't like books that much, gives me headaches and nosebleeds.

"Gising ka na?" There it was again. His ugly face and uneven teeth. Hindi ko akalain na siya pala ang may hiyang mandampot sa akin. Me? The Great Marky Shark Alipio? Nadampot? Ha!

But it was true.

Nagmasid ako sa lugar. Nakataliang aking mga paa at ang kaliwa kong braso ang nakawala. Ugh! He tied my dominant arm. Kaya kahit anong pilit ko ay walang silbi ang kaliwang kamay ko. There was a gun to my right pero medyo malayo at sa gitna ng lamesa ay kay bote ng tubig.

"Let's play a game, shall we?" He grinned devilishly na nakakakilabot dahil sa pagmumukha niya.

"I don't want to."

"You have to, in order to live."

"Where is my sister?"

"Which one? I've killed far too many that I can't remember who's who already." Sinabayan pa nito ng halakhak. Kumukulo na ang dugo ko sa kanya at parang gusto na niyang patayin ang lalakeng ito. Mamamatay tao ang walang hiyang ito.

"Hayop ka!" Halos makawala na ako sa mga tali na nakapalibot sa aking katawan. Hindi ko napigilan ang mga luha na kumawala sa aking mga mata. Sumugod uli ako pero wala itong epekto.

"You teenagers are all the same. That's why I like killing you. Because no one could ever change the fact that your kind killed my daughter! You little fuckers! But this will feel so good once I kill you."

"What?"

"I'll let you live...If you play a game with me." He opened his palms, the other had a red pill and the other blue. Inilatad niya ang mga ito sa harap ko. "Choose one."

"What does it do?"

"One kills you, the other doesn't. Now, choose." Ayoko! I can't die like this. Trembling as I did, aktong kukuha na sana ako ng pill nang biglaan kong kinuha a baril at ibinato sa malayo.

Sa katangahan nito, imbes na ako ang asikasuhin, kinuha niya ang baril. Binilisan ko namang tinanggal ang mga tali sa likod ko.

Shit! Malapit na siya. Kinuha ko ang tanging bagay na malapit sa akin, ang isang boteng tubig. Ang malas ko naman! Nakabukas ito kaya noong papalapit na siya na nakatutok ng baril sa akin ay ibinato ko ang bote na tumilapon naman ang laman sa kanyang mukha at bibig.

Bigla siyang tumigil na para bang nanghina. What the? Blood started pouring from the side of his mouth na pinunasan naman niya. Pero nakuha niya ulit ang kanyang lakas at itinutok na sa akin ang baril. "Marky, duck!" Buti na lang at ito ang sinunod kong utos dahil may baril na pumutok mula sa likod ko. There it was...My father, his crew, and Lynch and Arya.

Thank God! They got my message.

"Lynch, we were right. It was the manager na may kasabwat na taxi driver, buti na lang ay nahuli na siya." Arya said to Lynch.

Bigla silang lumapit sa akin, "Hey, are you okay?"

"I don't think I'll ever be fine again." Teardrops fell from my eyes, "They killed her. They killed her because of a stupid reason! This is so unfair! They killed my sister!"

But then, I saw my father. All the loathing that I felt, resurfaced. This is all his fault! I hate him. I gritted my teeth in anger. Pagsasalitaan ko na sana siya ng masama nang may kamay na dumapo sa palad ko, and not in the comforting way. He pressed me down forcefully and with his deadly stare, he said, "I know what you are thinking. Don't, Marky. Ikaw lang ang mahihirapan."

"I'm so sorry, for everything." Naalala ko lahat ng mga masasamang bagay na ginawa ko sa kanya noon na naging dahilan kung bakit siya lumayo.

"We weren't on good terms but we were friends once. Who says we can't be friends again?" He offered me a small smile, which I returned with an exhausted one.

"Huwag mo lang solohin ang mga chiks!" Tumawa ako sa kanya lalo na dahil sa kanyang reaksyon na para bang nalilito. Clueless naman siya pagdating sa mga bagay na ito kaya nakakatuwa.

"I don't know what you're talking about but you need to get some rest, I'll call the medics then I'll go. Ihahatid ko pa si Arya, baka mapuyat."

"Uy! Ano yan? Mag-ingat kayo mga bata, huwag kalimutang gumamit ng proteksyon. You know, isip isip before you unzip." Habol na sigaw kong humahalakhak na sinagot niya ng middle finger.

And as I smiled through the pain of losing someone important in my life, I realized that someone also came back to be a part of it again. This is it. The restart of our frienship. And that makes my pain bearable.

---
A/N: Magpapaliban lng si Marky dahil aalis...

Marky: Hindi kaya, ikaw ang pumilit sa akin na umalis!

Me: Shuddup!

Anyways, samahan na sana ni Lynch ng peanut butter ang pagkajelly niya😂😂😂

Marky: Corny mo otor!

Me: Peste! Umalis ka nga dito!

~Candy🍭🍭🍭