0003. ΜΙΝΙΜΑΛΙΣΜΟΣ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

Ας πούμε ότι βλέπεις ανθρώπους που αγαπάς μπροστά σου. Αλλά και ανθρώπους που δεν αγαπάς. Δεν γίνεται να τα έχουμε καλά με όλους. Γιατί απλά δεν γίνεται να τα έχουμε καλά με όλους. Όλα όσα κάνουμε στη ζωή μας δεν γίνεται να μας κάνουν τέλειους πόσο μάλλον το να κάνουμε τα πάντα σωστά. Μπορούμε όμως να κάνουμε πολλά πράγματα σωστά. Κάποιοι άνθρωποι μπορούν και τα καταφέρνουν με πολλούς ανθρώπους γύρω των τους, κάποιοι με λίγους. Παρόλα αυτά κάτι που στάνταρ δεν διαλέγεις είναι γενικά οι συναναστροφές σου. Δεν γίνεται να προφητεύσεις με ποιόν θα κάνεις παρέα ή ποιός θα είναι στην οικογένειά σου.

Μπορείς όμως να διαλάξεις το ποιοί θα απαρτίζουν τους φίλους σου αλλά και το ποιοί θα απαρτίζουν την οικογένεια που εσύ θα φτιάξεις στο μέλλον. Κάποτε οι φίλοι που είχες περιοριζόταν αποκλειστικά και μονο στον γειτονικό και εργασιακό σου χώρο. Κάποτε επίσης, έπρεπε να παντρευτείς μόνο αυτόν ή αυτή που σου έδιναν. Τα προξενιά έδιναν και έπαιρναν. Πάνε πλέον αυτά. Και καλύτερα μη πω. Δεν γίνεται εξάλλου να τα έχεις όλα προσχεδιασμένα.

Τέλος πάντων. Παρόλα αυτά, δεν λες εύκολα ότι μπορείς να ξεφύγεις πάντα από τους τοξικούς ανθρώπους. Κάποιοι τοξικοί άνθρωποι είναι τόσο έξυπνοι, μα τόσο έξυπνοι που μπορούν πανεύκολα να σε ξεγελάσουν. Να δώσουν την ταμπέλα του φίλου, αλλά τελικά να που αποδεικνύονται σκάρτοι. Να είναι άτομα τόσο τοξικά και χειριστικά που να μην μπορείς καν να τα ελέγξεις για να μπορέσεις να κάνεις αυτό που θέλεις. Και αυτά τα άτομα να μην είναι μόνο εγκληματίες. Αλλά και άτομα της διπλανής πόρτας.

Δηλαδή, άτομα στο σχολείο σου, στη δουλειά σου... Κατάλαβες. Ένα τοξικό άτομο βέβαια μπορεί να είναι ένας νταής που σε εκφοβίζει και σε κοροιδεύει. Ένα τοξικό άτομο μπορεί να είναι ένας δάσκαλος, ένας καθηγητής, ένας γονέας ή ένας συγγενής σου. Ακόμη δηλαδή και έναν άνθρωπο που αγαπάς και εμπιστεύεσαι. Έχω συναντήσει ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΥΣ, πιστέψτε με. Αλλά και η Μελίνα όντας ένα ήσυχο και σεμνό κορίτσι είχε και αυτή τις ατυχίες της. Έχει μια κολλητή και δυο κολλητούς, λίγους φίλους αλλά καλούς αλλά μια μεγάλη οικογένεια. Παρόλα αυτά, θα σας εξιστορήσω λοιπόν τα τοξικά άτομα που έχει συναντήσει αλλά και που έχει διώξει από τη ζωή της.

Το πρώτο τοξικό άτομο που έχει συναντήσει στη ζωή της ήταν ένας νταής στο σχολείο και συγκεκριμένα στο δημοτικό που τη κορόιδευε εως και τη δευτέρα γυμνασίου. Ο λόγος; Επειδή διάβαζε πολύ. Πολύ πρωτότυπο το ξέρω. Η Μελίνα παρόλα αυτά αδιαφορούσε και δεν του έδινε σημασία. Παρόλα αυτά, αυτός επέμεινε. Και ενοχλούσε και ζήλευε. Μέχρι που επιτέλους επενέβη και η ίδια και τον τρόμαξε τόσο πολύ που αυτός δεν τόλμησε να την ξαναπειράξει.

Το δεύτερο τοξικό άτομο που είχε συναντήσει στη ζωή της ήταν μια παλιά δήθεν φίλη. Ήταν φίλες από τη πρώτη δημοτικού και ήταν μέρος της πολύ κοντινής της παρέας. Στην αρχή, όλα ήταν καλά. Μέχρι που στην τρίτη δημοτικού που άρχισαν να δυσκολεύουν τα μαθήματα αυτή η κοπέλα είχε γίνει κολλητσίδα στη Μελίνα για να της κάνει τα μαθήματα. Η Μελίνα το κατάλαβε, αλλά δύσκολα μπορούσε να της ξεκόψει. Είχαν ξεκινήσει και οι εκβιασμοί σημειωτέον. Παρόλα αυτά, η Μελίνα μαζί με την κολλητή της, την Ξένια είχαν καταφέρει να αντιμετωπίσουν την κοπέλα αυτή ξεσκεπάζοντας και καρφώνοντάς την στη δασκάλα τους. Και στο τέλος της πέμπτης δημοτικού, τα δύο κορίτσια κόψανε με αυτή τη κοπέλα. Παρόλα αυτά, μετακόμιζε και οικογενειακώς στη Πάτρα οπότε καταλάβατε ότι είχαν γλιτώσει από αυτήν.

Το τρίτο τοξικό άτομο στη ζωή της Μελίνας ήταν μια δασκάλα. Και συγκεκριμένα καλλιτεχνικών στη τετάρτη δημοτικού. Ήταν απίστευτα αυστηρή και δύσκολος χαρακτήρας. Με το παραμικρό έκανε φασαρία. Δεν τολμούσες να μιλήσεις στο μάθημά της έπεφτε βορράς από φωνές και παρατηρήσεις. Η Μελίνα όντας καλή στο μάθημά της παρόλα αυτά, δυστυχώς δεν ήταν η αγαπημένη της. Θεωρούσε ότι, άκου εκεί να δείτε!, ότι έκλεβε τις δουλειές των άλλων παιδιών και ότι υπερίσχυε από αυτούς. Ποπό! Τι σάπια! Μέχρι που η Μελίνα πάλι μαζί με τη βοήθεια της κολλητής της Ξένιας, έκαναν παράπονα στη διευθύντρια γιατί δεν άντεχε άλλο και δεν μπορούσε να δουλέψει. Και ευτυχώς, η διευθύντριά τους όντας πολύ καλή και δίκαιη την έβαλε στη θέση της.

Το τέταρτο τοξικό άτομο που συνάντησε η Μελίνα είναι μια καθηγήτριά της στο γυμνάσιο. Αυτή τη φορά ήταν μια καθηγήτρια ιστορίας. Την ιστορία η Μελίνα τη λάτρευε. Κάποιες φορές όμως εξαιτίας της, η Μελίνα πήγαινε μέτρια στο μάθημα. Η Μελίνα έκανε κατά λάθος μια μικρή παρασπονδία; Ειρωνικό σχόλιο. Ήταν εκείνη εφημερία στο προαύλιο του γυμνασίου και έβλεπε πάλι τη Μελίνα να κάνει σκανταλιές ή χαζομάρες ακόμη και αν δεν ενοχλούσε κανέναν; Πάλι ειρωνικά σχολιάκια. Καθυστερούσε λίγο μια εργασία; Πάλι ειρωνικά σχόλια. Δυστυχώς όμως εδώ η Μελίνα δεν μπορούσε να κάνει τίποτα. Ο διευθυντής του γυμνασίου ήταν τόσο αδιάφορος προς τα παιδιά και το σχολείο που όσα παράπονα και να έκανε η Μελίνα σε αυτόν, εκείνος εξακολουθούσε να μην της δίνει σημασία. Έπρεπε λοιπόν, να την ανεχτεί ως το τέλος του γυμνασίου. Δυστυχώς.

Το τελευταίο και πέμπτο τοξικό άτομο που είχε η Μελίνα στη ζωή της για την ώρα είναι μια θεία της. Η μία αδερφή της μαμάς της. Ήταν απίστευτα ειρωνική και δεν στήριξε ποτέ τη Μελίνα στις επιλογές της ζωής της. Θεωρούσε τη μητέρα της ανίκανη να μεγαλώσει τη Μελίνα. Υποκριτικό από τη στιγμή που η θεία της ούτε ήταν παντρεμένη, ούτε παιδιά έκανε ποτέ της. Επίσης ακόμη και να ήταν καλή στο σχολείο και στα μαθήματα, πόσο μάλλον στο πιάνο και να ήταν νοικοκυρεμένη, πάντα τη σνόμπαρε για τις ταπεινές επιλογές της. Όταν έμαθε πως πέρασε στο παιδαγωγικό της Αθήνας, ξίνισε τα μούτρα και είπε: Μμμμ... Σιγά τα αυγά. Σιγά τη σχολή. Σε αυτή τη σχολή έχουν μπει όλοι με πορδές. Είναι πανεύκολο να μπει κανείς εκεί. Σιγά τα λάχανα. Και μετά, άντε να βρίσκεις δουλειά. Άντε να διοριστείς!

Από τότε, η Μελίνα και η μαμά της είχαν να της μιλήσουν για τουλάχιστον τέσσερα χρόνια. Η Μελίνα εξάλλου δεν την συμπαθούσε ιδιαίτερα. Επίσης να λέτε πάλι καλά που δεν αναγκάστηκε ποτέ από τη μαμά της να μείνει μαζί της για να μπορέσει η μαμά της να βγει με τον άντρα της ας πούμε. Παρόλα αυτά ήταν αντιπαθέστατη και χωρίς κανένα όριο και πρόσχημα στις κριτικές της και αυτό έσπαγε τα νεύρα της Μελίνας.

Η Μελίνα δεν ήθελε καθόλου να συναναστρέφεται άτομα τα οποία δεν την σέβονταν. Οπότε έχει περιορίσει τον κύκλο γνωριμιών της μόνο σε λίγα άτομα εμπιστοσύνης τα οποία γνώριζε πολύ καλά. Και στους φίλους και στην οικογένεια. Και πράγματι, η Μελίνα ακόμη και όταν τελείωσε τη πρακτική της στο πανεπιστήμιο με άριστα, δυσκολεύτηκε πάρα πολύ να βρει έπειτα δουλειά. Κατάφερε να γίνει δασκάλα σε ένα καλό ιδιωτικό σχολείο αλλά εκεί της ρούφαγαν το αίμα κυριολεκτικά και ο διευθυντής της ήταν πολύ πιεστικός και δύσκολος άνθρωπος.

Άτομα τοξικά όμως υπήρχαν ακόμη περισσότερα στο σχολείο. Κάποια άτομα στη τάξη της, εκνευρίζονταν για το τι έκανε η Μελίνα στα βιβλία της που σημείωνε διαρκώς με μολύβια και υπογραμμιστικά. Παρόλα αυτά, η Μελίνα δεν τους έδινε σημασία μιας και ήξερε πολύ καλά τον εαυτό της και το τι τη βοηθάει για να συγκεντρωθεί σε αυτό που ήθελε να κάνει.

Η Μελίνα όμως ήταν ακόμη πιο δυνατή. Έκανε λες και τα αρνητικά σχόλια προς εκείνη ήταν ανύπαρκτα. Αόρατα. Παρόλα αυτά ήξερε πως υπήρχαν. Και μάλιστα κατά βαθος τη στεναχωρούσαν. Αλλά τελικά αποφάσισε αντί να αφοσιώνει χρόνο σε αυτά, να τα αγνοεί. Και αυτό της βγήκε σε μεγάλο καλό.

Έβρισκε πάντα τον μεγαλύτερο παράδεισο του κόσμου όχι μόνο στη μικρή προσωπική κρεβατοκάμαρα του διαμερίσματός της, αλλά και στην αγκαλιά του πλέον αγοριού της Στέφανου. Ο Στέφανος ήταν χημικός σε φροντηστήριο στη Νέα Ιωνία και μαζί έβγαιναν βόλτες στο Ηράκλειο. Η Μελίνα ένιωθε τεράστια ασφάλεια μαζί του αλλά και φυσικά λες και η ζωή της είχε ολοκληρωθεί για μια ακόμη φορά αφότου έχει ανακαλύψει τις δυο μεγάλες χαρές της ζωής της: το πιάνο και τη διδασκαλία σε παιδιά δημοτικού.

Παρόλα αυτά, η Μελίνα κάθε φορά που γύριζε στο σπίτι της κουρασμένη από τη δουλειά της σκεφτόταν κάθε μέρα το πόσο τυχερή ήταν που έμενε μόνη της στο σπίτι της και ήρεμη, πόσο μάλλον το ότι κατάφερε να αποφύγει πολλούς τοξικούς ανθρώπους που δεν την σέβονταν. Έκανε ντικλάτερινγκ και στην άκρη, άτομα τα οποία ήταν υπεροπτικά απέναντί της αλλά και φυσικά άτομα τα οποία ελπίζει να μην ξαναδεί ποτέ στη ζωή της που το μόνο που της πρόσφεραν ήταν μεγάλος πόνος.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top