FRANZESS

UMIIGTING ang mga bagang niya habang hatak-hatak niya ako patungo sa sasakyan niya.

"R–Red, please kumalma ka naman muna," awat ko sa kaniya at sinubukan kong bawiin ang kamay ko ngunit hinila lamang niya ako, saka isinandal sa sasakyan at tinitigan sa mga mata.

Kitang-kita ko ang galit sa mga mata niya. Kitang-kita ko kung paano niya gustong pigilan ang sarili niya na pagbuntunan ako ng inis at galit na nararamdaman niya.

Matatas lamang niya akong tinitigan bago ako ipinasok sa loob ng sasakyan at agad na rin siyang umikot para sumakay sa driver's seat.

Pinaandar na niya ang sasakyan, at mukhang sa manibela niya yata ibinuhos ang nararamdaman niya dahil kulang na lamang ay paliparin niya ang sasakyan niya.

Nasa kalagitnaan na kami ng highway nang bigla na lamang siyang kumurba patungo sa hindi pamilyar na daan sa akin na bahagya kong ikinakaba.

"S–saan tayo pupunta, Red—"

"I don't want any nuisance," sagot niya sa akin at kumabog nang matindi ang dibdib ko.

Anong balak mo? Nuisance ba si Nana Mela?

Hindi ako natatakot kay Red, pero kinakabahan ako sa naiisip niyang gawin. Wala rin akong kahit na katiting na ideya kung saan niya ako dadalhin ngayon.

Paliblib na nang paliblib ang dinadaanan namin at lalo yata akong kinakabahan. Hindi naman niya ako gagawan nang hindi maganda, hindi ba?

Nakarating kami sa isang mataas na lugar na tanaw ang mailaw na siyudad. Tila ito isang abandonadong parke na hindi bukas sa tao dahil kinakalawang na iyong gate na nadaanan namin sa entrada.

Inihinto niya ang sasakyan at ibinaba niya ang bubongan ng sasakyan. Top down car ang dala niya ngayon na kulay pula dahil nga sa event. Hindi naman namin inaasahan na ganoon ang mangyayari.

Nilingon ko siya at nakita ko siyang nakatingala sa mga bituin at buwan.

"Pasensya ka na kung hindi ako nakatanggi kanina, Red. Hindi ko naman inaasahan na ganoon ang gagawin—"

Hindi ko natapos ang sinasabi ko dahil bigla na lamang niya akong nilingon at tinitigan sa mga mata.

Kung kanina ay kakikitaan ng galit ang mga mata niya ngayon ay hindi na. Lumamlam na ito na wari bang may nais siyang sabihin sa akin ngunit hindi niya alam paano sisimulan.

"Red—"

"I don't want other people to hurt you. I don't want seeing you being degraded by whoever. I don't want them to think that they could easily tear you apart whenever they feel like doing so. I don't want you to get hurt in anyway, baby. I just . . . I just can't fucking bear it," putol niya sa akin at napakagat-labi ako sa sinseridad ng mga mata at tinig niya.

Paano kitang hindi mamahalin nang higit pa sa pagmamahal ko sa sarili ko kung ganito mo ako tratuhin at pahalagahan? Paano kong pipigilan ang sarili ko na huwag mas malunod pa sa 'yo kung ganito mo 'kong alagaan? Paano, Red?

"I'm sorry. I'm sorry kasi napahamak at nasali ka na naman sa gulo dahil sa akin," anas ko at nakita ko ang pag-angat ng kamay niya na dumampi sa pisngi ko at marahang humaplos doon.

"You deserve only the best things that this world could offer. You suffered enough in the past, and I no longer want to torment your present. Even in the future, I would only offer you all the good, better, and best things. You don't deserve any pain, baby," aniya sa mas pinalamyos na tinig.

Hindi ko alam kung anong sumapi sa akin. Bigla ko na lamang inalis ang seatbelt ko at umumang ako sa mga labi niya, saka iyon mabilis na ginawaran ng halik. Alam na alam kong maari niya itong ikagalit pero wala na akong pakialam. Mas nananaig sa akin ang pagmamahal sa kaniya ngayon.

Pinagapang ko ang kanang kamay ko patungo sa batok niya nang hindi siya agad makahuma gawa ng kabiglaan sa ginawa ko.

Mas pinalalim ko ang halik at ilang segundo pa ay naramdaman ko na ang pagtugon niya.

Bawat hagod ng mga labi niya sa mga labi ko ay nagdadala sa akin ng kakaibang init at nakakadarang na sensasyon, lalo pa nang maramdaman ko na inabot niya ang strap ng suot kong silver fitted dress at ibinaba iyon.

Iniisip ba niyang dito namin gawin ang bagay na iyon?

Ipinasok niya ang mumunti niyang dila sa loob ng bibig ko at maluwag sa loob ko namang pinatuloy iyon at hinayaan na makipaglaro sa munting dila ko.

"Mmmm. . . ." ungol ko nang bahagyang laruin nang dila niya ang pang-ibabang labi ko, saka niya iyon marahang kinagat na animo ba ay sabik na sabik siya.

Nang tila hindi na siya kuntento sa halikan lamang ay bahagya siyang lumayo sa akin at inalis niya ang seatbelt niya bago ako muling tinitigan sa mga mata.

"I want you now, baby," aniya sa sobrang nakakaakit na tono at kahit yata matindi ang pagpipigil ko sa sarili ko ay hindi ko matatanggihan ang bagay na iyon.

"I–I want you too," utal na sagot ko at nakita ko ang unti-unting pagsilay ng isang ngisi sa mga labi niya na talaga namang nakadagdag ng init na nararamdaman ko.

Ibang-iba ang dating sa akin na makita na nae-excite siyang gawin muli namin ang bagay na iyon.

Inangat niya ang mga kamay niya patungo sa mga balikat ko at siya mismo ang naglislis ng mga strap ng mga iyon. Nang hindi makuntento ay inumang niya ang mga labi niya sa kaliwang balikat ko at doon nagtabim ng mga maliliit at basang halik habang ang mga kamay naman niya ay nasa likod ko na pala at inaasikaso ang zipper ng suot kong damit.

"Ohhhh . . .!" ungol ko nang bahagya at malambing niyang kagatin ang balikat ko na muli na namang nagbigay ng kakaibang init sa akin.

Nang tuluyan na niyang mailislis hanggang baywang ko ang damit ko ay sumalubong sa kaniya amg matatayog kong dibdib na wala nang kahit na anong saplot na nakatakip. Hindi ko na kasi sinuotan ng bra ang dress dahil mayroon naman na ito sa loob.

"You are really beautiful, baby," aniya sa akin nang muling magtama ang mga mata namin.

Napakagat-labi ako sa sinabi niya at mukhang lalo siyang nag-init sa iginawi kong iyon.

Bigla niyang pinagapang ang isa niyang kamay sa slit ng suot kong dress at mula roon ay inabot niya ang pang-ilalim ko at saka niya iyon hinatak pababa.

"Red—"

"Ride me, baby," utos niya sa akin at para akong nahipnotismo ng mga salitang iyon.

Hinintay ko lamang siyang maalis niya ang suot niyang suit, polo, at pants, saka ako umalis sa kinauupuan ko at tahasan akong umupo paharap sa kaniya.

Nakita kong sumilay muli ang ngisi sa kaniya na wari bang nasa-satisfy siya na sinusunod ko ang gusto niyang mangyari sa amin.

Ramdam ko ang tigas na tigas at naghuhumiyaw niyang pagkalalaki na ano mang oras ay handa nang pumasok sa lagusan ko.

"Ready?" nakangisi niyang tanong sa akin at kagat-labi akong napatango sa kaniya.

"R–ready."

Inangat niya ang laylayan ng suot kong dress hanggang sa baywang ko rin, kaya't nasa baywang ko naipon lahat ng tela ng suot ko habang naka-expose ang pang-itaas at pang-ibaba ko sa kaniya.

Tumungo ang dalawang kamay niya sa magkabilang bahagi ng baywang ko, saka ako marahang inangat para itapat at ipasok ang kaniya sa akin.

"Ohhhh. . . ." medyo malakas na pag-ungol ko nang bahagya nang dumadausdos papasok ang matigas niyang pagkalalaki sa akin. "R–Red."

Ibinaba ko ang tingin ko sa kaniya at nakangising mga labi niya ang sumalubong sa akin. "You look so lovely on top of me, baby. Seeing you from this view while you're enjoying my cock inside you gives me another satisfaction," aniya sa akin sa sobrang nakakaakit na tono at marahan niya akong tinulungan na tumaas-baba sa kaniya kasabay nang pagtungo ng mga labi niya sa leeg ko, pababa sa korona ng kaliwang dibdib ko.

"R–Red . . . I–I'll go faster," anas ko at mas binilisan ko pa ang pagtaas-baba sa kaniya.

Kapwa ungol namin ang namamayagpag sa kawalan at ang masiglang tunog ng bawat pagsasanib ng mga katawan namin ang nagsisilbing malamyos na tugtugin sa mga tainga namin.

"You're so damn hot and wet, baby! I no longer want to finish this," dinig kong anas niya at para akong nasisiraan ng bait na napakawit sa batok niya at mas inagapan pa ang pagiging agresibo sa pag-ulos niya.

"Mmmm . . . Red."

"You're twitching crazily down here, baby."

Halos mabibigat na paghinga ko na lamang at sarap na dulot ng nangyayari ang nararamdaman ko sa ngayon at wala nang iba.

Saksi ang tahimik na kawalan at maaliwalas na kalawakan nang kapwa namin marating ni Red ang sukdulan.

"I–I love you," hinihingal na anas ko sa kaniya ngunit nagulat ako sa ginawa niya. Bigla niyang inabot ang mga labi ko at kinintalan iyon ng halik.

Wala na siyang sinabi pang iba ngunit may naramdaman ako mula sa mabilis na kintal ng halik na iyon.

NARITO kami sa isang charity event. Isa ito sa mga charity na tinutulungan ni Red personally. Bukod pa ang mga charity na tinutulungan ng bandang Paranoia.

Kasalukuyang nagsasalita ang guest speaker nila sa stage ngayon.

"I am a living witness and living proof of a miracle and this boy beside me and this little girl I am carrying now are another living proof of my own miracle. Hindi dahil may mga bagay tayong pinagdadaanan, susuko na lang tayo at hahayaan na talunin na lang tayo ng sakit at lungkot. I was once in a situation na sabi ko pagod na 'ko, na ayaw ko na, na patawarin ako ng Diyos pero gusto ko na lang wakasan ang buhay ko dahil napaka-unfair sa akin ng mundo, pero mayroon pala talaga Siyang plano para sa lahat sa atin at lagi lang nating kailangan kumapit sa plano na iyon habang ginagawa naman natin ang sarili nating parte. I, Shan Kassidy Alvarez—Arcanghel, a colon cancer survivor, is a living proof of a miracle. Trust the process and trust God no matter what. His love will always be greater. Sa dami ng mga pagkakamali ko, pinili Niya pa rin na pagpalain ako at alam kong ganoon din ang gagawin Niya sa inyo. Maraming salamat at nawa'y mas maging matatag pa ang bawat isa sa inyo," mahabang anas ng magandang babaeng nagsasalita sa stage, saka ngumiti at bumaba sa stage kasama ang dalawang bata na sa palagay ko ay mga anak niya. May sumalubong sa kanila sa baba na isang matipunong lalaki na marahil ay asawa niya.

Dahil sobrang busy si Red sa mga batang may cancer na pinalilibutan siya ay tinungo ko iyong si babaeng nagsalita na si Shan.

"Hello po," bati ko rito at agad naman itong lumingon sa akin at ngumiti.

"Magandang araw," bati nito pabalik. "Isa kayo sa sponsors nitong event, hindi ba?" tanong nito at umiling ako.

"Iyong asawa ko lang, hindi kasi ako mayaman," biro ko at ngumiti naman ito.

"Ang hirap kapag sila ang may pera tapos tayo ay wala, 'no? Kailangan natin laging patunayan na hindi pera ang habol natin sa kanila," tumatawang anas niya, saka hinatak ang asawa niya at hinarap sa akin. "Zeev, this is Mrs.?"

"Franz na lang," maagap na sagot ko.

"This is my husband—Zeev, Franz, and these are our lovely son and daughter, Keev and Leevy," pakilala niya at hindi ko maiwasan ang mapangiti nang sobra.

"Ang sarap siguro ng mayroong buong pamilya, ano?" nakangiti kong turan habang ang atensyon ko ay na kay Leevy na masayang nilalaro ng kuya Keev niya.

Nasisiyahan akong makita na kumpleto ang pamilyang mayroon siya dahil iyan ang bagay na ipinagkait ng mundo sa akin—ang isang kumpletong pamilya na masasabi kong sa akin.

"Sila ang matuturing mo talagang kayamanan sa buhay mo. Kaya nga nang binigyan ako ng milagro at nabuhay, talagang malaki ang pasasalamat ko kasi mararanasan ko pa nang mas matagal ko silang mamahalin, maalagaan at makasama," anito sa akin.

Magsasalita pa sana ako nang bigla na lamang may kamay na pumalupot sa baywang ko.

"Good day. I'm Red and I am her husband," pakilala ni Red na siyang nasa tabi ko sa mag-asawa at nakipagkamay sa mga ito.

"Bagay na bagay kayo," ani Shan na tila kinikilig pa sa amin ni Red pero hindi gaanong pinahahalata.

"Love, mas bagay tayo," ani Zeev na ikinangiti ko. Bigla rin niyang ipinalupot ang braso niya sa baywang ni Shan na para bang aagawin ito sa kaniya. "It's fine with me kung mapapatunayan ko iyon sa 'yo kapag nasundan na rin si Leevy—"

"ZEEV NAMAN!" putol ni Shan dito na wari bang nahihiya sa kapilyuhan ng asawa niya.

"Halatang sobrang in love nga kayo sa isa't isa," nakangiting puna ko.

May tumawag sa pamilyang Arcanghel kaya't nagpaalam ang mga ito sa amin. Bahagya akong humarap kay Red, saka ko siya nginitian at pilyang kinindatan.

"I love you po, Mr. Allen."

Nagulat ako nang bigla na lamang yumukod si Red patungo sa tainga ko at saka bumulong sa akin.

"I'm getting there too, Mrs. Allen. But first, shall we make our own babies too? Should I start at planting one later?"

--

M A Y O R A
I C E _ F R E E Z E

**

SHAN AND ZEEV's story is available on my profile.

Title:
WRS: WHEN SHE GRATIFIED THE SINNER
[COMPLETED]

- Oo, completed na ito. Hindi ka na mabibitin. 😊