FRANZESS

NAKARATING kami ng ospital at iba na agad ang pakiramdam ko. Para akong nahihilo na nasusuka at hindi ko maipaliwanag ang kakaibang sakit ng ulo ko.

Alam ko . . . alam ko naman ang dahilan.

"Walk beside me," utos niya sa akin gamit ang malamig niyang tinig. Ito na naman siya. Hindi ko naman siya masisisi. Alam kong iba rin ang nararamdaman niya sa ospital.

Sinabayan ko siya sa paglalakad kahit pa nahihirapan at iba ang nararamdaman ko. Pumasok kami sa isang VVIP room at naulinagan namin ang Mommy niya na nakatunghay lamang sa Daddy niya.

"Mom," tawag niya rito at agad naman itong lumingon sa amin, saka siya sinugod ng yakap.

"Salamat sa pagpunta n'yo, mga anak," anito at saka rin ako niyakap at agad namang humiwalay.

"How's Dad?" tanong ni Red at ngumiti naman ito sa amin. "Mom, don't give me that smile—"

"He's okay now, nothing serious. Nai-text lang kita gawa nang pagkataranta ko. Pasensya ka na, anak," anang Mommy niya sa kaniya. "Ang mabuti pa ay umuwi na muna kayo ni Franz sa bahay. Walang tao roon. Nag-leave kasi ang mga kasambahay dahil nga aalis din naman sana kami ng Daddy mo papuntang England."

Nilingon ko si Red at parang tutol siya na umuwi sa kanila . . . lalo pa ang matulog doon.

"We're going home—"

"No! You have to go back here tomorrow morning. Mapapalayo kayo kung uuwi pa kayo," putol sa kaniya ng Mommy niya, saka bumaling sa akin. "Right, Franzess? Sa bahay na kayo kumain at magpahinga," anito sa akin at wala akong nagawa kung hindi nangingiming napatango.

"S–sige po, Mama. Babalik na lang po kami bukas," sagot ko, saka na kami nito pinagtulakan paalis ng silid.

Walang kibo si Red habang tinatahak namin ang daan patungo sa sasakyan niya na hindi ko alam kung sa kaniya nga ba dahil hinatid lang naman ito r'on sa resort.

Sumakay na kami ng sasakyan at pinaandar na niya ito. Nanatali lamang akong tahimik dahil natatakot ako sa kakaibang awra na bumabalot sa kaniya.

"Why do you even have to agree?" basag niya sa katahimikan. Awtomatiko akong napayuko dahil hindi ko alam kung ano ba ang dapat kong isagot sa sinabi niyang iyon.

Biglang bumuhos ang malakas na ulan na may kasamang kulog na parang balak na sabayan ang kabang nararamdaman ko.

"S–sorry. Hindi ko lang talaga matanggihan ang Mommy mo," sagot ko sa kaniya at bigla na lamang siyang nagpreno ng sasakyan.

Bigla siyang humarap sa akin kaya't napaangat ako ng tingin sa kaniya. Nagsalubong ang mga mata namin at kita ko roon ang kakaibang ekspresyon na hindi ko naman madalas makita sa mga mata niya.

Tila nababalutan iyon ng lungkot at sakit na lalong nagpalamlam sa asul niyang mga mata. Parang hinahatak ako ng mga matang iyon para damayan siya sa kakaibang kalungkutan na bumabalot sa kaniya ngayon.

"Red," anas ko ngunit bigla na lamang niyang inalis ang seatbelt niya at lumabas ng sasakyan.

Pinanood ko lamang siya kung paano siya nagpakabasa sa malakas na ulan na iyon. Pangalawang beses ko pa lamang siyang nasaksihan na ginawa ito.

Ayaw na ayaw ni Red sa malakas na ulan, at sa tuwing mangyayari ito ay lumalabas siya upang saluhin ang mga patak at ito ang pangalawang pagkakataon na nasaksihan ko ito.

Kahit hindi niya sabihin at ipakita ay alam kong isinasabay niya ang mga pagluha niya sa bawat patak ng ulan na iyon kaysa ibunton sa kung kanino at kung saan ang sakit na nararamdaman niya . . . sakit na kahit ako ay hindi magagawang maipaliwanag—pero alam ko ang natatanging dahilan.

Isang oras akong nakatanaw sa kaniya habang nakatayo siya sa ulanan at nakatunghay lang sa kung saan nang lumakad na siya papalapit ng sasakyan at sumakay.

Tahimik niya lamang itong pinaandar hanggang sa sapitin na namin ang malaki nilang mansyon.

NAGLULUTO lang ako ng puwede naming kainin dahil alam kong kumakalam na rin ang sikmura niya. Isa pa, mag-a-alas dose na rin ng hatinggabi.

Mula nang dumating kami ay hindi siya nagsasalita. Naligo lamang siya at nagpalit na ng damit, saka dumeretso sa kuwarto niya rito. Hindi ko rin siya natanong kung saan ba ako matutulog dahil wala naman akong alam sa malaking mansyon na ito.

Ang ginamit ko nga lang din na damit ay sa kaniya. Isang malaking puting long sleeve na abot hanggang tuhod ko at boxer niya. Wala kasi akong gamit dito. Nakalimutan ko naman ibaba ang mga gamit na nasa sasakyan dahil na rin sa lakas ng ulan.

Nang matapos kong iluto ang sopas ay naghanda na ako sa mesa para matawag ko na rin siya. Hindi pa rin humihinto ang malakas na ulan maging ang mga pagkulog kaya't alam kong hindi pa rin naaayos ang emosyon niya.

Mabuti na lang din at hindi ako takot sa mga ganito dahil nasanay na ako. Binuhay ko ang sarili ko sa maliit na kubo kaya't matatag ako sa mga ganitong bagay.

Matapos akong maghain ay umakyat na ako sa silid niya. Tatlong beses na muna akong kumatok bago ako pumasok.

Nadatnan ko siyang nakahiga sa kama at nakapikit habang nakakumot. Bahagya ko siyang niyugyog para gisingin.

"Red? Kumain na muna tayo. Alam kong nagugutom ka na," anas ko ngunit hindi man lamang siya kumislot kahit kakaunti kaya muli ko siyang ginalaw-galaw. "Red—"

"Mmmm," ungot niya at tila ako kinabahan. Kahit na alam kong ikagagalit niya ay mabilis kong idinampi ang likod ng palad ko sa noo niya at halos mapaso ako r'on.

"Jusko! Inaapoy ka ng lagnat!"

Agad akong lumayo sa kaniya at kumuha ng maligamgam na tubig na inilagay ko sa palanggana at bimpo. Muli akong dumulog sa kaniya at dinampi-dampian siya ng bimpo sa noo.

"Don't touch me," ani Red ngunit hindi ko siya pinakinggan, bagkus ay pinagpatuloy ko ang pagpupunas sa kaniya hanggang sa leeg niya. Inilislis ko rin ang kumot at tumambad sa akin ang katawan niyang wala na namang pang-itaas ngunit naka-pajama naman siya sa pang-ibaba.

"Nilalagnat ka na't lahat wala ka pa ring pang-itaas," bulong na wika ko para hindi niya marinig. Kakaiba naman kasi talaga siya.

Mula sa kinauupuan ko ay kita ko sa malaki niyang sliding window ang malakas na buhos ng ulan at mga pagkidlat maging ang kulog.

Ibinaba ko ang pagpupunas ko sa kaniya sa dibdib niya nang bigla niyang idilat ang mga mata niya na agad sumalubong sa mga mata ko, saka niya hinawakan ang kamay kong may hawak ng bimpo.

"I already told you not to touch me," anas niya sa malamig na tono. "You really love to disobey me."

Napakagat-labi ako sa sinabi niya. Alam ko naman na kasing ikagagalit niya ay sumige pa rin ako.

May sakit ka kasi! Gusto ko sanang sabihin ngunit alam ko naman na lalo niya lang iyong hindi ikatutuwa.

"Sorry—RED!" Bigla na lamang niya akong hinila at ngayon ay nakahiga na ako sa kama . . . habang nasa ibabaw ko siya at titig na titig sa mga mata ko.

"You should've just obeyed me when I told you not to touch me," aniya sa magalasgas na tono.

Kitang-kita ko ang maganda niyang katawan habang nasa ibabaw ko siya maging ang kaseryosohan ng mukha niya.

Kinuha niya ang bimpo sa kamay ko at itinapon iyon sa kung saan, bago niya unti-unting ibinaba ang mga labi niya patungo sa leeg ko na sobrang ikinagulat ko.

"R–Red," tawag ko sa pangalan niya nang maramdaman ko ang napakainit niyang hininga sa leeg ko. Hangin pa lamang na nagmumula sa kaniya ay alam na agad na kasalukuyan siyang nilalagnat.

Tuluyang dumampi ang mga labi niya sa leeg ko at hindi ko alam kung saan ko ibabaling ang ulo ko. Ang init ng mga labi niya at kakaibang init ang hatid nito sa akin.

"Always obey me, woman, that's our rule," bulong niya at naramdaman kong pinagapangan niya ng dila niya ang leeg ko na lalong nagbigay sa akin ng nakakakilabot na sensayon.

Gusto kong pumikit at namnamin ang lahat nang bigla na lamang tumungo ang isang kamay niya sa butones ng suot kong damit at isa-isa niya iyong tinanggal.

Wala akong suot na pangloob. Hindi ko nakuha ang gamit ko sa sasakyan.

Lumayo siya sa akin nang tuluyan na niyang matanggal ang mga pagkakabutones ng suot kong damit. Hinawi niya iyon at tumambad sa kaniya ang dibdib ko na wari bang nagmamalaki sa kaniya.

Ibinalik niya ang tingin niya sa akin at biglang lumitaw ang nakakalokong ngisi sa mga labi niya. "Perfect," aniya at nakita ko pang pinagapang niya ang dila niya sa pang-ibabang labi niya at kinagat na animo nasasabik siya sa nakikita niyang nakahapag sa kaniya.

"M–may sakit ka, R–Red—Ohhh . . .!"

Hindi ko napigilan ang mapaugol dahil muli niyang ibinaba ang mga labi niya sa leeg ko pababa sa dibdib ko, habang ang kanang kamay niya ay kasalukuyang humahaplos sa hita ko.

Hindi ako makahinga nang maayos dahil sa ginagawa niya. Tila ako namamaligno sa kakaibang tama ng sensasyon sa sistema ko.

Mahigpit akong napahawak sa kumot nang bigla na lamang niyang ibaba ang mga halik niya patungo sa korona ko. Imbes na mapaliyad ako ay yumuko ako para tingnan ang ginagawa niya . . . na mukhang napansin niya. Nagtagpo ang mga mata namin at tila may isinisigaw na nakakalokong bagay ang mga iyon.

Ang init na dala ng sakit niya ay may kakainang init din na dala sa akin, lalo pa nang paglaruan ng dila niya ang korona kong iyon.

Gusto ko siyang hawakan, gusto kong mangunyapit sa batok niya, at gusto kong maramdaman ang init ng katawan niya! Gusto kong malunod sa sensasyon na ibinibigay niya.

"Mmmm . . . R–Red, please." Hindi ko mawari kung saan at ano ba ang pinakikiusap ko sa kaniya.

Bahagya siyang humiwalay sa akin ngunit nakatitig lamang siya sa mga mata ko.

Akala ko ay iiwanan na niya ako ngunit bigla na lamang niyang pinagapang ang hintuturo niya mula sa leeg ko . . . dahan-dahan, pababa sa tiyan ko, pababa sa puson ko, at . . . pababa sa sentro ko.

Tila wala lang na hinatak niya pababa ang boxer niya na suot ko at hinagis iyon sa kung saan. "Shall I start the game?"

Muli siyang yumuko at sa ngayon ay nasa sikmura ko siya at doon nagtatanim ng maiinit na mga halik na tuluyan nang nakakapagpaliyad sa akin.

"Oh my god, Red . . .!" ungol ko dahil kasabay ng mga halik niya ay ang paggapang ng isang kamay niya patungo sa pagkababae ko.

"So damn wet and ready," aniya at parang gusto ko pang humingi ng mas higit pa.

I want more! I want more than this foreplay, Red. I want to beg for more.

"Ohhhhhh . . .!" I exclaimed. He slowly inserted a finger in my core that made me shiver. "M–more please," I begged.

Nararamdaman ko pa rin ang maiinit niyang halik na ngayon ay nasa tiyan ko na. Alam kong nilalagnat na siya, ngunit ako naman na yata ang nilalagnat sa ginagawa niya. Damang-dama ko ang init na hatid niya sa pagkatao ko.

Nilaro niya ng daliri niya ang loob ko at halos mabaliw ako sa pagpipigil na salubungin ang bawat paglabas at pagpasok niyon sa akin. Mariin ang pagkakapikit ko dahil mariniin din ang pagpipigil ko.

"Meet my finger's thrusts, woman. I know you want it," aniya sa akin at tila ako napakawalan sa hawla.

Totoong sinabayan ko ang bawat indayog ng daliri niya sa akin. Pakiramdam ko ay unti-unting napapakawalan ang init sa akin—hindi! Mas lalo lamang itong lumalala at nagliliyab!

"R–Red, ohhhh!"

Idinilat ko nang bahagya ang mga mata ko at sumalubong sa akin ang nakangisi niyang mga labi na wari bang natutuwa sa nakikita niyang reaksyon ko sa sensasyon na ibinibigay niya sa akin.

"You look so gorgeous right now, Mrs. Allen. I swear, you just fucking do," aniya at napakagat-labi ako dahil sa narinig ko maging sa pagbilis pang lalo ng mga daliri niya sa pagpasok at labas sa akin.

Muli akong napapikit nang mariin nang maramdaman kong tila sasabog na ako sa bilis ng bawat paggalaw ng daliri niya. Damang-dama kong tinutumbok nito ang walang hanggang kaligayahan na mayroon ako.

Parang mababaliw na ako. Hindi ko na alam kung saan pa ba dapat magkunyapit. Hindi ko na alam kung saan ko pa ba maibabaling ang ulo ko dahil sa sarap na nararamdaman ko.

He had been teasing me for quite some time now, but this one is different. He wanted me to give in with everything I could. He was not stopping me nor asking me to wait for his go signal.

"R–Red, I want you . . . I–I want more. Give me something more than this—ohhhh . . .!"

Idinilat ko ang mga mata ko at muli ay sumalubong sa akin ang mga mata niyang tila ako balak lamunin sa sensasyon sa mga oras na ito.

Red . . . lunod na lunod na 'ko. Lunod na lunod na 'ko at ayaw ko nang umahon.

"Moan, baby. Moan for me, Mrs. Allen."

--

M A Y O R A

I C E _ F R E E Z E

VOTE | COMMENT

**

For this stand alone novel, I won't put WARNING signs for SPG scenes. Just so you know. Hehehe. 🖤