Chapter 1: Locked Up

Cyril’s POV

Nang magising naman ako ay napatingin ako sa paligid.. bakit may mga taong nakahalandusay sa... Teka,ano? Tumayo naman ako at nakita ko ang iba’t ibang mga tao na nandito sa saktong silid na kinalulugaran namin at mukhang wala lang silang malay.


Napahinga ako nang maluwag.. ano ba ang nangyayari dito? The last thing I’ve remembered is that I was walking with Daphne.. wait, where’s Daphne!?



“Daphne!” Sigaw ko naman at napatigil nang makita ko siya kaya kumaripas na ko ng takbo patungo sa kaniya at niyugyog ang katawan niya “D-Daphne! Hey! Wake up!”


Napagroan naman siya bago tuluyang maimulat ang mata habang napatingin sa akin pero bigla siyang napagalaw sabay tinignan ang buong paligid bago tumili nang napakalakas.


“H-Hey, calm down!” Pagpapakalma ko sa kaniya.

“C-Cyril, nasaan tayo?! Ano ‘to?! D-Di’ba pauwi na tayo? Anong nangyari?!” Sigaw naman niya at kinuwelyuhan ako “Answer me,Cyril!”

“I don’t know!” Bulalas ko naman at binitawan niya ang kuwelyo ko.

“Then what is this?” Patanong niyang bulong sabay napatungo “We need to go home.”




Gusto ko na din makauwi.. I live alone though.. my parents lives in America. Nagpaiwan ako dito para sa studies ko, walang mag-aantay sa akin pero si Daphne, sigurado akong nag-aalala na ang magulang niya sa kaniya.







“Wait.. ano itong chokers na ito?” Tanong naman niya kaya napatingin ako sa kulay itim na choker na mayroong violet na pearl sa gitna “You have one on your neck too.”

Napakapa ako sa leeg ko at nakita ito “But it is made from some kind of metal..”

“More like a collar?” Patanong na sabi niya “Weird..”

Napatingin ako sa mga kasamahan namin at mayroon din silang collar “We are not the only ones who have this collar on our necks.”

“Really weird..” Sambit ni Daphne.




Isa-isa naman na nagkamalay ang mga kasamahan namin at may nakita kaming pamilyar na tao kaya kaagad kaming nagpunta ni Daphne sa harap niya.. what is Sir Darren doing here? Nakidnap din ba siya?



“Cyril? Daphne? What the.. alam niyo ba kung nasaan tayo?” Tanong naman ni Sir Darren sa amin.

Napailing ako “Unfortunately, we don’t even know the answer to that.”

“And all of us have some matching collars at our necks!” Sabi naman ni Daphne.

Kinapa naman ni Sir Darren ang leeg niya “I have a bad feeling about this..”

“Bakit naman po?” Tanong ni Daphne. How naive.

“I-I’ll ask some people around..” Pags-suggest ko.

“Go ahead,” Saad naman ni Sir Darren sabay tumango.





Napatingin naman ako sa paligid at may nakita akong babae na mukhang kasing-edad ko lang kaya nilapitan ko siya kaso may humarang na lalaki sa akin at napakatalim ng tingin. Uh-oh..



“Anong kailangan mo sa kapatid ko?” Tanong niya sa akin gamit ang nakakatakot na tono.

“Magtatanong lang sana ako kung may alam kayo kung nasaan tayo,” Tugon ko naman.

“Are you even serious? Seems like all of us just woke up in this room, sa tingin mo na may alam ang isa sa atin?” Pabalang niyang sabi at napascoff “Tanga ka ba o ano?”

How rude, I’d like to punch his fucking face but I shouldn’t fight back on ugly monkeys. Pilit naman akong ngumiti “Sorry.”

“Kuya Dogma, ano ba iyan?” Rinig kong tanong ng kapatid niya. Dogma,huh. Oo, bagay sa kaniya.. para siyang asong ulol eh.

“Wala,Cathy.. just stay beside me. We shouldn’t trust anyone here,” Sambit naman niya.

“Okay,big bro~” Nakangiting saad ng Cathy at napatingin sa akin.




Mukhang wala silang alam sa nangyayari, napatingin naman ako sa paligid ulit at may napansin akong bata. Mga apat na taon siguro ang agwat ng edad namin, siguro naman ay makakausap ko ito nang maayos.




“Hello,” Bati ko sa kaniya.

Tinignan niya ako “Ano iyon?”

“Magtatanong lang sana ako,” Saad ko naman.

“Sige lang,” Saad naman niya pero ang emotionless masyado.

“Alam mo ba kung nasaan tayo?” Tanong ko sa kaniya “At ano ang pangalan mo?”

“Para sa unang tanong mo, wala akong alam at sa pangalawa naman, sigurado naman ako na napakinggan mo na ang pangalan na ‘Russell De Vera’ sa balita..” Walang gana niyang sabi sa akin.



Russell De Vera? His name is familiar but.. wait, what the hell?! The serial killer who had killed more than fifteen people!! It’s this kid?! Akala ko ba dadalhin na ito sa kulungan para sa mga minor!




“Based on your expression, you already knew my identity,” Saad naman niya “Chill, I can’t kill you here. I don’t like killing people in a crowdy place..”

“E-Eh?”




Agad naman ako napaatras palayo sa kaniya.. natatakot na ako. A serial killer is with us! This place isn’t safe at all!




“H-Hello, nasaan tayo?” Napatingin naman ako sa isang babae na may nametag na ‘Sweetselle Lopez’

“H-Hindi ko alam,” Saad ko naman.

Napablink siya “Naaalala mo ba ang tungkol sa iyo at alaala mo?”

Tumango ako “Oo, bakit mo natanong?”

“I can’t remember mine.. it’s just my name..” Saad niya at napatungo.

“H-Hala.. papaano iyon?” Tanong ko naman. Kawawa naman siya.

“H-Hindi ko din alam..” Bulong niya at napatungo.





Kawawa naman itong babae na ’to, wala man lang siyang maalala. Ang malas ko din dahil wala pa din akong nakukuha na impormasyon sa mga natanong ko!


“Hey,boy~” Napatingin naman ako sa isang babae na nakangiti nang nakakaloko “Anong ginagawa mo?”

“Magtatanong-tanong lang po sana kung may alam po sila kung nasaan tayo at kung ano ang nangyari sa kanila bago sila mapunta dito,” Saad ko naman.

Pero kaysa sagutin ang tanong ko ay lumapit ito “Sorry but I can’t answer your question. It seems like you’re from a rich family.. want to feel good?”



Kumindat naman siya sa akin kaya kaagad akong napaatras at bumalik kanila Sir Darren habang naglalakad na parang walang gana. Wala akong makausap nang maayos dito..




“Mukhang wala din silang alam,hmm?” Napatango naman ako sa sinabi ni Daphne “Kailangan nating malaman kung ano ang nangyayari dito. Hindi ako payag na ganito lang!”

“But how?” Tanong naman ni Sir Darren “It seems like no one’s aware of the place that we’re in.”

“We have to find a way out,” Determinado kong saad naman sa kanilang dalawa.




Tinignan ko naman ang isang pinto na nakasara, ito siguro ang daan palabas. Pero bakit ayaw nilang buksan ito? Nakalock ba? Lumapit naman ako at nang pinihit ko ang doorknob.. tama nga ang hinala ko, nakalock ito. but it was locked from the outside.



“Ano ba ang nangyari? Care to tell me the details of what happened before both of you passed out.” Tinignan ko naman si Sir Darren na nakacross arms “I’ll be telling my point of view first, nagtungo ako sa parking lot kaso nagdilim na lang ang lahat-lahat. Someone knocked me out and I woke up being in here..”

“Hindi mo man lang nakita ang gumawa sa iyo no’n?” Tanong naman ni Daphne kay Sir.

Umiling siya “Unfortunately, I didn’t saw the one who knocked me out.”





Nagkatinginan naman kami ni Daphne, may nangyayaring hindi tama dito. Pero bakit ganoon? Pinipilit ko namang maalala kung ano ang nangyari pero walang pumapasok sa utak ko.. basta ang alam ko lang ay nandito na ako. This is weird...





“Daphne, ano ang huli mong naaalala?” Tanong ko naman sa kaniya.

“Naglalakad tayo pauwi.. iyon lang,” Saad naman niya sa akin sabay napashrug “Wala na kong maalala bukod doon.”

“This is weird.. parehas tayo ng huling alaala..” Saad ko naman at napangalumbaba “Something is not right at all.”

“Well, we’re locked up and all! Ano kaya ang nangyayari sa atin?!” Asik ni Daphne at mukhang nagp-panic na “Kailangan nating makaalis dito!”

“I know..” Sambit ko naman “Pero paano?”








“It seems that all of you are awake now..”





Napatingin naman kami sa pinanggagalingan ng boses at nagmumula ito sa malaking screen na nakaattach sa isang tabi, mistulang nakapatay ito pero may nag-appear na logo ng isang skull habang may nagsalita. Sino iyon?!



“Sino ka?! Sabihin mo kung nasaan kami!” Sigaw naman no’ng Dogma na nakausap ko kanina.

“All of you seems to be curious. Bakit ako nakalock dito? Ano ang ginawa kong mali? Bakit may collar sa leeg ko? Bakit?” Saad ng boses mula sa screen “Kung nais ninyong malaman ang kasagutan diyan, lumabas kayo ng kwarto.”

“Paano naman iyong kung nakasarado mula sa labas ang pi—” Hindi na natuloy ang sinasabi ni Daphne nang may tumunog mula sa pintuan.





Someone must’ve opened it from the outside. Ano ba talaga ang nangyayari? Anong kailangan nila sa amin?

----

Yosh. Nai-update ko na din ito. :> Sorry if maikli ang first chapter, mas mahaba ang mga nasa sunod. Oh, Mystery/Thriller lang talaga ito. Walang halo na fantasy or supernatural stuff unlike ng DiHD and HFD, haha. 'Yong feels ko talaga sa Danganronpa V3 eh, Ouma and Kiibo were the best boy lol. Kaedeeee /got slapped;

By the way, Astro's Eunwoo as Cyril. His pic is in the multimedia  : ) Thank you for reading! Votes and comments are highly appreciated :>

170115

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top