Νύχτα, τόσο μαύρη, τόσο σκοτεινή όσο και η ψυχή μου. Αυτή η μαυρίλα που έχει απομείνει για ψυχη...

Βροχή, τόσο έντονη που πέφτει. Ο ουρανός κλαίει απόψε, μαζί του και εγώ. Είναι υπέροχο να κλαίς στην βροχή. Όταν οι σταγόνες κυλανε στα μάγουλα σου και ξέρεις ποιες είναι δάκρυα, μόνο από το κάψιμο που σου δημιουργουν τα συγκεκριμένα..

Δεν θυμάμαι τον εαυτό μου να χαμογελάει αληθινά όταν είναι μόνος.. Δεν θυμάμαι τον εαυτό μου να σταματάει πριν χαραξει ασυναισθητα το δέρμα του. Δεν θυμάμαι τον εαυτό μου να μπορεί να σταματήσει τα δάκρυα του..

Μου πήραν ότι πιο πολύτιμο..
Μου πήραν την ζωή που είχα μέσα μου..
Με άφησαν μόνη να παλεύω με τους δαίμονες μου..

Με διέλυσαν..

Μου λείπεις, γιατί δεν είσαι εδώ; που είσαι παλιέ μου εαυτε; που πήγε το χαμόγελο σου; που πήγε αυτή η παιδική φωνή που γελαγε; γιατί κλαίς; γιατί πονάς; γιατί ματωνεις;

Ποιος σε έσπασε; ποιος σε διέλυσε; ποιος σε άφησε; αυτός... Αυτός που αγαπησες και μισησες ταυτόχρονα από την ώρα που γεννήθηκες..

Ο ίδιος σου ο εαυτός!

Ποιος ο λόγος να ζεις έτσι;
Ποιος ο λόγος να προχωράς μόνος;
Ποιος ο λόγος να πληγώνεσαι συνέχεια;
Γιατί να μείνουν ατιμωρητοι;
Γιατί είσαι αδύναμος;
Τι σου συμβαίνει;
ΤΑ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΕΣ ΌΛΑ!
Σε αγαπάω, παλιέ μου εαυτε...
Σε μισω, έτσι όπως έχεις γίνει...

Μου λείπεις, συγγνώμη που σε πρόδοσα έτσι.. Που πρόδοσα αυτό το χαμόγελο... Που το άφησα να σβήσει.. Και δεν μπορώ να το επαναφέρω πια...
ΓΎΡΝΑ ΠΊΣΩ! ΔΕΝ ΑΝΤΈΧΩ ΆΛΛΟ ΝΑ ΠΑΛΕΎΩ ΜΟΝΗ! ΣΕ ΧΡΕΙΆΖΟΜΑΙ ΕΔΏ!

Που είσαι; που είσαι τώρα που σε χρειάζομαι περισσότερο από ποτέ; τώρα που είμαι μόνη; γιατί με άφησες και εσύ όπως και οι άλλοι; γιατί δεν είσαι εδώ;

Τι να κάνω; πες μου τι να κάνω.. Βοήθησε με. ΣΩΣΕ ΜΕ... Σώσε με από τον εαυτό μου... Τρελαίνομαι... Χάνω το μυαλό μου...

Νομίζω δεν αναπνεω πια... Τα δάκρυα έχουν παγώσει πάνω στα καυτά μου μάγουλα... Σταματα.. Καρδιά σταμάτα να χτυπάς.. Δεν σταματάς όμως...

Μια βαθιά ανάσα... Ηρέμησε... Το έχεις.. Αντέχεις... Ακόμα αντέχεις...

Συγγνώμη. Συγγνώμη εαυτε μου.. Για άλλη μια φορά συγγνώμη.. Τα σκατωσα...

Και το ερώτημα που κυριαρχεί μέσα στο μυαλό μου μονίμως...

Να Πεθάνω ή να Ζήσω?