Entry #8

Dear Someone,

Na-miss mo ba ako? HAHAHA SANA ALL NA-MISS, CHOUR.

Tulad nga ng sabi ko sa 'yo last time, last na 'yon. Kaya start ulit tayo ng bago ngayon hihi.

After ko isulat 'yung last entry ko, naglugmok lang ako. I saw something kasi sa twitter, ang sabi, "Healing isn't parallel, just let your tears out kasi that's also sa prayer." And guess what! Natamaan ako huhu, from the day na binasa ko 'yan, ang simple lang pero dama.

Kaya ayon, umiyak lang ako ng umiiyak. Alam mo ba 'yung feeling na parang nagfflashback lahat ng sakit? At the same time nagfflashback lahat ng masasayang nangyari sayo? Ganun 'yung naramdaman ko.

Nung time pa naman na 'yon gumagawa ako ng school works, tas may salamin sa harap ko. Inuna ko pa talagang mag-breakdown tapos tingin sa salamin.

Infires, ang ganda ko umiyak! HAHAHAA CHAR!

Wala lang, simula nung gabing 'yon. Parang nag-sink in sa akin na sometimes I need to let go, to let God work on my life.

I'm happy to tell you na, sinusubukan ko na ulit. Nagsisimula na ako ulit.

Anways, ikaw ba?

Kamusta ka?

- Kish

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top