*Marielle's PoV*

Sinara ko na yung journal ko at itinago yun sa bag ko. I glanced at the wall clock, it's already 10 in the morning at 10:30 magsisimula yung kasal.

*tok.tok.tok*

"Come in" i said.

"Are you sure about this?" She asked.

"Definitely" sagot ko.

"Marielle naman! Hindi ba delikado yang gagawin mo?" She asked.

She's Rachelle, my best friend sya yung tutulong sa akin para makatakas ako ngayon.

"You should start calling me as 'Mielle'" plain na sabi ko.

Naupo sya sa higaan at tinanggal yung pang disguise nya, she's a celebrity. A singer to be exact.

"Sumasakit yung ulo ko sayo! Pag alis mo dito, what will happen next?" She asked.

"I'll start a normal life" sagot ko.

She rolled her eyes at me.

"Really? You can't be normal!" Sabi nya,

What does she mean that i can't be normal? Abnormal ako ganon?

"Look, Rachelle this is for my freedom. Sawang sawa na akong tumakbo, paulit ulit na lang" i said.

"Exactly! Bakit hindi mo na lang pakasalan yan tapos live happily ever after?" Tanong nya.

I threw dagger looks at her.

Seriously?

Ako magpapakasal sa hindi ko kilala? NO WAY IN HELL!

"And then what? I'll let him run the Empire alone tapos nanakawin nya yung yaman namin? Or worst baka sya pa yung maging dahilan ng pagbagsak ng Empire" sabi ko.

Napahilamos na lang sya ng mukha nya.

"Your parents will not let that happen" sabi nya.

"Oh, they will. Trust me" sagot ko.

Inayos ko yung crown pati na rin yung veil ko, it's almost time.

"Saan ka pupunta after nito?" She asked.

"To my cousin" sagot ko.

Natawa sya.

"Do you think hindi ka makikita dun?" Tanong nya.

"Do you think my parents will come and get me?" Tanong ko pabalik.

Walang pakialam yung parents ko, ang priority nila ay yung Empire, Empire at yung Empire.

"Sasama lang ako pag sila mismo yung susundo sa akin" i said.

And i don't think na mangyayari yun. They're too busy making money and running the company.

"Fine, do what you want to do, bahala ka" sabi nya.

"Thanks" sagot ko.

May kinausap sya sa phone nya, probably it's her band mate.

"Everything's set. Ako na yung magda-drive ng Camaro mo. Lahat ng gamit mo nandun na" sabi nya.

"You mean bumblebee?" Tanong ko.

"What bumblebee?" Tanong nya.

I rolled my eyes.

"The yellow Chevrolet? Transformers?" I asked.

"You give names to your cars, right. Si bumblebee nga yung ida-drive ko" sabi nya.

Tinignan nya ako mula ulo hanggang paa.

"Paano ka tatakas kung ganyan yung suot mo?" She asked.

"My problem, not yours" sagot ko.

Niligpit ko na yung mga gamit ko and then i handed my bag to her.

"Here" sabi nya sabay abot ng isang iphone.

Kumunot yung noo ko.

"I have a phone" sabi ko.

"It's Mielle's phone, gagawa ka ng bagong identity of course you need fb, twitter, Instagram and such" sabi nya.

Kinuha ko yung phone atsaka nilagay sa bulsa ng shorts ko.

"Nakaayos na lahat dyan, Mielle Buenavista is real with her gray hair and a pair of green eyes" sabi nya at niyakap ako.

I hugged her back.

"There's no turning back" sabi ko.

"Yeah, this is it. Tawagan mo ako pag nakatakas ka. I'll just be around the venue with bumblebee" sabi nya.

I smiled.

I'm so lucky to have her.

"Thanks Rachelle, for everything" sabi ko.

"You would have been a beautiful bride" sabi nya.

"Cut the drama. Umalis ka na any moment darating na yung mga guards dito para sunduin ako" i said.

Natawa sya.

"Paano ka tatakas sa lagay na yun?" Natatawa nyang tanong.

Natawa ako.

"Sabi mo gangster ako. I bet i can handle them" sagot ko.

We hugged once again bago sya lumabas.

Now's the time. Woooh! I got this.

Humarap ako sa isang full-length mirror. I look like a princess, too bad i haven't met my prince yet.

*tok.tok.tok*

"Young lady, it's time" sabi nung guard.

I took a deep breath and then i opened the door.

One, two? I was expecting a larger number of guards. Oh well, looks like destiny is on my side.

Bumaba na kami sa grand staircase ng hotel.

Inalalayan naman nila ako sa paglalakad ko, everyone's looking at me, buti na lang hindi nila ako kilala.

May naka-abang ng limousine sa tapat ng hotel, sa hindi kalayuan natanaw ko naman yung sasakyan ko na umalis.

Sumakay na kami. Pinagitnaan pa ako ng dalawang to! Hay!

Bali yung tatakasan ko mamaya tatlo na, kasama na yung driver, tatlo sila luging-lugi ako, ang lalaki ng katawan nila. Tsk!

Ngayon paano ko sila papatumbahin?

Think! Marielle! Think!

Mabilis kaming nakarating sa glass garden nasa loob lang sya ng isang private subdivision. Ok this is it!

"Nandito na po tayo, young lady" sabi nung guard.

"I know" malamig na sagot ko.

Bumaba na yung nasa kanan ko, ganon din yung nasa kaliwa. Tinignan ko kung may guards pa labas pero wala naman.

Pinagbuksan na ako ng pinto and then lumabas na ako.

You got this Marielle!

Pareho silang pumwesto sa magkabilang gilid ko tapos nagsimula na kaming maglakad.

I stopped.

"Young lady?" Tanong nung guard sa kanan ko.

"Natanggal yata yung hook sa heels ko, can you fix it for me?" I asked habang itinataas ko yung wedding gown ko.

Yumuko sya.

"Ayos naman po, young lady" sabi nya.

"On the left foot" sabi ko.

Bago pa man nya mahawakan yung kaliwang paa ko sinipa ko na yung mukha nya. Ayun nabali yata yung ilong.

Agad ko naman sinuntok yung sikumura nung guard na nasa kaliwa ko. Matapos nun agad akong tumakbo.

Curse this dress!

I dialed Rachelle's number but she's not picking up!!!

"YOUNG LADY!" sigaw nung driver

"Pick up Rachelle! Ano ba?!" Sabi ko sa phone ko.

Lumingon ako at halos maabutan na ako ng driver.

Stupid phone!

Binato ko yung iphone ko sa driver, saktong tumama sa mukha nya ayun tulog na sya. Ugh! Bagong labas lang yung phone na yun!

I didn't bother to pick that phone again.

Tumakbo na lang ako ng tumakbo.

Goodness! I'm not good in directions!

Lumiko ako then i run again.

Where are you Rachelle?!?!

These heels are killing me!

I continued running until i reach a park, i think its the village park. Siguro naman nandito lang si Rachelle.

There are people in the park, some are playing volleyball and some are just sitting. Ugh! Bakit ko ba napapansin yun?! Marielle! Focus on running, guards are after you.

"Are lost?"

Napahinto ako dahil sa batang babae.

"Kinda" sagot ko.

"I'll help you princess" sabi nya.

I just smiled at her then may ibang bata pa na lumapit sa amin.

"From what kingdom are you from?" Tanong nung batang lalaki.

I laughed.

"I came from the kingdom of far far away" sagot ko.

Mukhang namangha naman sila. Did they actually thought that I'm a princess?

"Why are you here?" Tanong nung batang babae.

"Do you know the goons?the bad guys?" I asked,

Tumango silang lahat.

"They're after me, they're trying to catch me and then they will force me to marry a monster" sabi ko.

Nagulat sila. I want to laughed at their reactions.

"I will protect you princess" sabi nung batang lalaki.

"We will protect you" sabat nung batang babae.

Umupo ako para magkausap kami ng maayos.

"That's so nice of you, can you help me?" I asked.

Tumango sila.

"If you see the goons and then they asked you which way did i go, tell them the wrong way" sabi ko.

"Sure princess" sabi nung babae.

Hinubad ko yung crown ko pati na rin yung veil.

"I'm no longer a princess now because i ran away from my castle, please take care of that crown and when time comes, I'll return to get that crown back" sabi ko.

Tumayo na ako tapos umalis na.

Ok back to running na naman. May ilang tao na napapatingin sa akin siguro iniisip nila na baliw ako?

Nahuli ko pang nakatingin sa akin yung lalaking may dalang aso. Tsss.

Tumakbo lang ulit ako ng tumakbo, seryoso ang sakit na ng paa ko!

Nasan na ba ako?!

Nasan ba yung bahay ng pinsan ko?!

Alam ko nandito lang yun eh! Pina-research ko yun, malapit lang talaga sa venue ng kasal yung village na tinitirahan nya.

Saan nga ba ulit yun?

Mountain something? Ahh. Mountain Ville?

May nakita akong signage papuntang Mountain Ville, kaso kailangan ko pang tumawid sa kabilang street.

No choice, i really need to cross the street.

"Nasan ka na ba kasi Ra--AAAAAAAAAAH!"

*screeeeeech*

*bogsh*

Patay na ba ako?

Hindi pa nga nagsisimula yung kwento ko, patay na ako?!

*inhale...exhale*

Nakakahinga pa naman ako.

Minulat ko yung mata ko, tinignan ko kung buo pa yung katawan ko. saktong paglingon ko may nakita akong kabayo, itim na kabayo. Ferrari.

Konti na lang talagang masasagasaan na nya ako.

Nanlalambot yung tuhod ko, i can't even stand!

*bogsh*

Ginamit ko yung hood ng Ferrari para pang alalay sa pagtayo ko. Kaso hindi talaga ako makatayo! Ugh! Hindi man lang ba ako tutulungan ng driver?!

*bogsh*

Ginamit ko ulit yung hood na pang alalay at para inisin din yung driver ng Ferrari na 'to! Mukhang walang balak bumaba. Ugh! Hindi pa rin ako makatayo!

Narinig kong bumukas yung pinto.

"MAY BALAK KA BANG MAGPAKAMATAY?!"

"MAY BALAK KA BANG PATAYIN AKO?!"

Sabay naming sabi.

*bogsh*

Kahit naka-shades sya kitang kita ko yung inis nya dahil sa pagkalampag ko ng hood ng Ferrari nya.

At tuluyan na akong nakatayo, salamat sa hood ng sasakyan nya.

"Haven't you heard the word chivalry?" I asked coldly.

Hindi man lang sya kumibo! I look at my gown! Tsk ang dumi na!

"Stupid gown" i said.

Ano? Tatayo na lang ba sya dyan tapos tititigan ako?!

The hell?!

"Thanks for the help" i said.

"You're welcome" he said while grinning.

The nerve of this guy!

Ugh!

"You beast!" Sabi ko.

Tinalikuran ko sya tapos nagsimula akong maglakad ulit.

*bogsh*

"Ouch!" Reklamo ko.

Stupid heels! Nadapa ako nakakainis nabali pa! Kaninang tumatakbo ako ang tibay tapos ngayon pa nabali! Ugh!

Lumingon ako sa beast na yun, nakatayo pa rin sya dun. Hindi nya talaga ako tutulungan ah! Fine!

Hinubad ko yung heels ko tapos tinapon ko sa tabi, tumayo ulit tapos naglakad ulit. Hay ano bang nangyayari sa buhay ko?!

Ok, this is the first day ng pagtakas ko, first day ng pagrerebelde ko tapos minamalas na agad ako?! What the hell?! First day pa lang to!

This is the first time na naglakad ako ng naka yapak, this is the first na muntik na akong mamatay.

And this is the first time that i felt free.

Walang bawal, walang susuway, walang magsasabi ng 'proper etiquette young lady', wala.

*BEEP!BEEP!*

Napatalon ako sa gulat dahil sa busina.

"That's for calling me beast!" Sabi nya.

"Argh! YOU BEAST!" Inis na sigaw ko!

Ugh! And for the record, this is also the first time na sumigaw ako ng ganon.

I closed my eyes to calm myself. Wooh too much stress in a day, take note hindi pa tapos yung araw.

I continued walking, feeling ko sugatan na yung paa ko. Ang sakit na rin ng binti ko.

"It's for your freedom" sabi ko sa sarili ko.

*beep!beep!*

Lumingon ako at nakita ko si bumblebee. Thank goodness.

"Anong nangyari sayo? Tinatawagan kita ayaw mong sumagot?" Tanong ni Rachelle.

"Nothing much, binato ko yung phone ko sa mukha nung driver" sagot ko.

Bumaba sya sa sasakyan ko habang tumatawa.

"I have to go" sabi nya,

Kumunot yung noo ko.

"Why?" I asked.

"Tumakas lang din ako kay manager" sagot nya.

I took a deep breath.

"Fine, you should go" sabi ko,

"Malapit na yung Mountain ville dito, grabe yung layo ng tinakbo mo ah" natatawa nyang sabi.

"It's the first time" sabi ko tapos tinaas ko yung gown ko.

Nakita nyang naka yapak ako.

"I'll give you a hand for that" sabi nya then she clapped.

Natawa ako.

"Paano ka?" I asked,

"Papunta na sila dito, dadaanan nila ako" she said.

Tumango ako.

"Thanks" sabi ko.

"Wala yun, umalis ka na, mamaya nandyan pa rin yung guards na naghahabol sayo" sabi nya.

I smiled tapos sumakay na ako sa sasakyan ko.

Pinaandar ko na yun papuntang Mountain Ville.

Now where's the house of my dear cousin?

May nadaanan akong guard house.

"Excuse me, where is the Castillo's residence?" I asked.

"Sino po kayo ma'am?" Tanong nya.

"A family friend" sagot ko.

"Ma'am daretso lang kayo dyan tapos kanan po sa pangatlong street yung bahay na puro salamin tapos may itim na gate yun po yung bahay" sabi ng guard.

"Thanks" i said.

Daretso tapos kanan sa pangatlong street and then the glass house with a black gate is there.

I park my car sa harap ng gate, kinuha ko muna yung bag ko tapos bumaba na.

Tinignan ko yung bahay, not bad. It's a modern designed house made of glass. Alam ko mag-isa lang na nakatira yung pinsan ko dito eh.

*ding.dong.ding.dong.ding.dong*

"Wait a sec" it's him.

Binuksan nya yung gate and as usual, he wasn't expecting me, kaya naman para syang nakakita ng multo nung nakita ako.

"It's been a while, Alexandrei"

*end of chapter*