Simula

Simula

Mahirap magtiwala at mahirap maniwala.

Halos mapunit ang aking labi habang tinitingnan ko ang litratong nasa aking harapan. Magkaakbay ang dalawang bata sa litrato at parehong nakangiti. Habang nasa likuran nila ang kanilang mga magulang na nakangiti rin.

They look so perfect. And perfect doesn't exist in this cruel world.

"Let's go." Nilingon ko ang binatang nasa may driver seat. Sinulyapan niya ako bago niya inihinto ang kotseng sinasakyan namin sa isang mansion na kulay asul.

Itinago ko na ang maliit na litrato sa bulsa ng jacket na suot ko. Nilunok ko ang bara sa aking lalamunan habang bumababa ang mga kasama ko. Today is the start of my fate because today I will meet my new family.

The family that will guide me and give me the love I long for.

"Lumabas na kayo," he said as he opened the door. Nagkatinginan kami ni Gun, ang kasama ko sa backseat bago ko ibinalik ang tingin sa kanya. Ang kanyang mga mata ay sadyang nakakabighani.

Paano mo nga ba magagawang pagkatiwalaan ang mga taong nasa paligid mo? Sa anim na taong magkakilala at nagkasama kami, paano ko nga ba masasabing tama ang pagtitiwala ko sa kanya?

Tumango ako at saka mabagal na bumaba. Wearing only a red dress with a polo on my shoulder and black flats, I fixed the hem as the cold wind blew. My shoulder length hair slowly fall into my back as I roamed my eyes around the house.

Gun started to whistle as he fixed his collar but he still couldn't do it properly. Ngumuso ako at nilapitan siya bago 'yon inayos.

They say trust will kill you.

Inaya na kami ng binata and he lead the way while I silently adored every piece of this mansion that will be my home from now on. When we get inside I am in awe with different shades of blue in every corners of the house.

Pero agad 'yong nawala nang makita ko ang apat na batang babae at batang lalaking nasa may sala na tahimik kaming tinitingnan.

Lumipat ang atensyon ko kay Sir Acuv, ang lalaking kasama ko nang hinawakan niya ang aking braso maging ang braso ni Gun na katabi ko. Katabi niya ang isang babaeng may mapupungay na mga mata.

"Ang mga batang 'yan ang magiging kasama ninyo. We are your family now so trust us," he said as he guided us towards them.

"Hi! Fuck, your eyes are so blue!" the girl with green eyes exclaimed. "My name is Dagger, by the way!" Ngumiti ako at tinanggap ang kanyang kamay na nakalahad.

"Bullet," I introduced myself even if I feel a little strange because of my new name.

I glanced at Gun when I heard him laughing with the other guys and he easily blends in well. Ngumuso ako dahil mukhang makakalimutan na niya ako.

Nagpakilala rin ang ibang mga bata sa akin at sandali kaming nagkausap ni Dagger na mukhang bulgar ang bibig. Nang mabaling sa batang lalaking may blonde na buhok ang kanyang atensyon ay sinulyapan ko si Sir Acuv na nakatingin din pala sa akin.

Seryoso ang kanyang mga mata na tila may iniisip na malalim habang nakatingin sa akin. He must have missed his family?

He was the one who took care of me, the one who gave me hope when I was in doubt. He is the family that built me.

May sinabi siya sa mga kasama niya bago siya lumapit sa akin habang pinadiretso na sa dining area ang mga bata. Naiwanan kaming tatlo sa sala.

So how did I say that it's right to trust him?

Lumuhod siya sa harapan namin at bahagyang ngumiti. I could feel Gun's tension that's why I glanced at him and he doesn't know if he should smile or remain cold. I tapped his back assuring him that's it's fine before I smiled at Sir Acuv.

Kinuha ni Sir Acuv ang kaliwang kamay ko kaya kumunot ang noo ko.

"Why?"

Inilagay niya ang isang bracelet na may isang aquamarine na bato sa aking palupulsuhan. Umawang ang aking bibig dahil sa pagkabigla. Nang bitawan niya ang kaliwang kamay ko ay bumaling siya kay Gun at nilagyan din ng bracelet na kagaya rin ng akin.

Pinagmasdan ko ang bracelet at napansin kong may nakasulat sa bato.

"Le monde peut vous détester, bien-aimés, mais rappelez-vous que vous êtes aimé." Gun read the words carved inside the gem.

I looked at Sir Acuv with confusion and he smiled more.

"The world may hate you, beloved, but please be reminded that you are loved."

He said that answered my question.

He's worth my trust because he loved me as his owned daughter.

darkFortalejo_16 | Dey Fortalejo

━━━━━━━━━━━━━

Official Hashtag/s:
#BalaNaLiligtasSaAnghel
#DeadlyWeaponsBullet
#SDES1AdoreYou
Be black, stay fucking extraordinary, deysies! Muah!

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top