Bala #7

Like

"Where are we?" tanong ko sa kanya.

He chuckled. "You want another kiss, hmm?"

Napalunok ako at nakagat ang dila. Shit! 'Wag kang abusado, Sir Marco!

But I couldn't help it because I can't see anything although I can feel every presence surrounding us.

Sir Marco and I with fifteen bodyguards in our back. Inaalalayan ako ni Sir Marco habang naglalakad kami. He was gentle and very caring.

Like how soft his face were. I never thought that he can be gentle.

I remembered when I read an article about him saying that he's one of the top playboy in the Asia and a real heartbreaker for a lot of women he's been involved.

But maybe the media wasn't right after all for their prejudices of him.

Kahit na kating-kati na akong tanggalin ang panyo sa mga mata ko ay pinigil ko pa rin. Let's just wait for this tease-monster to remove it.

Mahigpit ang kapit niya sa kamay ko bago bumulong sa akin. "I'll carry you, querida."

Muntik na akong mapasigaw ng maramdaman kong nawala ang mga paa ko na nakatungtong sa lupa. He carried me in his arms as if I was just a sack of leaves.

Napalunok ako. "M-Marco…" bulong ko habang mahigpit ang kapit ko sa kanyang balikat.

"Damn, querida! I like it!" I heard the joy on his voice.

Napalunok ako at kumabog ang dibdib ko. Maging ako ay hindi inaasahan ang nasabi ko. Nawala ang katinuan ko dahil sa pagkabigla.

But I never knew that calling him without the 'Sir' could make my cheeks flushed. It was ticklish in my tongue.

"We're here," he said before he put me down.

He removed the handkerchief and I was shocked. Mukhang nagpa-reserve siya nang magandang table na aakalain mong mag-da-date kayo! Everything is red, may mga rosas sa vase. It was an outdoor table.

Damn! Sir Marco! You're such a tease to me!

Pabilog iyon at punong-puno ng pulang rosas. Ibubuka ko ang labi ko para magtanong ng nauna siyang nagsalita.

"Let's eat, querida."

Napiping tumango ako, pinaghila niya ako ng upuan bago siya umupo sa harapan ko. He's smiling while his eyes were twinkling.

"What's this for?" tanong ko.

Lalo siyang ngumiti.

"Later."

Kumindat pa siya kaya namula na naman ako. He's not just a tease-monster! But also a very effective flatterer!

A waiter came in and served us one of my greatest addiction, it's a T-bone steak na niluto nang medium-rare at isang baso ng orange juice.

Nangingiting tiningnan ko ang pagkain niya, the waiter served him a steak also kaso well-done ang kanya and a black coffee.

"Where's Franco and the others?" tanong ko.

Ininguso niya ang likuran ko kaya't lumingon ako at nakita kong nagkakasiyahan ang kinse niyang mga bodyguard sa loob ng restaurant.

Nagkibit-balikat ako at nagsimula nang kumain. Sa bawat subo ko ay gusto kong mapa-ungol! Matagal-tagal na rin pala akong 'di nakakakain ng steak!

Damn, Marco! Bakit hinayaan kitang makilala ako ng ganito?

"Looks like you love the taste, querida," I can hear his voice smiling.

Ngumiti ako at tumingin sa kanya.

"Thank you, S…" tiningnan niya ako ng matiim. As if saying not 'Sir'.

Ngumiti akong lalo. "…Marco."

Namula ang mukha niya.

"By the way, who's the owner of this restaurant?" Pag-iiba ko sa usapan bago ko tiningnan ang pangalan ng restaurant.

Samara.

Parang biniyak ang puso ko ng makita ko ang pangalan. Mabilis ko siyang nilingon at nakita kong nakangiti siya pero nahalata kong malungkot ang kanyang mga mata.

"It's my Mom's restaurant."

"Oh, I-i'm sorry," mahinang bulong ko.

Hinawakan niya ang kamay kong nakapatong sa lamesa. I could feel my heart went on him, I could feel his sorrow.

"No, it's okay. I'm used to it."

Ngumiti ako at iniba na ang usapan. I don't want to see him like this.

After we ate our brunch ay inaya niya akong maglakad-lakad sa malapit na parke habang nakabantay ang mga bodyguard niya sa iba't ibang posisyon.

Pumayag ako at sabay kaming naglalakad do'n. Malapit nang magtanghali pero parang ang bagal ng oras para sa aming dalawa.

Hanggang sa hindi ko na napigilan ang sarili ko."What was that, Marco?" utal na tanong ko. Huminto siya at humarap sa akin.

"You really want to know?" Tumango ako sa tanong niya.

He smiled before he touched my right cheek, "I want to know you more, querida. I think, I like you."

Natahimik ako at tila tumigil sa pagtibok ang puso ko. Parang naparalisa ang buong katawan ko at nanigas ako.

Tama ba ang narinig ko?

Assuming it was easy but hearing it from him was a blast!

He likes me?

"H-huh?" tila timang na tanong ko dahil sa pinaghalong pagkabigla at pagiging lutang bigla.

Ngumiti siya at hinapit ako sa bewang bago niya ako hinila papalapit pa sa kanyang mainit katawan. Bumilis ang tibok ng puso ko sa pagkamangha at tuwa!

"I said, I like you, querida."

Napalunok ako at napapikit. Tama nga ang narinig ko. Nagpakawala ako ng iilang mahahabang paghinga upang maibalik sa dating ayos ang buong sistema ko!

He likes you, Bullet! The angel you adored so much like you!

He likes you! Fuck!

Nagbunyi ang buong sistema ko at matamis na ngumiti bago dumilat. Tiningnan ko ang kanyang mukha at nakita kong umawang ang kanyang labi.

"I like you, too," I whispered.

"Oh, querida…"

Lumunok ako ng lumapit ang kanyang mukha sa aking mukha. Muli kong naramdaman ang init ng kanyang hininga, ang kakaibang pagkalabog ng puso ko at ang pagwawala ng sistema ko!

Para akong mababaliw habang tinitingnan ang kanyang mamula-mulang labi! Namumungay na inilipat ko ang tingin sa kanyang itim na itim na mata.

Ibubuka ko sana ang labi ko ng maramdaman ko ang iilang mga presensya sa likod ko, bago ko narinig ang boses ni Franco sa earpiece na suot ko.

"Miss, they're attacking! Run now! Kami na ang bahala sa kanila!"

As much as I don't want to ruin this moment, but I have to! Mabilis kong inilayo ang mukha ko sa kanya at mahigpit na hinawakan ang kanyang kamay.

"Let's go!" may urgency sa boses ko ng ibulong ko sa kanya 'yon.

"What the fuck?" reklamo niya.

Hindi ko siya pinansin at hinila ko siya ulit at tumakbo kami pabalik. Dumiretso kami sa may SUV habang magkahawak-kamay kaming tumatakbo.

My instinct told me not to go. Hindi ko alam kung susundin ko ito o…

"Fuck! Miss, 'wag na kayong tumuloy sa SUV! Ilayo niyo si Sir Marco rito and run!" si Franco ang nagboses ng naiisip ko.

"We need to run faster, Marco!"

Sandali ko siyang sinulyapan at nakita kong tumango siya! Mas binilisan namin ang pagtakbo ng magkahawak-kamay! Lumiko kami sa isang maliit na eskinita at pagkalabas do'n ay looban na!

Pero napahinto kami dahil may humarang na limang lalaki sa amin at nakatutok ang kanilang baril kay Sir Marco.

Damn! We're in danger!

darkFortalejo_16 | Dey Fortalejo