De stilte overviel de ruimte en elke ademhaling leek overdonderend. Er leek een zichtbare spanning te zijn tussen de zonlingen en het seizoen dat voor hen stond.

'En wat mag dat dan zijn?' vroeg Nataya uiteindelijk, haar ogen leken licht te geven en Romez vroeg zich af of ze het zicht gebruikte en als ze dat deed waarom ze dat deed.

'Het is niks wat jullie geen voordeel geeft,' zei Herfst en ze staalde een vreemd soort rust uit die iedereen in de ruimte leek te kalmeren. 'Maar gerucht gaat dat Winter dingen achterhoud.'

'Dat is niks nieuws,' zei Rozenblad, maar Herfst liet hem niet verder praten.

'Het ijskristal in Araouane was geen toeval,' zei ze. 'En Frigi die nu ontsnapt is? Het was geplant en ik vermoed dat híj erachter zit.' Ze legde de nadruk op ''hij'' met een verbitterde stem. 'De enige manier om het zeker te weten is door Kamp Winter binnen te gaan en antwoorden te vinden.'

'Kunt u het dan niet vragen?' vroeg Jezie en werd dat moment waarschijnlijk door Herfst als dom beschouwd.

'Alsof ik dat nog niet gedaan heb,' zei ze en rolde met haar ogen. 'Hij luistert niet, hij luistert nooit. Zomer zou je hetzelfde vertellen, als ze niet vermist was geraakt.' Hier en daar werd instemmend geknikt en Romez moest toegeven dat hij zich daar ook onder bevond. De eerste keer dat hij Zomer had gezien was in het bijzijn van Winter en die luisterde dat moment inderdaad niet. Een zo'n voorbeeld zou Romez meestal niet overtuigen, maar Herfst worden waren sterk en hij wist dat ze vaker met hem te maken had dan hen alle.

'Wat wil u dan dat we doen?' vroeg Zeemeeuw en Herfst nam haar tijd om te antwoorden.

'Naar Kamp Winter gaan,' zei ze uiteindelijk. 'Rondvragen en Winter kosten wat het kost ontwijken.'

'Oké,' zei Zeemeeuw en keek de zonlingen naast hem aan. 'Wat zeggen jullie?'

'Wel de enige manier om misschien meer informatie te krijgen,' zei Rozenblad. 'Ik moet toegeven dat het niet de beste manier is, maar Winter laat nooit iets vrij.'

'Dus gewoon het kamp infiltreren,' zei Jezie met een grijns die niet gepast was voor wat ze te wachten stond.

'Precies,' zei Zeemeeuw en knikte. Zijn ogen gingen naar Nataya, maar die schudde het hoofd.

'Ik ga niet mee,' zei ze met een diepe teug lucht. 'Aya heeft me nodig.' Haar stem trilde en Zeemeeuws blik stond bezorgd.

'Dat snap ik,' zei hij en legde geruststellend zijn hand op haar schouder. Daarna keek hij naar Romez. 'En jij?'

'Ik ga wel mee,' antwoordde hij, want er zou er een diepe gedachtenduisternis op hem wachten als hij geen afleiding had.

'Dan is dat geregeld,' zei Herfst met een klap in haar handen. 'Roodblad, Galey, ga met hen mee.' Roodblad en degene die in de grotingang bij Frigi had gestaan liepen naar voren.

'Ja vrouwe,' zei degene die Galey heette. Galey had een lichtbruine huid en kort zwart haar dat in de punten roze werd. Roodblad herhaalde dezelfde woorden en de groep leek compleet.

'Ik wens jullie al het beste,' zei Herfst en een rustgevende glimlach lag in haar gezicht. Romez had de neiging terug te glimlachen, maar wist niet of het gepast was dus hield hij zijn gezicht in een plooi. Roodblad maakte nog zijn laatste buiging en ging toen de groep voor.

'We komen niet meer van je af, hè?' zei Rozenblad met een grijns en Roodblad gaf een glimlach van een kwaadaardig meesterbrein terug.

'Nooit niet,' zei hij en keek opzij naar Galey. 'Vandaag gewoon Galey?' vroeg hij en Galey knikte.

'Ze had het deze keer eens goed,' zei die daarna.

'Dat is ook voor het eerst,' zei Roodblad met een lach. 'Ze heeft nog veel te leren, maar dat komt wel.' Romez liep achter de twee, maar had het gevoel dat het gesprek niet voor hem, nog voor enig andere zonling bedoeld was.

Ze verlieten de ruimte en trokken hun schoenen weer aan. Nataya kwam plots naast hem staan, haar ogen stonden vermoeid en haar handen trilden.

'Romez,' zei ze en keek hem strak aan. 'Als er nog iets gebeurt omstreden de voorspelling... Breng Zeemeeuw dan op de hoogte.' Het was bijna smekend en Romez knikte, wat kon hij anders?

'Zal ik doen,' zei hij in de hoop dat als het zo ver zou komen hij het ook daadwerkelijk aan Zeemeeuw wilde vertellen. Nu was het Nataya's beurt om te knikken en ze kreeg een kleine glimlach op haar lippen.

'Tot snel,' zei ze.

'Sterkte.'

'Dank je.' Ze zuchtte diep en keek even omhoog. 'Dat zal ik wel nodig hebben.'

~

Nataya verliet de groep na een diep gesprek met Zeemeeuw te hebben gehad. Romez had ze een tijdje geobserveerd. Zou Romez ook zo eindigen met Thijmen? Dat hij de gevoelens bleef houden en zijn vriend telkens meer dan alleen maar woorden zou willen geven? Dat hij telkens een verlangen moest onderdrukken, meerdere emoties achterwege moest laten zoals Markus dat steeds deed? Romez zuchtte en keek naar zijn voeten.

'Gaat alles nog?' vroeg Jezie die naast hem stond.

'Gewoon moe...' antwoordde hij en richtte zijn aandacht op Roodblad die hen over hun verblijf begon te vertellen. Ze zouden voor een nacht een kamer krijgen om op krachten te kunnen komen. Daarnaast zou er eten voor ze worden geregeld en waren er douches beschikbaar. Romez verwachtte er niet al te veel van, maar werd meer dan goed voorzien. De kamer waar hij in verbleef was enorm en hij kon niet geloven dat het alleen voor hem bedoeld was. Daarnaast had hij zijn eigen badkamer die zowel een bad als een douche had. Romez wilde dat niet aan hem voorbij laten gaan en lag na het eten in het enorme bad dat zelfs een bubbel stand had. Het water was stomend heet, maar Romez lichaam genoot er met volle teugen van. Zijn spieren ontspande en zijn hoofd raakte leeg. Hij sloot zijn ogen en genoot van het moment rust waarin het bubbelende water alles alleen maar beter maakte. Na het bad kon hij zijn tanden poesten en in een zijdezachte pyjama stappen. Hij voelde zich wel een prins, zo goed was hij verzorgd. Als het avondeten in een speciale zaal was geweest, was dat gevoel misschien nog steker geweest. Maar Herfst prefereerde kennelijk picknicktafels boven alles. Hij lachte zachtjes bij de gedachten dat Helena elke dag vrolijk aan een picknicktafel zat met weer en wind. Daarna stapte hij het enorm grote en zachte bed in om zijn ogen snel te sluiten.

'Romez.' De stem was zacht en werd gevolg door een lach die nog zachter was. 'Je ziet er moe uit... Zal ik je helpen?' De stem stierf weg, maar kwam terug. 'Het is wel het minste wat ik kan doen voor degene die met bevrijdde.' De lach die daarna kwam was geruststellend, ontspannend.

Romez opende zijn ogen. Hij voelde zich wakker, hij voelde energie. Een beetje verward knipperde hij zijn droom met een lach weg. 'Bedankt Frigi?' zei hij vragend en besloot het bed uit te komen. Eenmaal aangekleed en blij dat er een schone onderbroek voor hem beschikbaar was, liep hij naar buiten en werd door Galey begroet. Die er anders uit zag dan gister, maar hij kon niet helemaal zijn vinger erop leggen waarom.

'Galey, toch?' vroeg hij twijfelend. Galey schudde het hoofd.

'Vandaag Jordy,' zei die met een glimlach. Romez knikte.

'Zal ik onthouden,' zei hij. 'Je wacht me op voor het ontbijt?' Jordy knikte.

'Inderdaad,' zei die. 'Je mag me volgen.'

'Is de rest ook al wakker?' vroeg Romez toen hij hem volgde.

'Zeemeeuw al een tijdje, Jezie net,' was het antwoord. 'Je zult ze bij de tafel wel weer ontmoeten.' En bij de tafel ontmoette hij ze. Zeemeeuw had een wakkere blik in zijn ogen terwijl Jezie bijna in haar bak yoghurt viel. In stilte aten ze met zijn alle hun ontbijt en werden later pas door Rozenblad en Roodblad vergezeld. De twee waren in een diep gesprek wat veel gelach met zich meebracht. Eenmaal aan tafel keek Roodblad Jordy aan die hem drie vingers gaf.

'Goed om te weten,' zei hij daarop en richtte zich op de zonlingen. 'Ik hoop dat jullie tegen wat kou kunnen, want Kamp Winter kent geen zomerzon.' Een glimlach verscheen op zijn gezicht bij het zien van het vertrokken gezicht van Jezie.

'Zijn er warme jassen beschikbaar?' vroeg ze en zat al te rillen.

'Natuurlijk,' antwoordde Roodblad daarop. 'Maar eerstmoeten we een manier zien te vinden om het kamp in te komen.'

--------------------
Ik vergeet dus steeds welke dag het is xD
Het voelt nu als zaterdag, ook al ben ik nog steeds in Wageningen en moet ik nog naar de uni vandaag xD