Zes: Kluisje 229
'Je ziet er zo veel beter uit vandaag!' zei Thijmen met een enorme glimlach en een twinkeling in zijn ogen.
'Ik voel me ook een stuk beter,' zei Romez en glimlachte ook.
'Dan kan ik je ook zonder schaamte lastig vallen met hoe ik samen met mijn guild de eindbaas verslagen heb,' zei hij daarna trots en Romez lachte.
'Moest je niet leren?' vroeg hij plagend.
'Had al mijn huiswerk af,' zei Thijmen grijnzend en Romez voelde een opmerking aankomen. 'Dat kan ik niet van jou zeggen.' Romez rolde met zijn ogen.
'Oké, daar heb je gelijk in...'
'Waar heb je gelijk in?' vroeg de bekende stem van Jules. 'Wow, Romez! Ik herkende je bijna niet zonder wallen.'
'Ook jij een goede morgen Jules,' zei Romez lachend.
'Jeetje man, ik heb je echt lang niet meer zo energiek gezien!' zei Jules daarop en keek hem onderzoekend aan. 'Ik moet bijna aan je wennen.' Romez schudde langzaam zijn hoofd en herinnerde zich plots Diana weer.
'Voordat ik het vergeet,' zei hij en zijn vrienden keken hem aan. 'Ik heb een update op Diana...' De glimlachen verdwenen en Jules en Thijmen keken hem serieus aan.
'Amelia en Lisa zouden dit ook moeten horen...' zei Jules en keek rond, zoekend naar de enorme krullenbos van Amelia en het witblonde haar van Lisa. Thijmen knikte instemmend.
'De bel kan elk moment gaan...' Romez beet op zijn lip.
'Meneer La Fuère let meestal toch niet zo goed op, dus we wachten wel tot ze weer te laat naar binnen huppelen,' zei Jules en zette zijn pet af. Een keer had hij hem op gelaten en was hij zijn hoofddeksel voor altijd kwijtgeraakt. De deur van het lokaal werd plots door een veel te vrolijke leraar open gemaakt en gedrieën liepen ze naar binnen.
Met z'n vijven zaten ze altijd aan de rechterkant van het lokaal, het verst van het bureau van de leraar vandaan. Jules zat eenzaam op de achterste rij, Thijmen en Romez zaten voor hem en daarvoor zaten Amelia en Lisa. Toen de jongens eenmaal zaten en de tweede bel door het gebouw schol, kwamen de twee meiden met bezweet voorhoofd het lokaal binnen.
'Sorry meneer dat we zo laat zijn!' zei Amelia en meneer La Fuère schudde lachend zijn hoofd.
'Niet erg, niet erg,' zei hij vrolijk met een licht Frans accent en begon met zijn rommelige les.
'Goede morgen,' zei Amelia tegen de jongens en gooide haar tas op de grond na haar boeken eruit te hebben gevist. 'Nog nieuws?' Romez knikte.
'Een Diana update, om precies te zijn,' zei hij en al zijn vrienden keken hem aan.
'Vertel,' zei Lisa en haalde haar lange lokken uit haar gezicht zodat ze hem goed aan kon kijken.
'Ik kwam haar vanochtend in de aula tegen,' ging Romez verder. 'En ze vertelde me dat ik maar even een kijkje moest nemen bij Helena's kluisje...'
'Dat klinkt niet al te best...' zei Amelia en dacht diep na. 'Dat klinkt echt niet goed, zeker niet uit haar mond. Wat wil ze eigenlijk met dat kluisnummer?'
'Dat vroeg ik haar ook,' antwoordde Romez schouderophalend. 'Maar ze zei alleen dat ik het zelf moest gaan bekijken door een omweg na wiskunde te nemen...'
'Ik denk dat we beter zo kunnen kijken...' zei Jules bedenkelijk. 'Dan hoef je het niet samen met het commentaar van de koningin te zien...' Thijmen knikte met een serieuze uitdrukking op zijn gezicht.
'We kunnen beter zo kijken,' zei hij. 'We hebben toch pauze...'
'Maar dan is het wel druk,' zei Lisa en dacht diep na. 'Wacht... We zeggen gewoon tegen meneer La Fuère dat we eerder weg moeten.' Ze trok een wenkbrauw op en de rest deed hetzelfde.
'Dat is best slim,' zei Jules en glimlachte alsof hij een meesterplan had. 'Laat dat maar aan mij over.' Niet veel later stak hij zijn hand in de lucht en de Frans leraar stopte midden in zijn zin.
'Ja?' vroeg hij bijna zangerig.
'We bedachten we opeens dat we nog onze toets van Nederlands wilde bespreken,' begon Jules. 'Maar mevrouw van de Klomp zei dat ze de pauze er niet meer zou zijn. Dus vroegen wij ons af of we iets eerder weg mogen om even een afspraak met haar te maken.' Meneer La Fuère knikte nadenkend.
'En daar moeten jullie allemaal heen?' Jules knikte.
'Ja, want ze wil de toetsten alleen individueel bespreken,' antwoordde hij daarop en Romez prijsde zich gelukkig met zo'n geniale vriend.
'Ah, ik zie,' zei de docent. 'Dat is goed.' Jules glimlachte.
'Bedankt meneer!'
'Geen probleem, Jules,' zei meneer La Fuère en ging verder met zijn les.
'En dat is dan ook weer geregeld,' zei Jules met een duivelse glimlach.
'Jules, je bent geweldig!' zei Romez lachend.
'Ik weet toch,' zei Jules en maakte een hairflip beweging met zijn hoofd.
~
Na het Frans lokaal achter hen te hebben gelaten, beklommen ze de trap naar de derde verdieping. Romez' hart klopte onregelmatig en hij voelde hoe er een knoop in zijn buik zat. Ze liepen naar de andere kant van de derde verdieping waar Helena's en tevens Thijmens kluisje was. Maar voordat ze de hoek om konden slaan, zagen ze iets waardoor ze met z'n vijven in hun schoenen bleven haken.
'Wat de...' zei Jules en haalde zijn hand over zijn hoofd. Romez slikte en merkte dat Thijmen gespannen naast hem stond. Amelia en Lisa die achter de jongens aanliepen stonden met ontzag te kijken.
'Nee,' zei Amelia. 'Dat kan ze niet maken!' Ze was de eerste die uit haar standbeeld modes kwam en naar de muur toe liep. Op de wand stond met grote zwarte letters "slet" geschreven met daaronder een pijltje naar rechts. Amelia liep voorzichtig verder en de rest volgde. Meer scheldwoorden waren op de muren gekalkt en eenmaal bij de klusjes stond Helena's klusjes vol geschreven met woorden die iedereen slecht over zich zou laten voelen als het hun klusje zou zijn geweest. Daarnaast waren er allemaal pijlen naar kluisje nummer 229 gericht. Romez legde langzaam zijn hand voor zijn mond en zag in zijn ooghoek dat iemand de woorden weg probeerde te halen, maar zonder succes. Schuld borrelde in hem op en als Thijmen niet zijn hand op zijn schouder had gelegd en er zachtjes in geknepen had, was Romez voor de klusjes ingestort.
'Wat de hel...' zei hij zacht. 'Waarom...'
'Wat is er echt mis met dat kind,' zei Lisa en liet haar vinger over de "h" van "hoer" gaan.
'Ik vraag me nu ook heel erg af wat Helena heeft gedaan...' zei Amelia en keek nog steeds vol onbegrip naar de letters. 'Dit gaat te ver, zelfs voor Diana...'
------------------------
Fijne Koningsdag allemaal! Ik hoop dat jullie je vermaakt hebben vandaag :3 Iemand nog iets leuks gedaan? Ik heb door het Vondelpark gestruind 😏
xbluefantasy, ja La Fuère is meneer Le Fur 😂😂😂😂😂 #sorrynotsorry
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top