Iedereen was vertrokken en de taart was schoon opgegaan. Ze hadden gedanst, gelachen en de meest idiote spelletjes gespeeld. Romez had zich ten volle vermaakt en zijn vrienden duidelijk ook. Hij wilde net de deur op slot doen, toen er weer aangebeld werd. Ervan uitgaand dat iemand iets was vergeten opende hij de deur om zijn laatste verjaardagsgast tegenmoet te komen.

'Frigi?' zei Romez verbaasd en Frigi glimlachte.

'Mag ik binnen komen?' vroeg hij en Romez twijfelende.

'Euhm... Ja? Nou ja, oké?' zei hij en liet hem binnen. Frigi keek bijna onschuldig rond en Romez merkte dat hij een beetje ongemakkelijk lachte. 'Wil je iets te drinken?'

'Een glaasje water is wel goed,' zei hij. 'Ik blijf niet lang. Er zijn alleen wat dingen die ik duidelijk wil maken over onze overeenkomst.' Romez knikte en gebaarde dat Frigi hem moest volgen. Daarnaast was hij heel blij dat hij van zijn moeder vandaag niet mee hoefde naar de ouders van Wouter, hij had toch niet zo veel met die mensen, waardoor er geen familieleden aanwezig waren op het moment. Ze zouden daar zelfs overnachten en morgen pas ergens rond koffietijd terugkeren.

'Hier heb je je water,' zei Romez en gaf het aan Frigi die bijna voorzichtig op de bank ging zitten. 'Dus euhm, waar wil je over praten?' Frigi nam een slok van zijn water en keek hem rustig aan.

'Je heb niemand iets verteld, toch?' vroeg hij en Romez schudde zijn hoofd.

'Nee, natuurlijk niet,' antwoordde hij. 'De overeenkomst is alleen tussen ons.'

'Goed,' zei Frigi en zuchtte met een glimlach. 'Ik heb het ook niemand verteld, maar dat spreekt wel voor zich.' Romez lachte.

'Maar dat is niet de enige reden waarom je hier bent?' vroeg hij daarna en Frigi knikte.

'Ik hoorde dat er een nieuwe Herfst is?' Romez knikte.

'Een jongen genaamd Mohammed,' zei hij. 'Als je het mij vraagt een goede gozer.'

'Dat heeft de herfst wel even nodig,' zei Frigi en nam nog een slok van zijn water. 'En jij nu Zomer.'

'Inderdaad, maar veel keuze had ik er niet in,' zei hij.

'Iedereen heeft overal een keuze in,' zei Frigi wijs. 'Je had zelfs deze overeenkomst afkunnen wijzen, maar toch vertrouwde je mij genoeg om er mee in zee te gaan.'

'Daar had ik ook niet veel keus in,' zei Romez langzaam. 'Anders zat ik nu nog steeds vast achter de tralies...'

'Touché,' zei Frigi met een lach. 'Maar ondanks dat ben ik blij dat je me vertrouwd... Je bent een van de weinigen.' Er viel een stilte.

'Frigi,' zei Romez vragend. Frigi keek hem aan. 'Mag ik jou eigenlijk ook nog wat vragen?' Hij knikte.

'Natuurlijk, onze overeenkomst gaat twee kanten op,' zei hij kalm en Romez voelde zich plots zekerder de vraag te stellen.

'Herfst, niet deze maar de vorige, zei dat ze ons gesprek had gezien... Of niet per se ons gesprek, maar totaal iets anders wat niet gebeurd is...' Frigi keek hem onderzoekend aan, maar leek te weten waar hij het over had.

'Ze beweerde dat er iets tussen ons gebeurde dat niet gebeurd was zeker?' vroeg hij en Romez knikte. Frigi lachte. 'Het verschilt per persoon wat je ziet, maar het is eenzelfde magie als het blauwe zand dat zonlingen gebruiken. Zodat mensen die het niet moeten zien slash horen, iets zien wat ze willen zien. Wat Herfst zag was allemaal haar eigen invulling.'

'Smerig,' zei Romez onbewust en Frigi lachte weer.

'Ja, dat kan wel eens gebeuren,' zei hij en liet een zucht vrij terwijl hij zijn water verder opdronk. 'Nog andere vragen?' Romez schudde zijn hoofd.

'Niet echt,' zei hij. 'Jij?'

'Zijn er seizoenen waar ik voor moet uitkijken?' Romez dacht na

'Niet meer dan een gewone zonling zou weten,' zei hij. 'Je weet toch al dat Winter niet echt te genieten is.'

'Daar heb je gelijk in,' zei Frigi en keek op de klok. 'Ik denk dat ik maar weer eens ga.' Hij stond op, maar Romez hield hem tegen.

'Wacht, ik had toch nog een vraag, of twee eerlijk gezegd...' zei hij en Frigi keek hem afwachtend aan. 'Waar ga je eigenlijk heen, heb je een huis of zo?' Frigi lachte.

'Ik heb wel meer dan een huis. Maar mijn thuis ligt zo complex dat ik je dat niet zomaar kan uitleggen,' zei hij. 'Een andere keer misschien.' Een korte stilte viel en Romez wist daardoor dat hij zijn volgende vraag kon stellen.

'Wat gebeurt er als onze overeenkomst voorbij is?' vroeg hij en Frigi zuchtte.

'Dan zal je me moeten missen,' zei hij. 'Maar als je me echt nodig hebt, kom ik naar je toe.' Het was niet helemaal het antwoord dat hij had verwacht, maar eerlijkgezegd wist hij ook niet wat zijn verwachtingen waren.

'Oké, misschien nog een vraag?' zei Romez en wachtte Frigi's reactie af. Hij knikte.

'De voorspelling zeker?' Romez ogen werden groot, maar eigenlijk lag zijn vraag best wel voor de hand.

'Je zei dat je meer wist dan goed was...' Romez viel stil, niet helemaal wetend wat nou precies zijn vraag was.

'Er komt een dag dat ik je meer kan vertellen,' zei Frigi rustig. 'Maar die dag is niet vandaag, of morgen. Als er bepaalde dingen gebeurden, zal ik zeker aanwezig zijn om het je te vertellen.' Romez knikte, daar moest hij het maar mee doen.

'Zie je snel weer?'

'Dat zien we nog wel,' zei Frigi met een lach en nam toen eindelijk echt afscheid.

~

Die nacht lag Romez in totale stilte op zijn rug in bed. Op zijn nachtkastje een briefje waar hij de voorspelling op had geschreven, met daaronder een paar kleine aantekeningen. Zijn hersenen probeerde nog steeds de logica in de voorspelling te vinden, maar veel beter werd het niet. Frigi zei dat hij deel was van de voorspelling, wat het alleen maar verwarrender maakte. Delen leken eerder naar de seizoenen te verwijzen, maar hoe en wat was onduidelijk. Romez zuchtte en was niet alleen in verwarring door de voorspelling, maar ook door Frigi. Iedereen waarschuwde hem voor hem, maar Romez merkte dat Frigi als een oude vriend voelde en niet als een vijand. Toch hield hij in zijn achterhoofd voorzichtig te zijn. Wanneer de voorspelling inderdaad op Frigi zou blijken te slaan zou ontsnappen mogelijk zijn. Wat voor ontsnapping en waarvan was nog altijd de vraag en Romez vroeg zich af of hij het ooit wel te weten zou komen... Nu besloot hij te gaan slapen, overmorgen zou de eerste dag van zijn examenjaar beginnen en hij kon niet vroeg genoeg beginnen met slaap inhalen.

Niet wetend dat hij pas over drie jaar meer over de voorspelling zou weten.

Einde van boek 1

Volg Romez' verhaal in het volgende en laatste deel van de seizoenen serie:

De wraak van Winter

------------------------------

YEET Einde van dit verhaal :D
Ik heb zo veel plezier in het schrijven gehad :3
En hoop dat ik een heel deel van het volgende deel deze vakantie op papier kan krijgen.

Vergeet niet De wraak van Winter aan je bibliotheek toe te voegen als je wil weten hoe het verder met onze Romez gaat! De eerste vrijdag van 2019 zal het eerste hoofdstuk erop staan! Al vast fijne kerst en een gelukkig nieuw jaar! :D