Twee: De roep van een sirene
De pauze kwam voor de meeste als geroepen, want Nederlands was voor een groot deel van de klas een enorm saaie les. Romez sloot zich daarbij aan, maar kon het nare gevoel niet uit zijn onderbuik verdrijven. Hij wist niet eens wie Diana bedoelde en hoe hij in hemelsnaam het kluisnummer zou kunnen uitzoeken...
'Een kwartje voor je gedachten?' vroeg Amelia en keek Romez met haar donkerbruine ogen aan. Romez lachte, maar schudde zijn hoofd.
'Je weet dat je niet zomaar van haar af kan komen,' zei Amelia daarna en hield haar ogen op hem gericht. Romez zuchtte, hij wist dat ze gelijk had.
'Dus moet ik haar opzoeken om te zeggen dat ik haar baan accepteer...' Amelia lachte.
'Vrijwilligerswerk, toch?' Romez rolde lachend met zijn ogen.
'Het is maar hoe je het noemt,' zei hij en zag in de verte de rest van zijn vrienden op een bankje zitten. Thijmen was de eerste die hem zag en zwaaide naar hem met een brede glimlach. Romez zwaaide terug en groette iedereen toen hij bij hun pauzeplek aankwam.
'Je ziet er uit alsof je elk moment van het dak af wilt springen,' zei Lisa en propte een boterham in haar mond. Romez lachte.
'Dat zou je bijna kunnen zeggen ja...' zei hij daarop en voelde hoe de ogen van al zijn vrienden op hem gericht waren.
'Maar, Romez, wat is er aan de hand?' vroeg Thijmen die Romez altijd meer aandacht leek te geven dan de anderen deden, al was dat vaak omdat Romez meestal wel naar zijn gameverhalen luisterde.
'Diana,' zei Amelia voordat Romez kon antwoorden. 'Ze wil haar koninkrijk uitbreiden.' Jules lachte en tilde zijn pet op waardoor hij een hand over zijn haar kon halen.
'Dat ze daarvoor Romez vraagt!' Zijn lach was bulderend. 'De gast die elke dag als een zombie de school doorloopt door zijn enorme slaaptekort!' Jules leek niet te stoppen met lachen en klapte uiteindelijk dubbel waardoor zijn eten, nog verpakt in plastic dat wel, op de grond viel. Thijmen raapte het hoofdschuddend op.
'Er is niks mis mee met slaaptekort,' zei hij en legde geruststellend zijn hand op Romez schouder. 'We lijden er allemaal onder...' Romez knikte en voelde zich warm worden door Thijmens aardige woorden.
'Maar, Diana? Probleem?' zei Lisa en stopte de volgende boterham in haar mond, dat kind kon eten als een walvis. Thijmen haalde zijn hand van Romez schouder af en dacht na.
'Dat ligt aan de moeilijkheidsgraad van de queeste,' zei hij en Jules trok een wenkbrauw op, zijn lachbui was ten einde.
'Gast,' zei hij rustig. 'Dit is geen game.'
'Maar we kunnen het wel zoals eentje zien!' zei Thijmen daarop en stak intelligent zijn vinger in de lucht.
'De squad hebben we al!' zei Amelia die niet achteruit deinsde voor wat gekte. Lisa sloeg haar ogen ten hemel, wat gezien kon woorden als dat ze mee deed. Jules zette zijn pet weer recht op zijn hoofd en zuchtte.
'Het is ook niet alsof we van Diana af kunnen komen...'
En zo kwam het dat Romez naar de koningin werd gestuurd, gelukkig was hij niet alleen en had een dappere ridder aan zijn zijde.
'Romez!' zei Diana vrolijk toen ze hem zag verschijnen. Ze draaide haar lippenstift weer terug en maakte een poppend geluid met haar lippen. 'Ik ben zo blij dat je me op bent komen zoeken!' zei ze en haar glimlach leek bijna een echte met haar roze lippen.
'Ik heb besloten dat ik je ga helpen,' zei Romez, maar voelde dat hij haar liever geen hulp aan wilde bieden. Hij wist maar al te goed dat hij zichzelf in de nesten aan het werken was. Gelukkig maakte de aanwezigheid van Thijmen hem kalm, want de donkerbruin harige jongen stond altijd zelfverzekerd in zijn schoenen.
'Wat fijn,' zei Diana en klapte een paar keer vrolijk in haar handen.
'Maar...' zei Romez en Diana stopte in al haar bewegingen en keek hem strak aan. 'Ik heb informatie nodig en wil weten wat ik ervoor terug krijg.'
'Oh,' zei Diana en leek Thijmen opeens op te merken. 'Wil je dat ik een bruiloft voor jullie regel?' Romez was te moe om er op te regeren en keek haar zonder emotie aan, niet door hebbend dat Thijmen voor een seconde van zijn stuk gebracht was.
'Ik dacht dat je wel iets beters kon bedenken,' zei Romez en zuchtte.
'Wat had je in gedachten?' vroeg Diana die Thijmen plots interessant vond en hem van onder naar boven aan het bekijken was.
'Een hoger cijfer voor Engels,' zei Romez eerlijk, want hij wist dat Diana haar manieren had om aan haar punten te komen. Ze glimlachte.
'Dat valt te regelen...' zei ze.
'Dat is dan een deal?' Ze knikte en stak haar hand uit.
'Deal,' zei ze en Romez schudde haar hand met best mooi gelakte nagels.
'Dan geef ik jullie nu de informatie,' zei ze toen ze haar hand weer terug had. 'Haar naam is Helena...'
Romez was meer dan blij dat hij Thijmen bij zich had. Reden nummer één: Thijmen was goed met namen, na de eerste dag kon hij de hele klas al bij naam noemen. Reden twee: Thijmen wist de goede vragen te stellen. Reden drie: Romez voelde zich een stuk veiliger dan wanneer hij alleen voor Diana had gestaan. Reden vier: Thijmen was gewoon een hele goede vriend. Reden vijf: Thijmen had een veel beter slaapritme dan Romez en kon waarschijnlijk alles een stuk beter onthouden dan hij op het moment.
'En heeft ze ook vriendinnen, vrienden waar ze veel mee omgaat?' vroeg Thijmen toen Diana Helena's uiterlijk globaal had omschreven.
'Ja, ik zie haar wel eens met Asra lopen...' zei ze en dacht dieper na. 'Samantha lijkt ze ook aardig te vinden...' Thijmen knikte en keek Romez aan.
'Moet zo wel lukken denk ik?' vroeg hij, Romez knikte.
'Lijkt mij genoeg informatie,' zei hij en richtte zich op Diana. 'Ik laat het je horen als ik iets weet.' Ze knikte.
'Stuur me een appje,' zei ze. Romez fronste.
'Heb ik je nummer dan?' vroeg hij, ze knikte met een lach.
'De groepsapp.'
'Oh ja...'
~
'Nee, ik heb gewoon een donkere huidskleur dan jij,' zei Jules.
'Ja én? Ik heb een donkerede huidskleur dan al deze tata's hier,' zei Amelia daarop.
'Waar gaat dit echt over?' vroeg Thijmen toen ze net kwamen aanlopen. Lisa haalde haar schouders op.
'Het begon gewoon,' zei ze.
'Het begon niet gewoon,' zei Jules daarop. 'Iemand zei dat wij,' hij wees naar Amalia en zichzelf, 'dezelfde huidskleur hebben. Maar ik ben toch echt zwarter.'
'En daar hebben jullie een discussie over?' vroeg Romez die op het bankje tegenover hen ging zitten.
'Zeg jij dan wie er gelijk heeft,' zei Amelia en Romez schudde zijn hoofd.
'En dan de kans hebben om als racist uitgescholden te worden? Dacht het niet,' zei hij en lachte. Jules zuchtte en Amelia rolde lachend met haar ogen.
'Het maakt ook niet veel uit,' zei ze. 'Wat wel uitmaakt: hoe ging het met Diana?'
'Nou,' zei Thijmen en lachte ongemakkelijk. 'We zijn opzoek naar een ene Helena...'
___________
Ik houd echt van Romez' nieuwe vriendengroep :3
En een fijne goede vrijdag voor wie daar behoefte aan heeft :D xD
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top