'Romez!' zei Amelia enorm vrolijk en viel Romez om de hals. Ze lachte en keek hem na de omhelzing van alle kanten aan. 'Hoe? Wat? Wanneer? Wat gezellig!' Romez lachte nu ook, Amelia's lach was aanstekelijk, maar hij wist zelf de antwoorden ook niet.

'Hij is een nieuwe zonling, Amelia,' zei Kersenroos die ook begon te lachen.

'Wacht,' zei Romez voordat er verder iets gezegd kon worden en hij keek Amelia aan. 'Hoezo heb jij geen gare naam?' Ze lachte.

'Daar moet je minimaal zeventien voor zijn,' zei ze daarop en Romez keek naar Kersenroos en Zonnebloem.

'Hoe oud zijn jullie dan?' vroeg hij. 'Niet onbeleefd bedoeld, vooral uit nieuwsgierigheid.'

'Achttien,' zei Zonnebloem en Romez had hem eigenlijk iets ouder geschat.

'Drieëntwintig,' antwoordde Kersenroos en Romez had al zo'n vermoeden dat ze rond die leeftijd zat.

'En zo'n rare naam krijg je omdat?' vroeg Romez daarna.

'Dat word je nog wel eens uitgelegd,' zei Amelia en sloeg hem tussen zijn schouderbladen. 'Eerst mag je je strandhuis bezoeken.' Romez lachte, maar herinnerde zich plots hoe ze hem tegen was gekomen.

'Moest jij niet ergens heen?' vroeg hij waarmee hij Amelia er ook aan herinnerde dat ze rende voordat ze tegen hen opliep.

'Niet meer, ik heb degene die ik zocht gevonden,' zei ze en wees naar Zonnebloem.

'Wat ik?' vroeg hij verward.

'Ja, Lukas vroeg zich af of je van de aardbodem verdwenen was of niet,' zei Amelia daarop en Zonnebloem lachte.

'Het antwoord daarop is nee,' zei hij. 'Daarnaast moet Lukas eens weten hoeveel meer tijd een betitelde zonling zijn in beslag neemt.'

'Ach, hij wilde eerst zijn examen halen,' zei Kersenroos, 'en dat snap ik ook nog wel.'

'Wacht...' zei Romez terwijl er puzzelstukjes op zijn plek vielen. 'Is dit dé Lukas? Als in je vriendje?' Amelia lachte.

'Natuurlijk, wie anders?' zei ze.

'Maar woonde die niet in Portugal?' Amelia lachte nu nog harder.

'Ja, dat woont hij inderdaad. Maar aan je blauwe zand ketting te zien zou je ook moeten weten dat er zo iets bestaat als teleporteren,' zei ze en leek zich iets te bedenken. 'Oh, we moeten echt samen teleporteren! Eerste keer moet namelijk altijd met iemand erbij.' Ze keek Kersenroos aan en die haalde haar schouders op.

'Lijkt mij een slim idee, maar doe dat later,' zei ze. 'Eerst zijn verblijf.'

'Ook belangrijk,' zei Zonnebloem.

~

Toen ze zeiden strandhuisje, stelde Romez zich daar niet al te veel bij voor. Hij had de gebouwtjes gezien waar ze langs waren gelopen en verwachte ook zo iets. Zijn verwachtingen leken te kloppen, aan de buitenkant een beschildering van blauwe golven, de binnenkant... Zonnebloem deed de deur voor hem open en Romez mond viel open. De ruimte was groot, aan zo wel de linker en rechter kant van de deur, minimaal acht meter van elkaar verwijderd, stond een bed. Bij het linker bed was er aan het voeteneind een muur waarvan Kersenroos vertelde dat daarachter de badkamer zat. Het rechter bed had geen muur bij het voeteneind, maar luidde het begin van een kleine zitplek in met een bank, een stel stoelen en een salontafeltje. Het woonkamertje eindigde bij enorme ramen en een deur die wagenwijd open stond om frisse lucht naar binnen te laten.

'Jeetje,' zei Romez en zag dat er ook een nachtkastje met een lamp naast het bed stond. Daarnaast hingen er planken boven het bed die links vol stond met allemaal foto's en vreemde attributen die Romez geen naam kon geven. 'Aan de buitenkant zag het er zo veel kleiner uit!' Amelia lachte.

'Het mooie van optische illusies,' zei ze en keek zelf ook wat nieuwsgierig rond. 'Wie woont hier eigenlijk nog meer?' vroeg ze daarna en stal daardoor Romez' vraag.

'Illias,' antwoordde Zonnebloem. 'Maar die is er meestal een paar weken in de vakanties.'

'Dus dan heb ik dit helemaal voor mezelf?' vroeg Romez zonder het te kunnen geloven. Kersenroos knikte.

'Wees er zuinig op zou ik zeggen,' zei ze en Romez knikte enthousiast.

'Natuurlijk!' zei hij en ging bijna twijfelend op het bed zitten, zijn bed. Even zat hij daar ontspannen en sloot voor een moment zijn ogen. Alles was zo abrupt gebeurt, het leek wel een droom.

'Testjes, blauw zand, strandhuisje...' zei Zonnebloem en telde ze op zijn vingers. 'Wat missen we nog?'

'Dat ligt aan Romez,' zei Kersenroos en Romez opende zijn ogen. 'Of hij wil mee eten of niet.'

'Is wel leuk,' zei Amelia. 'Vandaag eten we een soort lasagne van tortilla's. Je kan zelfs vegetarisch en veganistisch eten als je je daartoe geroepen voelt.' Het voorstel klonk erg aantrekkelijk in Romez' oren, maar zijn moeder kennende...

'Alleen zal mijn moeder dat niet al te fijn vinden,' antwoordde hij en keek naar zijn schoenen.

'Zeg gewoon dat je bij mij bent en blijft eten,' zei Amelia. 'Niks gelogen en ze zelf conclusies laten trekken.' Ze knipoogde en Romez glimlachte.

'Je lijkt Jules bijna wel,' zei hij daarna lachend.

'Oh, jeeh,' zei Amelia overdreven. 'Ik ga te veel met hem om! Zo meteen word ik een tweede Jules!' Romez begon nog harder te lachen en de twee zonlingen keken hem vragend aan.

'Dat kan niet!' zei hij even overdreven als Amelia. 'Dan halen we jullie nooit meer uit elkaar!'

'Nee!' zei Amelia en maakte het woord zo lang dat ze op het eind bijna ademnood kreeg. Daarna lagen ze lachend op de grond en Kersenroos en Zonnebloem schudden hun hoofd. Waarschijnlijk dachten ze nu dat de jongere twee zonlingen gek waren.

'Het is nog geen etenstijd,' zei Kersenroos uiteindelijk. 'Ik stel voor dat we Romez een verdere rondleiding geven?'

'Lijkt mij een goed idee,' zei Zonnebloem.

'Vind ik ook,' zei Amelia. 'Kunnen we ook even langs Lukas, weet ie of je nog leeft.' Zonnebloem lachte.

'Goeie,' zei hij en keek naar Romez. 'Wat zeg je ervan? Goed idee?' Romez knikte.

'Ik wil die Lukas nu wel eens zien.' Amelia lachte.

'Niet eens het kamp?' zei ze lachend.

'Ook, maar hoe lang heb je al over deze mysterieuze Lukas gepraat en ons niks van hem laten zien?' zei Romez daarop. 'Jules dacht op een gegeven moment zelfs dat je ons om de tuin wilde leiden, omdat je bang was dat iemand van ons, min Lisa natuurlijk, verliefd op je was of zou worden.' Dat was een hele zin en Amelia keek hem onder de indruk aan.

'Dan zal ik bewijs leveren dat Lukas echt is,' zei ze en stak een vinger in de lucht. Daarna keek ze Romez doordringend aan. 'En jij mag het mooi aan de andere vertellen.' Romez lachte en keek weg.

'Ik zal m'n best doen,' zei hij. 'Maar het gaat nog moeilijk worden Jules te overtuigen.'

'Ik verwacht ook niks anders.'

~

Na zijn moeder een berichtje te hebben gestuurd dat hij bij Amelia zou blijven, volgde Romez de zonlingen het kamp door. Maast Eb en Vloed, waar hij al geweest was, was er ook een gebouw dat Golven heette. Golven leek enorm veel op een romeinse arena en Amelia vertelde ook dat het in die tijd gebouw was en daarna goed onderhouden. Romez kwam er zo ook achter dat het kamp meer dan duizenden jaren bestond en aan het eind van de oertijd tot stand was gekomen. Golven was volgens Kersenroos en Zonnebloem de belangrijkste plek, omdat daar meestal iedereen bij elkaar werd geroepen en de belangrijke meldingen naar boven kwamen.

'Vijf jaar geleden vertelde Zomer ons toen voorzichtig te zijn tijdens de overgang naar Herfst,' zei Kersenroos en Zonnebloem keek haar aan.

'Dat herinner ik me nog vaag. Ik was toen net nieuw in het kamp en een van de jongste,' zei hij met een frons op zijn gezicht. 'Maar er waren toen inderdaad wat rare dingen aan de hand met Winter...'

'De vorige Winter was inderdaad niet echt te genieten...' zei Kersenroos.

'Die nieuwe duidelijk ook niet,' zei Romez daarop, terug denkend aan het gesprek van Zomer en Winter waar ze in gelopen waren.

'Ja, die is ook niet al te prettig, maar ik zou ook zo zijn als mijn oma dood zou zijn gegaan en je vader je met een enorme taak op weet te schepen...' zei Kersenroos die er duidelijk veel van leek te weten.

'Echt?' vroeg Zonnebloem. 'Is dat zijn verhaal?'

'Ik heb Zomer ook wel eens zo iets horen zeggen,' zei Amelia met een gezicht dat veel na leek te denken. 'En dat ze zich altijd zorgen maakt over wat er allemaal in Kamp Winter gebeurt...'

'Ach, geen dingen om je hoofd over te breken,' zei Kersenroos. 'Daarnaast, als ik mag geloven wat ze zeggen, is deze Winter niet al te aardig, maar wel stukken beter dan de vorige.'

----------------
Hallotjes!
Ik ga volgende week mijn eerste rijles volgen O.O (wat heb ik mezelf aangedaan >.<)
Meer heb ik ook niet te melden :P

Heb een goed leven allemaal!