'Daar is hij!'

'Wie?'

'De surfdude.'

Surfdude, zo werd Romez meestal omschreven met zijn gebruinde huid, blonde haar en zijn blauwe ogen zo helder als de lucht op een zomerdag. Het kon als een belediging worden gezien, maar Romez vond het wel grappig.

'Ey Romez,' zei een goede vriend van hem met een enorme glimlach op zijn gezicht. 'Zin in ons wekelijkse tussenuurtje?'

'Yo Thijmen,' groette Romez terug en lachte. 'Wat wil je doen?'

'Oké, ik heb dus een nieuw spel gedownload.' Romez rolde lachend met zijn ogen. 'Nee, wacht, Romez!' zei Thijmen toen hij zag dat zijn vriend weg wilde lopen. 'Dit is relevant, ik meen het.' Romez zuchtte en vond dat Thijmens gameverslaving iets uit de hand begon te lopen. Maar de goede vriend die Romez was, bleef hij wel staan om Thijmens verhaal te horen.

'Het heet Dragon Fly!' zei Thijmen met een grijns en Romez trok zijn wenkbrauwen op.

'Dat is echt zo oud,' zei hij.

'Echt?' zei Thijmen verbaasd, fronste en schudde daarna zijn hoofd. 'Maar even terug naar het spel, ik heb nu de zilveren draak en-' Thijmens stem viel langzaam weg en Romez had het gevoel dat er opeens een zomerse wind opgestoken was. Maar dat kon niet, ze waren immers in het schoolgebouw.

'-maar nu heb ik dus de eerste achievement-' Thijmens stem kwam maar in flarden tot Romez door en hij had het niet eens door toen zijn vriend zijn telefoon voor zijn neus hield. Een paar meter verder op stond een slanke vrouw in hoge hakken. Ze keek hem met haar groene ogen aan en haar blonde bijna gouden haar leek mee te bewegen in een onbestaande wind. Romez knipperde en ze was weg.

'Thijmen,' zei hij en sloeg zijn vriend op de schouder waardoor die midden in zijn zin stopte.

'Ja?' zei die en was duidelijk halverwege zijn zin gestopt.

'Zag je dat ook?' vroeg Romez en keek nog steeds naar de plek waar hij net de vrouw had gezien.

'Wat ook?' vroeg Thijmen en volgde Romez' blik naar de nu lege plek.

'Euhm...' zei Romez plots verward en haalde zijn hand van Thijmens schouder af. 'Even totaal iets anders.'

'Oké?' Thijmen was duidelijk in de war, maar keek hem wel met een bezorgde blik aan. Een blik die hij Romez wel vaker gaf.

'Ga je hallucineren als je te weinig heb geslapen?'

~

Romez sliep altijd weinig. Eerst dacht hij dat dat vooral door zijn jongere zusje kwam, maar nu die al zes was, was dat niet meer de reden. Daarnaast waren er meer zestienjarige met hetzelfde probleem, dat wist hij, al had hij het gevoel dat het nu wel echt te ver ging. Een hallucinatie op klaar lichte dag was alles behalve positief. Hij kreunde en draaide zich wat om in zijn bed, proberend in slaap te vallen. Het lukte voor geen meter en hij stapte zijn bed uit. Sloffend liep hij naar de badkamer toe en ging naar de wc. Toen zijn onderbroek weer om zijn billen zat ging hij naar beneden, naar de woonkamer waar de hond rustig in haar mand lag te slapen. Tenminste dat dacht Romez. Elsa sliep duidelijk niet en tilde haar kop op toen Romez langs liep. Ze stapte uit haar mand en legde hijgend haar kop tegen zijn been aan.

'Goede avond,' zei Romez zacht terwijl hij haar aaide. 'Kan je ook niet slapen?' Elsa deed haar tong weer in haar mond en keek Romez vragend aan. Romez lachte zacht en gaf haar nog een aai over haar bol.
Niet veel later deed hij de achterdeur open en stapte naar buiten, de koude avondlucht in. Het was lente en Romez voelde dat de zomer eraan zat te komen. Hij zuchtte en voelde het kippenvel over zijn huid trekken. Elsa drukte haar kop weer tegen zijn been aan. Romez herinnerde zich nog toen ze de golden retriever kochten. Zijn zusje wilde een hond en was op dat moment groot fan van de film Frozen, de Disney film niet de horror. Het grappige was dat de hond zich meer aan Romez gehecht had dan aan zijn zusje of zijn moeder. Zijn stiefvader maakte al helemaal geen kans. Elsa de hond hield van Romez de mens en anders om. Daarnaast was ze de enige die Romez thuis hield naast zijn zusje. Want vaak was er ruzie, niet zo erg als vroeger voordat zijn ouders gescheiden waren, maar meestal bemoeiden zijn verzorgers zich te veel met hem en dat vond Romez alles behalve prettig. Zeker nu zijn slaapritme instabiel was en hij steeds meer op een wasbeer begon te lijken door de wallen onder en rond zijn ogen.

Hij zuchtte weer en keek naar de sterren terwijl een briesje zachtjes aan zijn haren trok. Plots kreeg Romez een ingeving. Hij sloop weer het huis in naar zijn kamer en begon zich aan te kleden. Even later ging hij weer naar beneden en trok zijn schoenen en jas aan.

'Kom Elsa,' zei Romez zacht en opende de achterdeur weer die hij daarna weer zachtjes sloot en op slot deed. De sleutels liet hij in zijn zak glijden en hij begon met lopen, Elsa volgde hem braaf. Hij liep de tuin uit, de poort uit en de straat op. De enige lichten die op dat moment branden, waren de straatlantarens. Romez liep de straat uit en sloeg een andere straat weer in. Het was stil waardoor Romez zijn schoenen op de stoeptegels kon horen landen. Hij stopte en keek om, Elsa keek mee.

'Ik kon zweren dat ik iets zag,' zei hij zacht en keek zijn hond aan. 'Wat jij Els?' De hond blafte zacht en Romez draaide zich nu helemaal om zodat hij de straat achter hem goed kon zien. Nu blafte Elsa hard en Romez zag een man plots verschijnen. Hij had een lichtbruine huid en keek een beetje geschrokken naar de hond. Daarna verdween hij. Romez ogen werden groter. Dat kon geen hallucinatie zijn!

'Kom Elsa,' zei Romez en begon te rennen naar de plek was hij de mysterieuze man had gezien. Hij keek links, hij keek rechts, maar niks wees op een levend wezen. Romez fronste, maar werd snel uit zijn piekerende gedachten gehaald door een tweede harde blaf van Elsa. Romez keek op en opzij en zag de vrouw die hij vanochtend ook had gezien. Ze kneep haar ogen fijn en verdween daarna ook. 'Wel heb je ooit...' Romez krabde zijn achterhoofd. 'Kom Elsa, we gaan naar huis.'

~

De volgende ochtend stond Romez met een raar gevoel op dat verstrekt werd toen hij op school kwam..
Niemand kunnen vertellen over mensen die voor je neus steeds verschenen en verdwenen, was al erg, maar dan kende je Diana nog niet. De mooiste, maar meest gevaarlijkste meid van de hele school. En zij, zij had haar duivelse ogen momenteel op Romez gericht en niet op een positieve manier.

'Romez!' haar stem was als een melodie, maar kon eerder vergeleken worden met de stem van een sirene. Als je niet uitkeek werd je op de kliffen gesmeten.

'Diana,' zei Romez rustig en het meisje giechelde terwijl ze met een hoofdbeweging haar haar achter haar schouder bracht.

'Romez, wat goed dat ik je hier tref,' zei ze, haar tanden waren zo wit als verse sneeuw.

'We zitten in dezelfde klas Diana,' zei Romez met een glimlach.

'Ja, oké, maar ik heb je hulp nodig,' zei ze en haar ogen zeiden ook bijna dat ze dat echt nodig had. Bijna, want Romez wist dat ze veel doordachter was dan ze misschien leek.

'Vertel, waar kan ik je mee helpen?' vroeg Romez en maakte oogcontact met Amelia die iets verderop stond. Die trok haar wenkbrauw op, maar hield afstand.

'Nou er is dus een meisje en zij doet gemeen,' zei Diana met een pruillip. 'Dus ik zou het heel lief vinden als je erachter zou kunnen komen welk kluisnummer ze heeft.' Ze knipperde een paar keer verleidelijk met haar lange wimpers. Romez slikte, dat was niet niks.

'Ik zal erover nadenken,' zei Romez en zag een furie in Diana's ogen verschijnen.

'Oké,' zei ze met een glimlach. 'Laat het me zo snel mogelijk weten.' Daarmee liep ze naar haar eigen vrienden en Amalia kwam naast Romez staan.

'Dat,' zei ze en haalde haar hand door haar donkere krullen. 'Klonk niet al te goed...'

'Vertel mij wat,' zei Romez en haalde ook een hand door zijn half krullende haar. 'Ik heb ook werkelijk geen idee hoe ik hier levend uit ga zien te komen...'

___________

Eerste hoofdstuk van mijn eerste herschrijving van een verhaal!

Om eerlijk te zijn, vind ik dat best wel cool? Ik heb dit nooit eerder gedaan en het bevalt heel erg! Dus verwacht nog wat meer herschrijvingen in de toekomst xD

Het eerste deel van dit hoofdstuk komt heel erg overeen met de oude versie tho. Ik heb daar weinig aan veranderd, later gaat dit verhaal pas echt een metamorfose door :D

Oh, ja! Misschien was het jullie al opgevallen, maar ik ben ook heel erg aan het spelen met de media (͡° ͜ʖ ͡°) (Elk hoofdstuk heeft dus een afbeelding in de media zitten ^^)

Laat vooral weten wat je er van vind! En stemmen worden altijd zeer gewaardeerd, commentaar natuurlijk ook ;P